Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Carnival" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Nice Carnival: an anthropology of institutions, tourism, and know-how
    Autorzy:
    Chabert, Antonin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470043.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    carnival
    ritual
    tourism
    festival
    Opis:
    : As a festival recreated in its modern form in 1873, the Nice Carnival has contributed to shaping the image of the city and of the French Riviera. While many carnivals and fairs in southeastern France have gradually lost success by becoming second-rate spring festivities, the carnival has remained a highlight in Nice: it is the event for which the town invests the most. In the city, the carnival takes place for a fortnight during the school holidays, and it has kept its role as a winter celebration. To explain these characteristics the author seeks to demonstrate the importance of the public and tourist policies that shape the way this carnival is put together, both as a festive ritual and a show. This emblematic carnival is promoted as a tradition and is seen as an economic stimulation process which is put forward through a marketing approach based on a context in which European cities are defined around central significant events. Designed as a leisure and family entertainment event, the Nice Carnival is also promoted as an international show, giving the city the image of a global carnival city at the same level as Venice and Rio. In Nice, the carnival is a lively show with paid admission, complete with grandstands and full of characters with caricatured features. Satire and irony are well organized – the floats and figurines in the procession are chosen by the city council after an invitation to tender. Every year, the city also selects a theme for the carnival. This institutionalization can also be witnessed in how the floats and the various parade figurines are built by experts, gathered together in family businesses. As a matter of fact, in Nice, the carnival is a matter of both professions and know-how. This article tends to show an original approach to the carnival compared with what is found in the traditional anthropological literature -in Nice, the carnival is not a transgressive ritual, a moment for excess, symbolizing inversion and disorder, but rather an official, institutional festival organized by the local powers.
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2015, 4; 35-46
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carnivalesque Gardens in Tennyson’s The Princess
    Motywy karnawałowe i ich funkcje w poemacie The Princess Alfreda Tennysona
    Autorzy:
    Pypeć, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571846.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Bakhtin
    carnival
    garden
    Tennyson
    The Princess.
    Opis:
    The article explores the symbolic implications of two literary gardens in Tennyson’s The Princess (1847) through the prism of Mikhail Bakhtin’s notion of the carnival as introduced in Rabelais and His World (1965) and Problems of Dostoyevsky’s Poetics (1963). Sir Walter Vivian’s garden seems to stand for the benevolence, aristocratic heritage, and wealth of its master, or could even embody Victorian England itself as a progressive country of law and order. Conversely, Princess Ida’s university garden symbolises women’s discontents about the inadequacy of female education and voices increasing demands for female emancipation in the 1840s. It is a transgressive garden where not only the assigned gender roles but also the apparent stability of England’s social conditions as pictured in Sir Walter’s garden are questioned. Both the carnivalesque gardens in the poem create a fruitful space for new possibilities and social changes to be introduced to the mainstream of public attention.
    Artykuł poświęcony jest przedstawieniu motywu ogrodu w poemacie Alfreda Tennysona The Princess z 1847 roku, analizowanego przez pryzmat bachtinowskiego pojęcia karnawału. Już od starożytności motyw ogrodu często pojawia się w literaturze i sztuce jako miejsce obarczone wielością znaczeń i symboli. Ogród Sir Waltera opisany w prologu i konkluzji utworu symbolizuje nie tylko mądrość, bogactwo i nowoczesność właściciela, ale również może być uosobieniem wiktoriańskiej Anglii jak też metaforą samego utworu The Princess w całej jego złożoności. Uniwersytecki ogród księżniczki Idy nagłaśnia niezadowolenie i krytykę pod adresem nieadekwatnej edukacji kobiet w połowie dziewiętnastego wieku, jak również kwestionuje kulturowe procesy postrzegania norm męskości i kobiecości. Karnawałowa nieoficjalność w obu ogrodach, rozbijająca ustalone normy i hierarchie społeczne, zdaje się wskazywać na potrzebę reform i zmian.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2015, 47; 51-60
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sensual Polyphony of Wilde, Shaw, Dostoyevsky and Shakespeare in Woody Allen’s Films
    Zmysłowa polifonia Wilde’a, Shawa, Dostojewskiego i Szekspira w filmach Woody’ego Allena
    Autorzy:
    Kalista, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233962.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    carnival
    literature
    senses
    film
    dialog
    karnawał
    zbrodnia
    zmysły
    kara
    Opis:
    Woody Allen’s comedies are like a perpetual carnival, filled with festivity and laughter—a time when most senses are awoken, and participants celebrate freedom and equality. His dramas are marked by a profanation of rules which are generally sacred or at least widely respected. The author of the article analyzes several of Woody Allen’s films, referring to Mikhail Bakhtin’s theory on polyphony and his concept of the carnivalesque. Allen’s films are upside down worlds of such classics as The Picture of Dorian Gray, Pygmalion, Crime and Punishment, Othello and A Midsummer Night’s Dream. The director conducts a constant dialog with other artists, writers, philosophers and even God. He agrees or polemizes with them on subjects concerning a whole range of emotions and senses mostly in a humorous or ironic way, copying different styles to create a pastiche, a parody, or his own version of drama.
    Komedie Woody’ego Allena są jak nieustający karnawał, pełen zabaw, wesołości i śmiechu — jest to czas, kiedy wszystkie zmysły są pobudzone, a uczestnicy cieszą się wolnością i równością. Jego dramaty są nacechowane profanacją zasad, które powszechnie uznawane są za święte, a przynajmniej są ogólnie respektowane. Większość filmów Allena jest antyelitarna; pokazuje niejednokrotnie dysfunkcjonalność hierarchicznych relacji oraz ukazuje postaci, które często zachowują się w niestosowny, prowokujący, a nawet odpychający sposób. Autorka niniejszego artykułu analizuje wybrane filmy Woody’ego Allena, nawiązując do teorii Michaiła Bachtina na temat polifonii oraz jego konceptu karnawalizacji. Filmy te są odwróconymi światami takich klasyków jak Portret Doriana Graya, Pigmalion, Zbrodnia i kara oraz Otello. Reżyser stale prowadzi dialog z innymi artystami, pisarzami, filozofami, a nawet z Bogiem. Zgadza się lub polemizuje z nimi na tematy dotyczące różnego rodzaju emocji i zmysłów w humorystyczny lub ironiczny sposób.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 33-49
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Meme as an Example of Carnivalized Internet Communication
    Mem jako przykład skarnawalizowanej komunikacji internetowej
    Autorzy:
    Górka, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/522967.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
    Tematy:
    political communicatio
    carnival
    carnivalization of politics
    "memes" satire
    parody
    Opis:
    A “meme" is a picture with a short caption which is a caricature illustration of current political, sports, and cultural events. “Memes" usually depict common, current situations which are retold in the carnival fashion, giving them a new context. “Memes" have become a tool for presenting all kinds of normal as well as unfortunate political events. They have become mocking comments which not only provoke but also induce laughter. Communication carnivalization relies mainly on creating parodies of events sanctioned by the Lukashenko regime. Cyberspace carnival shows how the Internet shapes the way the society perceives the political reality. It also initiates art that mocks and destabilises the regime.
    „Mem” to nic innego jak zdjęcie ze słownym komentarzem będącym karykaturalną ilustracją bieżących wydarzeń politycznych, sportowych, kulturalnych. Tematem ironicznych żartów są zazwyczaj znane, powszechnie obecne historie opowiedziane ponownie w konwencji karnawału, w ten sposób zyskujące nowy kontekst. Karnawalizacja komunikacji polega przede wszystkim na parodiowaniu oficjalnych i sankcjonowanych przez reżim wydarzeń. Cybernetyczne wcielenie karnawału pokazuje jak Internet może kształtować sposób myślenia społeczeństwa na temat rzeczywistości politycznej, a tym samym inicjować prześmiewczą i destabilizującą system twórczość.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2014, 9; 215-242
    2084-5294
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carnival Revisited: The Return of the Clown in Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin”
    Oblicza karnawału: powrót klauna w opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin”
    Autorzy:
    Antoszek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887111.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    abiekt
    karnawał
    klaun
    gotyk
    literatura horroru
    transgresja
    abject
    carnival
    carnivalesque
    clown
    gothic
    horror literature
    transgression
    Opis:
    Mimo że karnawał jako zjawisko społeczne został niemal zupełnie wyeliminowany z życia kulturalnego, elementy karnawałowej estetyki odnaleźć można w wielu współczesnych tekstach literackich. W opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin” karnawałowe święto okazuje się jedynie maską dla ponurego, podziemnego rytuału. Celem niniejszego artykuł jest przedstawienie jednego ze sposobów, w jaki literatura horroru wykorzystuje transgresję i karnawałową poetykę do tworzenia własnej ambiwalentnej przestrzeni. Przerażający podziemny rytuał wopowiadaniu jest nie tylko groteskowym odwróceniem bachtinowskiego „święta głupców”, ale także odzwierciedleniem osobistych lęków i obsesji narratora. Odsłaniając ciemne aspekty współczesnego świętowania, opowiadanie Ligottiego staje się komentarzem na temat samego procesu marginalizacji praktyk karnawałowych i jednoczesnego pojawienia się poetyki karnawałowej wliteraturze gotyckiej.
    Although carnival as a social phenomenon has been virtually eliminated from cultural life, carnivalesque imagery seems to pervade a lot of contemporary writing. In Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin” a modern winter festival turns out to be only a mask for a sinister underground anti-fertility rite. The article explores the ways in which horror literature uses carnival’s transgressive potential and leading images to create an ambivalent space of chaos, evil, and perversity. In a truly grotesque reversal of carnival spirit, the Bakhtinian rejuvenating laughter is replaced by a mourning chant and celebration of “many shapes of death.” What is more, the dark ceremony in the story may be seen as an enactment of the narrator’s own pathological obsessions and private terrors. By revealing a contemporary festival’s hidden meaning and function, the story seems to comment upon the very process of the cultural suppression of carnival and gothic fiction’s subsequent appropriation of various cultural abjections framed in carnival’s ambivalent aesthetics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 135-144
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogical Commitment in Time of Self-doubting: G. Oster’s Bad Advice and Children’s Literature as Adults’ Carnival
    Autorzy:
    Balistreri Bonsaver, Caterina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16429592.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Adults’ self-representation
    playfulness in children’s literature
    post-perestroika Russia
    underground humor
    carnival theory
    holy fool
    Opis:
    Bad Advice by Grigorii Oster is a hugely popular children’s series offering playful, topsy-turvy advice, and was first published in Russia in 1990 – a time of enormous social and cultural change. At the core of my investigation is the way in which this series expresses a specific understanding of adults as bearers of pedagogical and intellectual agency in post-perestroika Russia. Between the early 1980s and the early 1990s, through debates on journals and newspapers, novels and films, Russian culture exposed false values, violence and authoritarianism as features that were profoundly rooted in Soviet society. This, however, ended up in a blind alley for those who claimed a moral and intellectual leading role, because adults were described as representatives of that violent society and able to affect younger generations. Bad Advice managed to overcome that blind alley by staging a carnival in which the narrative voice is both a member of the intelligentsia endowed with moral authority, and the legitimate provider of a new, non-conformist pedagogy. It eventually reaffirmed the old theme of the ubiquitousness of violence, delegitimizing the narrative voice’s pedagogical claims and closing its carnival, before opening a new one, in a long series of collections of advice.
    Źródło:
    Filoteknos; 2022, 12; 347-362
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Rules of How Reality Works Through the Prism of Post-Postmodern Prose
    Autorzy:
    Zymomria, Mykoła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032264.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    philosophy of literature
    British post-postmodern novel
    Dmytro Drozdovskyi
    carnival
    mystery
    German Romanticism
    theory of the contemporary novel
    Opis:
    The reviewer analyses the monograph Problematic-Thematic Units and Philosophical-Esthetical Parameters of the British Post-Postmodern Novel (Kyiv, 2020) written by Dmytro Drozdovskyi, a Ukrainian scholar from Taras Shevchenko Institute of Literature of the National Academy of Sciences of Ukraine, member of The European Society for the Study of English (Bulgarian branch). In the monograph, the author has outlined the theory of the post-postmodern novel based on the analysis of the key novels of contemporary British fiction (David Mitchell, Ian McEwan, Sarah waters, Mark Haddon, etc.). The review states that the Ukrainian scholar has developed the theory proposed by Fredric Jameson regarding the post-postmodern features of Cloud Atlas and also discusses the concept of meta-modernity as one of the sections in the post-postmodern literary paradigm in the UK. Drozdovskyi argues that meta-modernism cannot be the only term that explains all the peculiarities of contemporary British fiction, which also cannot be outlined as meta-modern but as post-postmodern. The scholar provides a new theory of the novel based on the exploitation of real and unreal historical facts and imagined alternative histories and multifaceted realities. Furthermore, the reviewer pays attention to the contribution this monograph has for world literary studies spotlighting the theory of literary meta-genre patterns, as Drozdovskyi provides a theory according to which literary periods can be divided into those in which the carnival is the dominant meta-genre pattern (like postmodernism) and those that exploit the mystery as the meta-genre pattern (post-postmodernism). The reviewer analyses the key thematic units explained by Drozdovskyi as the key ones that determine the semiosphere of the contemporary British novel (post-metaphysical and post-positivist thinking of the characters, medicalisation of the humanitarian discourse, and the representation of the temporal unity of different realities). The scholar also states that the post-postmodern British novel exploits the findings of German Romanticism and Kant’s philosophy.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2020, 9; 347-354
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Passion for Putin’s Palace: Political Protests in Modern Russia
    Pasja do pałacu Putina. Protesty polityczne we współczesnej Rosji
    Autorzy:
    Skiperskikh, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042426.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    authority
    Belarus
    carnival
    discourse
    legitimacy
    Navalny
    Putin
    regional protests
    Russia
    władza
    Białoruś
    karnawał
    dyskurs
    legitymizacja
    Nawalny
    protesty regionalne
    Rosja
    Opis:
    In this article, the author analyzes the protest activity in Russia in January–February 2021. Protest activity came to Russia after A. Navalny’s investigation of V. Putin’s palace in Gelendzhik. Like the Belarusian protests in August 2021, the Russian protests were suppressed by the police. A feature of the Russian protests was their mass character. A large number of cities in almost all Russian regions were involved in the protest. Based on the data of secondary analysis, the author tries to give his own research of the Russian protest activity in January–February 2021. Protest activity in a number of Russian regions did not look accidental. One could observe protest activity in them before, but with a different agenda. The factor of unpopular government is of great importance in regional protests. The authorities no longer have the proper stock of legitimacy. This fully applies to the governors appointed by V. Putin, and, often, not directly related to the regions that have their own specificity. Case studies of protests in Russian regions show new trends. The protests are increasingly carnival-like. Power is ridiculed and discussed with irony. Familiar dialogue with the authorities is confirmed in various forms and languages of protest. From the author’s point of view, protest activity in Russia will increase by the fall of 2021. In September 2021, elections to the Russian Parliament are to be held. The author assumes that disappointment with the authorities in Russia will grow. The social base of new protests can be broader.
    W artykule tym autor poddaje analizie ruchy protestu, które wystąpiły w Rosji pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. Bezpośrednią przyczyną protestów było śledztwo przeprowadzone przez A. Navalnego dotyczące rezydencji prezydenta Federacji Rosyjskiej W. Putina w Gelendzhik. Podobnie jak na Białorusi w sierpniu 2021 r., tak i w Rosji, protesty zostały stłumione przez policję. Te ostatnie cechowały się masowym udziałem Rosjan, a do protestów doszło w wielu miastach na terenie całego kraju. W swym badaniu autor posłużył się danymi wtórnymi. Protesty, do których doszło w wielu rosyjskich regionach pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. nie miały znamion przypadkowości. Protestującym nie podoba się polityka władz zarówno na poziomie centralnym, jak i na poziomie lokalnym. Władze w znacznym stopniu straciły legi tymację do sprawowania swych rządów. Proces ten znajduje odzwierciedlenie w nominacjach gubernatorskich, które są funkcją decyzji politycznych Kremla, często nieuwzględniających lokalnej specyfiki poszczególnych regionów kraju. Analiza wspomnianych protestów ukazuje wystąpienie nowych trendów. Protesty te coraz częściej przybierały formę heppeningu, gdzie uczestnicy wyśmiewali absurdy władzy przy pomocy humoru, kalamburów oraz innych zabaw językowych. Zdaniem autora, protesty w Rosji będą przybierać na sile na jesieni 2021 r. Ma to związek z wrześniowymi wyborami parlamentarnymi, które doprowadzą do wzrostu niezadowolenia z polityki władz rosyjskich.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 235-248
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To Be or Not to Be in a Ritual: Essay about the Mitigated Presence
    Autorzy:
    Piette, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041264.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Festival
    Karnaval
    Ritual
    Detail
    Spiel
    Negation
    Gegenwart
    Verlobung
    Bateson
    festival
    carnival
    ritual
    detail
    play
    negation
    presence
    engagement
    festiwal
    karnawał
    rytuał
    szczegół
    zabawa
    negacja
    obecność
    zaręczyny
    Opis:
    Prezentowany artykuł jest zachętą do podjęcia refleksji nad festiwalami, widzianymi nie jako okazje do celebrowania czegoś lub formy transgresji, lecz raczej jako „gry” znaczeń i komunikacja. Folklor jest dla autora prawdziwym laboratorium, w którym obserwować można codzienne życie. Dla zilustrowania swoich analiz przytacza przykłady karnawału w Binche (Belgia) i Święto Pracy (1-Maja), interpretując je zgodnie z koncepcją „gry” amerykańskiego antropologa Gregory’ego Batesona, który stosował ją do opisu gry zwierząt podczas walki. Prowadzi to autora do silnego podkreślenia drobnych detali zachowań, które zawsze mają znamię pewnej negacji, charakterystycznej dla kontekstów rytualnych.
     This paper invites not to reflect on festivals as a celebration or a transgression but to observe them as «a play with» meaning and communication. The author considers the folklore as a genuine laboratory of observation of everyday life. He illustrates his analysis with the examples of the Binche Carnival (Belgium) and of Labour Day (1st of May) and gives an interpretation with G. Bateson’s concept of «play», as the English anthropologist had used to describe the play of animals at fighting.  This leads the author to strongly insist on the small details of behaviours always imprinted with a “not” characteristic of ritual contexts.
    Der Artikel lädt zu einer Reflexion über das Phänomen des Festivals ein. Dies wird nicht betrachtet als eine Gelegenheit zum Feiern bzw. eine Form der Transgression, sondern als ein "Spiel" von Bedeutungen und Kommunikation. Die Folklore ist für den Autor ein wahres Laboratorium, in dem man das alltägliche Leben beobachten kann. Um Seine Analysen zu illustrieren, zieht der Autor Beispiele des Karnevals in Binche (Belgien) sowie das Feiern des Arbeitsfestes (1. Mai) heran, indem er die gemäß dem Konzept des "Spiels" des amerikanischen Anthropologen Gregory Bateson interpretiert. Bateson verwendete dieses Konzept zur Beschreibung des Spiels der Tiere während des Kampfes. Dies führt den Autor dazu, einige Details des Verhaltens zu unterstreichen, welche immer einen Hauch der Negation aufweisen, charakteristisch für die rituellen Kontexte.   
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 231-246
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historic representations of the planets: The Warsaw parade of the planets pageant as described by Martin Gruneweg
    „Jak to się zwykło przedstawiać planety”? Warszawski pochód planet w zapiskach Martina Grunewega – rekonesans
    Autorzy:
    Starownik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087791.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish culture in the late 16th century
    urban and court pageants in Early Modern Europe
    carnival parades
    planets
    the Zodiac
    Warsaw
    Martin Gruneweg (1562–c. 1618)
    Gruneweg
    planety
    widowisko
    Warszawa
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Opis:
    In his voluminous memoirs compiled in the early 17th century the Dominican Martin Gruneweg describes a pageant named the Parade of the Planets that took place in Warsaw on 15 February 1580. Central to its stage design was the iconography of the seven planets, each of them represented by its Zodiac sign and its affiliated House. However, no less important for the spectacle was the appearance of numerous characters and stage props from the carnival tradition, e.g. richly dressed men from the Orient, Bacchus, a procession of floats. The Parade of the Planets was a festivity which brought together the court and the townsfolk; it was probably organized by both court and town. More generally, it could be described as an urban carnival parade mimicking some features of the Renaissance Trionfo. The knowledge of celestial phenomena presented in this spectacle was probably adjusted to the needs of a wide audience of the ‘middling sort of people’, whose belief in the geocentric model of the cosmos was still intact. It seems that the Parade of the Planets contained hardly any profound insights or hermetic clues. Gruneweg, though, does find it susceptible to an allegorical interpretation which reveals the spectacle's embedding in Christian spirituality and middle-class virtues. He is pleased with the colourful spectacle, but warns of taking too much pleasure in this kind of entertainment.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 3; 295-311
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies