Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rosa, E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Soil pollution of selected PHAs as a factor affecting the properties of humic acids
Autorzy:
Dębska, B.
Banach-Szott, M
Rosa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/123894.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
soils
PAHs
humic acids
elemental composition
UV-VIS
FTIR
Opis:
It is well-known that the properties of humus soil substances (including humic acids) are soil-type-specific. However, one shall consider the fact that properties of organic matter of soil can be modified by farming system (crop rotation, fertilisation) as well as other external factors, including pollutants; PAHs. The objective of the paper is to determine the effect of a single-time pollution of soils with high rates of PAHs on the properties of humic acids. The research was performed with the samples of soils representative for the Kujawy and Pomorze Region (Phaeozems, Luvisol, Haplic Arenosols, Fluvisols). Soil samples were polluted with selected PAHs; fluorene, anthracene, pyrene and chrysene at the amount corresponding to 100 mg PAHs kg-1. Treatments, i.e., soils + PAHs, were incubated for 180 and 360 days at the temperature of 20–25 ºC and at constant moisture of 50% of field water capacity. Humic acids were extracted from the soil samples prior to and after 180 and 360 days of incubation. The following analyses were performed for separating humic acids: elemental composition, UV-VIS and IR spectrophotometric analyses, susceptibility to oxidation. Results demonstrated that a single introduction of fluorene, anthracene, pyrene and chrysene at very high rates into soils affects the properties of humic acids. There was mostly recorded a de-crease in coefficients of absorbance A2/6 and A4/6, an increase in the parameter defining the susceptibility of humic acids to oxidation. There were also noted changes in the pattern of spectra in infrared and the values of the parameter defining the degree of internal oxidation of the humic acids molecules.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2014, 15, 1; 67-73
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polands competitive position in trade in agri-food products with The United Kingdom – selected aspects
Autorzy:
Łapińska, J.
Zdunek-Rosa, e.
Graszewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432205.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2017, 17[32], 4; 199-209
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of dressing seed material with a humus preparation and foliar potassium fertilization on the yield and chemical composition of spring barley grain
Wpływ zaprawiania materiału siewnego preparatem humusowym i dolistnego nawożenia potasem na wielkość plonu i skład chemiczny ziarna jęczmienia jarego
Autorzy:
Wilczewski, E.
Szczepanek, M.
Knapowski, T.
Rosa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
The aim of the study was evaluation of the effect of dressing seed material of spring barley with a humus preparation and foliar potassium fertilization with Drakar on its yield and content of nitrogen, phosphorus, potassium and magnesium in the grain. One-way field experiment was carried out in the years 2006-2008, in Chrząstowo (53°09’ N; 17°35’ E) near Bydgoszcz, on soil classified as mesic Typic Hapludalfs, of a granulometric composition of light sandy loam. The effect of the following was evaluated: humus preparation Humistar (12% humic acids and 3% fulvic acids), used for dressing at a rate of 1 dm3 per 50 kg of barley grain (1), foliar fertilizer Drakar (25.7% K and 3% N), applied at two doses of 2 dm3·ha-1, before flowering and after its end (2), as well as the combined application of Humistar and Drakar (3). The results of using Humistar and Drakar were compared with the control (4) where these preparations were not used. A significant increase was found in 1000 grain weight and yield of barley grain under the effect of dressing the seed material with Humistar. However, this factor’s effect on spike density per unit of area or on the grain number per spike was not indicated. Foliar fertilizer Drakar did not affect significantly the grain yield or its components. The studied preparations did not affect significantly the leaf greenness index in barley in the stage of tillering, shooting and flowering. However, a positive effect of Humistar was found on values of this index in the milk stage. The total nitrogen concentration in barley grain was independent of the used preparations. However, a significant increase in the content of phosphorus and magnesium was found in barley grain dressed with Humistar. Concentration of phosphorus and potassium in barley grain on plots with a foliar fertilization with Drakar was lower, while of magnesium higher than on the control.
Celem badań była ocena wpływu zaprawiania materiału siewnego jęczmienia jarego substancją humusową oraz nawożenia dolistnego nawozem potasowym Drakar na jego plonowanie oraz zawartość azotu, fosforu, potasu i magnezu w ziarnie. Ścisłe, jednoczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2006-2008, w Chrząstowie (53°09’ N; 17°35’ E) koło Bydgoszczy, na glebie brunatnej właściwej, o uziarnieniu gliny lekkiej pylastej. Oceniano wpływ: preparatu humusowego Humistar (12% kwasów huminowych i 3% kwasów fulwowych), stosowanego do zaprawiania w ilości 1 dm3 na 50 kg ziarna jęczmienia (1), nawozu dolistnego Drakar (25.7% K i 3% N), aplikowanego w dwóch dawkach po 2 dm3·ha-1, przed kwitnieniem i po jego zakończeniu (2), oraz łącznego stosowania Humistaru i Drakaru (3). Efekty stosowania Humistaru i Drakaru porównywano z kontrolą (4), w której nie stosowano tych preparatów. Stwierdzono istotne zwiększenie masy 1000 ziaren i plonu ziarna jęczmienia pod wpływem zaprawiania materiału siewnego Humistarem. Nie wykazano jednak wpływu tego czynnika na obsadę kłosów z jednostki powierzchni ani liczbę ziaren w kłosie. Nawóz dolistny Drakar nie wpływał istotnie na plon ziarna i jego komponenty. Badane preparaty nie wpływały istotnie na wskaźnik zieloności liści jęczmienia w okresie krzewienia, strzelania w źdźbło i kwitnienia. Stwierdzono natomiast pozytywny wpływ Humistaru na wartości tego wskaźnika w okresie dojrzałości mlecznej. Koncentracja azotu ogólnego w ziarnie jęczmienia nie była zależna od stosowanych preparatów. Stwierdzono natomiast istotne zwiększenie zawartości fosforu i magnezu w ziarnie jęczmienia zaprawianego Humistarem. Koncentracja fosforu i potasu w ziarnie jęczmienia w obiektach z nawożeniem dolistnym Drakarem była mniejsza, a magnezu większa niż w kontroli.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 4
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content and changes in dissolved organic matter in meadow and arable soils over time
Autorzy:
Rosa, E.
Debska, B.
Pakula, J.
Tobiasova, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971316.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
meadow and arable soils
toc
tnt
dissolved organic matter
Opis:
Considering the discrepancies in the reports on seasonal changes in the content of dissolved organic carbon, this paper concerns the research which aimed at defining the content and seasonal changes in dissolved organic matter (DOM) in arable and meadow soils in moderate climate conditions. The research has involved the soils sampled in the kujawsko-pomorskie province (Poland). Gleic Phaeozems (meadow soils), Brunic Arenosols and Eutric Cambisols were sampled from the depth of 0-30 cm, 30-60 cm and 60-100 cm, November 2011 through September 2013. The soil samples were analyzed for dry weight content, pH, content of total organic carbon and total nitrogen. DOM was extracted with 0.004 mol·dm⁻³ CaCl₂, in the extracts the content of dissolved organic carbon (DOC) and dissolved nitrogen (DNt) were assayed. The share of DOC was determined by the soil management. The analysis of variance did not show significant differences in the content of TOC and Nt across the soil sampling dates. Were recorded changes in DOC and DNt between successive sampling dates; for topsoil for DOC – from -12.06% to 13.34% (meadow soils) and for DNt -40.84% to 47.44% (arable soils).
Źródło:
Polish Journal of Soil Science; 2019, 52, 2; 183-194
0079-2985
Pojawia się w:
Polish Journal of Soil Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of Humic Acids of Luvisols Polluted with Selected PAHs
Właściwości kwasów huminowych gleb płowych zanieczyszczonych wybranymi WWA
Autorzy:
Dębska, B.
Banach-Szott, M.
Rosa, E.
Drąg, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388853.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
PAHs
luvisols
humic acids
WWA
gleby płowe
kwasy huminowe
Opis:
The aim of the present paper was to determine the effect of soil pollution with polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) on the properties of humic acids. The study was carried out based on Luvisols samples representative of the Kujawsko-Pomorskie Region, collected from areas exposed to and protected from direct pollution with PAHs. Soil samples were polluted with selected PAHs (fluorene, anthracene, pyrene and chrysene), at the amount corresponding to 10 mg PAHs/kg. The PAHs-polluted soil samples were incubated for 10, 30, 60, 120, 180 and 360 days at the temperature of 20–25 oC and fixed moisture (50 % of field water capacity). From the soil samples, before and after 180 and 360 days incubation, there were isolated humic acids (HAs), applying the common IHSS method. For isolated HAs the following analyses were made: elemental composition, UV-VIS and IR spectra spectrometric analysis, susceptibility to oxidation and hydrophilic and hydrophobic properties was determined with HPLC used. It was demonstrated that introducing PAHs into soils resulted in a change in some quality parameters of humic acids. There were found eg a decrease in the value of the degree of internal oxidation, an increase in the intensity of absorption bands in the range 1520–1000 cm–1, an increase in the susceptibility to oxidation, a decrease in the share of hydrophilic fractions and an increase in the hydrophobic fractions. The soil pollution with PAHs is, therefore, one of the many factors which can modify the humic acids properties.
Celem pracy było określenie wpływu zanieczyszczeń gleb wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi (WWA) na właściwości kwasów huminowych. Badania zrealizowano dla próbek gleb płowych reprezentatywnych dla Regionu Kujawsko-Pomorskiego, pobrane z terenów narażonych i nienarażonych na bezpośrednie zanieczyszczenia WWA. Próbki gleb zanieczyszczono wybranymi WWA – fluoren, antracen, piren i chryzen – w ilości odpowiadającej 10 mg WWA/kg. Zanieczyszczone przez WWA próbki gleb inkubowano 10, 30, 60, 120, 180 i 360 dni w temperaturze 20–25 oC i w stałej wilgotności – 50 % PPW. Z próbek gleb przed oraz po 180 i 360 dniach inkubacji wyekstrahowano kwasy huminowe. Dla wyseparowanych kwasów huminowych, ogólnie przyjętą metodą IHSS, przeprowadzono analizy: składu pierwiastkowego, spektrofotometryczne w zakresie UV-VIS i IR, podatności na utlenianie oraz oznaczono właściwości hydrofilowo-hydrofobowe z wykorzystaniem HPLC. Wykazano, że wprowadzenie WWA do gleb skutkowało zmianą niektórych parametrów jakościowych kwasów huminowych. Stwierdzono m.in. spadek wartości stopnia utlenienia wewnętrznego, wzrost intensywności pasm absorpcyjnych w zakresie 1520–1000 cm–1, wzrost podatności na utlenianie, spadek udziału frakcji hydrofilowych, a wzrost frakcji hydrofobowych. Zanieczyszczenie gleb WWA jest więc jednym z wielu czynników, które mogą modyfikować właściwości kwasów huminowych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 3; 339-350
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of HPLC, Py-GCMS, FTIR methods in the studies of the composition of soil dissolved organic matter
Wykorzystanie HPLC, Py-GCMS i FTIR w badaniach składu rozpuszczalnej materii organicznej gleb
Autorzy:
Rosa, E.
Debska, B.
Banach-Szott, M.
Tobiasova, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/905677.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
soil
organic matter
soil composition
analysis method
high performance liquid chromatography
Py-GCMS zob.pyrolysis gas chromatography mass spectrometry
dissolved organic matter
FTIR method
pyrolysis gas chromatography mass spectrometry
Opis:
The study has determined the composition of dissolved organic matter in Luvisols, Fluvisols and Histosols using spectroscopic (FTIR) and chromatographic (HPLC and Py-GCMS) methods. It has been found that aliphatic hydrocarbons (linear) containing from 4 to 12 atoms of carbon constitute the dominant group of compounds included in the dissolved organic matter (DOC). The preparations isolated from Histosols and Luvisols demonstrated a higher proportion of hydrophobic fraction with a longer retention time probably containing more compounds with long-chain aliphatic and simple aromatic structure than the DOC of Fluvisols. The differences in infrared spectra are evident particularly in the wave number between 1650–1030 cm⁻¹. The DOC of Histosols is richer in aromatic compounds (range 1620 cm⁻¹) but the DOC of Luvisols and Fluvisols is richer in alkene chains and hydroxyl (OH) and methoxy (OCH₃) groups. The results showed differences in the composition of the DOM across the soils, caused their genesis.
W pracy badano skład rozpuszczalnej materii organicznej (RMO) gleb (Luvisols, Fluvisols and Histosols) przy zastosowaniu metod spektroskopowych (FTIR) oraz chromatograficznych (HPLC i Py-GCMS). Stwierdzono, że dominującą grupą związków wchodzących w skład RMO są węglowodory alifatyczne (łańcuchowe) zawierające od 4 do 12 atomów węgla. Preparaty RMO wyizolowane z torfu i gleby płowej charakteryzujące się wyższym udziałem frakcji hydrofobowych o najdłuższym czasie retencji, zawierały najprawdopodobniej więcej związków o długich łańcuchach alifatycznych oraz proste struktury aromatyczne w porównaniu z RMO mady. Przebieg widm w podczerwieni wyraźnie wskazał różnicę w składzie badanych preparatów RMO, szczególnie w zakresie liczb falowych między 1650-1030 cm⁻¹. Preparaty RMO wyizolowane z torfu były bogatsze w związki aromatyczne (pasmo 1620 cm⁻¹) a frakcja RMO wyizolowana z gleby płowej i mady ciężkiej była bogatsza w łańcuchy alkenowe i grupy hydroksylowe (OH) i metoksylowe (OCH₃). Otrzymane wyniki badań wykazały różnice w składzie RMO pomiędzy glebami, wynikające z ich genezy.
Źródło:
Polish Journal of Soil Science; 2015, 48, 1
0079-2985
Pojawia się w:
Polish Journal of Soil Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Different PCR analyses for the identification of single larvae of Trichinella at the species level
Autorzy:
Pozio, E.
La Rosa, G.
Takahashi, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838947.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
biochemical analysis
Trichinella pseudospiralis
Trichinella
molecular analysis
epidemiology
Trichinella britovi
taxonomy
identification
parasite
Trichinella nelsoni
polymerase chain reaction
larva
Trichinella spiralis
Trichinella nativa
Źródło:
Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of foliar feeding on the yield level and quality of six large-fruit melon (Cucumis melo L.) cultivars
Wpływ dokarmiania dolistnego na wysokość i jakość plonu sześciu wielkoowocowych odmian melona (Cucumis melo L.)
Autorzy:
Kosterna, E.
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Franczuk, J.
Rosa, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541783.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
foliar nutrition
yield level
yield quality
large-fruit melon
Cucumis melo
plant cultivar
melon
fruit
Pacstart cultivar
Yupi cultivar
Seledyn cultivar
Polydor II cultivar
Gattopardo cultivar
Legend cultivar
Florovit
Ekolist-Warzywa plus Urea fertilizer
quality
Opis:
An experiment was established to evaluate an effect of foliar application of Florovit and Ekolist-Warzywa+Urea on the yield level and quality of six large-fruit melon cultivars (Pacstart, Yupi, Seledyn, Polydor II, Gattopardo, Legend) cultivated in the filed under the climatic conditions of central-eastern Poland. A higher yield of better quality was achieved in the years with relatively high air temperature and low rainfall in August when melon finishes to grow. Florovit-fertilized plants produced higher marketable yield and a higher number of marketable fruit than non-fertilized plants. Foliar feeding with both formulations investigated significantly increased the average fruit weight, flesh thickness and fruit flavour as compared to the non-fertilized melons. The cultivar ‘Yupi’ produced the highest marketable yield and the greatest number of marketable fruit whereas ‘Seledyn’ was characterized by the highest average fruit weight. ‘Gattopardo’ cultivated without foliar feeding and ‘Yupi’ and ‘Gattopardo’ fertilized with Florovit and Ekolist+Urea produced the best fruit in terms of their flavour.
W doświadczeniu badano wpływ dokarmiania dolistnego Florowitem i Ekolistem – Warzywa z dodatkiem mocznika na wysokość i jakość plonu sześciu wielkoowocowych odmian melona (Pacstart, Yupi, Seledyn, Polydor II, Gattopardo, Legend) uprawianego w gruncie w warunkach klimatycznych środkowo-wschodniej Polski. Większy i lepszy jakościowo plon uzyskano w latach o dość wysokiej temperaturze powietrza i małej ilości opadów w sierpniu, czyli pod koniec wegetacji melona. Z roślin dokarmianych Florovitem zebrano większy plon handlowy oraz większą ilość owoców handlowych, niż z uprawianych bez dokarmiania dolistnego. Dokarmianie oboma badanymi nawozami przyczyniło się do istotnego wzrostu średniej masy, grubości miąższu i smakowitości owoców w porównaniu do zebranych z roślin nienawożonych dolistnie. Największy plon handlowy oraz najwięcej owoców handlowych dała odmiana Yupi, największą średnią masą owocu charakteryzowała się odmiana Seledyn. Najsmaczniejsze były owoce odmiany Gattopardo uprawianej bez dokarmiania dolistnego oraz odmian Yupi i Gattopardo dokarmianych dolistnie Florowitem i Ekolistem z dodatkiem mocznika.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2009, 08, 3; 13-24
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yield quality of melon (Cucumis melo L.) depending on foliar feeding
Jakość plonu melona (Cucumis melo L.) w zależności od zastosowanego dokarmiania dolistnego
Autorzy:
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Kosterna, E.
Franczuk, J.
Rosa, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541928.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
yield quality
melon
Cucumis melo
foliar feeding
plant fertilization
plant cultivation
vegetable
soil fertilization
plant cultivar
fruit yield
nutritional value
foliar fertilizer
Ekolist fertilizer
Florovit fertilizer
Opis:
Foliar feeding of plants is an important supplementation of soil fertilization in vegetable cultivation. Foliar-fertilized plants deliver high yields of good quality at lower rates of mineral fertilization. In horticultural practice foliar fertilization is also recommended as the most effective method of supplying plants with nutrients under deficiency conditions. An experiment was established to evaluate an effect of foliar application with Florovit and combination Ekolist-Warzywa+Urea on the yield quality of six large-fruit melon cultivars (‘Pacstart’, ‘Yupi’, ‘Gattopardo’, ‘Polydor II’, ‘Seledyn’, ‘Legend’) cultivated in the climatic conditions of central-eastern Poland. The total yield was achieved from Florovit and Ekolist-fertilized plants did not differ significantly. A higher total yield was achieved from Florovit-fertilized plants compared with control object. ‘Yupi’ was characterised by higher total yields compared with the other cultivars. The greatest fruit number per 1 m2 was set by ‘Gattopardo’. On the basis of the results obtained it was found that, due to the highest share of marketable fruit, ‘Yupi’ is the cultivar recommended for cultivation under the growing conditions of central-eastern Poland. ‘Seledyn’ was gave at least unripe fruit whereas ‘Pacstart’ produced the lowest share of disease-affected fruit. An application of the foliar fertilizers reduced the total sugar and monosaccharides content in melon fruit. Regardless of the kind of foliar feeding, most dry matter in the fruit was produced by ‘Pacstart’, total sugar and monosaccharides by ‘Yupi’ and ascorbic acid by ‘Legend’.
Dokarmianie dolistne stanowi ważne uzupełnienie nawożenia doglebowego w uprawie warzyw, pozwala na uzyskanie wysokich i dobrych jakościowo plonów przy znacznie mniejszym zużyciu nawozów mineralnych. W praktyce ogrodniczej nawożenie dolistne jest stosowane jako najbardziej skuteczna metoda dostarczenia roślinom składników odżywczych w warunkach niedoboru. W doświadczeniu badano wpływ dokarmiania dolistnego Florowitem i Ekolistem-Warzywa z dodatkiem Mocznika na jakość plonu sześciu wielkoowocowych odmian melona (‘Pacstart’, ‘Yupi’, ‘Gattopardo’, ‘Polydor II’, ‘Seledyn’, ‘Legend’) uprawianego w warunkach klimatycznych środkowowschodniej Polski. Plon ogółem uzyskany z roślin dokarmianych Florowitem i Ekolistem z dodatkiem Mocznika nie różnił się istotnie. Większy plon ogółem zebrano z roślin dokarmianych Florowitem niż w obiekcie kontrolnym. Większym plonem ogółem w porównaniu z pozostałymi odmianami charakteryzowała się odmiana Yupi. Najwięcej owoców z 1 m2 dała odmiana Gattopardo. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że najbardziej przydatna do uprawy w warunkach środkowowschodniej Polski ze względu na największy udział owoców handlowych okazała się odmiana Yupi, najmniej owoców niedojrzałych dała odmiana Seledyn, a najmniejszym udziałem owoców porażonych przez choroby charakteryzowała się odmiana Pacstart. Zastosowane w doświadczeniu nawozy dolistne przyczyniły się do zmniejszenia zawartości cukrów ogółem i redukujących w porównaniu z obiektem kontrolnym. Niezależnie od rodzaju dokarmiania dolistnego najwięcej suchej masy zawierała odmiana Pacstart, cukrów ogólem i redukujących Yupi, a kwasu askorbinowego Legend.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 1; 55-63
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catch crops for green manure: biomass yield and macroelement content depending on the sowing date
Rośliny międzyplonowe na zielony nawóz: plon biomasy i zawartość makroskładników w zależności od terminu siewu
Autorzy:
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Rosa, R.
Kosterna, E.
Franczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46562.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
Catch crop cultivation with the aim of incorporation should be a constant element of improving soil fertility. The most frequently recommended type of green manures for vegetables is stubble catch crops. It is not always possible to sow plants at the optimum date, that is in the second half of July. The aim of the study was to determine the yield of fresh and dry matter of stubble catch crops and macroelement accumulation in them depending on the sowing date. The experiment was carried out in central-east Poland. In years 2004-2006, the yield of fresh and dry matter and macroelement contents were estimated in the following catch crops: phacelia (Phacelia tanacetifolia Benth.), amaranth (Amaranthus cruentus L.), sunflower (Helianthus L.), seradella (Ornithopus sativus), and faba bean (Vicia faba L. ssp. minor). The seeds were sown on three dates: July 21st, August 4th, and August 18th. In the third decade of October, plant samples were collected in order to estimate the yield of fresh and dry matter, as well as macroelements in the catch crops. The amount of biomass and macroelement content depended on the length of catch crop growth season. The highest organic matter yield and macroelement contents were characteristic for the catch crops sown on July 21st, and the lowest ones for the catch crops sown on August 18th. Due to high fresh and dry matter yields, sunflower was the best species to be sown on July 21st, sunflower and phacelia on August 4th, and phacelia on August 18th. Faba bean accumulated the highest amounts of nitrogen and phosphorus in the dry matter. Sunflower accumulated the highest total mass of macroelements (N + P + K + Ca + Mg) in the dry matter yield. The smallest percentage decrease in dry the matter yield and amount of macroelements as a result of delaying the catch crop planting date was found for seradella.
Uprawa międzyplonów w celu ich przyorania powinna być stałym elementem podnoszenia żyzności i jakości gleby. Najczęściej polecanym rodzajem nawozów zielonych pod warzywa są międzyplony letnie (ścierniskowe). Nie zawsze istnieje jednak możliwość ich siewu w optymalnym terminie, tj. w drugiej połowie lipca. Celem badań było określenie plonu świeżej i suchej masy międzyplonów ścierniskowych oraz akumulacji w nich makroskładników w zależności od terminu siewu. Eksperyment przeprowadzono w środkowo-wschodniej Polsce. W latach 2004-2006 określono plon świeżej i suchej masy oraz zawartość makroelementów w roślinach międzyplonowych: facelii (Phacelia tanacetifolia Benth.), szarłatu (Amaranthus cruentus L.), słonecznika (Helianthus L.), seradeli (Ornithopus sativus) i bobiku (Vicia faba L. ssp. minor). Międzyplony wysiewano w trzech terminach: 21 lipca, 4 i 18 sierpnia. W trzeciej dekadzie października pobrano próby roślin w celu określenia plonu świeżej i suchej masy oraz składników mineralnych w międzyplonach. Ilość wytworzonej biomasy oraz zawartość makroelementów zależała od długości okresu wegetacji roślin międzyplonowych. Największym plonem masy organicznej i składników mineralnych charakteryzowały się międzyplony posiane 21 lipca, najmniejszym posiane 18 sierpnia. Ze względu na wysoki plon świeżej i suchej masy do wysiewu 21 lipca najbardziej godnym polecenia gatunkiem okazał się słonecznik, 4 sierpnia – słonecznik i facelia, a 18 sierpnia – facelia. Najwięcej azotu i fosforu zakumulował w suchej masie bobik. Łącznie największą masą makroskładników (N + P + K + Ca + Mg) w plonie suchej masy charakteryzował się słonecznik. Najmniejszą procentową obniżkę w plonie suchej masy i ilości składników mineralnych w wyniku opóźnienia terminu siewu roślin międzyplonowych stwierdzono u seradeli.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2013, 12, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of agrohydrogel and irrigation on kohlrabi cv ‘OASIS F1’ yields
Wpływ agrohydrogelu i nawadniania na plonowanie kalarepy ‘Oasis F1’
Autorzy:
Kosterna, E.
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Rosa, R.
Franczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542001.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Under the climatic conditions of Poland cultivation without irrigation does not assure high yields of good quality. Of the many types of irrigation, drip irrigation is most economical in terms of water use efficiency. An application of hydrogels – compounds which are capable of storing large volumes of water – is an alternative to very expensive irrigation systems. In the experiment was investigated the effect of irrigation (no irrigation, irrigation by means of a dripping tape) and method of AgroHydroGel application (control, AgroHydroGel applied under seedlings, AgroHydroGel applied under plants in the field, half of the AgroHydroGel rate applied under seedlings, the other half under plants in the field) on the yield level and quality of kohlrabi grown in the field. Irrigation significantly increased yields as well as the average weight and diameter of bulb, however, it had no influence on the nutrient contents. Application of AgroHydroGel under plants in the field influenced the most favourable on the yielding. An application the whole AgroHydroGel rate under seedlings, the whole rate under plants in the field as well as at a split rate in the irrigated combination contributed to significant increase marketable bulb yields as compared to the control without hydrogel. The most ascorbic acid and total sugars contents kohlrabi bulb from the treatments in which AgroHydroGel had been applied under plants in the field or at a split rate.
W warunkach klimatycznych Polski uprawa bez nawadniania nie gwarantuje wysokich i dobrej jakości plonów. Spośród wielu sposobów nawadniania, kroplowe charakteryzuje się najbardziej oszczędnym zużyciem wody. Alternatywą dla instalowania kosztownych systemów nawadniających jest stosowanie hydrożeli, związków charakteryzujących się dużymi zdolnościami magazynowania wody. W doświadczeniu badano wpływ nawadniania (bez nawadniania, nawadnianie taśmą kroplującą) i sposobu stosowania AgroHydroGelu (kontrola, AgroHydroGel zastosowany pod rozsadę, AgroHydroGel zastosowany pod roślinę w gruncie, połowa dawki AgroHydroGelu zastosowana pod rozsadę, połowa pod roślinę w gruncie) na wielkość i jakość plonu kalarepy uprawianej w gruncie. Nawadnianie istotnie zwiększyło plony, a także średnią masę i średnicę zgrubienia, ale nie powodowało zmian w zawartości składników odżywczych. Najkorzystniej na plonowanie wpłynęło zastosowanie całości hydrożelu pod roślinę w gruncie. Zastosowanie hydrożelu w całości pod rozsadę, w całości pod roślinę w gruncie oraz w dawce dzielonej w kombinacji z nawadnianiem przyczyniło się do istotnego wzrostu plonu handlowego zgrubień w porównaniu z kontrolą bez hydrożelu. Najwięcej kwasu askorbinowego i cukrów ogółem zawierały zgrubienia z obiektów, w których superabsorbent stosowano w całości do gruntu lub w dawce dzielonej.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 3; 53-61
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phacelia and amaranth catch crops in sweet corn cultivation. part I. corn yields
Międzyplony facelii i szarłatu w uprawie kukurydzy cukrowej. część I. plonowanie kukurydzy
Autorzy:
Rosa, R.
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Kosterna, E.
Franczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542219.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Organic manuring is suggested to be necessary in sweet corn cultivation. It is not always possible to use farmyard manure due to economic, production or technical reasons. Catch crops used as green manures can be an alternative source of organic matter. A field experiment was carried out in central-eastern Poland to investigate the effect of phacelia and amaranth catch crops used as green manures on sweet corn growth and yields. Catch crops were sown at three dates: 21st July, 4th and 18th August, and incorporated in late October. Sweet corn was cultivated in the first year following manuring. The effect of the green manures was compared to farmyard manure applied at a rate of 40 t·ha⁻¹ and a nonmanured control. Of the catch crops examined, the highest yield of fresh and dry matter was obtained for phacelia sown on the 21st of July (33.6 t·ha⁻¹ f.m. and 6.3 t·ha⁻¹ d.m.) and 4th of August (33.7 t·ha⁻¹ f.m. and 5.5 t·ha⁻¹ d.m.). A delayed sowing date of phacelia seeds, from 21st of July to the 18th of August, caused a decrease in the quantity of fresh matter and dry matter by 26 and 37%. Amaranth sown on the 21st of July produced 26.2 and 5.3 t·ha⁻¹ fresh and dry matter. Delaying the sowing date of amaranth seeds by 14 and 28 days decreased the yield of fresh and dry matter by 18 and 55–58%. There were found similar effects on yield of farmyard manure, phacelia and amaranth catch crops sown on the 21st of July. Delaying the sowing date of catch crops by 2 and 4 weeks decreased the marketable yields of corn cobs by, respectively, 16.2 and 28.9% for phacelia and by 12.8 and 24.4% for amaranth. The average weight of marketable corn cobs cultivated after farmyard manure, phacelia and amaranth catch crops sown on the 21st of July and phacelia sown on the 4th of August were similar. Biological productivity of corn cobs following farmyard manure and the catch crops examined (except amaranth sown on the 18th of August) was similar and ranged from 66.5 to 72%. ‘Chalenger F1’ produced marketable cobs with a higher average weight but with lower biological productivity than ‘Sweet Wonder F1’.
W uprawie kukurydzy cukrowej zalecane jest nawożenie organiczne. Nie zawsze jest możliwe przyoranie obornika, co wynika z przyczyn ekonomicznych, produkcyjnych lub technicznych. Alternatywnym źródłem materii organicznej mogą być międzyplony przyorywane jako zielony nawóz. Eksperyment polowy przeprowadzono w środkowo-wschodniej Polsce. Badano wpływ międzyplonowych nawozów zielonych z facelii i szarłatu na plonowanie i wzrost kukurydzy cukrowej. Międzyplony wysiewano w trzech terminach: 21 lipca, 4 i 18 sierpnia; przyorywano pod koniec października. Kukurydzę cukrową uprawiano w pierwszym roku po nawożeniu organicznym. Efekty stosowania międzyplonowych nawozów zielonych porównano z obornikiem przyoranym w dawce 40 t·ha⁻¹ oraz obiektem kontrolnym bez nawożenia organicznego. Największym plonem świeżej i suchej masy charakteryzowała się facelia posiana 21 lipca (33.6 t ha⁻¹ św.m. i 6,3 t ha⁻¹ s.m.) i 4 sierpnia (33,7 t ha⁻¹ św.m. i 5,5 t ha⁻¹⁻¹ s.m.). Przesunięcie terminu siewu nasion facelii z 21 lipca na 18 sierpnia powodowało spadek ilości wytworzonej świeżej masy o 26%, suchej masy o 37%. Międzyplon szarłatu posiany 21 lipca wytworzył 26,2 t ha⁻¹ świeżej i 5,3 t ha⁻¹ suchej masy. Opóźnienie terminu siewu nasion szarłatu o 14 dni spowodowało spadek plonu świeżej i suchej masy o 18%, a o 28 dni o 55–58%. Działanie plonotwórcze obornika i międzyplonów facelii i szarłatu posianych 21 lipca było zbliżone. Średni plon handlowy kolb kukurydzy po oborniku wynosił 12,6 t ha⁻¹, po facelii 13,0 t ha⁻¹, a po szarłacie 11,5 t ha⁻¹. Przesunięcie terminu siewu międzyplonów o 2 i 4 tygodnie powodowało obniżkę plonów handlowych kolb kukurydzy odpowiednio o 16,2 i 28,9% w przypadku facelii oraz 12,8 i 24,4% w przypadku szarłatu. Średnia masa kolb handlowych kukurydzy uprawianej po oborniku, międzyplonie facelii i szarłatu z siewu 21 lipca oraz facelii z siewu 4 sierpnia była zbliżona. Wydajność biologiczna kolb kukurydzy po oborniku oraz testowanych międzyplonach (z wyjątkiem międzyplonu szarłatu z siewu 18 sierpnia) była podobna i kształtowała się na poziomie 66,5–72%. Odmiana ‘Chalenger F1’ wykształciła kolby handlowe o większej masie, ale o niższej wydajności biologicznej niż odmiana ‘Sweet Wonder F1’.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 1; 145-159
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phacelia and amaranth catch crops in sweet corn cultivation. part II. selected components of nutritive value of corn
Międzyplony facelii i szarłatu w uprawie kukurydzy cukrowej. część II. wybrane elementy wartości odżywczej kukurydzy
Autorzy:
Zaniewicz-Bajkowska, A.
Rosa, R.
Kosterna, E.
Franczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542220.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Sweet corn grain is rich in nutrients. There are many factors, fertilization being one of the most important, which influence the quality of the grain. A special role in improving soil fertility is ascribed to catch crop plants when they are incorporated into the soil. A field experiment was carried out in central-eastern Poland to investigate the effect of phacelia and amaranth catch crops used as green manures on dry matter, sugars and ascorbic acid contents in sweet corn kernels. Catch crops were sown at three dates: 21st July, 4th and 18th August, and incorporated in late October. Sweet corn was cultivated in the first year following manuring. The effect of the green manures was compared to farmyard manure applied at a rate of 40 t·ha-1 and a non-manured control. The highest average dry matter content (27.5%) was determined in corn kernels cultivated without manuring, significantly lower after farmyard manure (26.4%). Catch crops incorporation did not cause significant changes in dry matter content in corn. Corn cultivated after catch crops had higher or similar contents of sugars compared with cultivation after farmyard manure. The most total sugars (8.12% f.m.) were found in corn cultivated after phacelia sown on the 21st of July, the least (7.04% f.m.) in the non-manured control. The highest monosaccharides content was in corn following amaranth sown on the 21st of July and 4th of August (2.50% f.m.), it was significantly lower (2.27% f.m.) after farmyard manure. The highest ascorbic acid content was determined in corn after phacelia sown on the 4th of August (8.88 mg·100-1 g f.m.) and in amaranth sown on the 21st of July (8.98 mg·100-1 g f.m.). Significantly less ascorbic acid was found following phacelia sown on the 18th August and in the non-manured control. Ascorbic acid contents in corn from the remaining treatments did not differ significantly. ‘Sweet Wonder F1’ was characterized by higher contents of dry matter and total sugars in kernels than ‘Challenger F1’.
Ziarno kukurydzy cukrowej posiada bogate wartości odżywcze. Wpływ na jego jakość ma wiele czynników, wśród których ważniejsze to nawożenie. Szczególną rolę w podnoszeniu urodzajności gleby przypisuje się roślinom międzyplonowym uprawianym na przyoranie. Doświadczenie przeprowadzono w środkowo-wschodniej Polsce. Badano wpływ międzyplonowych nawozów zielonych z facelii i szarłatu na zawartość w ziarniakach kukurydzy cukrowej suchej masy, cukrów i kwasu askorbinowego. Międzyplony wysiewano w trzech terminach: 21 lipca, 4 i 18 sierpnia; przyorywano pod koniec października. Kukurydzę cukrową uprawiano w pierwszym roku po nawożeniu organicznym. Efekty stosowania międzyplonów porównano z obornikiem (40 t·ha-1) oraz obiektem kontrolnym bez nawożenia organicznego. W latach 2005 i 2007 w ziarniakach kukurydzy stwierdzono więcej suchej masy niż w roku 2006. Najbogatsza w cukry okazała się kukurydza uprawiana w roku 2006, najuboższa w roku 2005. W roku 2005 stwierdzono natomiast najwięcej kwasu askorbinowego, a najmniej w roku 2006. Najwięcej suchej masy (27,5%) zawierały ziarniaki kukurydzy uprawianej bez nawożenia organicznego, istotnie mniej po oborniku (26,4%). Przyoranie międzyplonów nie powodowało natomiast istotnych zmian w zawartości suchej masy w kukurydzy. Kukurydza uprawiana po międzyplonach charakteryzowała się wyższą lub zbliżoną zawartością cukrów do uprawianej po oborniku. Najwięcej cukrów ogółem (8,12% f.m.) stwierdzono w kukurydzy uprawianej po facelii posianej 21 lipca, najmniej (7,04% f.m.) w kontroli bez nawożenia organicznego. Najwięcej cukrów redukujących zawierała kukurydza po szarłacie z siewu 21 lipca i 4 sierpnia (2,50% f.m.), istotnie mniej (2,27% f.m.) po oborniku. Najbogatsza w kwas askorbinowy okazała się kukurydza po facelii z siewu 4 sierpnia (8,88 mg·100-1 g f.m.) i szarłacie z siewu 21 lipca (8,98 mg·100-1 g f.m.). Istotnie mniejszą ilość kwasu askorbinowego stwierdzono po facelii posianej 18 sierpnia i w kontroli bez nawożenia organicznego. Zawartość badanego parametru w kukurydza z pozostałych obiektów nie różniła się istotnie. Odmiana ‘Sweet Wonder F1’ charakteryzowała się wyższą zawartością suchej masy i cukrów ogółem w ziarniakach niż odmiana ‘Challenger F1’.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 1; 161-169
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of plant density on the growth, development and yield of brussels sprouts (Brassica oleracea L. var. gemmifera L.)
Wpływ zagęszczenia roślin na wzrost, rozwój i plonowanie kapusty brukselskiej (Brassica oleracea L. var. gemmifera L.)
Autorzy:
Alekseevich Turbin, V.
Siergiejevicz Sokolov, A.
Kosterna, E.
Rosa, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26666.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Plant density is an important variable for achieving maximum yields and uniform vegetable maturity. Optimal plant density can be achieved by establishing appropriate distances both between the rows as well as in the rows of plants. The experiment was carried out between 2010–2012 at the experimental field of the Crimean Agrotechnological University in Simferopol, Ukraine. The experiment was established as randomised blocks with four replications. This study aimed to determine the effect of plant density on the growth, development and yield of Brussels sprouts. Increasing the area per plant resulted in a shortening of the time to the beginning of head formation, technical maturity and harvest. In all study years, increasing the distance between plants caused an increase in leaf assimilation area, stalk diameter and the number of heads per plant, however, the height of plants was lower. The most favourable parameters characterising marketable yield were found at an area per plant of 0.56 m2, however, the maximum yield from 1 ha (determining the profitability of the cultivation) was found at an area of 0.49 m2 per plant.
Gęstość sadzenia roślin jest ważną zmienną w uzyskiwaniu maksymalnego plonu i jednakowej dojrzałości warzyw. Optymalne zagęszczenie roślin można uzyskać poprzez ustalenie właściwych odległości zarówno w rzędzie jak i pomiędzy rzędami roślin. Doświadczenie prowadzono w latach 2010–2012 na polu doświadczalnym Katedry Warzywnictwa i Standaryzacji Krymskiego Uniwersytetu Agrotechnologicznego w Symferopolu. Doświadczenie założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. Celem badań było określenie wpływu powierzchni przypadającej na jedną roślinę przy różnej rozstawie na wzrost, rozwój i plonowanie kapusty brukselskiej. Wraz ze zwiększaniem powierzchni przypadającej na 1 roślinę skróceniu ulegał okres od wysiewu nasion do początku formowania główek oraz do osiągnięcia dojrzałości technologicznej i zbioru plonu. We wszystkich latach badań w miarę zwiększania rozstawy wzrastała powierzchnia asymilacyjna liści, średnica łodygi oraz liczba główek na roślinie, natomiast malała wysokość roślin. Najkorzystniejsze parametry charakteryzujące plon handlowy stwierdzono przy powierzchni przypadającej na roślinę wynoszącej 0,56 m2, natomiast maksymalny plon z jednego hektara (decydujący o opłacalności uprawy) przy powierzchni 0,49 m2.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies