Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Eckhart" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
At the space of transcendence: Simone Weil and her art of mystical paradoxes
Autorzy:
Kuchta, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564008.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji
Tematy:
Simone Weil
mysticism
space
transcendence
Meister Eckhart
expression
paradox
mystical paradoxes
language
mistycyzm
przestrzeń
transcendencja
Mistrz Eckhart
ekspresja
paradoks
Absolut
język
Opis:
The article focuses on describing Simone Weil and her art of mystical paradoxes. At the beginning, the authoress explains in short the meaning of the word "mysticism", it's etymology and traditional usage, moving on later to characterising philosophical thought of Simone Weil in the context of the space of transcendence. The authoress analyses the language used by mystics (here confronting Simone Weil with Meister Eckhart) and proves, that mystical experience cannot simply be verbalized, and thus why paradox turns out to be the best medium of expression. The analysis presented in the article exposes an interesting parallelism: mystical space of transcendence slips out of the dictatorship of logic, earthly space and every-day order just as the great legacy of Simone Weil's aphorisms and letters exceeds boundaries of the language.
Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia czytelnikowi osoby Simone Weil oraz jej pełnej paradoksów mistycznej myśli. We wstępie artykułu wyjaśniony zostaje sam termin "mistycyzm" oraz jego znaczenie (etymologia, tradycja), a następnie autorka koncentruje się na scharakteryzowaniu filozoficznej myśli Simone Weil w kontekście tytułowej przestrzeni transcendencji. Aktorka analizuje język, jakim posługują się mistycy (zestawiając Simone Weil z Mistrzem Eckhartem) oraz dowodzi, iż momencie niemożliwego do zwerbalizowania mistycznego przeżycia (duchowej więzi z Absolutem) medium wyrazu staje się paradoks. Proponowana w artykule analiza przebiega niejako dwutorowo i paralelnie: autorka wykazuje, iż przestrzeń mistyczna wymyka się sztywnym prawom logiki, ziemskiego ładu i regułom ortodoksji, a duchowo-literacka spuścizna Simone Weil przekracza bariery języka.
Źródło:
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA; 2013, 17; 93-110
1898-5947
Pojawia się w:
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horror metaphysicus. Transcendencja a pragnienie obecności
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705438.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
transcendencja
metafizyka
obecność
milczenie
pragnienie obecności,Parmenides
Mistrz Eckhart
L. Kołakowski
M. Heidegger,L. Wittgenstein
J. Derrida
Opis:
Problematykę poruszoną w referacie zakreślają trzy pojęcia: transcendencja, pragnienie i obecność. Punktem wyjścia do przemyślenia możliwych relacji między nimi jest teza Leszka Kołakowskiego o horrorze metafizycznym, do którego według niego sprowadzałaby się kwestia zachodniej metafizyki. Według Kołakowskiego jej przemyślenie do końca otwiera horror metafizyczny, bowiem jeśli nic prawdziwie poza Absolutem nie istnieje, Absolut jest niczym; jeśli nic prawdziwie nie istnieje poza mną, ja jestem niczym. Jak tłumaczy Kołakowski, ponieważ absolut nie poddaje się pojęciowej redukcji do czegokolwiek innego, więc imię jego, o ile je ma, brzmi Nic. Oto horrormetaphysicus: jedno Nic wybawia drugie Nic od jego nicości. Referat próbuje przemyśleć to, sięgając głównie do poglądów Heideggera i Derridy na temat istoty zachodniej filozofii z fundamentalnym dla niej pojęciem obecności. Ostateczna konkluzja referatu brzmi: wszelkie myślenie transcendencji byłoby w istocie aporią, aporią generowaną przez metafizykę. Aporia ta polegałaby na połączeniu w jednym dyskursie tego, co da się pomyśleć, z tym, co jednocześnie zostaje przez ten dyskurs określone jako to, czego pomyśleć się nie da. Cóż możemy zrobić z tą aporią? Z jednej strony odsyła nas ona do niemożliwości wyrażonej w zapytaniu Heideggera z dialogu Z rozmowy o języku: Ale jak można milczeć o milczeniu? Z drugiej zaś strony odsyłani jesteśmy do Wittgensteina z jego antymetafizycznym zaleceniem milczenia.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 499-507
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies