Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rosyjska polityka zagraniczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
    Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu
    Autorzy:
    Kushnir, Ostap
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Ukrainian crisis
    Black Sea Region
    Russian geopolitics
    Russian foreign policy
    Crimean annexation
    critical geopolitics
    metageography
    kryzys ukraiński
    region Morza Czarnego
    rosyjska geopolityka
    rosyjska polityka zagraniczna
    aneksja Krymu
    geopolityka krytyczna
    meta-geografia
    Opis:
    The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
    Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najlepszy nieprzyjaciel Rosji : rosyjska polityka wobec USA w epoce Putina
    Autorzy:
    Menkiszak, Marek.
    Współwytwórcy:
    Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia. pbl
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Warszawa : Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia
    Tematy:
    Polityka zagraniczna
    Opis:
    Liczbowanie stron w przeciwnych kierunkach.
    Współwyd. w kierunku przeciwnym: Russia's best enemy : Russian policy towards the United Stations in Putin's era / Marek Menkiszak ; [translation OSW].
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Niedźwiedź patrzy na smoka : rosyjska debata na temat Chin
    Rosyjska debata na temat Chin
    Autorzy:
    Kaczmarski, Marcin.
    Współwytwórcy:
    Duchnowicz, Ilona. Tłumaczenie
    Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia. pbl
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawa : Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia
    Tematy:
    Polityka zagraniczna
    Opis:
    Oprawne w kierunku przeciwstawnym.
    Współwyd.: The bear watches the dragon : the Russian debate on China / Marcin Kaczmarski ; [transl. Ilona Duchnowicz].
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Russian Politics Toward Ukraine: was there Ever a Strategic Partnership?
    Polityka rosyjska wobec Ukrainy: czy to kiedykolwiek było partnerstwo strategiczne?
    Autorzy:
    Brusylovska, Olga
    Koval, Igor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641957.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russia
    Ukraine
    strategic partnership
    foreign policy
    Rosja
    Ukraina
    partnerstwo strategiczne
    polityka zagraniczna
    Opis:
    W artykule postawiono hipotezę, że partnerstwo strategiczne Rosji i Ukrainy nigdy nie znajdowało się na wysokim poziomie (wbrew oficjalnie głoszonej wersji), będąc raczej – z powodu wysokiego poziomu asymetrii w ich relacjach – swego rodzaju „negatywną zależnością strategiczną”. I. Żowkwa twierdzi, że atrybutem partnerstwa strategicznego jest wspólnota interesów strategicznych, a relacje które nie stanowią odzwierciedlenia takiej wspólnoty są zbędne. G. Perepelytsia podkreśla, że naukowcy muszą rozróżnić dwie definicje partnerstwa strategicznego – jako poziom osiągniętej współpracy i jako instrument polityki zagranicznej państwa. Artykuł analizuje dwa aspekty partnerstwa strategicznego. Pierwsza część poświęcona jest wykorzystaniu koncepcji partnerstwa strategicznego w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej (na przykładzie Ukrainy), a druga – poziomowi współpracy deklarowanej jako partnerstwo strategiczne. Po 1991 roku celem Moskwy była „przyjazna i neutralna Ukraina”. Relacje budowano przede wszystkim w dziedzinie gospodarczej, ale nawet wówczas Rosja intensywnie stosowała instrument polityczny w postaci zakazu importu niektórych towarów. Po 2004 r. relacje rosyjsko-ukraińskie zaostrzyły się w związku z rosyjską bazą wojskową zlokalizowaną na Krymie i stacjonowaniem rosyjskiej floty czarnomorskiej. Kreml był gotów raczej zniszczyć Ukrainę, niż pozwolić jej wybrać własną drogę, co zaprzeczało współczesnej koncepcji partnerstwa strategicznego, będącej fundamentem rosyjskiej polityki wobec Ukrainy. Zamiast tego Federacja Rosyjska zastosowała politykę „kija i marchewki” (niskie ceny gazu i inne preferencje ekonomiczne jako marchewkę, odpowiedzialność za „rodaków” jako kij). Traktat o przyjaźni, współpracy i partnerstwie pomiędzy Federacją Rosyjską i Ukrainą został wypowiedziany, tak samo jak i wszystkie porozumienia dotyczące Floty Czarnomorskiej, tym samym więc, Rosja nie chce posługiwać się formą „partnerstwa strategicznego” jako instrumentem swojej polityki wobec Ukrainy.
    The hypothesis of this research was that these states never had a rich level of strategic partner-ship (despite the officially proclaimed status), but always remained a sort of “negative strate- gic dependence” because of the high level of asymmetry in their relations. I. Zhovkva proved that the attribute of strategic partnership is community of strategic interests without its further reflections existing relations are superfluous. G. Perepelytsia marked that scientists must distinguish two definitions of strategic partnership – as a level of the attained cooperation and as an instrument of state foreign policy. In the given article strategic partnership is examined in two measures. The first part is sanctified to the use of the concept of strategic partnership in the foreign policy of the Russian Federation (on the example of Ukraine), and second to accordance of level of their cooperation proclaimed strategic partnership. After 1991, the goal of Moscow was ‘a friendly and neutral Ukraine.’ The relations were built primarily on an economic basis, but even then Russia widely used a ban on the import of some goods as a political instrument. After 2004, problems in Russian-Ukrainian relations related to the Russian military base in Crimea and the basing of the Russian Black Sea Fleet aggravated. Kremlin tried to destruct Ukraine rather than let it go its own way these witnessed against the contemporary concept of strategic partnership, which was the foundation of Russian politics towards Ukraine. Rather, the RF used very old policy of ‘stick and carrot’ (low gas prices and other economic preferences as the carrot, responsibility for ‘compatriots’ as the stick). The Treaty on Friendship, Cooperation, and Partnership between Ukraine and the Russian Federation was denounced as well as all Russian-Ukrainian agreements on the Black Sea Fleet, so, the RF itself refuses from using ‘strategic partnership’ as instrument of its policy towards Ukraine.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 131-144
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nuclear Weapons in Russias Security Policy
    Broń nuklearna w polityce bezpieczeństwa Rosji
    Autorzy:
    Banasik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139677.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    polityka bezpieczeństwa
    strategia nuklearna
    odstraszanie
    polityka zagraniczna
    Stany Zjednoczone
    Europa
    Federacja Rosyjska
    security policy
    nuclear strategy
    deterrence
    foreign policy
    United States
    Europe
    Russian Federation
    Opis:
    The subject of research, the results of which are presented in this article, was nuclear weapons and the policy of their use by Russia. The research aimed to determine the role of nuclear weapons in the security policy of the Russian Federation. The study was based on a chronological and problematic approach. The article’s content focuses on answering the following research questions: 1) What is the origin of nuclear weapons in the Soviet Union? 2) What was the evolution of nuclear policy and strategy of the Soviet Union expressed in? 3) What was the nuclear policy and strategy of the Russian Federation until 2014? 4) What role do nuclear weapons currently play in the aggressive foreign policy of the Russian Federation? 5) What are the real intentions of the Russian authorities to use nuclear weapons? The article focuses on a synthetic presentation of the strategy of using nuclear weapons to achieve the Russian Federation’s foreign policy objectives, poorly explored in Polish literature. Based on research, it has been established that Russia’s ambitions to use its nuclear potential to achieve political goals are a serious source of threats to international security and increase the risk of global conflict. 
    Przedmiotem badań, których rezultaty przedstawiono w niniejszym artykule, była broń nuklearna i polityka jej wykorzystania przez Rosję. Celem badań było określenie roli, jaką broń nuklearna odgrywa w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W badaniach zastosowano podejście chronologiczno-problemowe. Treści artykułu koncentrują się na odpowiedziach na następujące pytania badawcze: 1) Jaka jest geneza powstania broni jądrowej w Związku Radzieckim? 2) W czym wyrażała się ewolucja polityki i strategii nuklearnej Związku Radzieckiego? 3) Czym charakteryzowała się polityka i strategia nuklearna Federacji Rosyjskiej do 2014 roku? 4) Jaką rolę obecnie odgrywa broń nuklearna w agresywnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej? 5) Jakie są rzeczywiste zamiary wykorzystania przez władze Rosji broni nuklearnej? Artykuł koncentruje się na syntetycznym przedstawieniu słabo eksplorowanej w polskiej literaturze strategii wykorzystania broni nuklearnej dla osiągania celów polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Na podstawie badań ustalono, że ambicje Rosji dotyczące wykorzystania posiadanego potencjału nuklearnego do osiągania celów politycznych są poważnym źródłem zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz podnoszą ryzyko konfliktu globalnego.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2020, 14, 2; 132-145
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foreign policy of the Slovak Republic towards challenges in the eastern policy of the European Union
    Polityka zagraniczna Republiki Słowackiej wobec wyzwań w polityce wschodniej Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Pytlik, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185251.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
    Tematy:
    foreign policy
    Slovak Republic
    European Union
    Ukraine
    Russia
    Visegrad Group
    Western Balkan
    polityka zagraniczna
    Republika Słowacka
    Unia Europejska
    Ukraina
    Federacja Rosyjska
    Grupa Wyszehradzka
    Bałkany Zachodnie
    Opis:
    The article is about the selected and current problems of the Central and Eastern European foreign policy of the Slovak Republic. This state, like other small in terms of territory Central European countries, due to the actual position held as a player in international relations, it cannot influence the decisions of the other states, i.e. more powerful participants. In this respect, it seems interesting which analysed activities of the Slovak foreign policy are now a priority. The content analysis of the source documents and the results of operations of the Slovak government allows us to make a distinction between 'declared priorities "and" real priorities". The first shall be adopted officially, among others, by virtue of the Slovak Republic's membership in the Euro-Atlantic structures, and the latter are the result of an independent assessment of international affairs and strive to highlight the important role of the Slovak Republic in this area. In the case of the first group of priorities a very clear duality of attitudes can also be seen, which makes you think about the real objectives, especially in the Eastern European dimension of the foreign policy that the current government of the Slovak Republic aims to meet.
    Artykuł dotyczy wybranych i aktualnych problemów z zakresu środkowo- i wschodnioeuropejskiego wymiaru polityki zagranicznej Republiki Słowackiej. Państwo to, podobnie jak inne niewielkie pod względem terytorialnym państwa środkowoeuropejskie, z racji rzeczywistej pozycji jaką zajmuje, jako podmiot stosunków międzynarodowych nie ma praktycznych możliwości wpływania na decyzje innych, tj. bardziej znaczących od siebie podmiotów. Z racji takiego stanu rzeczy interesującą wydaje się kwestia, które z badanych kierunków aktywności słowackiej polityki zagranicznej mają obecnie znaczenie priorytetowe. Analiza treści dokumentów źródłowych oraz efektów działalności słowackiego rządu pozwala na dokonanie podziału na priorytety deklarowane oraz priorytety faktyczne. Te pierwsze przyjmowane są oficjalnie, m.in. z racji członkostwa Republiki Słowackiej w strukturach euroatlantyckich, te drugie wynikają zaś z samodzielnej oceny stanu stosunków międzynarodowych oraz dążenia do zaznaczenia istotnej roli Republiki Słowackiej w tej dziedzinie. W wypadku pierwszej grupy priorytetów daje się też zaobserwować bardzo wyraźna dwoistość postaw, skłaniająca do refleksji na temat rzeczywistych celów, jakie stawia przed sobą, zwłaszcza w zakresie wschodnioeuropejskiego wymiaru polityki zagranicznej, obecny rząd Republiki Słowackiej.
    Źródło:
    Studia z Polityki Publicznej; 2015, 2, 2(6); 119-135
    2391-6389
    2719-7131
    Pojawia się w:
    Studia z Polityki Publicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
    Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
    Autorzy:
    Doroshko, Mykola
    Tsyrfa, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    strategic culture
    Russia
    strategy
    foreign policy
    national security
    history
    kultura strategiczna
    Rosja
    strategia
    polityka zagraniczna
    bezpieczeństwo narodowe
    historia
    Opis:
    Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
    Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
    Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
    Autorzy:
    Romańczuk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Russian Federation
    geopolitics
    political concepts
    foreign policy
    security strategy
    Federacja Rosyjska
    geopolityka
    koncepcje polityczne
    polityka zagraniczna
    strategia bezpieczeństwa
    Opis:
    International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
    Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Post-Soviet Area in the Foreign Policy of the Russian Federation
    Obszar poradziecki w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
    Autorzy:
    Czyż, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857748.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    obszar poradziecki
    Federacja Rosyjska
    polityka zagraniczna
    reintegracja
    Władimir Putin
    post-Soviet area
    the Russian Federation
    foreign policy
    reintegration
    Vladimir Putin
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony miejscu obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 do 2021 roku. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej oraz celów i instrumentów tej polityki wobec obszaru poradzieckiego po rozpadzie ZSRR. W ciągu 30 lat po rozpadzie Związku Radzieckiego na obszarze poradzieckim miały miejsce procesy reintegracji i dezintegracji. Dochodziło do wielu konfliktów zbrojnych, stał się on także polem rywalizacji w stosunkach międzynarodowych. Federacja Rosyjska wykorzystuje wszelkie możliwe instrumenty oddziaływania, aby utrzymać kontrolę nad obszarem poradzieckim i nadal traktuje go jako wyłączną strefę wpływów Rosji i priorytetowy kierunek rosyjskiej polityki zagranicznej.
    The article is devoted to the post-Soviet area’s place in Russian foreign policy from the collapse of the Soviet Union in 1991 to 2021. The aim of this article is to present the importance of the post-Soviet area in Russian foreign policy and the goals and instruments of this policy towards the post-Soviet area after the collapse of the USSR. In the 30 years after the collapse of the Soviet Union, reintegration and disintegration processes took place in the post-Soviet area. There were numerous armed conflicts, and it also became a field of competition in international relations. The Russian Federation uses all possible influence instruments to maintain control over the post-Soviet area and still treats it as the exclusive sphere of Russian influence and Russian foreign policy’s priority direction.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 151-164
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformation of the European security system in the context of current geopolitical challenges
    Przemiany europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych
    Autorzy:
    Antonyuk, Natalia
    Gladysh, Marianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546997.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    European security system
    NATO
    the European Union
    Common Foreign and Defence Policy
    the OSCE
    Ukraine
    Russian Federation
    europejski system bezpieczeństwa NATO
    Unia Europejska
    Wspólna
    Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
    OBWE
    Ukraina
    Federacja Rosyjska
    Opis:
    The article considers the issue of the modernization of the European system of security in the context of contemporary geopolitical challenges, especially the aggressive policy of the Russian Federation. The formation of the system of European security, taking into account the multi-dimensionality and the functionality of the system is analysed in the article, and the factors of threats and challenges that determine its modern functioning are indicated. The authors draw attention to the inefficiency of the European security system, its problems and possible avenues of reform. The main institutions of the European system of security are analysed: NATO (specifically the special contribution of this structure in ensuring peace and security on the European continent, paying particular attention to the experience and strength of this highly organized trans-Atlantic military-political organisation); The European Union and its Common Foreign and Security Policy (reasons for its emergence and development, those advantages and disadvantages which emerged at the time of its inception, the transformation of the CFSP under the Treaty of Lisbon and its prospects. Particular attention is devoted to the issue of its effectiveness in the context of the new threats to regional and global security); the OSCE (its main tasks and functions, achievements and problems). The authors propose possible ways of modernization of European security system, namely a review of relations with those countries which refuse to recognize the agreements governing the relations in the field of security; strengthening the NATO-EU rela tions; work out new strategic documents in the field of security and defence which correspond to modern security challenges in Europe; total reorganization of the OSCE; and the use of regional and sub-regional organizations for the purpose of strengthening the European security system.
    W artykule rozważa się problem modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych, zwłaszcza agr esywnej polityki Federacji Rosyjskiej. Przeprowadzono analizę kształtowania syst emu europejskiego bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę wielowymiarowość i zdoln ość systemu, wyznaczono czynniki zagrożenia i wyzwania, które decydują obecnie o jego funkcjonowaniu. Autorzy zwracają uwagę na nieefektywność europejskiego systemu bezpieczeństwa, jego problemy i możliwe sposoby jego reformowania. Przeanalizowane główne instytucje europejskiego systemu bezpieczeństwa: NATO (szczególny wkład tej struktury w gwarantowanie pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie europejskimi, z uwzględnieniem doświadczeń i potencjału tej wysoce zorganizowanej wojskowo-politycznej struktury transatlantyckiego bezpieczeństwa), Unię Europejską i jej Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa (powody powstania i rozwój WPZB EU, jej zalety i wady, które ujawniły się podczas jej stanowienia i realizacji, transformowanie WPZB na mocy Traktatu z Lizbony i perspektywy jej rozwoju). Szczególną akcent położono na kwestie jej efektywności w kontekście nowych zagrożeń regionalnego i globalnego bezpieczeństwa. W artykule uwzględniono także OBWE (jej główne zadania i funkcje, osiągnięcia i problemy). Autorzy proponują możliwe kierunki modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa, mianowicie reorientację stosunków z krajami, które odmawiają uznawania umów regulujących relacje w sferze bezpieczeństwa; wzmocnienie relacji NATO–UE; wypracowanie nowych strategicznych dokumentów dotyczących bezpieczeństwa i obrony, które odpowiadałyby współczesnym wyzwaniom bezpieczeństwa europejskiego; całkowita reorganizacja OBWE; wykorzystanie regionalnych i subregionalnych organizacji w celach wzmocnienia bezpieczeństwa europejskiego.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 99-117
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Militarization of Russian Foreign and Security Policy and its Possible Impact on International Security
    Militaryzacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa i jej możliwe skutki dla bezpieczeństwa globalnego
    Милитаризация российской внешней политики и безопасности и еѐ возможные последствия для глобальной безопасности
    Autorzy:
    Kaszuba, Malina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565060.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    foreign and security policy
    militarization
    armed forces
    Russian Federation
    polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
    militaryzacja
    siły zbrojne
    Federacja Rosyjska
    Opis:
    The transformation of the Russian foreign and security policy based on a more courageous use of military potential is a fact. Over the past several years, Russia has moved from articulating its interests to their enforcement with the use of military force. This article focuses on analyzing this process and identifying its potential consequences for global security. The conclusions drawn by the author, based on the conducted research, allow to state that the armed forces are and will be an important instrument of the Russian foreign and security policy. This does not mean, however, that the Russian Federation will strive for an armed conflict posing a threat to international security.
    Transformacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oparta na coraz odważniejszym korzystaniu z potencjału militarnego jest faktem. Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat Rosja przeszła od artykułowania swoich interesów do ich egzekwowania przez zastosowanie siły militarnej. Niniejszy artykuł został skoncentrowany wokół analizy tego procesu oraz określenia jego potencjalnych konsekwencji dla światowego bezpieczeństwa. Wnioski, które sformułowała autorka w oparciu o przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, że siły zbrojne są i będą ważnym instrumentem rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, co nie oznacza jednak, że Federacja Rosyjska będzie dążyła do konfliktu zbrojnego stanowiącego zagrożenie dla bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 2(5); 66-83
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Three Seas Initiative capabilities in terms of diversification of natural gas supply versus Russian Federation foreign policy – a geopolitical approach
    Potencjał Inicjatywy Trójmorza w zakresie dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego versus polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej – podejście geopolityczne
    Autorzy:
    Borówka, Aleksy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145316.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Three Seas Initiative
    Russian Federation
    geopolitics
    diversification
    natural gas supply
    Inicjatywa Trójmorza
    Federacja Rosyjska
    geopolityka
    dywersyfikacja
    dostawy gazu ziemnego
    Opis:
    The aim of the article is to determine potential strategic directions of development of the Three Seas initiative so as to ensure that it becomes an effective geopolitical system capable of the diversification of current natural gas sourcing towards non-Russian sources. The Russian Federation bases its geostrategic approach to foreign policy on controlling geopolitical pivots, and endeavors to regain lost influence spheres due to the collapse of the Soviet Union. As a monopolist in terms of natural gas supply to Central-East European countries, the Russian Federation has strengthened its position by having reach a set of geostrategic goals within the years of 2008-2018. The threat of using natural gas supply shortage as an instrument of foreign policy is one of the biggest challenge for Central-East European countries. The Three Seas Initiative is a popular international policy concept in Central-East Europe. However, its capabilities in terms of diversification of natural gas supply are limited because of the control of geopolitical pivots by the Russian Federation. The article indicates a set of challenges for diverting current natural gas supply, and proposes a set of strategic directions for developing the Three Seas Initiative.
    Celem artykułu jest określenie strategicznych kierunków rozwoju Inicjatywy Trójmorza jako efektywnego systemu geopolitycznego, zdolnego do dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego z nierosyjskich źródeł. Federacja Rosyjska opiera swoje podejście geostrategiczne w polityce zagranicznej na kontrolowaniu sworzni geopolitycznych. Federacja Rosyjska dąży do odzyskania kontroli nad utraconymi strefami wpływów w wyniku upadku Związku Radzieckiego. Jako monopolista w zakresie dostaw gazu ziemnego do Europy Środkowo-Wschodniej, Federacja Rosyjska wzmocniła swoją pozycję przez osiągnięcie zespołu geostrategicznych celów w latach 2008-2018. Zagrożenie użycia podaży gazu ziemnego jako instrumentu polityki zagranicznej jest jednym z największych wyzwań dla Europy Środkowo-Wschodniej. Inicjatywa Trójmorza jest jedną z najpopularniejszych koncepcji polityki międzynarodowej w Europie Środkowo-Wschodniej. Jednakże, jej potencjał w zakresie dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego jest ograniczony z powodu przejmowania kontroli nad sworzniami geopolitycznymi przez Federację Rosyjską. Artykuł wskazuje zarówno zespół wyzwań dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego, jak i strategiczne kierunku rozwoju Inicjatywy Trójmorza.
    Źródło:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 3(197); 501-512
    2544-7122
    2545-0719
    Pojawia się w:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies