Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "włókniak" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Młodzieńczy piaszczakowaty włókniak kostniejący – opis przypadku
Autorzy:
Kuźmińska, Magdalena
Gotlib, Tomasz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398982.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
młodzieńczy piaszczakowaty włókniak kostniejący
włókniak kostniejący
guzy jamy nosowej
chirurgia endoskopowa zatok przynosowych
Opis:
Młodzieńczy piaszczakowaty włókniak kostniejący jest rzadko występującym nowotworem łagodnym głowy i szyi, rozwijającym się najczęściej u dzieci i młodych dorosłych w obrębie jamy nosowej, zatokach przynosowych bądź oczodole. Może przybierać charakter miejscowo złośliwy z tendencją do niszczenia struktur sąsiednich. Leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie zmiany. W zależności od umiejscowienia guza i preferencji chirurga, zaleca się stosowanie dostępów endoskopowych lub dostępów zewnętrznych, wskazując na te pierwsze jako postępowanie z wyboru. Mając na uwadze ryzyko masywnego krwawienia śródoperacyjnego, przed zabiegiem konieczne jest zabezpieczenie preparatów krwiopochodnych. W pracy przedstawiono przypadek 41-letniego pacjenta leczonego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi WUM.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 57-61
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obwodowy włókniak kostniejący przypominający owrzodzenie dziąsła – opis przypadku
Autorzy:
da Silva, Bruna Machado
Willig, Débora Hautsch
Brown, Michelle Antonette
Machado, Maria Ângela Naval
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401742.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diagnostyka
różnicowa
hiperplazja
owrzodzenie jamy ustnej
włókniak
kostniejący
Opis:
Obwodowy włókniak kostniejący (ang. peripheral ossifying fibroma – POF) jest zmianą nienowotworową, o niepewnej wciąż etiologii, rozwijającą się w obrębie dziąseł i brodawek międzyzębowych w okolicy przedniej szczęki. Najczęściej powstaje w odcinku przednim szczęki u pacjentek pomiędzy 20. a 30. rokiem życia. Zmiana jest dobrze odgraniczona, nieuszypułowana, a barwa jej powierzchni jest podobna do błony śluzowej lub zaczerwieniona. Powierzchnia zmiany może być nieuszkodzona, jednak niekiedy może występować owrzodzenie. Obraz kliniczny nie jest wystarczający do postawienia rozpoznania, konieczne jest przeprowadzenie badania histopatologicznego. Pacjentka B.M.S., lat 23, zgłosiła się do Kliniki Symptomatologii Instytutu Stomatologii Uniwersytetu Federalnego w Paranie z powodu „afty na dziąsłach”, która rozwinęła się mniej więcej miesiąc wcześniej i utrzymywała przez ten czas. W badaniu klinicznym stwierdzono rumieniowaty obszar z centralnie umiejscowionym owrzodzeniem w obrębie brzegu dziąsłowego na policzkowej powierzchni zęba 22. W badaniu periodontologicznym nie stwierdzono krwawienia kieszonki przyzębnej, na zdjęciach radiologicznych nie uwidoczniono utraty kości. W badaniach dodatkowych nie stwierdzono istotnych odchyleń. Przeprowadzono biopsję wycinkową, a badanie histopatologiczne wykazało obecność gęstego podścieliska składającego się z włókien kolagenowych. W jego obrębie zaobserwowano również fibroblasty, kość gąbczastą i kilka komórek olbrzymich, co potwierdziło rozelimipoznanie. Wykonano zabieg chirurgicznego wycięcia zmiany, który obejmował usunięcie okostnej i ozębnej, jak również usunięcie złogów nazębnych. Stwierdzono, że przy podejrzeniu POF należy przeprowadzić diagnostykę różnicową, w której zawrzeć powinno się jednostki chorobowe o obrazie klinicznym podobnym do POF, takie jak przerost włóknisty, obwodowy ziarniniak olbrzymiokomórkowy i ziarniniak ropotwórczy. Zmiany te mogą przypominać owrzodzenia, tak więc konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego w celu postawienia rozpoznania. Ponadto – w celu ograniczenia do minimum tendencji do wznowy, konieczne jest usunięcie okostnej i ozębnej, jak również biofilmu bakteryjnego i kamienia nazębnego
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 49-54
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włókniak zakaźny kikuta powrózka nasiennego - rzadkie powikłanie po kastracji koni
Scirrhous cord stump - a rare postcastration complications in horses
Autorzy:
Gorski, K.
Bereznowski, A.
Turek, B.
Klos, Z.
Kliczkowska-Klarowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/857906.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
ogiery
kastracja
powiklania
wlokniak zakazny kikuta powrozka nasiennego
etiopatogeneza
objawy chorobowe
badania histopatologiczne
diagnostyka
leczenie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 12
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nadziąślaki" u psów - klasyfikacja, rozpoznawanie i rokowanie
"Epulides" in dogs - classification, diagnosis and prognosis
Autorzy:
Sapierzyński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180759.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
choroby jamy ustnej
nowotwory
klasyfikacja
leczenie
rokowanie
nadziąślaki
rozrost włóknisty dziąseł
włókniak zębotwórczy
szkliwiak kolczystokomórkowy
diagnostyka różnicowa
canine acanthomatous ameloblastoma
fibrous gingival hyperplasia
histopathology
peripheral odontogenic fibroma
dog
prognosis
Opis:
The term “epulis” has been used to describe localized gingival mass or masses, regardless of their nature. This is considered to be only topographical description not specific diagnosis. Epulis includes both non-neoplastic and/or neoplastic processes and microscopic examination of tissue sample is necessary to obtain final diagnosis. Among numerous lesions, gingival fibrous hyperplasia, odontogenic fibroma (formerly called fibrous and osseous epulides), and canine acanthomatous amaloblastoma (formerly called acanthomatous epulis), are most often recognized benign tumors with clinical presentation as “epulis” in dogs. Prevalence, clinical presentations, and microscopic pictures of mentioned lesions were described in this article, as well as some data and guidance concerning prognosis were presented.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 01; 34-41
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies