Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Latin Church" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Patronages of the Saints and the Beatified under the Current Legislation of the Latin Church
    Autorzy:
    Syczewski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804864.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    patronage
    saints
    cult
    veneration
    calendar
    Latin Church
    Opis:
    The article addresses the following matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and the beatified, the reason why we observe the veneration of saints and the blessed, and the roots of the development of the cult of saints. Also, presented are the rules of inscribing saints in the General Roman Calendar and the rules of inscribing saints and the beatified in the liturgical calendar, and the making of saints patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities and religious community groups. Detailed information regarding the calendar of a particular country and the introduction of new saints into the calendar can be found in the current documents of the Latin Church. These documents emphasize that all celebrations concerning a particular Church to be included in the calendar must be subordinated to universal celebrations, as prescribed by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in a petition, to assign a liturgical rank and present the petition to the Holy Father. While saints can also be appointed – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger areas, streets, associations, schools, universities, and families of religious. The blessed can be made patrons of these places only pursuant to a special indult issued by the Holy See.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 101-117
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Church of Georgia in War
    Autorzy:
    TSURTSUMIA, Mamuka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517497.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Latin Church
    Byzantine Church
    Georgian Church
    Church Law
    Warrior Bishops
    Opis:
    In Western Europe the Church as an institution was integrated into the military system and was obliged to serve the monarchy. Apart from performing vassal duties, the Latin clergy frequently participated in military actions. Although the Church laws forbade clergymen to shed blood, there were many examples of the violation of this rule. The attitude of the Orthodox Church in the Byzantine Empire concerning the possible participation of the clergy in war differed significantly from that of Latin Europe. The Byzantine priesthood did not become involved in military actions. The Greek Church possessed neither military units nor vassal commitment to the Empire. Despite a very close relationship with the Byzantine Church the attitude of the Georgian Church to the issue differs from that of Byzantium and is closer to the Western practice. The feudal organization of Georgia conditioned the social structure of the Georgian Church and its obligations before the monarchy. Despite the fact that the Georgian Church enjoyed many advantages, it had to take part in military campaigns. The upper circles of Georgian Church dignitaries were accustomed to both conducting military campaigns or taking part in the combat. In regard to military activities of clergy, Georgian law was much more lenient than Byzantine, and in the case of necessity, it even modified Greek legal norms. The conflict with the Christian canons was decided in favor of military necessity, and it was reflected in the legislation.
    Źródło:
    Historia i Świat; 2019, 8; 115-132
    2299-2464
    Pojawia się w:
    Historia i Świat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Formation of the Concept of a Hermit, or an Anchorite, in the Light of the Latin Church Law Codification After the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Bider, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803876.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    anachoresis
    hesychast
    cenobitism
    eremitism
    Opis:
    The subject of the article is the formation of the concept of a hermit or an anchorite in the light of the codification of the Latin Church law after Vatican II. In canon 603 CIC/83, the legislator uses two terms of a hermit and anchorite, which when used interchangeably have a rich semantics as presented by the author, going back to Christian antiquity. CIC/17 did not normalize the canonical status of eremitic life in the Latin Church. It was not until the period of codification after Vatican II that a canonical norm governing eremitic life was formed. As a result of codification work, eremitic life was recognized by canon 603 CIC/83 as one of the forms of individual consecrated life. In modern times, both in the Byzantine and Latin traditions, eremitic life is flourishing attracting both men and women.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 4; 149-168
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
    „[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
    Autorzy:
    Kołosowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kobieta;
    zbawienie;
    patrologia;
    Św. Paweł Apostoł;
    egzegeza patrystyczna;
    grzech pierworodny;
    literatura wczesnochrześcijańska;
    Św. Hilary z Poitiers;
    Św. Ambroży z Mediolanu;
    Św. Hieronim;
    Św. Grzegorz Wielki;
    Św. Augustyn;
    the woman;
    the salvation;
    the patrology;
    St Paul the Apostle;
    the patristic exegesis;
    the literature early Christian;
    St. Hilary of Poitiers;
    Saint Ambrose of Milan;
    St. Jerome;
    St. Gregory the Great ;
    St. Augustine;
    Opis:
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Greek Church in Latin and Venetian Cyprus 1191–1570
    Kościół grecki na Cyprze łacińskim i weneckim 1191–1570
    Autorzy:
    Coureas, Nicholas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057712.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Greeks
    Latins
    Lusignans
    Venetians
    monasteries
    Bulla Cypria
    papacy
    clergy
    Grecy
    łacinnicy
    Lusignanowie
    Wenecjanie
    klasztory
    papiestwo
    duchowieństwo
    Opis:
    The Greek Church faced considerable problems following the Latin Conquest of Cyprus and the establishment of the Lusignan dynasty. Much of its property was impounded by the new Latin rulers, in the 1220s its bishoprics were reduced to four, with each bishop subject to a Latin diocesan. Under the provisions of the Bulla Cypria of 1260 it accepted papal primacy and ceased to have its own archbishop following the death of Germanos. Limits were placed on the numbers of monks in Greek monasteries and the refusal of Greek monks to accept the validity of Latin unleavened communion bread resulted in the martyrdom of 13 of them in 1231. Despite this, however, the Greek Church overcame these challenges and even strengthened its position in the later Lusignan and Venetian periods. Several reasons explain its ability to survive and maintain the allegiance of most of the population. The small number of Latins on Cyprus, concentrated mainly in the towns of Nicosia and Famagusta, made them fear absorption into the far more numerous Greeks and so disposed to tolerate a Greek Uniate Church that formally accepted papal primacy. The great distance separating Cyprus from Rome and Avignon together with increasing absenteeism among the Latin clergy from the later fourteenth century onwards made it impossible to enforce papal directives. The growing Ottoman threat from the late fifteenth century onwards likewise made the Venetian authorities on Cyprus reluctant to implement papal rulings that would anger the Greek majority. In addition, the Greek Church of Cyprus maintained contact with the Greek patriarchates of Constantinople, Antioch and Alexandria, all outside the areas under Latin rule, and so was not isolated from the Orthodox Christians subject to the patriarch of Constantinople.
    Po łacińskim podboju Cypru i ustanowieniu dynastii Lusignanów Kościół grecki stanął w obliczu poważnych problemów. Duża część jego majątku została skonfiskowana przez nowych łacińskich władców, w latach 20. XII w. liczba jego biskupstw została zredukowana do czterech, a każde z nich podlegało łacińskiemu biskupowi diecezjalnemu. Na mocy postanowień Bulli Cypriańskiej z 1260 r. diecezje przyjęły prymat papieski, a po śmierci Germanosa przestały mieć własnego arcybiskupa. Ograniczono liczbę mnichów w greckich klasztorach, a odmowa przyjęcia przez nich ważności łacińskiego niekwaszonego pieczywa eucharystycznego doprowadziła do męczeńskiej śmierci trzynastu z nich w 1231 r. Mimo to Kościół grecki przezwyciężył te trudności, a nawet wzmocnił swoją pozycję w późniejszym okresie panowania Lusignanów i Wenecjan. W tekście wyjaśniono kilka powodów tej zdolności do przetrwania i utrzymania lojalności większości mieszkańców. Niewielka liczba łacinników na Cyprze, skupionych głównie w miastach Nikozja i Famagusta, sprawiała, że obawiali się oni wchłonięcia przez znacznie liczniejszych Greków i dlatego byli skłonni tolerować grecki Kościół unicki, który formalnie akceptował prymat papieski. Ogromna odległość dzieląca Cypr od Rzymu i Awinionu, wraz z rosnącą absencją wśród łacińskiego kleru od końca XIV w., uniemożliwiała egzekwowanie papieskich dyrektyw. Rosnące zagrożenie osmańskie od końca XV w. również sprawiło, że władze weneckie na Cyprze niechętnie wdrażały papieskie nakazy, które mogłyby rozgniewać grecką większość. Ponadto, Kościół grecki na Cyprze utrzymywał kontakt z greckimi patriarchatami Konstantynopola, Antiochii i Aleksandrii, które znajdowały się poza obszarami pod panowaniem Kościoła łacińskiego, a więc nie był odizolowany od prawosławnych chrześcijan podlegających patriarsze Konstantynopola.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 55-86
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Preferential Option for the Poor and Credibility of the Church
    Opcja na rzecz ubogich i wiarygodność Kościoła
    Autorzy:
    Pietrzak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037177.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wiarygodność
    ubodzy
    ubóstwo
    preferencyjna opcja na rzecz ubogich
    Kościół ubogi
    CELAM
    Kościół w Ameryce Łacińskiej
    teologia latynoamerykańska
    credibility
    the poor
    poverty
    preferential option for the poor
    the poor Church
    the Church in Latin America
    Latin American Theology
    Opis:
    Kategoria opcji na rzecz ubogich powstała w Ameryce Łacińskiej na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku jako owoc audytu wiary, osobistego, wspólnotowego i eklezjalnego życia. Artykuł przedstawia jej istotę i związek z zagadnieniem wiarygodności. Część pierwsza odpowiada na pytanie: co to jest preferencyjna opcja na rzecz ubogich? W części drugiej omawia się miejsce ubogich w Bożym planie zbawienia i misji Kościoła. W części ostatniej autor wskazuje na związek opcji na rzecz ubogich z wiarygodnością Kościoła. Doświadczenie Boga w kontekście ubóstwa i niesprawiedliwości współczesnego świata sprawia, że opcja na rzecz ubogich może pełnić rolę znaku wiarygodności Kościoła i chrześcijaństwa.
    The category of option for the poor emerged in Latin America at the turn of the 60s and 70s of the 20th century, as a result of authentication of faith and personal, communitarian, social and ecclesiastical life. The article consists of three parts. In the first part, the key question of the article is discussed, namely: “What is the Preferential Option for the Poor?” In the second part, the place of the poor in God's plan of salvation and in the mission of the Church, are presented. The final part, deals with the issue of the option for the poor as a sign of the credibility of the Church. Experiencing God in the context of poverty and injustice in the modern world makes the option for the poor a sign of the credibility of the Church and Christianity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 87-98
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Liquidation of the Roman Catholic Clergy of the Latin Rite in the USSR (1917–1938)
    Autorzy:
    Szczepaniak, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668497.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Catholic Church
    Communist Revolution
    totalitarian Regimes
    Opis:
    After the peace treaty with Poland (18 March 1921) and after the reorganization of the Church administration in 1921 and in 1923, ten administrative units of the Catholic Church were placed within the borders of the USSR; eight were of the Latin rite and two of the Eastern rite. In this article, the author presents the history of repressions organized by the Soviet authorities towards the Roman Catholic Church (1917–1938) with special attention given to the process of liquidation of the Roman Catholic Clergy of the Latin rite.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 2
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Innocent III and South-eastern Europe: Orthodox, Heterodox, or Heretics?
    Autorzy:
    Dall’Aglio, Francesco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682252.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Church studies
    crusade studies
    medieval Bulgaria
    Latin Empire of Constantinople
    medieval Bosnia
    medieval Serbia
    medieval heresies
    Innocent III
    Opis:
    In the beginning of the pontificate of Innocent III (1198–1216) the necessity of creating a large coalition for a better organization of the Fourth Crusade convinced the pope to establish diplomatic relations with Bulgaria and Serbia, and to support Hungarian expansion in Bosnia. His aim was to surround Constantinople with a ring of states loyal to the Roman Church, thus forcing the empire to participate in the crusade. In order to achieve this result, Innocent was more than willing to put aside his concerns for strict religious orthodoxy and allow the existence, to a certain extent, of non-conforming practices and beliefs in the lands of South-eastern Europe. While this plan was successful at first, and both Bulgaria and Serbia recognized pontifical authority in exchange for political legitimization, the establishment of the so-called Latin empire of Constantinople in 1204 changed the picture. Its relations with Bulgaria were extremely conflicted, and the threat posed by Bulgaria to the very existence of the empire forced again Innocent III to a politics of compromise. The survival of the Latin empire was of the greatest importance, since Innocent hoped to use it as a launching point for future crusades: yet, he tried until possible to maintain a conciliatory politics towards Bulgaria as well.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2019, 9; 11-25
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rex or Imperator? Kalojan’s Royal Title in the Correspondence with Innocent III
    Autorzy:
    Dall’Aglio, Francesco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682138.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    power conceptualization and legitimization
    crusade studies
    Second Bulgarian State
    Latin Empire of Constantinople
    relations between Bulgaria and Byzantium
    Innocent III
    Church history of the Romans
    Opis:
    In the correspondence between Innocent III and Kalojan of Bulgaria (1197–1207), the title of the Bulgarian ruler is recorded both as rex and imperator. While the pope consistently employs the title rex, Kalojan refers to himself, in every occasion, with the title imperator. Some scholars have speculated that the use of this title was a deliberate political move: styling himself imperator, Kalojan was claiming a much greater political dignity than that of king of Bulgaria, putting himself on the same level as the emperor of Constantinople. On the other hand, while Innocent’s letters were obviously written in Latin, Kalojan’s letters were originally in Bulgarian, translated in Greek, and finally translated from Greek to Latin. Therefore, the use of the word imperator may be just an attempt at translating the term βασιλεύς, not in the sense of Emperor of the Romans but merely in that of autocrat, a ruler whose power was fully independent from any other external political authority. This recognition was of a fundamental importance for Kalojan, since the rulers of Bulgaria’s neighbouring states, the kingdom of Hungary, the Byzantine empire, and especially the Latin empire of Constantinople, were not willing to recognize his legitimacy as an independent sovereign.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2019, 9; 171-185
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies