Obwodowy włókniak kostniejący przypominający owrzodzenie dziąsła – opis przypadku

Obwodowy włókniak kostniejący (ang. peripheral ossifying fibroma – POF) jest zmianą nienowotworową, o niepewnej wciąż etiologii, rozwijającą się w obrębie dziąseł i brodawek międzyzębowych w okolicy przedniej szczęki. Najczęściej powstaje w odcinku przednim szczęki u pacjentek pomiędzy 20. a 30. rokiem życia. Zmiana jest dobrze odgraniczona, nieuszypułowana, a barwa jej powierzchni jest podobna do błony śluzowej lub zaczerwieniona. Powierzchnia zmiany może być nieuszkodzona, jednak niekiedy może występować owrzodzenie. Obraz kliniczny nie jest wystarczający do postawienia rozpoznania, konieczne jest przeprowadzenie badania histopatologicznego. Pacjentka B.M.S., lat 23, zgłosiła się do Kliniki Symptomatologii Instytutu Stomatologii Uniwersytetu Federalnego w Paranie z powodu „afty na dziąsłach”, która rozwinęła się mniej więcej miesiąc wcześniej i utrzymywała przez ten czas. W badaniu klinicznym stwierdzono rumieniowaty obszar z centralnie umiejscowionym owrzodzeniem w obrębie brzegu dziąsłowego na policzkowej powierzchni zęba 22. W badaniu periodontologicznym nie stwierdzono krwawienia kieszonki przyzębnej, na zdjęciach radiologicznych nie uwidoczniono utraty kości. W badaniach dodatkowych nie stwierdzono istotnych odchyleń. Przeprowadzono biopsję wycinkową, a badanie histopatologiczne wykazało obecność gęstego podścieliska składającego się z włókien kolagenowych. W jego obrębie zaobserwowano również fibroblasty, kość gąbczastą i kilka komórek olbrzymich, co potwierdziło rozelimipoznanie. Wykonano zabieg chirurgicznego wycięcia zmiany, który obejmował usunięcie okostnej i ozębnej, jak również usunięcie złogów nazębnych. Stwierdzono, że przy podejrzeniu POF należy przeprowadzić diagnostykę różnicową, w której zawrzeć powinno się jednostki chorobowe o obrazie klinicznym podobnym do POF, takie jak przerost włóknisty, obwodowy ziarniniak olbrzymiokomórkowy i ziarniniak ropotwórczy. Zmiany te mogą przypominać owrzodzenia, tak więc konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego w celu postawienia rozpoznania. Ponadto – w celu ograniczenia do minimum tendencji do wznowy, konieczne jest usunięcie okostnej i ozębnej, jak również biofilmu bakteryjnego i kamienia nazębnego