Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Grzyby"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 150
Tytuł:
Hexavalent Chromium Accumulation by Microscopic Fungi
Akumulacja jonów CR(VI) przez grzyby mikroskopowe
Autorzy:
Hołda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204973.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bioaccumulation
chromium
Cr(VI)
microscopic fungi
bioakumulacja
chrom
grzyby mikroskopowe
Opis:
The purpose of the study was to optimize the removal of Cr(VI) by means of the Trichoderma viride strain isolated from chromium mud samples a well as the Aspergillus niger and Penicillium citrinum strains from other environments. The growth of organism and removal of chromium(VI) was carried out in water solution of various chromium(VI) contents. The research was carried out at optimal pH for each fungus i.e. Aspergillus niger 4.0, Penicillium citrinum 5.0 and Trichoderma viride 4.5. During 14 days of incubation, samples of 5 ml each were collected every day in order to determine chromium(VI) content in the solution and the efficiency of bioaccumulation of this element was then specified. Furthermore, chromium contents in filtrate and mycelium were checked to verify this type of biological activity of microorganisms. The fungi culture investigated in this study could grow at 10-125 mg/l chromium concentration which indicated that it was characterized by high tolerance to various concentrations of chromium. At 125 mg/l chromium, these organisms could accumulate successfully about 90% of chromium. High tolerance of this culture can make it a potential candidate to be a heavy metal scavenger of chromium.
W artykule przedstawiono biologiczne usuwanie jonów Cr(VI) z roztworu wodnego przy użyciu szczepu grzyba z gatunku Trichoderma viride pochodzącego z próbek błota pochromowego oraz czystych kultur grzybów Aspergillus niger i Penicillium citrinum, wyizolowanych z innych środowisk. Wzrost organizmu oraz usuwanie chromu(VI) przeprowadzono w roztworze wodnym o różnej zawartości chromu(VI). Badania były przeprowadzane przy optymalnym pH dla każdego rodzaju grzyba: Aspergillus niger 4,0, Penicillium citrinum 5,0, Trichoderma viride 4,5. W czasie 14 dni inkubacji, codziennie, pobierano 5 ml próbki roztworu w celu oznaczenia zawartości chromu(VI) w roztworze i na tej podstawie określono efektywność bioakumulacji tego pierwiastka. Sprawdzono również zawartość chromu w przesączu oraz grzybni w celu potwierdzenia tego rodzaju biologicznej aktywności mikroorganizmów. Czyste kultury grzybów badane w tym artykule mogły rozwijać się przy zawartościach chromu 10-125 mg/l co pokazuje ich wysoką tolerancję na różne zawartości chromu. Przy zawartości chromu równej 125 mg/l te mikroorganizmy mogły akumulować około 90% chromu zawartego w roztworze. Wysoka tolerancja tych kultur czyni je potencjalnymi kandydatami do wychwytywania chromu ze środowiska.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 2; 45-56
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enthomopathogenic fungi in populations of the satin moth Stilpnotia salicis L.
Grzyby owadobojcze w populacjach bialki wierzbowki Stilpnotia salicis L.
Autorzy:
Ziemnicka, J
Sosnowska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65740.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bialka wierzbowka
Stilpnotia salicis
grzyby owadobojcze
Opis:
Six fungal species, Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith as well a Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith, have been isolated as result of studies on entomopathogenic fungi of the satin moth Stilpnotia salicis. The epizootic induced by the fungus B. bassiana in 1994 caused about 92% reduction of the pest population. That has been noted for the first time in a natural population of S. salicis in Poland.
Badania nad entomopatogennymi grzybami prowadzono w latach 1972 - 1996 na 33 populacjach białki wierzbówki Stilpnotia salicis L. pochodzących z 12 województw: bydgoskiego, ciechanowskiego, kaliskiego, katowickiego koszalińskiego, leszczyńskiego, legnickiego, płockiego, poznańskiego, toruńskiego, włocławskiego i zielonogórskiego. Trzynaście badanych populacji zakażonych było grzybami, w tym w jedenastu stwierdzono mieszaną infekcję z wirusami. Wyizolowano 6 gatunków grzybów: Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith oraz Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith. Obserwowana w 1994 roku epizoocja wywołana przez grzyb B. bassiana spowodowała około 92% redukcję populacji szkodnika. Zjawisko to notowane było po raz pierwszy w naturalnej populacji S. salicis w Polsce.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1997, 37, 1-2; 128-137
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of Kelpak SL bioregulator on fungi isolated from the roots of horseradish (Armoracia rusticana Gaernt.)
Oddziaływanie bioregulatora Kelpak SL na grzyby izolowane z korzeni chrzanu (Armoracia rusticana Gaernt.)
Autorzy:
Gleń-Karolczyk, K.
Boligłowa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/336671.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
Ecklonia maxima
phytopathogenic fungi
antagonistic fungi
horseradish
grzyby fitopatogenne
grzyby antagonistyczne
chrzan
Opis:
The Kelpak SL bioregulator concentrations of 0.4; 0.04; and 0.004 ml3/cm3 applied under laboratory conditions significantly modified the analysed features of tested fungi and the most their sporulation process. Intensified production of spores was observed in antagonistic fungi: T.harzianum, T. kaningii and enthomopathogenic V. lecanii, whereas inhibition in pathogenic F. poae and V. dahliae, respectively by 25.4% and 74.5%. Generally, at its lowest concentration in the medium (0.004), Kelpak Sl contributed to reduction of the surface growth of the colony and increment of the analysed fungi biomass. On the other hand, the extract of algae (Ecklonia maxima) significantly inhibited the growth rate of F. poae and increment of T. harzianum biomass. Fungistatic effect of the applied concentrations of Kelpak SL was observed for V. dahliae - a dangerous horseradish pathogen and enthomopathogenic V. lecanii species on the media with 0.004 cm3.
W warunkach laboratoryjnych zastosowane stężenia (0.4; 0.04; 0.004 ml3/cm3) biostymulatora wzrostu Klepak SL istotnie modyfikowały badane cechy testowanych grzybów, przy czym w największym stopniu ich proces sporulacji. Wzmożone wytwarzanie zarodników stwierdzano u grzybów antagonistycznych: T. harzianum, T. kaningii oraz owadobójczego V. lecanii, a hamowanie u patogenicznych: F. poae i V. dahliae odpowiednio o 25,4% i 74,5%. Na ogół udział w podłożu hodowlanym najniższej koncentracji 0,004 Kelpak SL przyczyniał się do ograniczenia rozrostu powierzchniowego kolonii i przyrostu biomasy badanych grzybów. Z kolei niezależnie od zastosowanego stężenia, wyciąg z alg Ecklomia maxima istotnie hamował tempo wzrostu F. poae oraz przyrost biomasy T. harzianum. Fungistatyczne oddziaływanie zastosowanych stężeń Kelpak SL stwierdzono w odniesięniu do groźnego patogena chrzanu V. dahliae oraz owadobójczego gatunku V. lecanii na podłożach z udziałem 0,004 cm3.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 3; 63-67
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi colonizing dead leaves of herbs
Grzyby zasiedlające obumarłe liście ziół
Autorzy:
Kowalik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27258.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The material was collected from the Botanical Garden and the Collegium Medicum Medicinal Plant Garden of the Jagiellonian University in Krakow. The investigated species were: lemon balm (Mellisa officinalis L.), common lavender (Lavendula angustifolia Mill.), horsemint (Mentha longifolia L.), sage (Salvia officinalis L.), sweet basil (Ocimum basilicum L.), and wild marjoram (Origanum vulgare L.). The aim of the investigation was to identify fungi causing the death of leaf tissues of herbs from the mint family Lamiaceae. In mycological investigations, 180 fragments of each plant leaves (1,080 dead leaf fragments in total) were placed in a 2% PDA medium. Over 970 colonies of fungi belonging to 48 species were isolated from the dead leaf tissues of the six herb species. Alternaria alternata (toxin-producing), Epicoccum nigrum and Sordaria fimicola were the most frequently isolated. The largest numbers of colonies and species of fungi were isolated from horsemint, while the lowest numbers were from wild marjoram leaves. It was shown that the death of leaves of selected herb species from the Lamiaceae family was caused by various fungi. The results of the mycological analysis confirmed the diversity of species colonizing the leaves of the herbs.
Materiał badawczy pobrano w Ogrodzie Botanicznym UJ i w Ogrodzie Roślin Leczniczych Collegium Medicum UJ. Badania prowadzono na: bazylii pospolitej (Ocimum basilicum L.), lawendzie wąskolistnej (Lavendula angustifolia Mill.), lebiodce pospolitej (Origanum vulgare L.), melisie lekarskiej (Mellisa officinalis L.), mięcie długolistnej (Mentha longifolia L.) i szałwii lekarskiej (Salvia officinalis L.). Celem pracy było poznanie grzybów zasiedlających obumarłe liście ziół z rodziny jasnotowatych Lamiaceae. W badaniach mykologicznych wyłożono na 2% pożywkę PDA po 180 fragmentów liści ziół, w sumie 1080 obumarłych fragmentów liści. Z martwych tkanek liści sześciu gatunków ziół wyodrębniono ponad 970 kolonii grzybów, należących do 48 gatunków. Najczęściej izolowanymi grzybami z porażonych liści były: Alternaria alternata (toksynotwórczy), Epicoccum nigrum i Sordaria fimicola. Najwięcej kolonii i gatunków grzybów wyizolowano z mięty długolistnej, a najmniej z lebiodki pospolitej. Wykazano, że na materiale badawczym, jakim były wybrane gatunki ziół z rodziny Lamiaceae, obumieranie liści powodował najczęściej kompleks grzybów, a wyniki analizy mykologicznej potwierdziły różnorodność grzybów je zasiedlających.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi isolated in school buildings
Grzyby izolowane z pomieszczeń szkolnych
Autorzy:
Ejdys, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67756.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of the study was to determine the species composition of fungi occurring on wall surfaces and in the air in school buildings. Fungi isolated from the air using the sedimentation method and from the walls using the surface swab technique constituted the study material. Types of finish materials on wall surfaces were identified and used in the analysis. Samples were collected in selected areas in two schools: classrooms, corridors, men’s toilets and women’s toilets, cloakrooms, sports changing rooms and shower. Examinations were conducted in May 2005 after the heating season was over. Fungi were incubated on Czapek-Dox medium at three parallel temperatures: 25, 37 and 40°C, for at least three weeks. A total of 379 isolates of fungi belonging to 32 genera of moulds, yeasts and yeast-like fungi were obtained from 321 samples in the school environment. The following genera were isolated most frequently: Aspergillus, Penicillium and Cladosporoium. Of the 72 determined species, Cladosporium herbarum, Aspergillus fumigatus and Penicillium chrysogenumoccurred most frequently in the school buildings. Wall surfaces were characterised by an increased prevalence of mycobiota in comparison with the air in the buildings, with a slightly greater species diversity. A certain species specificity for rough and smooth wall surfaces was demonstrated. Fungi of the genera Cladosporium andEmericellawith large spores adhered better to smooth surfaces while those of the genus Aspergilluswith smaller conidia adhered better to rough surfaces. The application of three incubation temperatures helped provide a fuller picture of the mycobiota in the school environment.
Celem badań było określenie składu gatunkowego grzybów występujących na powierzchniach ścian i w powietrzu budynków szkolnych. Materiałem do badań były grzyby uzyskane z powietrza metodą sedymentacji i ze ścian techniką wymazu powierzchniowego, biorąc pod uwagę różne materiały wykończeniowe ścian. Próby pobierano z wybranych pomieszczeń dwóch szkół: sali lekcyjnej, korytarza, toalet damskiej i męskiej, szatni ogólnej, szatni sportowej oraz prysznica. Badanie przeprowadzono w maju 2005r., po zakończonym okresie grzewczym. Grzyby hodowano na podłożu Chapek-Doxa równolegle w trzech temperaturach: 25, 37 i 40°C, przez co najmniej trzy tygodnie. W środowisku szkolnym z 321 prób uzyskano 379 izolatów grzybów z 32 rodzajów grzybów pleśniowych, drożdży i grzybów drożdżopodobnych. Najczęściej izolowano rodzaje: Aspergillus, Penicillium i Cladosporium. Z oznaczonych 72 gatunków grzybów najczęściej w pomieszczeniach szkolnych występował: Cladosporium herbarum, Aspergillus fumigatus i Penicillium chrysogenum. Powierzchnie ścian charakteryzowały się zwiększoną prewalencją mikobioty w stosunku do powietrza tych pomieszczeń, przy nieco większej różnorodności gatunkowej. Wykazano pewną specyficzność gatunkową grzybów dla szorstkich i gładkich powierzchni ścian. Do powierzchni gładkich lepiej przylegały grzyby o dużych zarodnikach z rodzaju Cladosporium i Emericella, natomiast do szorstkich o mniejszych konidiach, z rodzaju Aspergillus. Zastosowanie trzech temperatur inkubacji pozwoliło na nakreślenie pełniejszego obrazu mikobioty środowiska szkolnego.
Źródło:
Acta Mycologica; 2007, 42, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi settling horseradish roots depending on the applied protection
Grzyby zasiedlające korzenie chrzanu w zależności od zastosowanej ochrony
Autorzy:
Gleń-Karolczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334295.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
horseradish
root
pathogenic fungi
biological protection
chemical protection
korzeń chrzanu
grzyby patogeniczne
ochrona biologiczna
ochrona chemiczna
Opis:
Investigations concerned the horseradish roots originating from a strict field experiment conducted in 2010-2011, in which chemical protection using: Topsin M 500, Dithane 455 SC, Penncozeb 80WP and Amistar 250 SC and non-chemical protection by Polyversum WP biopreparation and biotechnological preparations: Biosept 33SL, Bioczos BR and Biochikol 020 PC were applied. Irrespectively of the applied protection, a total of 755 fungi colonies of 14 genera were separated from the horseradish roots. The fungi classified to Fusarium genus were isolated most frequently, making up 35.7% of the total isolate number, subsequently Verticillium dahliae - 15.85%, Alternaria alternata - 6.09% and Pythium irregulare - 5.16%. The fungi community isolated from the horseradish roots from the object protected by synthetic fungicides was characterised by a greater number of fungi settling them, but at the same time it was less diversified regarding the species in comparison with the roots under biological protection. Chemical protection generally favoured the roots settling by pathogenic fungi (83.9%), whereas biological preparations favoured antagonistic species, such as Trichoderma harzianum and Trichoderma viride, which were not present in the objects under chemical protection.
Przedmiotem badań były korzenie chrzanu pochodzące ze ścisłego doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2010-2011, w którym zastosowano ochronę chemiczną: Topsin M 500, Dithane 455 SC, Penncozeb 80 WP, Amistar 250 SC oraz niechemiczną z wykorzystaniem biopreparatu Polyversum WP i preparatów biotechnicznych: Biosept 33 SL, Bioczos BR, Biochikol 020 PC. Niezależnie od zastosowanej ochrony z korzeni chrzanu łącznie wyosobniono 755 kolonii grzybów, które należały do 14 rodzajów. Z największą częstotliwością izolowano grzyby należące do rodzaju Fusarium, które stanowiły 35,75% ogółu izolatów, kolejno Verticillium dahliae - 15,85%, Alternaria alternata - 6,09% oraz Pythium irregulare - 5,16%. Zbiorowisko grzybów wyizolowanych z korzeni chrzanu pochodzących z obiektu chronionego fungicydami syntetycznymi, charakteryzowało się większą liczebnością zasiedlających je grzybów, ale równoczesnie było mniej zróżnicowane pod względem gatunkowym w porównaniu z tym pochodzącym z korzeni podlegających ochronie biologicznej. Chemiczna ochrona na ogół sprzyjała zasiędlaniu korzeni przez grzyby patogeniczne 83,9%, z kolei biologiczna - gatunkom antagonistycznym takim jak: Trichoderma harzianum oraz Trichoderma viride, których nie stwierdzono w ochronie chemicznej.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 3; 52-56
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungi and chromistan fungi associated with plants white water lily Nymphaea alba L. during the vegetation season
Grzyby i grzyby chromistopodobne towarzyszące roślinom grzybienia białego Nymphaea alba L. w okresie wegetacji
Autorzy:
Kowalik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542374.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
White water lily Nymphaea alba L. is very popular among enthusiasts for aquatic plants cultivation in ponds. The decorative values are provided by magnificent flowers and attractive floating leaves. The aim of the study was to determine the health status of white water lily, and identificate of mycobiota accompanying those plants in the growing season, and thus causing symptoms of disease. The studies were carried out in twenty ponds, in 2006, 2008–2010. It was found that spots and necrosis of leaves were caused by complex of fungi and chromistan fungi from genera: Alternaria, Aspergillus, Cladosporium, Cylindrocarpon, Fusarium, Mortierella, Mucor, Paecilomyces, Penicillium, Phialophora, Phoma, Phytophthora, Pythium, Sordaria, Trichoderma and others. White water lily plants often were colonized by Alternaria alternata, Penicillium verrucosum v. verrucosum, P. expansum, Paecilomyces farinosus, Cylindrocarpon destructans, Sordaria fimicola, Mucor hiemalis f. hiemalis and Fusarium oxysporum. Fungi colonized the most intensively white water lily in the autumn. It was also ascertained, that since pathogenic fungi and chromistan fungi infected white water lily, such complexes brought about a range of spotting symptoms up to leaves necrosis, on account of what has taken place sharp decrease of plants aesthetic value.
Grzybień biały – lilia wodna – Nymphaea alba L. wśród miłośników oczek wodnych cieszy się wielką popularnością. O dekoracyjności roślin świadczą okazałe kwiaty oraz pływające liście. Celem badań było określenie stanu zdrowotnego grzybienia białego oraz identyfikacja mikobiota towarzyszących mu w okresie wegetacji i powodujących symptomy chorób. Badania prowadzono w dwudziestu oczkach wodnych na terenie województwa małopolskiego i podkarpackiego, w latach 2006, 2008–2010. Stwierdzono, że plamistość i nekrozy liści powodował kompleks grzybów i grzybów chromistopodobnych z rodzajów: Alternaria, Aspergillus, Cladosporium, Cylindrocarpon, Fusarium, Mortierella, Mucor, Paecilomyces, Penicillium, Phialophora, Phoma, Phytophthora, Pythium, Sordaria, Trichoderma i inne. Roślinom grzybienia białego najczęściej towarzyszyły: A. alternata, P. verrucosum v. verrucosum, P. expansum, Paecilomyces farinosus, Cylindrocarpon destructans, Sordaria fimicola, Mucor hiemalis f. hiemalis i Fusarium oxysporum. Grzyby najsilniej kolonizowały rośliny grzybienia w okresie jesiennym. Stwierdzono, że chorobotwórcze grzyby i grzyby chromistopodobne towarzyszące wegetacji grzybienia białego, powodując różnorakie przebarwienia i nekrozę, przyczyniały się do destrukcji tkanek, czego skutkiem było obniżenie walorów dekoracyjnych roślin.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 2; 167-172
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of manganese treatment on pathogenic fungi isolated from barley kernels
Oddziaływanie nawozu manganowego na grzyby patogeniczne izolowane z ziarniaków jęczmienia
Autorzy:
Gleń-Karolczyk, K.
Boligłowa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388049.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
manganese treatment
pathogenic fungi
linear growth
sporulation
nawóz manganowy
grzyby fitopatogenne
wzrost liniowy
zarodnikowanie
Opis:
Teprosyn Mn manganese seed treatment, manufactured by a British firm Phosyn Chemicals Ltd., which was tested in the experiment, has been available on the Polish market for several years. Applied as a seed treatment it results in more intensive development of root system and improves general plant condition. However, in the available literature lacks information on Teprosyn Mn effect on plant healthiness or pathogenic organisms. The aim of the paper was to compare the effect of Teprosyn Mn fertilizer and Raxil Gel 206 chemical seed treatment on pathogenic fungi species: Fusarium culmorum (W.G. Smith) Sacc., Fusarium poae (Peck) Wollen., Fusarium avenaceum (Fr.) Sacc., Bipolaris sorokiniana (Sacc. in Sorok.) Shoem. and Botrytis cinerea Pers. In laboratory conditions the dynamics of growth and sporulation of the above mentioned fungi were assessed on PDA medium with a supplement of 0.1; 0.5 and 1.0 mm3 · cm–3 of Teprosyn Mn and 0.005; 0.05 and 0.5 mm3 · cm–3 of Raxil Gel 206. In vitro Teprosyn Mn manganese fertilizer reveals weak and diversified effect on linear growth of the studied phytopathogens. In the highest concentration (1.0 mm3 · cm–3) it reduces the growth of Fusarium avenaceum, Botrytis cinerea and Fusarium poae colonies on the level of 7.3–10.1 %, whereas all its concentrations inhibit the sporulation process in B. cinerea i F. avenaceum from 35.3 % to 66 %. Along with increasing concentration in the medium its stimulating effect on linear growth of Bipolaris sorokiniana raises (5.7–18.3 %) and the spore number increases from 40 to 271.5 %.
W doświadczeniu testowano nawóz manganowy Teprosyn Mn, produkowany przez angielską firmę Phosyn Chemicals Ltd., który od kilku lat jest on dostępny na polskim rynku. Efektem jego stosowany jako zaprawy nasiennej (nawóz donasienny) jest intensywniejszy rozwój systemu korzeniowego oraz polepszenie ogólnej kondycji roślin. W dostępnej literaturze brakuje informacji dotyczących oddziaływania Teprosynu Mn na zdrowotność roślin oraz organizmy patogeniczne. Celem pracy było porównanie oddziaływania nawozu donasiennego Teprosyn Mn i chemicznej zaprawy nasiennej Raxil Gel 206 na patogeniczne gatunki grzybów: Fusarium culmorum (W.G. Smith) Sacc., Fusarium poae (Peck) Wollen., Fusarium avenaceum (Fr.) Sacc., Bipolaris sorokiniana (Sacc. in Sorok.) Shśm. i Botrytis cinerea Pers. W warunkach laboratoryjnych oceniono dynamikę wzrostu i sporulację wymienionych grzybów na podłożu (PDA) z udziałem 0.1; 0.5; 1.0 mm3 · cm–3 Teprosynu Mn oraz 0.005; 0.05; 0.5 mm3 · cm–3 Raxil Gel 206. Nawóz manganowy Teprosyn Mn w warunkach in vitro wykazuje słabe i zróżnicowane oddziaływanie na rozrost liniowy badanych fitopatogenów. W największym stężeniu (1.0 mm3 · cm–3) ogranicza o 7,3 do 10,1 % rozrost kolonii: Fusarium avenaceum, Botrytis cinerea i Fusarium poae. Natomiast we wszystkich stężeniach hamuje proces wytwarzania zarodników przez B. cinerea i F. avenaceum w zakresie od 35,3 % do 66 %. Wraz ze zwiększaniem stężenia w podłożu hodowlanym rośnie jego stymulujące oddziaływanie na wzrost liniowy Bipolaris sorokiniana (od 5,7 do 18,3 %) oraz zwiększa się ilość zarodników od 40 do 271,5 %.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 489-496
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Selected Foliar Fertilizers on Phytopathogenic Fungi under Conditions in vitro
Wpływ wybranych nawozów dolistnych na grzyby fitopatogenne w warunkach in vitro
Autorzy:
Gleń, K.
Boligłowa, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389542.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nawozy dolistne
grzyby fitopatogenne
wzrost
biomasa
zarodnikowanie
foliar fertilizers
phytopathogenic fungi
growth
biomass
sporulation
Opis:
The research aimed at an assessment of the effect of foliar fertilizers, ie Mikrovit Fe - Iron chelate, Wapnovit and Fostar recommended for agronomic and vegetable crops and in orchards on linear growth, biomass and sporulation of the following fungi: Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary, Rhizoctonia solemi KUhn and Phoma exiqua Desm. var. exiqua under conditions in vitro. The results obtained show a not unanimous response of the tested fungi species to applied foliar fertilizers and their various concentrations. Among the analyzed foliar fertilizers, Mikrovit Fe most strongly inhibited linear growth, biomass increment and mitigated spore production in all tested fungi. Also Fostar revealed a strong fungistatic effect on Phoma exiqua and Rhizoctonia solani. At the highest applied concentration (1.0 mm3/cm3) growth inhibition coefficients for these species were respectively 67.54 % and 46.45 %. On the other hand, Wapnovit revealed very weak fungistatic properties because it inhibited the linear growth of the analyzed fungal organisms only between 0.02 and 8.24 %. At the same time this fertilizer stimulated growth of the aerial my celium and sporulation process in the tested fungi. Moreover, Sclerotinia sclerotiorum was the species which most weakly responded to fertilizer presence m the medium.
Celem podjętych badań było określenie wpływu nawozów dolistnych, tj. Mikrovit Fe - Chelat żelaza, Wapnovit i Fostar zalecanych do stosowania w uprawach rolniczych, warzywniczych i sadach, na wzrost liniowy, biomasę i zarodnikowanie grzybów: Selerotinia selerotiorum (Lib.) de Bary, Rhizoctonia solani Kuhn i Phoma exiqua Desm. v. exiqua w warunkach in vitro. Uzyskane wyniki wskazują, że reakcja badanych gatunków grzybów na zastosowane nawozy dolistne i ich różne stężenia nie jest jednoznaczna. Spośród badanych nawozów dolistnych Mikrovit Fe niezależnie od stężenia w podłożu najsilniej ogranicza rozrost liniowy, przyrost biomasy oraz osłabia proces sporulacji wszystkich grzybów testowych. Silne właściwości fijngistatyczne w odniesieniu do Phoma exiqua i Rhizoctonia solani wykazywał również Fostar. Szczególnie zaś w największym z zastosowanych stężeń (1.0 mm3/cm3) - współczynnik zahamowania wzrostu dla tych gatunków wynosił odpowiednio 67,54 % i 46,45 %. Natomiast Wapnoyit wykazał bardzo słabe właściwości fungistatyczne, bowiem hamował on rozrost liniowy badanych organizmów grzybowych w zakresie 0,02-8,24 %. Jednocześnie nawóz ten stymulował wzrost grzybni powietrznej i proces sporulacji testowanych gatunków. Ponadto gatunkiem najsłabiej reagującym na obecność nawozów w podłożu okazał się Sclerotinia sclerotiorum.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 7; 751-757
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Host preferences of wood-decaying fungi of the genus Ganoderma in the urban areas of Slovakia
Autorzy:
Beck, Terézia
Gáper, Ján
Šebesta, Martin
Gáperová, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176831.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Ganoderma
polyporoid fungi
basidiomata
host tree
wood-decaying fungi
grzyby polyporowe
basidiomaty
drewno żywicielskie
grzyby rozkładające drewno
Opis:
Ganoderma (Basidiomycota, Polyporales) is a cosmopolitan genus with the greatest diversity in the tropics. It causes white rot of a wide range of woody plants all over the world. In Europe, 7 species of the genus Ganoderma grow: Ganoderma adspersum, G. applanatum, G. carnosum, G. lucidum, G. pfeifferi, G. resinaceum and G. valesiacum. All of them also occur in Slovakia. The aim of the present study was to identify the presence of Ganoderma species in the urban areas of Slovakia and to find out their host preferences and topology of the basidiocarps on the colonised trees. A total 263 findings of Ganoderma obtained by own field research and processing of records from herbarium items located in natural museums in Bratislava (Slovakia) and Prague (Czech Republic) were analysed to detect their ecological characteristics. The occurrence of all 7 Ganoderma species was  recorded in the urban areas of Slovakia. The most common species is G. adspersum (39% of all records) with the widest range of host woody plants (24 species). G. applanatum is second most widespread species in the urban areas of Slovakia growing mostly on a decomposing wood of unknown trees (31% of all findings) and also on beeches (9% of all findings). G. resinaceum is third most widespread in the urban areas and it grew mainly on Quercus. G. lucidum was most often found on unknown trees (65% of all findings) and also on oaks (16% of all findings). The rarest Ganoderma species are G. valesiacum (only 1 record on Larix sp.), G. pfeifferi (4 records, mainly on Fagus sylvatica) and G. carnosum (4% of all records, mainly on a decomposing wood of unknown trees).
Lakownica – Ganoderma P. Karst. (Basidiomycota, Polyporales) to kosmopolityczny rodzaj o największej różnorodności w tropikach. Lakownice powodują białe zgnilizny wielu różnych drzewostanów na całym świecie. W Europie, w tym także na Słowacji, występuje siedem gatunków lakownic: Ganoderma adspersum (l. europejska), G. applanatum (l. spłaszczona), G. carnosum (l. brązowoczarna), G. lucidum (l. zółtawa), G. pfeifferi (l. czerwonawa), G. resinaceum (l. jasnomiąższowa) oraz G. valesiacum (l. walezyjska). Celem niniejszych badań było zidentyfikowanie obecności poszczególnych gatunków lakownic w zurbanizowanym środowisku Słowacji oraz określenie ich preferencji żywicielskich, a także topologii bazydiokarpów na skolonizowanych drzewach. W badaniu wykorzystano 263 okazy lakownic zebranych w trakcie badań terenowych oraz oznaczonych rekordów, pochodzących ze zbiorów zielnikowych z muzeów przyrodniczych w Bratysławie (Słowacja) oraz w Pradze (Czechy). W zurbanizowanym środowisku Słowacji odnotowano występowanie wszystkich 7 gatunków lakownic. Najczęściej notowywanym gatunkiem jest G. adspersum (39% wszystkich rekordów), z najszerszym spektrum drzew żywicielskich (24 gatunki). G. applanatum jest drugą najbardziej rozpowszechnioną lakownicą w zurbanizowanycm środowisku na Słowacji. Rośnie głównie na rozkładającym się drewnie nieidentyfikowalnych gatunków drzew (31% wszystkich rekordów), a także na bukach (9% wszystkich rekordów). G. resinaceum jest trzecim najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem i rośnie głównie na dębach. Natomiast G. lucidum zazwyczaj występowała na nieidentyfikowalnym drewnie (65% wszystkich rekordów) oraz na dębach (16% wszystkich rekordów). Najrzadsze lakownice to: G. valesiacum (tylko jedno znalezisko na Larix sp.), G. pfeifferi (4 rekordy, głównie na Fagus sylvatica) oraz G. carnosum (4% wszystkich rekordów, zwłaszcza na nieidentyfikowalnym gatunkowo rozkładającym się drewnie).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2018, 3; 22-37
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurence of mites (Acari) on walls infested with moulds in dwelling houses
Występowanie roztoczy (Acari) na ścianach porażonych grzybami pleśniowymi w budownictwie mieszkaniowym
Autorzy:
Piontek, M.
Łuszczyńska, K.
Solarz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/395729.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
roztocza w budownictwie
grzyby pleśniowe
grzyby alergogenne
mikotoksyny
dwelling buildings
moulds
domestic mites
human diseases
Opis:
Moulds and mites, a serious allergenic threat, are present in dwelling buildings with mycological biodeterioration. The problem becomes even more serious if among allergenic fungi there are species which are mycotoxicogenic and cause human and animal mycosis, such as: Aspergillus versicolor Tiraboschi and Scopulariopsis brevicaulis Bainier. The most common mites found in buildings in temperate climates are Dermatophagoides pteronyssinus and D. farinae.
W budownictwie mieszkaniowym z biodeterioracją pleśniową znajdują się grzyby pleśniowe i roztocze stanowiąc poważne zagrożenie alergogenne. Problem jest o wiele groźniejszy, jeżeli wśród grzybów alergogennych są gatunki mikotoksynotwórcze i wywołujące grzybice u ludzi i zwierząt, jak Aspergillus versicolor Tiraboschi oraz Scopulariopsis brevicaulis Bainier. Najczęściej występującymi roztoczami w budownictwie są Dermatophagoides pteronyssinus i D. farinae.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2011, 6; 163-172
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microscopic Fungi of the Littoral Zone in Selectcd Water Bodies of the Pojezierze Bobolickie Lakeland and the Równina Gryficka Plain
Grzyby mikroskopijne literału wybranych zbiorników wodnych Pojezierza Bobolickiego i Równiny Gryfickiej
Autorzy:
Adamska, I.
Czerniawska, B.
Dziegielewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389466.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
grzyby
grzyby pasożytnicze
Ascochyta
Comothyrium
Ktietmeola
Leptosphaeria
Paraphaeosphaeria
Phaeosphaeria
Phyllosticta
Puccinia
Sphaerellopsis
Septoria
Stagonospora
Carez
Junats
Bobolice
Gościno
oczko śródpolne
oligotroficzne
fungi
parasitic fungi
Coniothyrium
Kuehneola
Phasnsphaeria
Carex
Juncus
lake nitrified
nitrified pond
oligotrophic
Opis:
The occurrence of parasitic fungi colonising the vegetation in the littoral zone of selected water bodies (two nitrified ponds, a class I lake and a class III lake) was studied in the period between 2006 and 2008. The study area comprised the Pojezierze Bobolickie lakeland and the Równina Gryficka plain. A total of 64 plant species partly immersed in water or overgrowing the land were examined. The material was colonised by 90 species of fungi and fungi-like organisms. Anamorphic fungi predominated. The greatest number of fungi was represented by fungi of the genera Septoria and Phyllosticta. Only five species (Cladospcirium sp.. Leptosphaeria caricis, Puccinia caricina, P. dioicae and Sphaerellopsis filum) occurred in the littoral zones of all the water bodies. The majority of fungi observed in the study (63 % of species) were common in Europe while 33 species were identified as rare. Fungal species recorded in the study did not pose a pathogenic threat to crop plants. Diversified numbers of species found in individual water bodies resulted from the diversified species composition of the vegetation. Agrotechnical and chemical treatment conducted in adjacent fields and directly in the littoral zone of the water bodies considerably influence the species composition of fungi of nitrified ponds.
W latach zasiedlających roślinność literału wybranych zbiorników wodnych (oczka śródpolnego oraz jezior o wodach I i III klasy czystości). Teren badań obejmował Pojezierze Bobolickie i Równinę Gryficką. Badaniom poddano 64 gatunki roślin częściowo zanurzone w wodzie lub porastające ląd. Analizowany materiał zasiedlało 90 gatunków grzybów i FLO. Wśród nich dominowały grzyby anamorficzne. Największa liczba gatunków reprezentowała grzyby z rodzajów Septoria i Phyllosticta. Tylko pięć gatunków (Cladosporium sp" Leptosphaeria curicis, Pucciniu caricina, P. dioicae Sphaereilopsis filwri) występowało równocześnie w litoralach wszystkich badanych zbiorników. Większość znalezionych grzybów (63 % gatunków) było pospolitych dla Europy, a 33 uznano za rzadkie. Rozpoznane gatunki grzybów nie stanowiły zaerożema chorobowego dla roślin uprawnych. Powodem zróżnicowanej liczby gatunków znajdywanych w poszczególnych zbiornikach był zróżnicowany skład gatunkowy roślinności. Na skład gatunkowy grzybów oczek śródpolnych duży wpływ mają zabiegi agrotechniczne i chemiczne prowadzone na przyległych polach oraz bezpośrednio w obrębie literału zbiornika.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 8; 885-892
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mycotoxins in beer®
Mykotoksyny w piwie®
Autorzy:
Klimczak, Krystian
Cioch-Skoneczny, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/227805.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
fungi
mycotoxins
aflatoxin
Fusarium
beer
grzyby
mykotoksyny
aflatoksyny
piwo
Opis:
Beer is currently the most popular alcoholic beverage in the world. Due to the scale of consumption, ensuring maximum health safety of it is extremely important issue. One of it’s safety risks is the possibility of mycotoxin occurrence. These compounds were first discovered in the 1960s, but new information about their properties is being discovered to this day. Mycotoxins are metabolites of cereal attacking mold fungi which can contribute to a wide range of conditions, from foodborne illnesses to various types of cancer. As contamination may occur at various leading to the production of a finished product,, manufacturer’s awareness of this type of hazard is an important issue. The article discusses the most common groups of mycotoxins found in beer, brings up the issue of their origin and impact on the sensory characteristics of beer. In addition, article presents data on the occurrence of these compounds in beverages available on the market, as well as methods that can reduce their content.
Piwo jest obecnie najpopularniejszym napojem alkoholowym na świecie. Ze względu na skalę konsumpcji, bardzo ważną kwestią jest zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa zdro-wotnego tego produktu. Jednym z zagrożeń jest możliwość występowania mykotoksyn. Związki z tej grupy zostały po raz pierwszy odkryte w latach 60 ubiegłego wieku, a nowe infor-macje dotyczące ich właściwości pojawiają się po dziś dzień. Są one metabolitami grzybów pleśniowych atakujących zboża i mogą przyczyniać się do występowania szerokiej gamy scho-rzeń, od zatruć pokarmowych aż do różnego rodzaju nowotwo-rów. Skażenie może wystąpić na różnych etapach prowadzą-cych do otrzymania gotowego produktu, stąd istotną kwestią jest świadomość producentów dotycząca zagrożenia. Artykuł omawia najczęściej występujące grupy mykotoksyn w piwie, porusza kwestię ich pochodzenia i wpływu na cechy senso-ryczne produktu. Dodatkowo przedstawione zostały dane do-tyczące występowania tych związków w piwach dostępnych na rynku, jak i metody mogące zmniejszyć ich zawartość.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2020, 1; 82-89
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plant endophytic fungi as a source of paclitaxel
Roślinne grzyby endofityczne jako źródło paklitakselu
Autorzy:
Michalczyk, A.
Cieniecka-Roslonkiewicz, A.
Cholewinska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72476.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Endophytic fungi were isolated from different parts of the plants Corylus avellana (Corylaceae) and Ocimum basilicum (Lamiaceae) and then identified to the genus level based on the morphology of the fungal culture and the characteristics of the spores. The fungicidal and antitumor activity of isolates and extracts obtained from them was determined. We found that a few isolates from Corylus avellana and Ocimum basilicum produced metabolites that inhibited the growth of Oomycetes fungi to a highly significant extent. In the potato disc bioassay only an extract from the isolate C-9 showed an inhibitory action in tumor development. Paclitaxel presence in extract from the isolate C-9 was confirmed using the thin layer chromatography method (TLC) and UV-VIS spectroscopic analysis. The above results indicated that the tested samples revealed an antitumor activity. The detection of paclitaxel in the isolate C-9 suggests that the antitumor activity resulted probably from the presence of this taxane in the tested material.
Endofity grzybowe izolowano z różnych części tkanek Corylus avellana (Corylaceae) i Ocimum basilicum (Lamiaceae). Następnie przypisywano do rodzaju w oparciu o cechy morfologiczne i budowę struktur zarodnikujących. Sprawdzano aktywność grzybobójczą oraz przeciwnowotworową izolatów oraz uzyskanych z nich ekstraktów. Stwierdzono, że niektóre izolaty z Corylus avellana i Ocimum basilicum wytwarzają metabolity hamujące w znacznym stopniu wzrost grzybów z klasy Oomycetes. W badaniu na krążkach ziemniaków, tylko ekstrakt z izolatu C-9 wykazywał działanie hamujące rozwój tumorów. Obecność paklitakselu w ekstrakcie z izolatu C-9 potwierdzono, stosując metodę chromatografii TLC oraz analizy spektroskopowej UV-VIS. Powyższe wyniki sugerują, że grzyby endofityczne mogą wytwarzać paklitaksel, który jest odpowiedzialny za aktywność przeciwnowotworową badanych próbek i że grzyby endofityczne mogą znaleźć zastosowanie do produkcji paklitakselu w procesie fermentacji.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First records of Lecanora semipallida (lichenized fungi) from Romania
Pierwsze notowanie Lecanora semipallida (grzyby zlichenizowane) z Rumunii
Autorzy:
Sliwa, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67358.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Lecanora semipallida is a saxicolous member of L. dispersa-group. The first localities of the species in Romania come from Southern Carpathians (Bucegi Mts.) and Eastern Carpathians (Rodnei Mts.). L. semipallida is supposed to be a common lichen species in Europe. A species of similar appearance is L. dispersa s.str. A key character distinguishing L. semipallida is the presence of epithecial granules that are soluble in KOH. The presence of vinetorin, often causing yellowish colour of apothecia and resulting in positive spot tests and UV reactions of the apothecial disc, is also diagnostic. Apart from Romania, the species is also reported from Austria, Bulgaria, Croatia, Estonia, Hungary, Slovakia, and Ukraine.
Lecanora semipallida H. Magn. należy do naskalnych porostów z grupy L. dispersa, która charakteryzuje się plechą wgłębioną w podłoże oraz drobnymi apotecjami z białym brzeżkiem plechowym. Gatunki w tej grupie nie wytwarzają substancji porostowych lub wytwarzają ksantony. L. semipallida jest właściwą nazwą dla rozpowszechnionego taksonu z tej grupy dotąd znanego jako L. flotoviana (auct. non Spreng.). Niedawno wykazano, że L. semipallida jest identyczna z L. xanthostoma Cl. Roux i dlatego ten ostatni gatunek uznano za synonim (Śliwa 2007a). Lecanora semipallida jest obecnie gatunkiem najczęściej wyróżnianym w swojej grupie, choć w wielu krajach nie został on dotąd podany. Ostatnio stwierdzono go w kilku kolekcjach, które dostępne są w zielniku KRAM-L. Na podstawie zbiorów porostów z Rumunii zebranych przez Karinę Wilk oraz Annę i Michała Ronikier w niniejszej pracy L. semipallida odnotowana jest jako nowy gatunek dla tego terenu. Podano również stanowiska tego gatunku z Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Estonii, Słowacji, Ukrainy i Węgier. Kluczowe cechy wyróżniające L. semipallida to: obecność granul w epithecium, które są rozpuszczalne w K i obecność winetoryny, która powoduje żółtawy wygląd apotecjów, barwną ich reakcję na standardowe odczynniki (C+, K+ żółte lub pomarańczowe) oraz świecenie w UV. Gatunek ten występuje na skałach wapiennych, jak również na cemencie i na zaprawie murarskiej. Często osiedla się także na innych porostach, np. na Aspicilia calcarea (L.) Mudd,Caloplaca spp., Lecanora spp., Physcia spp., Phaeophyscia nigricans (Flörke) Moberg i Verrucaria spp. oraz wyjątkowo również na korze drzew, mszakach i szczątkach roślin, a także na metalu. L. semipallida to gatunek rozpowszechniony na świecie. Występuje często w Ameryce Północnej i w Europie; zarówno w strefie arktycznej, alpejskiej, borealnej jak i umiarkowanej. Gatunek ten najczęściej jest mylony z L. dispersa s.str. Taksony te różnią się jednak anatomicznie i chemicznie. L. dispersa można rozpoznać dzięki granulom w epithecium, które często przechodzą do hymenium i są nierozpuszczalne w K. U większości okazów L. dispersa można również wykryć pannarynę, która powoduje reakcję pozytywną z PD (PD+ pomarańczowe). Warto podkreślić, że oba gatunki wykazują podobny wzorzec rozmieszczenia.
Źródło:
Acta Mycologica; 2009, 44, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 150

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies