Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teologia prawosławna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Nauka w świecie greckim
Autorzy:
Obolevitch, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690580.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
nauka i religia
teologia prawosławna
Opis:
Recenzja książki: Efthymios Nicolaidis, Science and Eastern Orthodox from the Greek Fathers to the Age of Globalization, trans. by Susan Emanuel, The Johns Hopkins University Press, Baltimore 2011, ss. xii + 252.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2013, 52; 243-248
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oto matka moja i moi bracia” – chrześcijańskie rozumienie rodziny
“Here are my mother and my brothers!” - christian understanding of the family
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420187.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rodzina
teologia prawosławna
braterstwo
Kościół
family
Orthodox theology
brotherhood
Church
Opis:
Niniejszy artykuł analizuje chrześcijańskie rozumienie rodziny. W kontekście nauki ewangelicznej dokonuje porównania rodziny fizycznej, rodziny duchowej – wspólnoty wiary i wspólnoty ludzkiej.
This article examines the Christian understanding of the family. In the context of the teachings of the Gospel performs a comparison of physical family, spiritual family - the community of faith and the human community.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 127-131
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba jako problem teologiczny – szkic do ujęcia ekumenicznego
Illness as a theological problem – a draft for the ecumenical depiction
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595111.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
teologia choroby; teologia prawosławna; teologia protestancka; teologia ekumeniczna
theology of illness; orthodox theology; protestant theology; ecumenical theology
Opis:
Illness, in every person’s life, evokes many existential questions and, therefore, it also poses a significant, theological problem. Since the experience of illness is universal, it seems essential to depict this problem from an ecumenical perspective. The first part of this article is an introduction to the problem and presents the definition of illness as well as seeks the common ground between modern medicine and contemporary theology. In the following parts, the author presents the problem of illness from the purely ecumenical perspective and depicts the contemporary perceptions of illness from the points of view of orthodox and protestant theologies. The position of orthodox theology on illness has been based on the works of J.-C. Larchet and to make complete in thoughts of J. Zizioulas. The protestant theology of illness has been considered on the basis of the works of K. Barth. Each of these Christian traditions is unique to a great extent, but has a personalistic element in common, which seems to be an important factor in the dialogue between theology and modern medicine.
Choroba w życiu każdego człowieka rodzi wiele pytań natury egzystencjalnej, stąd jest to także istotny problem teologiczny. Ze względu na uniwersalność doświadczenia choroby wydaje się konieczną próba ukazania tego zagadnienia w perspektywie ekumenicznej. Temat opracowano w trzech zasadniczych częściach. Część pierwsza, jako wprowadzająca w problematykę, zajmuje się zdefiniowaniem pojęcia choroby oraz poszukiwaniem płaszczyzny dialogu w tej kwestii między nowoczesną medycyną a współczesną teologią. Następnie autor przechodzi do prezentacji problemu w sferze ściśle ekumenicznej, gdzie nakreśla w dwóch częściach współczesne ujęcia zagadnienia choroby reprezentatywne kolejno dla teologii prawosławnej oraz protestanckiej. Stanowisko teologii prawosławnej przedstawione zostało w oparciu o prace J.-C. Larcheta i uzupełnione o poglądy J. Zizioulasa. Natomiast protestancką teologię choroby zaprezentowano w ujęciu K. Bartha. Każda z tych tradycji chrześcijańskich ma tu swoją wyraźną specyfikę, ale wspólnym elementem, choć z różną intensywnością, jest podejście personalistyczne, które potencjalnie wydaje się być tu szczególnie cenne dla dialogu teologii z nowoczesną medycyną.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 73-96
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego i jego „teologiczni spadkobiercy”
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Sawicki, Doroteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057268.pdf
Data publikacji:
2018-12-21
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox theology
the University of Warsaw
history
teologia prawosławna
Uniwersytet Warszawski
historia
Opis:
W 1918 r., po przeszło 120 latach okupacji ze strony trzech sąsiednich mocarstw: Austrii, Prus i Rosji - Polska odzyskuje upragnioną niepodległość i powraca na mapy Europy. Warszawa ponownie staje się stolicą Rzeczypospolitej. Jednym z pierwszych posunięć władz było wznowienie przerwanej wojną działalności Uniwersytetu Warszawskiego. Potrzebowaliśmy wykwalifikowanych kadr, które odbudują kraj. Dotyczyło to polityki, administracji, kultury…, ale i religijnego życia w naszej Ojczyźnie. To w tym celu powołano Wydziały Teologii Katolickiej (1918), Ewangelickiej (1922), a w 1925 r. dołączyło do nich Studium Teologii Prawosławnej. W przeciągu 14 lat swego istnienia, aż do wybuchu II wojny światowej w 1939r., Studium Teologii Prawosławnej UW wiernie realizowało swoje zadanie w służąc Kościołowi prawosławnemu, nauce i Ojczyźnie. Wykształciło i wychowywało oddanych Kościołowi kapłanów i teologów, a Ojczyźnie obywateli. Niestety proces tworzenia dzisiejszej, dobrze zorganizowanej i rozbudowanej struktury wyższego (i średniego) prawosławnego szkolnictwa teologicznego w Polsce nie był ani prostym, ani krótkotrwałym. W czasach powojennych, kiedy odmówiono Studium Teologii Prawosławnej UW prawa do dalszego istnienia, przerodziło się ono w Sekcję Teologii Prawosławnej ChAT, by dalej służyć Bogu, Kościołowi i nauce. Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie po wojnie przeżywało wiele przemian i procesów, by osiągnąć dzisiejszy kształt i poziom. Katedra Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Białymstoku powołana do istnienia w 1999r. jest przedłużeniem i rozszerzeniem procesu edukacyjnego na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie teologicznym. Zarówno Studium Teologii Prawosławnej UW, ChAT, Seminarium Duchowne, Katedra Teologii UwB, ale również Studia policealne z zakresu ikonografii i hymnografii – jako bratnie jednostki naukowo – dydaktyczne, dobrze spełniły i spełniają swoje zadanie w służbie nauki i Kościoła prawosławnego. Korzystając nawzajem ze swych doświadczeń (właściwiej by rzec powojennie korzystając z doświadczenia Studium Teologii UW) realizowały pokładane w nich oczekiwania pomimo trudnych czasów i niesprzyjającej polityce. To one tworzą stale rozwijające się duchowe i kulturalne wspólne dziedzictwo Rzeczypospolitej.
In 1918, after the 120 years of occupation by three neighbouring powers, Austria, Prussia and Russia, Poland obtained its desired independence and returned on the map of Europe. Warsaw became the capital of the Republic once again. One of the authorities’ first moves was to resume the activities of the University of Warsaw that were disrupted by the war. We needed qualified staff who would rebuild the country. This concerned politics, administration, culture…, and the religious life of our homeland. For this purpose, the Faculty of Catholic Theology was established (1918), Faculty of Lutheran Theology (1922), and in 1925, the Faculty of Orthodox Studies was also opened. Throughout the 14 years of its existence up to the outbreak of the Second World War in 1939, the Faculty of Orthodox Studies faithfully fulfilled its mission of serving the Church, education and the homeland. It educated priests and theologians dedicated to the church and citizens committed to their homeland. Unfortunately, the process of building today’s well organized and extensive structure of higher (and secondary) Orthodox theological schooling in Poland was neither simple nor short lived. After the war, when the University of Warsaw refused the Faculty of Orthodox Studies the right to further operate, it turned into the Faculty of Orthodox Theology at the Christian Theological Academy to continue serving God, the Church and education. The Orthodox Theological Seminary in Warsaw experienced many changes and processes after the war in order to obtain its current shape and level. The Department of Orthodox Theology at the University of Białystok was established in 1999. It is a continuation and expansion of the theological education at the University of Warsaw. The Faculty of Orthodox Studies at the University of Warsaw, the Christian Theological Academy, the Orthodox Theological Seminary and the Department of Orthodox Theology at the University of Białystok, along with post-secondary studies in iconography and hymnography, as related academic and didactic units, have performed and still performs their tasks in serving education and the Orthodox Church. By mutually taking advantage of this experience (it should rather be said that taking advantage of the Faculty of Orthodox Studies at the University of Warsaw after the war), they fulfilled their expectations despite difficult times and unfavourable politics. They form a constantly developing spiritual and cultural common heritage of the Republic.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 231-252
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem” (Iz 11, 6) – integralność stworzenia według teologii prawosławnej
“The Wolf Will Live with the Lamb” (Isaiah 11,6): The Integrity of the Creation according to the Orthodox Theology
Autorzy:
Saszko, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343437.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekologia
integralność stworzenia
teologia prawosławna
relacje
ecology
integrity of the creation
Orthodox theology
Opis:
Kryzys ekologiczny, którego doświadczamy w ostatnim czasie, stanowi zaproszenie do głębszego zastanowienia się nad integralnością całego stworzenia. Stworzenie bowiem jęczy i wzdycha, oczekując objawienia się Synów Bożych (por. Rz 8, 18-22). Nadzieję zatem wzbudza m.in. fakt, że Zwierzchnicy Kościołów chrześcijańskich w Polsce, zrzeszeni w Polskiej Radzie Ekumenicznej, a także Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski Kościoła rzymskokatolickiego 16 stycznia 2013 r. podpisali Apel Kościołów w Polsce o ochronę stworzenia, w którym zwrócili się do wiernych, a także do władz państwowych i samorządowych, o podjęcie nowego sposobu bycia, właściwego chrześcijańskiej godności oraz chrześcijańskiemu powołaniu. W artykule zostały podjęte próby biblijnej oraz teologicznej refleksji na temat integralności stworzenia według teologii prawosławnej. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej została przedstawiona relacja: Bóg – człowiek – stworzenie. Chrystus poprzez Misterium Wcielenia stał się materią, aby zapoczątkować proces reintegracji rozbitego i podzielonego świata. W taki sposób, dzięki „cielesności” Wcielenia, również materia umożliwia kontakt człowieka z Bogiem. Należy stwierdzić, że człowiek w swej istocie potrzebuje relacji ze światem przyrody, lecz relacji nie konsumpcyjnej czy utylitarnej, ale polegającej na pokornym uznaniu, że wszystko jest darem. O eucharystycznym i ascetycznym traktowaniu stworzenia przez człowieka jest mowa w drugiej części artykułu. Natomiast w ostatniej jego części zostały przywołane postaci niektórych prawosławnych świętych, którzy są prawdziwymi wzorami pokory i miłości, z jaką człowiek winien odnosić się do stworzenia.
The ecological crisis that we recently have been experiencing, challenges us to consider the issue of the integrity of creation. Creation has been groaning while it has been waiting in eager expectation for the sons of God to be revealed (cf. Romans 8, 18-22). However, countercurrents against the secular tides have inspired hope; on 16th January 2013 the Heads of Christian Churches in Poland, united in Polish Ecumenical Council, as well as the Chairmen of the Polish Episcopal Conference of the Roman Catholic Church signed the Appeal of Churches in Poland for the Protection of Creation. In this document they make an appeal to all the faithful, and state and self-government authorities to undertake a new way of life that reflects an embracing and appreciation for Christian dignity and Christian vocation. The following article presents biblical and theological foundations to understand the issue of the integration of creation according to the Orthodox theology. The article consists of three parts. The first part depicts the relationship between God, Man, and Creation. Jesus Christ, thanks to the Mystery of Incarnation, became physical matter in order to initiate a process of reintegration and reunification of the broken and divided world. Thus, thanks to the “corporality” Incarnation, it is matter that enables contact and connection between man and God. Hence, it should be stated that every single man needs a developed relationship with the world of nature. But this relationship should not be consumerist or utilitarian. People should humbly recognise that everything, including the natural world, is a gift. The second part of the article focuses on a Eucharistic and ascetic attitude towards creation. Finally, the last part depicts some of the Orthodox saints who are the true examples of humility and love and who teach us how we should treat creation.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2013, 5; 137-150
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of the Holy Spirit in Human Deification
Rola Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420448.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Święty Duch
przebóstwienie
teologia prawosławna
pneumatologia
antropologia
Holy Spirit
deification
orthodox theology
pneumatology
anthropology
Opis:
This article focuses on introducing the teaching on the Holy Spirit and His relation with man. This article’s main objective is to demonstrate the role of the Holy Spirit in human deification (theosis) and the experience of human relations with the Holy Spirit in Orthodox theology. When speaking of the gifts of the Holy Spirit and His grace, Orthodox theology also speaks of the kenosis of the Third Person of the Holy Trinity and human participation in the Holy Spirit.
Niniejszy artykuł skupia się na przedstawieniu nauki o Duchu Świętym w Jego relacji z człowiekiem. Podstawowym celem jest ukazanie roli Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka i doświadczenia relacji człowieka z Duchem Świętym w teologii prawosławnej. Mówiąc o darach Ducha Świętego i Jego łasce, prawosławna teologia mówi zarówno o kenozie Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, jak i o osiągalnym dla człowieka uczestnictwie w Duchu Świętym.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 21-26
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La synaxis liturgica nella coscienza della Chiesa primitiva sulla base della rilettura di Ioannis Zizioulas
Liturgiczna synaksa w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Ioannisa Zizioulasa
The liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of Ioannis Zizioulas
Autorzy:
Pastorczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554037.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Ioannis Zizioulas
liturgiczna synaksa
teologia prawosławna
Kościół pierwotny
liturgical syntax
Orthodox theology
early Church
Opis:
Przedmiot naszej pracy stanowi zbadanie pojęcia liturgicznej synaksy w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Pisma i Tradycji dokonanej przez Ioannisa Zizioulasa. W odniesieniu do Pisma, nasze badanie będzie opierało się przede wszystkim na relekturze Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Interpretacja biblijnych treści w optyce naszego autora pozwoli nam na wyróżnienie dwóch podstawowych aspektów starożytnej wspólnoty eucharystycznej (geograficznego i eschatologicznego), kształtujących eklezjologiczno-eucharystyczne pojęcie liturgicznej synaksy pierwszych wieków chrześcijaństwa. W patrystyce, zgodnie ze wskazówkami Zizioulasa, wymiarów liturgicznej synaksy Kościoła pierwotnego poszukiwać będziemy u Ignacego z Antiochii w jego zbudowanym na osobie biskupa eucharystycznym modelu Kościoła, u Justyna Męczennika, naocznego świadka eucharystycznej wspólnoty drugiego wieku, a także u Maksyma Wyznawcy, prezentującego ikoniczną perspektywę życia wspólnoty liturgicznej.
The subject of our work is to examine the concept of liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of the Scripture and Tradition by Ioannis Zizioulas. With regard to the Scriptures, our study will be based primarily on the relecture of the First Letter of Saint Paul to the Corinthians. The interpretation of biblical content in the author’s optics will allow us to distinguish two basic aspects of the ancient Eucharistic community (geographical and eschatological), shaping the ecclesiological-eucharistic concept of the liturgical syntax in the first centuries of Christianity. In the patristic, according to Zizioulas’research, the liturgical dimensions of the syntax of early Church will be sought by Ignatius of Antioch in his Episcopal Bishop model of the Church, with Justin Martyr, an eyewitness of the Eucharistic community of the second century, and Maximus the Confessor, presenting the iconic perspective of living liturgical community.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 205-224
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Trójca Święta” Rublowa jako ikonograficzny katechizm prawosławia
“Holy Trinity” Rublev as an iconographic catechism of Orthodoxy
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30150798.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
katechizm prawosławny
Rublow
teologia ikony
teologia prawosławna
Trójca Święta
Orthodox catechism
Orthodox theology
icon theology
Rublev
Holy Trinity
Opis:
Treścią artykułu jest analiza ikonograficzno-teologiczna ikony Trójcy Świętej, napisanej przez Andrzeja Rublowa. Według Katechizmu Kościoła prawosławnego istnieje ścisła analogia w przedstawieniu Trójcy Świętej na ikonie a prawdami wiary wyrażonymi w Credo. Idąc tym tropem, w artykule zanalizowano poszczególne elementy ikony, takie jak: przedstawienie postaci aniołów, które odpowiadają poszczególnym osobom Trójcy Świętej; postawy, jakie zajmują wzajemnie wobec siebie; a także przedmioty, które im towarzyszom. We wszystkich tych elementach można odczytać ikonograficzne przedstawienie podstawowych prawdy wiary chrześcijańskiej w odniesieniu do tajemnicy Boga, Jego dzieła zbawczego w historii świata, a także w odniesieniu do relacji człowieka z Bogiem, który wchodząc w owe tajemnice poprzez kontemplację, otwiera się na dar przebóstwienia.
The content of the article is an iconographic and theological analysis of the icon of the Holy Trinity, written by Andriej Rublev. According to the Catechism of the Orthodox Church, there is a close analogy between the representation of the Holy Trinity in the icon and the truths of faith expressed in the Creed. Following this lead, the article analyzes the individual elements of the icon, such as the representation of the figures of angels that correspond to the individual persons of the Holy Trinity, the attitudes they take towards each other, as well as the objects that accompany them. In all these elements, one can read the iconographic representation of the basic truths of the Christian faith in relation to the mystery of God, His saving work in the history of the world, as well as in relation to the relationship of man with God, who, entering these mysteries through contemplation, opens up to the gift deification.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2023, 55; 193-210
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iconicità della Chiesa nell’Eucaristia secondo Ioannis Zizioulas
Ikoniczność Kościoła w Eucharystii według Ioannisa Zizioulasa
Iconicity of the Church in the Eucharist according to Ioannis Zizioulas
Autorzy:
Pastorczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553944.pdf
Data publikacji:
2018-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Ioannis Zizioulas
teologia prawosławna
symbolizm typologiczny
ikoniczność
Kościół
Eucharystia
Orthodox theology
Typological symbolism
Iconicity
Church
Eucharist
Opis:
Naszą pracę poświęcamy pogłębieniu ikonicznego wymiaru Kościoła w Eucharystii, który jeszcze dzisiaj pozostaje zapomniany, a w konsekwencji – utracony. Z powodu kontrowersji ikonoklastycznej ojcowie zgromadzeni na II Soborze w Nicei (787) skoncentrowali swoją uwagę na koncepcji ikony, świętego obrazu i uznali jego doktrynalną zgodność. Dla nas właśnie takie rozwiązanie powyższej kwestii stanie się punktem wyjścia dla prezentacji Ioannisa Zizioulasa. Nasz teolog, biorąc pod uwagę argumentację soborową, przedstawi rozumienie idei ikony w kluczu eucharystycznym. W konsekwencji wraz z nim będziemy mówić o liturgicznej manifestacji prawdy (eschaton). Żyć ikonicznie podczas Eucharystii oznacza żyć symbolicznie oraz ukazywać w ten sposób żywą obecność osoby, która jest prawdziwa i ontologiczna. Zizioulas życzy nam, byśmy rozpoznali wymiar pneumatologiczny i eschatologiczny Kościoła, skarb, który jeszcze dla wielu pozostaje utracony, jednakże jest podstawowym elementem ku temu, aby na nowo, jak wskazuje teologia prawosławna, „znaleźć się na złotym placu Jeruzalem niebieskiego, ubranym w złote światło”.
We dedicate our work to deepen the Iconic aspect of the Church in the Eucharist which even today is forgotten and for this, always missing. Because of the Iconoclastic controversy, the fathers of the Nicene Council II (787) have put in relief the concept of the Icon as sacred image and have recognized its doctrinal legitimacy. For us, such resolution of problem will become the starting point for the presentation of the Ioannis Zizioulas. Our theologian, keeping in mind the conciliar argumentations, will present the concept of the Icon through the Eucharistic. As a consequence, we, together with him, will speak of the liturgical manifestation of the Truth (eschaton). To live iconomically during the Eucharist means to live symbolically and to present in such a way the live presence of the person who is true and ontological. Zizioulas wishes that we recognize the pneumetological and eschatological dimensions of the Church, the treasure, still missing for many and, all the way, the fundamental element that can, as the orthodox theology indicates us, again, „to find oneself in the square of the heavenly Jerusalem, dressed in golden light”.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 1(34); 225-239
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie Obrazu Bożego w myśli patrystycznej a nauczanie metropolity Antoniego Blooma
The Concept of the Image of God in the Patristic thought and the Teaching of Metropolitan Anthony Bloom
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807239.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Obraz Boży; Chrystus; teologia prawosławna; metropolita Antoni Bloom
God’s image; Christ; orthodox theology; Metropolitan Antoni Bloom
Opis:
Pojęcie Obrazu Bożego w myśli teologicznej posiada bardzo bogatą tradycję i rozbudowaną semantykę. W interpretacji egzegetycznej możemy odnaleźć zarówno szeroką wykładnię tego pojęcia, jak i wąską, przedmiotową. W bezpośrednim tego słowa znaczeniu, Obrazem Bożym, na wzór którego został stworzony człowiek, jest Chrystus – Wcielony Logos, który wypełnił przedwieczny zamysł Boga wobec człowieka oraz całego kosmosu, polegający na przebóstwieniu (theosis) i stanie, kiedy Bóg będzie wszystkim we wszystkich (1 Kor 15:28). Metropolita Antoni Bloom na tym tle prezentuje wyrastającą z tradycji, lecz oryginalną myśl, skupioną na pracy wewnętrznej chrześcijanina nad swoim wewnętrznym światem w celu wydobycia z niego utraconego piękna Bożego. Понятие Образа Божьего в богословской мысли и учение митрополита Антония Блума Понятие Образа Божьего в богословской мысли  имеет богатую традицию и обладает глубокой семантикой. В экзегетической интерпретации мы можем найти как широкую трактовку этого феномена, так и узкую, предметную.  В прямом смысле этого слова, Образом Божьим, по которому был создан человек является Христос, Воплощенный Логос, который и исполнил предвечный совет Бога по отношению к человеку и всему созданию, чем было обожествление (теозис) и состояние, когда Бог будет все во всем (1 Кор. 15:28). Митрополит Антоний Блум на этом фоне представляет вырастающую из данной традиции, но все же оригинальную мысль, концентрирующуюся вокруг психологической работы христианина над собственным внутренним миром с целью извлечения из него утраченной красоты.
The concept of the divine image in the patristic thought has a very rich tradition and a well-developed semantics. In an exegetic interpretation one can find both a broad treatment of this concept and a very narrow one, the objective one. In the strict sense of this word, the Divine Image, on the image of whom was created man, is Christ, the Incarnate Logos, who has fulfilled the eternal, divine intent towards man and towards the whole of creation, which was the divinisation and the state when God will be all in all (1 Corinthians 15:28). The metropolitan Anthony of Sourozh presents on this background an original thought which, however, grows from this tradition and which is concentrated around the psychological work of a Christian on his own inside with a view to extracting the lost beauty from its depth.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 19-36
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feofan Prokopovich: from theology to politics
Feofan Prokopowicz: od teologii do polityki
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558479.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
church and state relationship
Orthodox theology
Peter I, Prokopovich
Piotr I
Prokopowicz
stosunek państwa do Kościoła
teologia prawosławna
Opis:
Prokopovich began his ecclesiastical career as a lecturer of the Kiev academy where he taught many subjects and left extensive lecture published posthumously in a multivolume Christianae orthodoxae theologiae. The paper presents some of his views concerning the defense of the authority of the Bible and the need for its literal interpretation; some positive characterizations of God’s attributes; the creation and the makeup of the world; the position of man in the universe; and the problem of eschatology. After Prokopovich was summoned by Peter I to St. Petersburg, he gradually abandoned theology and philosophy and concentrated on political issues and on justification of submitting the church to the power of the state. This culminated in the Spiritual regulation which spelled the end of an independent church in Russia.
Prokopowicz rozpoczął swą działalność w kościele prawosławnym jako wykładowca w Akademii Kijowskiej, gdzie wykładał na różne tematy i pozostawił sporą ilość notatek, które zostały pośmiertnie opublikowane w wielotomowej pracy Christianae orthodoxae theologiae. Niniejszy artykuł prezentuje niektóre filozoficzne i teologiczne poglądy Prokopowicza, a mianowicie: jego obronę autorytetu Biblii i konieczności jej dosłownej interpretacji, charakteryzację w pozytywnych terminach atrybutów boskich, opis stworzenia i struktura świata, opis sytuacji człowieka w świecie oraz problem eschatologii. Gdy Prokopowicz został wezwany do Petersburga przez Piotra I, stopniowo poniechał badań teologicznych i filozoficznych koncentrując się na kwestiach politycznych, a w szczególności na uzasadnieniu władzy carskiej i na konieczności podporządkowania kościoła władzy państwa. Owocem tego był Regulamin duchowy, który oznaczał koniec niezależności Kościoła w Rosji.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 179-201
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dekret o ekumenizmie” Soboru Watykańskiego II w spojrzeniu teologów prawosławnych
The Decree on Ecumenism” of the Second Vatican Council as seen by Orthodox theologians
Autorzy:
Tofiluk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Dekret o ekumenizmie
Vaticanum II
teologia prawosławna
eklezjologia
dialog ekumeniczny
The Decree on Ecumenism
Orthodox theology
ecclesiology
ecumenical dialogue
Opis:
Despite some disputable problems we must see the role and great significance of The Decree on Ecumenism. It still must be treated as the beginning of the way towards Christian unity; its assessment must refer not only to what it contributed to, but also to what it may contribute to - the unity of the Church. The ecumenical approach presented in The Decree on Ecumenism is correct and it may become a model to follow; it often corresponds with the image of the relationships between churches. From the perspective of the Orthodox Church it is important that ecumenical issues and the desire for unity are based on the strong foundation of ecclesiology. Even though the Decree often speaks about the “unity of Christians”, the objective of the ecumenical movement is the unity of the Church, which is reached by the rapprochement of Christians. Not the unity of Christians, but the unity of the Church, even if understanding of the nature of this unity is not discusses or, in other words, it is left open. In this silence the ecumenical approach can be seen.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 4; 71-80
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O obecności dzieła św. Teofana Rekluza w polskiej refleksji
Saint Theophan the Recluse’s oeuvre and reception of his thought in Poland
Autorzy:
Kroczak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792541.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Theophan the Recluse
Saint of Vysha
Philokalia
Jan Pryszmont
Piotr Nikolski
Orthodox theology
Teofan Rekluz
Święty z Wyszy
Filokalia
teologia prawosławna
Opis:
Św. Teofan Rekluz (Gieorgij Goworow, zm. 1894) zapamiętany został przez teologów i badaczy dzięki swym oryginalnym, ale mieszczącym się w tradycji rosyjskiego hezychazmu, pismom ascetyczno-moralnym. Ten biskup i święty był także autorem monumentalnego, pięciotomowego rosyjskiego wydania Filokalii (Dobrotolubija). Jego droga duchowa wiodła od pracy naukowej w Seminarium Duchowym, poprzez funkcję biskupa tambowskiego i szackiego aż do życia zamkniętego w Pustelni w Wyszy. Uważa się go zarówno za teoretyka, jak i praktyka życia ascetycznego opartego na wschodniej tradycji duchowej. Cała jego nauka i pouczenia związane były z modlitwą Jezusową, rolą serca w modlitwie i hezychazmem. W pracy Słowo o modlitwie twierdził, że „sprawa modlitwy w życiu chrześcijańskim jest najważniejsza”. Dążenie serca do Boga powinno być celem człowieka; nie zawsze jest to łatwe, ale dzięki wytrwałości każdy może cel ten osiągnąć. Święty Teofan uczył, jak wejść w dialog modlitewny z Bogiem. Jednym z najważniejszych ćwiczeń duchowych było, według niego, kształtowanie serca – środkiem do celu była tu pobożność i zwrócenie umysłu ku Bogu. Dzieło tego teologa jest znane w Polsce nie tylko w środowisku prawosławnym, ale także katolickim, gdzie powstała nawet monografia na jego temat (Jan Pryszmont). Mimo to czuje się pewien niedosyt – istnieją jedynie dwa przekłady jego pism oraz kilkanaście rozproszonych artykułów. W artykule przedstawiam twórczość św. Teofana w kontekście rosyjskiego hezychazmu, wskazuję także te jej aspekty, które najbardziej interesują polskich badaczy oraz kreślę perspektywy możliwego rozwoju badań nad myślą teologa.
St. Theophan the Recluse (George Govorov, 1815-1894) has been remembered by theologians and researchers for his ascetic and moral writings that were original yet stayed within the tradition of Russian hesychasm. In teaching how to enter into a prayer dialogue with God, St. Theophan considered a moulding of one’s heart of the most important spiritual exercises; piety and turning one’s mind to God were seen as means to this end. In Poland, the work of this theologian is known not only in the Orthodox but also in the Catholic circles (Jan Pryszmont published a monograph about him in 1979). Nonetheless, there are only two translations of his powerful writings and a dozen miscellaneous articles. So, he remains somewhat underrepresented. In the article, the work of St. Theophan is described within the context of Russian hesychasm; I am pointing out those aspects of the theologian’s thought that Polish researchers are interested in the most, and outline the perspectives for further research.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 145-158
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczny wymiar programu ikonograficznego Adama Stalony-Dobrzańskiego w cerkwiach w Gródku i Michałowie
The Theological Dimension of Adam Stalony-Dobrzański’s Iconographic Program in the Churches in Gródek and Michałowo
Autorzy:
Naumow, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2169994.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Stalony-Dobrzański Adam
Nowosielski Jerzy
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Powiat białostocki: Gródek
Michałowo
sztuka cerkiewna: polichromie
witraże
liternictwo
teologia prawosławna
Polish Autocephalous Orthodox Church
Białystok County: Gródek
Eastern
Orthodox art: polychromes
stained glass
lettering
Orthodox theology
Opis:
The article is an analysis of the theological program contained in the polychromy and stained glass windows of two Orthodox churches in Podlasie – Gródek and Michałowo, made in the 1950s by Adam StalonyDobrzański (partly with the participation of Jerzy Nowosielski). At the center of the program is soteriology, expressed through Eucharistic, Mariological and apostolic themes. The extraordinary significance of Stalony Dobrzański’s artistic achievements lies in the close combination of ideas, iconography and the written word, as well as the best traditions of the Christian East and West, including the folk tradition.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 243-264
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies