Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Autobiografia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Alternative Autobiographical Practices On The Example Of Zami. A New Spelling Of My Name By Audre Lorde
Autorzy:
Ostaszewska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034883.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
autobiography
biomythography
Audre Lorde
autobiografia
biomitografia
Opis:
The aim of this article is to present women’s alternative autobiographical practices on the example of Audre Lorde’s “Zami. A New Spelling of My Name”. The book, published in 1982, is one of the first non-canonical autobiographical writings by women. The author intentionally gives her autobiographical story a form that goes beyond the autobiography (rooted e.g. in Jean-Jacques Rousseau “Confessions”), both in terms of form and content. The alternative dimension of “Zami” is reflected mostly in Lorde’s attempt to break with a linear timeline of her story. She interweaved different threads of her life to focus on her process of emancipation and self-development as a Black woman, poet and feminist, growing up during the time of racial segregation in the United States (1950s and 1960s). “Zami” emerged from combining biography and myth, historical facts with her poems and dreams. This way of Lorde’s autobiographical writing was categorized as „biomythography”.
Celem artykułu jest przedstawienie alternatywnych praktyk autobiograficznych kobiet na przykładzie książki Audre Lorde pt. „Zami. A New Spelling of My Name”. Wydana w 1982 r., jest jedną z pierwszych napisanych przez kobietę książek, zrywających z tradycyjnym, utożsamianym z męskim (wzorowanym m.in. na „Wyznaniach” Jeana-Jacques’a Rousseau) pisarstwem autobiograficznym. Lorde świadomie nadaje swojej autobiograficznej opowieści formę wykraczającą poza autobiografię, zarówno pod względem formy, jak i treści. Alternatywny wymiar „Zami” odzwierciedla się przede wszystkim w próbie zerwania z linearnym zapisem o życiu. Autorka przeplatała ze sobą wątki z różnych okresów jej życia, po to, aby skupić się na ukazaniu procesu wewnętrznego rozwoju, jakiego doświadczyła jako czarna kobieta, poetka i feministka, dorastająca w czasie segregacji rasowej w Stanach Zjednoczonych (lata 50. i 60. XX w.). „Zami” to literacka próba wyjścia poza to, co historycznie, społecznie i kulturowo „przypisane” kobiecie – role i oczekiwania. Lorde łączy w swojej opowieści fakty historyczne z fikcją literacką, przywołując m.in. fragmenty własnej twórczości poetyckiej. Mamy zatem w „Zami” do czynienia z „biomitografią”, kategorią ukutą przez wydawców książki, aby podkreślić jej nowatorstwo i oryginalność, połączenie historii, biografii (faktów z życia) i mitu (opowieści wyimaginowanej). „Zami” to opowieść o kobiecie, która w sposób świadomy i podmiotowy tworzy opowieść o sobie, konstruując przy tym nowe perspektywy pisarstwa autobiograficznego.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2021, 9; 5-22
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Possible Cripistemology of the Queer: Modes of Dismantling "Ability" and "Heterosexuality" in Transgender Autobiographies
Kalekologia queeru. Dekonstrukcja koncepcji „sprawności" i „heteroseksualności" w autobiografiach osób transseksualnych
Autorzy:
Roy, Oindri
Kumar P.V., Amith
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458976.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
transgender
hijra
disability
autobiography
transpłciowość
hidżra
niepełnosprawność
autobiografia
Opis:
Based on A. Revathi’s The Truth About Me: A Hijra Life-Story (2010) and Kate Bornstein’s A Queer and Pleasant Danger (2012), the paper explores the possible connections that arise between the two autobiographies while articulating the similar praxis of living beyond gender norms, though in very distinctive cultural contexts. The comparability of the texts provides grounds to construe “queer” and “disability” in the transsexual experiences as symptomatic but not solely based on the common negation of “compulsory heterosexuality” and “compulsory able-bodiedness” as imposed social constructs. The process of “transgendering” (Ekins and King 34) as initiated by the sense of disability/queerness of being in the “wrong body” is also explored through the study of the narratives. Both Revathi and Bornstein are affected by an innate desire for a "feminine" form of existence as well as the social injunction of following the dictates of "normality" and "ableism" vis-à-vis the gender attributed at birth. The surgical and hormonal transformations do not lead to a psychosocial “rectification” and may culminate in a dysfunctional womanhood. Revathi’s unrequited love and failed marriage and Bornstein’s inability to "qualify" as a lesbian will be read as instances of how the inadequacy of social structures is misconstrued as a "gender-impairment" in the individual and instituted as "hijra" or "butch."
Artykuł stanowi analizę porównawczą dwóch narracji, The Truth About Me: A Hijra Life-Story (2010) autorstwa A. Revathi oraz A Queer and Pleasant Danger (2012) Kate Bornstein. Jego celem jest ukazanie powiązań i podobieństw pomiędzy praktykami życia codziennego w dwóch odmiennych kontekstach kulturowych. Porównanie to prowadzi przemyślenia znaczeń pojęć „queer" i „niepełnosprawność" w kontekście doświadczeń związanych z transseksualnością, które negują „przymusową heteroseksualność" i „przymusową pełnosprawność" jako narzucone konstrukty społeczne, choć nie sprowadzają się do negacji. Narracje te służą również za pretekst do zastanowienia się nad procesem „trangenderyzacji" (Elkins i King 34) wywołanej odczuciem niepełnosprawności/odmienności związanej z byciem „w niewłaściwym ciele". Zarówno Revathi jak i Bornstein działają pod wpływem wrodzonego pragnienia „kobiecej" formy istnienia, a także społecznego przymusu stosowania się do zasad „normalności" i „sprawności" związanej z płcią przypisaną im w chwili narodzin. Interwencje chirurgiczne i hormonalne nie prowadzą do psychospołecznej „rektyfikacji" i mogą doprowadzić do dysfunkcyjnej kobiecości. Autorzy odczytują nieodwzajemnioną miłość i nieudane małżeństwo Revathi, jak problem Bornstein z byciem uznaną za lesbijkę, jako przykłady sytuacji, w których nieadekwatność struktur społecznych tłumaczona jest jako „niepełnosprawność płciowa" jednostki zwanej „hidżra" czy „butch".
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11a; 46 - 67
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tellers and Experiencers in Autobiographical Narratives: Focalization in “Peeling the Onion” by Günter Grass and “The Liars’ Club” by Mary Karr
„Ja” opowiadające i „ja” przeżywające w narracjach autobiograficznych – fokalizacja w „Przy obieraniu cebuli” Güntera Grassa i „The Liars’ Club” Mary Karr
Autorzy:
Fonioková, Zuzana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012761.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
autobiografia
punkt widzenia
fokalizacja
Grass
Karr
autobiography
perspective
focalization
Opis:
This article examines the narrative point of view in two autobiographical texts, pointing out the diverse effects the narratives achieve by means of different focalization strategies. After a short explication of the split between the narrator and protagonist in life stories, I look at focalization techniques in Günter Grass’s Peeling the Onion (2006), where the perception of the present self continuously interferes in the depiction of the past. The superior knowledge available to the narrator at the time of narration leads to an interpretation of the depicted events that the experiencing self could not provide. I argue that although the book calls attention to the constructive nature of memory and narrative that necessarily affects retrospective accounts of the past, it also states its preference for the lens of the present by employing focalization through the narrating I. I subsequently contrast Grass’s text and its narrative strategies with Mary Karr’s childhood memoir The Liars’ Club (1995) and demonstrate how this narrative attains its realistic effect by engaging the child protagonist as the predominant focalizer. By shifting focalization between the narrating I and the experiencing I, involving either the suspension or application of the narrator’s current knowledge, Karr manipulates readers’ engagement with the narrative, such as their empathy and moral judgement. Furthermore, the text communicates a sense of identity and continuity between the experiencer and the teller, which stands in sharp contrast to the emphasis Grass’s narrative puts on the distance between these two positions. Finally, I briefly address the challenges presented by recent conceptions of identity construction to the distinction between the narrating I and the experiencing I, suggesting that these narratological concepts retain their relevance to discussions of autobiographical texts as literary works rather than stages of self-creation.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2018, 8(11) cz.1; 113-128
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To See Oneself Through the Eyes of Others and Through the Eyes of Books: Perspective in Bohumil Hrabal’s Autobiographical Texts
Przeglądać się w innych i w książkach: punkt widzenia w prozie autobiograficznej Bohumila Hrabala
Autorzy:
Tlustý, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012784.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Bohumil Hrabal
autobiografia
autofikcja
perspektywa
tożsamość
autobiography
autofiction
perspective
identity
Opis:
This study analyses the use of perspective in the autobiographical trilogy (In-House Weddings, Vita Nuova and Gaps) and the late “journalistic” texts by the Czech writer Bohumil Hrabal. The article examines Hrabal’s play with perspective on several levels: on the narrative level, Hrabal experiments with the narrative voice and focalization, and views himself through the eyes of his wife Elisˇka, who is also the narrator of the whole trilogy; this strategy allows him to gain distance from the “I-perspective” and to touch upon sensitive moments of his life (particularly auto-censorship, his relationship with the Communist authorities, and various fears). Furthermore, Elisˇka’s view clashes with the view of Hrabal as a character in the narrative world, which results in an original autobiographical polyphony; the article presents a detailed scrutiny of these perspectives with regard to time. Drawing from hermeneutics as a way of self-understanding shaped by texts and culture, the analysis of perspectivity will demonstrate that Hrabal also views himself through the eyes of books and cultural images; additionally, the article points to parallels with Hrabal’s other works, particularly Too Loud a Solitude. Finally, Hrabal’s playful use of perspective concerns the question of identity: the textual self that appears in the stream of images manifests itself in constant motion, thus unveiling the non-substantiality and openness of human identity. In this way, Hrabal’s writing about himself approximates the view of self in Eastern philosophies (esp. Buddhism and Taoism − Hrabal’s sources of inspiration) as well as contemporary cognitive approaches to the theory of autobiography (Paul John Eakin).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2018, 8(11) cz.1; 85-98
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Autobiography of Benvenuto Cellini. A Model of Resilient Vocation
Autorzy:
Forment Costa, José María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120308.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Benvenuto Cellini
Renaissance
Autobiography
Resilience
Benvenuto Cellini
Renacimiento
Autobiografía
Resiliencia
Opis:
Benvenuto Cellini is one of the great sculptors of the 16th century. Already in his time, his works were admired in Rome, Paris and his native Florence. Beyond his works, his popularity has remained unchanged over the last four centuries thanks to his autobiography. This autobiography is an essential work for gaining first-hand knowledge of the sculptor's work, but also, and especially, of the anthropological vision of culture at the time. This article attempts to show this vision and at the same time to highlight how the reading of this autobiography is an example of how following one's vocation is a fundamental help in overcoming difficulties. 
Źródło:
Multidisciplinary Journal of School Education; 2022, 11, 1 (21); 115-127
2543-7585
Pojawia się w:
Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between the Bittern and the Café du Monde: Paul Muldoon’s The Prince of the Quotidian
Pomiędzy bąkami a Cafe du Monde: The Prince of the Quotidian Paula Muldoona
Autorzy:
Pietrzak, Wit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682868.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Paul Muldoon
autobiography
contemporary Irish poetry
autobiografia
współczesna poezja irlandzka
Opis:
Artykuł koncentruje się na pochodzącym z 1994 roku zbiorze Paula Muldoona The Prince of the Quotidian, traktowanym jako poetycka autobiografia, która czerpie swoją siłę z dwoistego podejścia – do precyzowania doświadczenia z jednej strony, a powtarzalnego (wielokrotnego) multiplikowania jego tekstowej reprezentacji z drugiej strony. Przyjmując wskazówkę z Shibboleth: For Paul Celan Derridy, Autor artykułu dowodzi, że Muldoon tworzy sieć powiązań, w której funkcjonuje rozmówca, tym samym stawiając siebie na granicy między dośrodkowym skupieniem na życiu, jakkolwiek przyziemne może być, a odśrodkową tekstualnością, motywowaną przez intertekstualne odniesienia.
The article focuses on Paul Muldoon’s 1994 collection The Prince of the Quotidian. The pamphlet is regarded as a poetic autobiography that takes its impetus from a dual drive towards particularising of experience on the one hand and iterative multiplication of its textual representation. Taking cue from Derrida’s Shibboleth: For Paul Celan, I argue that Muldoon sets up a network of connection that his speaker functions within, thereby positioning himself on the threshold between centripetal focus on life, however mundane it should be, and centrifugal textuality, motivated by intertextual references.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2017, 6; 183-191
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust Testimony, Autobiography, and the Effaced Self
Świadectwo Holokaustu, autobiografia i jaźń wyniszczona
Autorzy:
Holc, Janine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1430328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Holocaust
autobiography
testimony
trauma
slave labor
Holokaust
świadectwo
autobiografia
praca niewolnicza
Opis:
W artykule rozważymy przypadek pojedynczej ocalałej z Holokaustu i prześledzimy, w jaki sposób jej poczucie siebie wyłania się z fragmentów archiwalnych oraz poprzez własne, skonstruowane archiwum świadectw. Cztery autobiograficzne teksty – dwa nagrane zeznania i dwa wspomnienia – tworzone w różnym czasie kontrastują w sposobie przedstawiania narracji oraz jej wyborów i działań pod groźbą przemocy. Zestawiając obok siebie archiwa i teksty, można dostrzec zarówno ograniczenia, jak i możliwości świadectwa Holokaustu jako rodzaju autobiografii.
Autobiography is often writing about how a “self” forms over time as it is affected by the conditions it encounters. This definition can be problematic for Holocaust autobiography, because hiding one’s self from others and repressing one’s desires and impulses became crucial to survival. This essay traces the processes by which a “self” emerges for one Holocaust writer and survivor, Helen S., through archival documents, testimonies and memoirs over time. Helen S.’s example demonstrates how an effaced self can have a textual presence before the writer can allow herself to fully inhabit a traumatic personal history.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 14, 1; 15-33
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opis przypadku jako (auto)biografia? Wczesna psychoanaliza Sándora Ferencziego
The case study as autobiography? Sándor Ferenczi’s early psychoanalysis
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399820.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
psychoanalysis
case study
Sándor Ferenczi
autobiography
pathography
psychoanaliza
opis przypadku
autobiografia
patografia
Opis:
Tekst stanowi omówienie wczesnej teorii Sándora Ferencziego, bliskiego ucznia Sigmunda Freuda oraz twórcy węgierskiego ruchu psychoanalitycznego, na przykładzie jego szkicu Homosexualitas Feminina z 1902 roku. Autorka analizuje artykuł lekarza poświęcony przypadkowi Rósy K. (Róberta) i omawia podstawowe cechy języka analityka w okresie poprzedzającym jego współpracę z Sigmundem Freudem. W tekście podjęto również namysł nad gatunkiem opisu przypadku obserwowanym w świetle jego związków z literaturą dokumentu osobistego. W interpretacji przypadku Rósy K. autorka odchodzi od dekonstrukcyjnej hermeneutyki Michela Foucaulta na rzecz przyjęcia postawy afirmatywnej, która pozwala potraktować język psychiatrii jako przestrzeń potencjalnej widzialności pacjentów. Autorka na przykładzie tekstu Ferencziego pokazuje wpływ gatunku biografii i autobiografii na przekształcenia zaszłe w dyskursie psychiatrycznym na przełomie XIX i XX wieku.
This article discusses the early theoretical works of the Hungarian psychoanalyst and a close disciple of Sigmund Freud, Sándor Ferenczi. This study offers an interpretation of his short case study Homosexualitas Feminina, published in 1902, concentrating on the analyst’s narrative and stylistic strategies before he met the founder of psychoanalysis. The article is devoted to the analysis of a popular medical genre – the case study – which is seen in the light of its relation to life-writing literature. Rather than follow Michel Foucault’s deconstructive scheme of interpretation, I offer a more affirmative reading of the case study of Rosa K. and thus seek to understand Ferenczi’s early work through the impact of life-writing genres, such as biography and autobiography, on psychiatric discourse at the turn of the twentieth century.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2019, 13, 2; 47-58
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Time and Transformation in Autobiography. Candia McWilliam’s What to Look for in Winter: A Memoir in Blindness
Czas i transformacja w autobiografii What to Look for in Winter: A Mamoir in Blindness Candii McWilliam
Autorzy:
Mildorf, Jarmila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37551248.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autobiografia
życiopisanie
transformacja
tożsamość autobiograficzna
pamięć
autobiography
lifetime
transformation
narrative and self
memory
Opis:
In this article, I discuss transformations of self over time in Candia McWilliam’s memoir What to Look for in Winter. In this book, the author writes about many life-changing events: her mother’s suicide, her two failed marriages, her alcoholism and her blindness, to name only a few. However, the book itself constitutes an attempt at transforming these experiences in the act of writing, to offer restitution to a life gone awry. Time plays a major role in this endeavour, both in the story told and in the way it is told. Anchored primarily in two ‘present’ moments in the first and second halves of the book, the narrative moves back and forth in time, taking the reader on a painful journey through the author’s past. Time furthermore serves as an overarching metaphor for transformations especially due to illness, as can already be seen in the book title’s reference to the seasons. What emerges is a highly complex literary autobiography in which life storytelling meshes with metanarrative reflection.
Artykuł dotyczy transformacji dokonanej w czasie w obrębie osobowości autobiograficznej, która została przedstawiona we wspomnieniach Candii McWilliam, zatytułowanych What to Look for in Winter. Autorka opisuje wiele trudnych doświadczeń, między innymi samobójstwo matki, dwa nieudane małżeństwa, alkoholizm oraz utratę wzroku. Mimo doświadczonych niepowodzeń autobiografia McWilliam stanowi próbę odzyskania równowagi w procesie twórczym, który ma pomóc nadać życiu utracony sens. Czas odgrywa główną rolę zarówno w samej historii jej życia, jak i w literackim jej przedstawieniu. Zamiast chronologicznego ukazania wydarzeń z przeszłości autorka konstruuje opowieść w odniesieniu do dwóch wymiarów teraźniejszości, którym odpowiadają dwie odrębne części tej biografii. Ponadto czas nabiera znaczenia jako metafora transformacji, co uwidacznia się już w tytule książki nawiązującym do cyklu oraz pór roku. Wynikiem takiego przedstawienia własnego życia jest złożona i pełna refleksji autobiografia autorki.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 181-198
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanderings and Moments of Pause: Biblical Motifs in Mistyka Gór [Mountain Mysticism] by Roman E. Rogowski
Wędrówki i chwile zatrzymania – motywy biblijne w Mistyce gór Romana E. Rogowskiego
Autorzy:
Dutka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053952.pdf
Data publikacji:
2022-02-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
R.E. Rogowski
Mistyka gór
literatura i teologia
autobiografia
narracja górska
Mountain Mysticism
literature and theology
autobiography
mountain narrative
Opis:
Mistyka gór [Mountain Mysticism] is a book which has been reprinted several times, translated into several languages, and described as “legendary”, especially for those readers who are lovers of mountains. The author – R.E. Rogowski – is a priest, theologian, scholar and mountaineer. Mistyka gór is of a hybrid nature, lying on the border between literature and theology. This article proposes an interpretation of this book from a geopoetics perspective, as a meditative guide to Israel, an autobiography, and a mountain narrative. In each of these cases, the biblical motifs of mountains play a crucial role. Peaks mentioned in the Bible mark the pilgrimage trail, order the story of the author’s life, and stand as the mountaineer’s goals. They also form pretexts for a broader existential reflection. Rogowski writes about his mountain wanderings and moments of pause, which have both literal and metaphorical meanings. He primarily draws attention to these pauses. They signify not only a chance to rest, but also to pray and contemplate. It makes Rogowski’s book both unique and original.
Mistyka gór [Mountain Mysticism] to książka wielokrotnie przedrukowywana, tłumaczona i określana jako „legendarna”, szczególnie dla czytelników, którzy są miłośnikami gór. Autor – R.E. Rogowski jest księdzem, teologiem, uczonym i wspinaczem. Mistyka gór ma charakter hybrydyczny, sytuuje się na pograniczu, pomiędzy literaturą i teologią. Artykuł proponuje interpretację tej książki z perspektywy geopoetyki, dowodzi, że jest to medytacyjny przewodnik po Izraelu, autobiografia, a także narracja górskiej. W każdym przypadku biblijne motywy gór odgrywają kluczową rolę. Wspomniane w Biblii szczyty wyznaczają szlak pielgrzymki, porządkują historię życia autora, są również celami wspinacza. Góry znane z Pisma Świętego stanowią tu także pretekst dla szerszej refleksji egzystencjalnej. Rogowski pisze o wędrówkach po górach, ale i o chwilach pauzy, które mają znaczenie zarówno dosłowne, jak i metaforyczne. Przede wszystkim zwraca uwagę na wspomniane przystanki. Przerwy oznaczają nie tylko odpoczynek, ale także modlitwę i kontemplację. To dzięki nim książka Rogowskiego jest wyjątkowa i oryginalna.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 115-130
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American Literary Forms as Signs of Patriotism and Belonging in Mary Antin’s The Promised Land
Amerykańskie formy literackie jako oznaki patriotyzmu i przynależności w Ziemi obiecanej Mary Antin
Американские литературные формы как знаки патриотизма и принадлежности в Земле Обетованной Мэри Антин
Autorzy:
Weiss, Michaela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191571.pdf
Data publikacji:
2022-06-11
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Мэри Антин
американская автобиография
повествования порабощения
повествование иммиграционное
Mary Antin
autobiografia amerykańska
narracje niewoli
narracja imigracyjna
American autobiography
captivity narratives
immigration narrative
Opis:
The paper explores the choice of narrative forms and ideology and their function in Mary Antin’s autobiography The Promised Land (1912). To emphasize her ardent support of assimilation and to persuade the American readers that immigrants from the Russian Empire pose no threat to the cultural and political life in America, Antin deliberately opted for autobiography and captivity narrative as genres which were already firmly established in American literature and culture. In her uncritical celebration of all aspects of American life, Antin employs Crèvecœur’s concept of the American, as well as the ideology of American transcendentalism.
Автор статьи анализирует нарративные формы и идеологии, а также их функции в автобиографии Мэри Антин Земля обетованная (1912). Чтобы подчеркнуть свою поддержку процессу ассимиляции и убедить американских читателей в том, что иммигранты из Российской империи не представляют угрозы культурной и политической жизни американцев, Антин сознательно выбирает автобиографию и повествования порабощения как жанры, прочно укоренившиеся в американской литературе и культуре. В своем некритическом принятии всех аспектов американской жизни, Антин опирается на идеи Мишеля-Гийома Жана де Кревкёра, а также на теории американского трансцендентализма.
W artykule zanalizowano formy narracyjne, ideologie i ich funkcje w autobiografii Mary Antin Ziemia obiecana(1912). Aby podkreślić swoje poparcie dla procesu asymilacji i przekonać amerykańskich czytelników, że imigranci z Imperium Rosyjskiego nie są zagrożeniem dla życia kulturalnego i politycznego Amerykanów, Antin świadomie wybiera autobiografię i narracje niewoli jako gatunki, które mocno zakorzeniły się w amerykańskiej literaturze i kulturze. W swojej bezkrytycznej akceptacji wszystkich aspektów życia w Ameryce, Antin korzysta z koncepcji Michela Guillaume’a Jean’a de Crèvecœura, a także z teorii amerykańskiego transcendentalizmu.
Źródło:
Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-11
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Private and professional life in autobiographies of Lithuanian women writers
Autorzy:
Daugirdaité, Solveiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376052.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
mid-twentieth century literature
women writers
writers’ autobiography
women’s autobiography
self-representation in autobiography
literatura drugiej połowy XX wieku
pisarki
autobiografie pisarzy
autobiografia kobieca
Opis:
The article analyzes women's autobiographies published in the most recent edition of Soviet Lithuanian writers' autobiography collection Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos (Autobiographies of Soviet Lithuanian writers, ed. Aldona Mickienė, Vol. I and II, 1989). Due to their professional careers, the Soviet Lithuanian female writers were part of the patriarchal and normative elite of the society, and thus acted as secondary characters of the said elite. In order to be treated as equals, the female writers, just like their male counterparts, primarily tried to present themselves as professionals, hence their autobiographies are dominated by public activities. On the other hand, the autobiography as a secondary genre, served well to express personal observations that were not considered fit for other, more official genres. The article aims to highlight the complex connection between personal traits of an individual and his or her living conditions the way it is reflected in autobiographies. It is then helpful to review the women's autobiographies written during that timeframe by relying on both, the research traditions of women autobiographies as well as the documentary studies of the Soviet society.
Materiał badawczy niniejszego artykułu został zaczerpnięty z biografii litewskich pisarek, opracowanych i zebranych w publikacji Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos [Autobiografie pisarek radziecko-litewskich t. 1-2, red. Aldona Mickienė, Wilno 1989]. W artykule zwrócono uwagę na to, co, zdaniem pisarek, należało mówić o sobie i co - na podstawie tej narracji - można sądzić o standardach społecznych narzucanych kobietom. Pisarki były częścią patriarchalnego, normatywnego społeczeństwa, w którym ich rola była drugorzędna. Pragnąc dorównać mężczyznom, starały się kłaść nacisk na swoje życie zawodowe, dlatego dominującym tematem ich autobiografii jest działalność społeczna. Z drugiej strony autobiografia, jako gatunek marginalny, stanowiła wygodny pretekst do wyrażenia osobistych przekonań, co w innych gatunkach literackich nie było wówczas możliwe. Celem artykułu jest ukazanie złożonego związku pomiędzy indywidualnymi cechami osobowościowymi i specyfiką życia w czasach sowieckich. Autobiografie stanowią zarówno bogate źródło badań pisarstwa kobiecego, jak i studium dokumentalistyki społeczeństwa w czasach sowieckich.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 61-72
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literary Representation of the Self in Medieval Arabic Autobiographies and the Cultural Barriers to Self‑Cognition. The Literacy Theory Perspective. Part 2
Literacka reprezentacja „ja” w średniowiecznych autobiografiach arabskich a kulturowe bariery samopoznania w perspektywie teorii piśmienności. Część 2
Autorzy:
Prochwicz-Studnicka, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038474.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autobiography
literary representation
of the self
literacy theory
Arabic medieval literature
medieval Arab-Islamic culture
autobiografia
literacka reprezentacja „ja”
średniowieczna kultura arabsko-muzułmańska
średniowieczna literatura arabska
teoria piśmienności
Opis:
This article addresses the problems associated with the relationship between the influence of writing on cognitive processes and the features of the culture within which writing appears. Classical literacy theory, with the modifications that were introduced over the course of time, was embraced as the research perspective. According to these modifications, the change in the cognitive processes and content which occurs under the influence of writing is not automatic. Every culture has at its disposal a specific array of factors which influence writing and literacy and which determine the extent to which the potential of writing will be used. The aim of this article is to demonstrate the most important cultural norms and values which, by being practiced socially, could have limited the influence of writing on self-cognitive processes—the consequences of such processes can be found in the literary representation of the self in medieval Arabic autobiographies of the 12th–15th centuries. These features were referred to as traditionalism, the domination of collective awareness over individual awareness, the acceptance of social hierarchical structure, and a Quranic vision of the limits to man’s freedom.
Artykuł podejmuje problematykę związku pomiędzy wpływem pisma na procesy poznawcze a cechami kultury, w obrębie której przyjęcie pisma następuje. Jako perspektywę badawczą przyjęto klasyczną teorię piśmienności, sprofilowaną wprowadzonymi do niej z czasem modyfikacjami. Zgodnie z nimi zmiana procesów i treści poznawczych następująca pod wpływem pisma nie ma charakteru automatycznego. Każda kultura dysponuje określonym zasobem czynników oddziałujących na pismo oraz piśmienność i decydujących, w jakim stopniu potencjał pisma zostanie wykorzystany. Celem artykułu jest wskazanie najistotniejszych kulturowych norm i wartości, które – będąc obecne w praktyce społecznej – mogły ograniczyć możliwości oddziaływania pisma na procesy samopoznawcze, a których konsekwencje obecne są w literackim obrazie „ja” w średniowiecznych arabskich autobiografiach XII–XV wieku. Cechy te określono jako: tradycjonalizm, przewagę świadomości zbiorowej nad indywidualną, akceptację dla hierarchiczności oraz koraniczną wizję granic wolności człowieka.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 109-124
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond East and West: What ‘Ladder’ Did John Wu Use Towards This Goal? (Part One)
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791113.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Wu
Beyond East and West
duchowa autobiografia
wiara chrześcijańska
przyjaźń
ludzka i boska miłość
prawo naturalne
spiritual autobiography
Christian faith
friendship
human and divine love
natural law
Opis:
„Poza Wschodem i Zachodem” – jakiej „drabiny” użył John Wu do osiągnięcia tego celu? John Wu Jingxiong (1899-1986) był dyplomatą, uczonym i autorytetem w dziedzinie prawa międzynarodowego. Był także wybitnym chińskim katolikiem. Jego duchowa autobiografia Beyond East and West (1951) przypomina Wyznania św. Augustyna poprzez poruszający opis nawrócenia Johna Wu na katolicyzm w 1937 r. i jego wczesne lata jako katolika. Sam tytuł autobiografii Wu wskazuje na jego duchowy ideał, który pozwala ludziom wykraczać poza kulturowe osobliwości (czy to zachodnie, chińskie czy inne). John Wu znalazł mądrość w wielkich chińskich tradycjach, tj. w konfucjanizmie, daoizmie i buddyzmie, wskazując na ich uniwersalne prawdy, które ostatecznie pochodzą od Chrystusa i w nim się wypełniają. Autor tego artykułu szukał uniwersalnych cech Johna Wu, które wykraczają poza jakąkolwiek kulturę i które metaforycznie nazwał „drabiną”. Znalazł potrójną drabinę, tj. wiarę chrześcijańską, przyjaźń wraz ludzką i boską miłością i prawo naturalne.
John Wu Jingxiong (1899-1986) was a diplomat, scholar, and authority on international law. He was also a prominent Chinese Catholic convert. His spiritual autobiography Beyond East and West (1951) reminds us of the Confessiones of St. Augustine for its moving description of John Wu’s conversion to Catholicism in 1937 and his early years as a Catholic. The very title of Wu’s autobiography points to his spiritual ideal which let humanity go beyond cultural particularities (be they Western, Chinese or other). John Wu found wisdom in China’s great traditions, i.e. Confucianism, Daoism and Buddhism, pointing to their universal truths that come ultimately from, and are fulfilled in, Christ. The author of this contribution has searched for John Wu’s universal traits which go beyond any culture and which he called, metaphorically, a “ladder”. He has found a threefold ladder, i.e. that of Christian faith, that of human friendship and human and divine love, and that of natural law.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 21-45
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond East and West: What ‘Ladder’ Did John Wu Use Towards This Goal? (Part Two)
„Poza Wschodem i Zachodem” – jakiej „drabiny” użył John Wu do osiągnięcia tego celu?
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45675323.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Wu
Beyond East and West
duchowa autobiografia
wiara chrześcijańska
przyjaźń
ludzka i boska miłość
prawo naturalne
spiritual autobiography
Christian faith
friendship
human and divine love
natural law
Opis:
John Wu Jingxiong (1899-1986) was a diplomat, scholar, and authority on international law. He was also a prominent Chinese Catholic convert. His spiritual autobiography Beyond East and West (1951) reminds us of the Confessiones of St. Augustine for its moving description of John Wu’s conversion to Catholicism in 1937 and his early years as a Catholic. The very title of Wu’s autobiography points to his spiritual ideal which let humanity go beyond cultural particularities (be they Western, Chinese, or other). John Wu found wisdom in China’s great traditions, i.e., Confucianism, Daoism and Buddhism, pointing to their universal truths that come ultimately from, and are fulfilled in, Christ. The author of this contribution has searched for John Wu’s universal traits which go beyond any culture and calls them, metaphorically, a “ladder”. He has found a threefold ladder, i.e. that of the Christian faith, of human friendship and human and divine love, and that of natural law.
John Wu Jingxiong (1899-1986) był dyplomatą, uczonym i autorytetem w dziedzinie prawa międzynarodowego. Był także wybitnym chińskim katolikiem. Jego duchowa autobiografia Beyond East and West (1951) przypomina Wyznania św. Augustyna poprzez poruszający opis nawrócenia Johna Wu na katolicyzm w 1937 r. i jego wczesne lata jako katolika. Sam tytuł autobiografii Wu wskazuje na jego duchowy ideał, który pozwala ludziom wykraczać poza kulturowe osobliwości (czy to zachodnie, chińskie czy inne). John Wu znalazł mądrość w wielkich chińskich tradycjach, tj. w konfucjanizmie, daoizmie i buddyzmie, wskazując na ich uniwersalne prawdy, które ostatecznie pochodzą od Chrystusa i w nim się wypełniają. Autor tego artykułu szukał uniwersalnych cech Johna Wu, które wykraczają poza jakąkolwiek kulturę i które metaforycznie nazwał „drabiną”. Znalazł potrójną drabinę, tj. wiarę chrześcijańską, przyjaźń wraz ludzką i boską miłością i prawo naturalne.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 9; 23-45
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies