Temat: social readaptation - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Social readaptation of offenders with intellectual and mental disability in the institutional context
Autorzy:: Borowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1194051.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:: asylum
criminality
prison
social readaptation
total institutions
Opis:: Social readaptation is a process of returning people to a life in a society, who for a period of time were isolated from a natural social life. A concept of the totality is becoming the basic determinant of an alienation level from the natural environment. The criminal court can sentence offenders to: involuntary commitment, therapeutic detention or place them in the National Centre for the Prevention of Dissocial Behaviour. The law and medical communities present a view which is based on the fact that the basic and true aim of solving the problem is an isolation of such people, therefore measures and arguments of medical nature should not be reached out. To a large extent, further actions for social readaptation depend on effective re-socialisation/therapy.
Źródło:: World Scientific News; 2015, 13; 49-64
2392-2192
Pojawia się w:: World Scientific News
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Najlepszy przyjaciel człowieka. Pies w roli terapeuty
The man’s best friend. Dog as a therapist
Autorzy:: Bagnowska, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2149033.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:: dogoterapia
rehabilitacja
readaptacja
dog therapy
rehabilitation
social readaptation
Opis:: W artykule przedstawiono rozwój dogoterapii jako formy rehabilitacji wykorzystującej szczególną relację dwóch gatunków: człowieka i psa. Rys historyczny posłużył zobrazowaniu możliwości wykorzystania dogoterapii w adaptacji oraz readaptacji społecznej osób niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie oraz w leczeniu zaburzeń emocjonalnych.
The development of dog therapy, as a rehabilitation form based on special type of relationship connecting two different species: human being and dog, was described. Historical approach was used to present potential of dog therapy in social adaptation and readaptation of persons physically and/or intellectually disabled as well as its potential in treating different kinds of emotional distress.
Źródło:: Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 2(12); 108-121
2353-7914
Pojawia się w:: Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Praca socjalna jako czynnik wspierający readaptację społeczną skazanych w polskim systemie penitencjarnym
Autorzy:: Sarzała, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34111918.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: social work
social readaptation
convicts
penitentiary system
praca socjalna
readaptacja społeczna
skazani
system penitencjarny
Opis:: W artykule podjęto zagadnienie pracy socjalnej z osobami skazanymi odbywającymi karę pozbawienia wolności, które nie tylko przejawiają liczne deficyty o charakterze psychospołecznym, lecz także w warunkach izolacji więziennej mają ograniczony dostęp do ważnych zasobów, dóbr i aktywności oraz mają ograniczone możliwości zaspokajania swoich podstawowych potrzeb. W badaniach skoncentrowano się na ukazaniu pracy socjalnej jako czynnika wspomagającego readaptację społeczną skazanych w odniesieniu do polskiego systemu penitencjarnego. Celem jest ustalenie, na ile polski system penitencjarny uwzględnia pracę socjalną jako czynnik wspierający proces readaptacji społecznej skazanych. W pierwszej części readaptacja społeczna skazanych jest analizowana jako cel pracy socjalnej. Następnie podjęto próbę krytycznej analizy obecnego modelu pracy socjalnej z więźniami oraz rozważono potrzebę wprowadzenia pracy socjalnej do polskiego systemu penitencjarnego w szerszym niż dotychczas zakresie. Wnioski z przeprowadzonej analizy wskazują, że praca socjalna, mimo że stanowi istotny czynnik wspierający readaptację społeczną skazanych, nie jest w pełni uwzględniona w obecnym modelu pracy penitencjarnej ze skazanymi. Model ten tylko w podstawowym zakresie zapewnia wsparcie socjalne skazanym w ramach pomocy postpenitencjarnej. W związku z tym wskazano na potrzebę opracowania i wdrożenia modelu pracy socjalnej z więźniami, który pozwalałby na ścisłą współpracę systemów penitencjarnego i pomocy społecznej, także z udziałem innych podmiotów. W modelu tym należy uwzględnić konieczność pełnej diagnozy sytuacji społeczno-ekonomicznej skazanych oraz innych problemów mogących stanowić źródło zaburzeń w ich procesie społecznej readaptacji.
The article addresses the issue of social work with prisoners who not only manifest numerous psychosocial deficits but also in conditions of prison isolation have limited access to important resources, goods activities and have limited opportunities to meet their basic needs. The study focused on presenting social work as a factor supporting the social readaptation of convicts in relation to the Polish penitentiary system. The aim is to determine to what extent the Polish penitentiary system takes into account social work as a factor supporting and conditioning the process of social readaptation of prisoners. In the first part, the social readaptation of convicts is analyzed as the aim of social work. Then, an attempt was made to critically analyze the existing model of social work with prisoners and the need to introduce social work to the Polish penitentiary system to a wider extent than before was considered. The conclusions from the analysis indicate that social work, although it is an important factor supporting the social readaptation of prisoners, is not fully taken into account in the current model of penitentiary work with convicts. This model only provides basic social support to convicts as part of post-penitentiary assistance. Therefore, the need was indicated to develop and implement a model of social work with prisoners that would allow for close cooperation between the penitentiary and social welfare systems, also with the participation of other entities. This model should take into account the need for a full diagnosis of the socio-economic situation of convicts and other problems that may be a source of disturbances in their social readaptation process.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2024, 37, 1; 153-168
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Praca ze skazanymi z perspektywy modelu społeczno-przestrzennego
Work with the convicted from the perspective of the social-spacial model
Autorzy:: Fidelus, Anna Halina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374091.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: resocjalizacja inkluzyjna
model społeczno-przestrzenny
relacyjność
socio-spatial model
relation
social readaptation
Opis:: Social rehabilitation of former prisoners has been set in the spotlight of both scientists, practitioners and a significant part of the population. The approach that dominates in contemporary theoretical reflection and methodological contexts concerning rehabilitation work is the indeterministic approach, remaining mostly in the mainstream of cognitive and interactionist vision of man and society. Modern activity connected with rehabilitation is inspired by sociology, pedagogy of culture, psychology and pedagogy of creativity, cognitive psychology, personalistic pedagogy, heuristics, phenomenological approaches which derive from that field. This article attempts to use the socio-spatial model in the inclusive rehabilitation process. Practical remarks resulting from the presented reflections were interpreted in relation to former prisoners. This results from the experience of the author of the text, who is leading a research in the group of convicted persons. However, the issues analyzed in the study can be used in the practice of inclusive rehabilitation towards all people needing assistance and support in a particular social space.
Resocjalizacja osób mających za sobą doświadczenie kary pozbawienia wolności to kwestia od lat pozostająca w centrum zainteresowania zarówno naukowców, praktyków, jak i znaczącej części społeczeństwa. We współczesnej teoretycznej refleksji i metodycznych kontekstach pracy resocjalizacyjnej dominuje podejście indeterministyczne, pozostające głównie w nurcie kognitywnej i interakcjonistycznej wizji człowieka i społeczeństwa. Szczególnie wywodzące się z tej przestrzeni socjologia, pedagogika kultury, psychologia i pedagogika twórczości, psychologia poznawcza, pedagogika personalistyczna, heurystyka, podejście fenomenologiczne – inspirują współczesną działalność resocjalizacyjną. W niniejszym artykule podjęto próbę wykorzystania modelu społeczno-przestrzennego w procesie resocjalizacji inkluzyjnej. Praktyczne uwagi wynikające z zaprezentowanych refleksji zostały zinterpretowane w odniesieniu do osób mających za sobą pobyt w izolacji więziennej. Wynika to z doświadczeń autorki tekstu prowadzącej badania w grupie osób skazanych. Niewątpliwie jednak analizowane w opracowaniu kwestie w całej rozciągłości mogą być wykorzystywane w praktyce resocjalizacji inkluzyjnej, w odniesieniu do wszystkich osób wymagających pomocy i wsparcia w określonej przestrzeni społecznej.
Źródło:: Forum Pedagogiczne; 2017, 7, 1; 37-48
2083-6325
Pojawia się w:: Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Determinanty readaptacji społecznej w narracjach byłych skazanych z Centrum Integracji „Pro Domo” w Krakowie
Determinants of Social Readaptation in the Narratives of Ex-prisoners from the Integration Center “Pro Domo” in Krakow
Autorzy:: Biel, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448781.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: byli skazani
readaptacja społeczna
determinanty
dom przejściowy
narracje
former convicts
social readaptation
determinants of readaptation
halfway house
narratives
Opis:: Artykuł ma na celu prezentację determinantów procesu readaptacji społecznej w narracjach byłych skazanych przebywających w Centrum Integracji „Pro Domo” w Krakowie. Analizie poddane zostaną wypowiedzi siedmiu byłych skazanych dotyczące czynników sprzyjających i blokujących skuteczną readaptację. W narracjach byłych skazanych dominuje troska o społeczne funkcjonowanie ze szczególnym naciskiem na odbudowanie, jeśli to możliwe, więzi rodzinnych, podjęcie pracy i samodzielne utrzymanie się. Istotne staje się też pokonanie uzależnienia od środków odurzających. Mimo że badani doświadczają codziennych trudności, podejmują jednak wysiłek powrotu do społeczeństwa i ułożenia sobie życia na wolności. Sprzyja temu pobyt w domu przejściowym, który staje się dla nich szansą. We wnioskach autor prezentuje rekomendacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Readaptacja asystowana daje o wiele większe szanse skutecznej readaptacji społecznej, niż pozostawienie byłego skazanego samemu sobie.
The article aims to present the determinants of the process of social readaptation in the narratives of ex-prisoners from the “Pro Domo” Integration Center in Krakow. The analysis will cover the statements of seven ex-prisoners regarding factors which favor and block effective readaptation. The narratives of former convicts are dominated by concern for social functioning, with a special emphasis on rebuilding, if possible, family ties, taking up work and independent living. It is also important to overcome addiction to intoxicants. Despite the fact that the respondents experience everyday difficulties, they make the effort to return to society and set up a life of freedom. This is facilitated by staying in a halfway house, which represents an opportunity for them. In the conclusions, the author presents recommendations for resocialization practice. Assisted readaptation provides a much greater chance of effective social readaptation than leaving the ex-prisoners to themselves.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 159-174
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: E-learning for Prisoners. Experience from Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany
E-learning dla skazanych. Doświadczenia ze Szwecji, Norwegii, Polski, Finlandii i Niemiec
Autorzy:: Becker-Pestka, Daria Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2128695.pdf
Data publikacji:: 2022-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: edukacja
osadzeni
e-learning
nowoczesne technologie
readaptacja społeczna
education
convicts
modern technologies
social readaptation
Opis:: In the following article a discussion on the use of e-learning in education of convicts is presented. The topic discussed by the Author is connected with the fact that the use of new media in education at present has become a common solution applied also to educate inmates. E-learning is a current form of education andvocational training. It provides improvement of contemporary culture in education applied at penitentiary institutions to educate convicts. E-learning helps and lets prisoners obtain education and to update education differences. As a method of education, it requires users’ autonomy and self-discipline while working with the use of digital platforms. Education must respond to different needs expressed by the evolving knowledge society. It mainly concerns education of people at risk of social exclusion, e.g. convicts. It is related to the need of dealing with and solving problems that pertain to such issues as increasing possibilities of the media in the area of generating, processing and creating information. The aim of the article is also to describe the use of e-learning in European countries such as Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany. These countries were selected for the analysis because they appreciate modern technologies in penitentiary work. They change and develop the solutions. The experience in the use of e-learning in penitentiary work with inmates in Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany is different. The aim of the article is also to show how modern technology can be applied in working with convicts. E-learning becomes a tool used for preventing exclusion. Development of various technologies makes it possible to support convicts and prison staff members in the process involving correctional activities. Technologies offer a chance to return or to start work, to continue education, to meet the needs of one’s family, to have an active life in accordance with the social principles after leaving prison. E-learning provides people who have been isolated in prison with a real chance to acquire qualifications. Hence, social issues, family interests, individual interests, business and modern technological solutions are combined in the same field. Coherent and efficient activities come as a challenge to those who perform them and to the society; however, these activities support the process of social rehabilitation.
W poniższym artykule przedstawiono dyskusję na temat wykorzystania e-learningu w edukacji skazanych. Temat poruszany przez Autorkę wiąże się z faktem, że wykorzystanie nowych mediów w edukacji stało się obecnie powszechnym rozwiązaniem stosowanym także w edukacji osadzonych. E-learning to aktualna forma edukacji i szkolenia zawodowego. Zapewnia doskonalenie współczesnej aktywności w edukacji stosowanej w zakładach penitencjarnych do kształcenia skazanych. E-learning pomaga i umożliwia osadzonym zdobywanie wykształcenia oraz aktualizowanie różnic edukacyjnych. Jako metoda edukacji wymaga autonomii i samodyscypliny użytkowników podczas pracy z wykorzystaniem platform cyfrowych. Edukacja musi odpowiadać na różne potrzeby wyrażane przez rozwijające się społeczeństwo wiedzy. Dotyczy to głównie edukacji osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, m.in. skazanych. Wiąże się to z potrzebą radzenia sobie i rozwiązywania problemów, które dotyczą m.in. zwiększania możliwości mediów w zakresie generowania, przetwarzania i tworzenia informacji. Celem tekstu jest opis wykorzystania e-learningu w uczeniu się osób osadzonych na przykładzie wybranych państw europejskich takich jak Szwecja, Norwegia, Polska, Finlandia czy Niemcy. Kraje te zostały wybrane, ponieważ doceniają nowoczesne technologie w pracy penitencjarnej. Zmieniają i rozwijają rozwiązania. Doświadczenia w wykorzystaniu e-learningu w pracy penitencjarnej z osadzonymi w Szwecji, Norwegii, Polsce, Finlandii i Niemczech są różne. Celem jest również pokazanie, jak nowoczesna technologia może być wykorzystana w pracy ze skazanymi. E-learning staje się narzędziem przeciwdziałającym wykluczeniu. Rozwój technologii pozwala na wspieranie osadzonych i kadry jednostek w prowadzonym procesie działań korekcyjnych. Technologie dają szansę na powrót bądź rozpoczęcie pracy, kontynuowanie nauki, zaspokojenie potrzeb rodziny, aktywne życie zgodnie z zasadami życia społecznego po opuszczeniu jednostki. E-learning stwarza realną szansę na zdobycie kwalifikacji osobom pozostającym w warunkach izolacji. Łączą się w jednym obszarze kwestie społeczne, interesy rodziny, jednostki, biznes i nowoczesne rozwiązania technologiczne. Spójne i skuteczne działania są wyzwaniem dla ich realizatorów i społeczeństwa ale także wspierają proces resocjalizacji.
Źródło:: International Journal of Research in E-learning IJREL; 2022, 8, 1; art. no. IJREL.2022.8.1.09
2451-2583
2543-6155
Pojawia się w:: International Journal of Research in E-learning IJREL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Readaptacja społeczna byłych skazanych. Dyskusje wokół projektu realizowanego w województwie lubuskim
Social readaptation of former convicts. Discussions around the project implemented in Lubuskie Province
Autorzy:: Łukasik, Joanna Małgorzata
Nowosad, Inetta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1369731.pdf
Data publikacji:: 2020-11-01
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: readaptacja społeczna
projekt readaptacji
kreatywna resocjalizacja
wsparcie społeczne byłych skazanych
social readaptation
readaptation project
creative resocialisation
social support for former convicts
Opis:: W prezentowanym artykule skoncentrowano się na działaniach wspierających funkcjonowanie w przestrzeni społecznej byłych skazanych. Odnosząc się do założeń kreatywnejresocjalizacji, uznano że proces readaptacji rozpoczęty podczas izolacji powinien być kontynuowany po opuszczeniu zakładu karnego i obejmować: samodzielny rozwój jednostki,budowanie relacji z otoczeniem społecznym, aktywność zawodową oraz kulturalno-oświatową, odpowiedzialność i samostanowienie. Wskazane obszary pracy wymagają indywidualizacji oddziaływań resocjalizacyjnych oraz współpracę wielu specjalistów i instytucji. Uwzględniając powyższe poddano dyskusji efektywność projektu „Koordynacja procesu readaptacjispołecznej i zawodowej osób opuszczających jednostki penitencjarne w województwie lubuskim”. Celem przeprowadzonych badań było rozpoznanie mocnych i słabych stron projektuw perspektywie indywidualnych narracji odzwierciedlonych w doświadczeniach osób będących opiekunami skazanych przebywających na wolności, a objętych projektem. Główne pytanie badawcze przyjęło postać: Jakie są mocne i słabe strony projektu w perspektywie pozytywnej readaptacji osadzonych przebywających na wolności? W badaniach zastosowano metodę wywiadu indywidualnego z 18 opiekunami byłych skazanych, wybranych w sposób losowy. 1 Projekt pt. „Koordynacja procesu readaptacji społecznej i zawodowej osób opuszczających jednostki penitencjarne w województwie lubuskim” współfinansowany przez UE ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego – Lubuskie 2020. Oś Priorytetowa 7. Równowaga społeczna, Działanie 7.3 Programy aktywnej integracji realizowane przez inne podmioty. RPLB.07.03.00-08-0007/18-00. W wyniku analizy i interpretacji wyników badań uznano, że projekt uzupełnił brakujące ogniwa między instytucjami o zintensyfikowane wsparcie socjalne, miękkie i zawodowe. Stanowił również alternatywę dla stosunkowo ubogiej praktyki wsparcia nad rozwojem osobistym byłych osadzonych, ich wizerunkiem, przekwalifikowaniem.
The article focuses on activities supporting the functioning of former convicts in the social space. Referring to the assumptions of creative resocialisation, it was recognised that the process of readaptation initiated in the course of isolation must be continued after leaving the prison and as such, it should include: independent development of former convicts, building relationships with their social environment, their professional, cultural and educational activity, responsibility and self-determination. The indicated procedural guidelines suggest individualisation of social rehabilitation as well as cooperation of many specialists and institutions. Having taken all of the above into account, the effectiveness of the project: «Coordination of the process of social and professional readaptation of individuals leaving penitentiary institutions in the Lubuskie Province» was discussed. The aim of the study was to identify the strengths and weaknesses of the project as expressed in the narratives of guardians of convicts who had left penitentiary institutions and had been enrolled in the project. The main research question was formulated in the following manner: What are the strengths and weaknesses of the project in terms of positive readaptation of prisoners after leaving their penitentiary institution? The study used a method of individual interviews with 18 randomly selected guardians of former convicts. As a result of the analysis, it was recognised that the project had filled in the empty space between institutions with intensified social, soft and professional support. It also was recognised as an alternative to the insofar relatively poor practice of supporting former prisoners’ personal development, self-image and retraining potential.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 273-295
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Resocjalizacyjny wymiar dozoru elektronicznego jako nieizolacyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności
Autorzy:: Sarzała, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/606593.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: electronic monitoring, social readaptation, prison, penitentiary rehabilitation
dozór elektroniczny
readaptacja społeczna
zakład karny
resocjalizacja penitencjarna
Opis:: In this paper pointed out the specific functioning of electronic surveillance in the Polish model legislation with special emphasis on the role of this system in the rehabilitation of people covered by it. This article aims to analyze aspects of the rehabilitation of electronic surveillance as an alternative to the currently dominant model of the insulation of imprisonment in a prison as a total institution. The author also pointed to the need to increase the efficiency of electronic surveillance by the introduction of treatment programs that increase the chance of a fuller social rehabilitation of people who are covered by this system.
W niniejszym opracowaniu ukazano specyfikę funkcjonowania dozoru elektronicznego w polskim modelu prawnym ze szczególnym uwzględnieniem roli tego systemu w resocjalizacji osób nim objętych. Celem artykułu jest analiza aspektów resocjalizacyjnych dozoru elektronicznego jako alternatywny dla dominującego aktualnie izolacyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego jako instytucji totalnej. Wskazano także na potrzebę zwiększenia efektywności dozoru elektronicznego przez wprowadzenie programów resocjalizacyjnych, które stwarzają większe szanse na pełniejszą readaptację społeczną osób objętych tym systemem.
Źródło:: Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 2
0137-6136
Pojawia się w:: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wzrost potraumatyczny jako wskaźnik gotowości do zmiany w procesie readaptacji społecznej
Autorzy:: Wolińska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835571.pdf
Data publikacji:: 2021-11-17
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: readaptacja społeczna
przestępczość
wzrost potraumatyczny
zmiana
badania biograficzne
social readaptation
crime
posttraumatic growth
change
biographical research
Opis:: Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.
Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.
Źródło:: Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2021, 14; 267-279
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:: Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Nadzieja i własna skuteczność w procesie odstąpienia od przestępczości
Hope and self-efficacy in the process of desistance from crime
Autorzy:: Biel, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371233.pdf
Data publikacji:: 2018-10-19
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: Odstąpienie od przestępczości
nadzieja
własna skuteczność
readaptacja społeczna
Desistance from crime
hope
self-efficacy
social readaptation
Bibliografia
Opis:: Proces odstąpienia od przestępczości sytuuje się między indywidualnymi wyborami człowieka a jego udziałem w szerszym życiu społecznym. Sukces zależy więc zarówno od czynników indywidualnych, jak i społecznych, które oddziałują na człowieka z zewnątrz. Wśród czynników subiektywnych coraz większą rolę odgrywa kategoria nadziei i własnej skuteczności. Badania wykazują, że osoby, u których zdiagnozowano wysoki poziom nadziei i własnej skuteczności, lepiej radzą sobie w sytuacjach trudnych i mają większe szanse na wyjście na prostą. Artykuł przedstawia badania przeprowadzone wśród 90 skazanych odbywających karę po raz pierwszy. Celem badań był pomiar poziomu nadziei i własnej skuteczności oraz wykazanie związku między zmiennymi. Połowa badanych osiągnęła wysoki poziom nadziei i własnej skuteczności, nadzieja zaś jest istotnym predyktorem własnej skuteczności.
The process of desistance from crime is placed between individual human choices and his participation in wider social life. Success depends therefore on both individual and social factors that affect the person from outside. Among the subjective factors, the category of hope and self-efficacy plays a more and more important role. Research shows that people who are diagnosed with a high level of hope and self-efficacy can cope better in difficult situations and have a better chance of going straight. The article presents research conducted among 90 convicts serving their sentences for the first time. The aim of the research was to measure the level of hope and self-efficacy and to show the relationship between variables. Half of the respondents achieved a high level of hope and self-efficacy, and hope is a significant predictor of their own effectiveness.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 65-77
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Systemowe rozwiązania w zakresie readaptacji społecznej więźniów w Republice Czeskiej
System Solution for Social Readaptation of Prisoners in the Czech Republic
Autorzy:: Jůzl, Miloslav
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1365364.pdf
Data publikacji:: 2015-12-30
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: penitencjarystyka
readaptacja społeczna
programy postępowania z więźniami
post-penitentiary
social readaptation
procedures for dealing with prisoners
Opis:: Autor omawia programy postępowania ze skazanymi ukierunkowane na ułatwienie i przyspieszenie powrótu więźniów do społeczeństwa. Programy te uwzględniają następujące elementy: wychowanie umysłowe, wychowanie moralne, wychowanie przez pracę, wychowanie estetyczne i wychowanie fizyczne. Autor uwypuklił i podkreślił znaczenie kompleksowej diagnozy, zawierającej ocenę społeczną, psychologiczną, pedagogiczną i medyczną skazanych w procesie programowania indywidualnych oddziaływań naprawczych z uwzględnieniem rozpoznania czynników ryzyka powrotności do przestępstwa. Istotnym elementem standardowego programu postępowania jest organizowanie aktywności w czasie wolnym poprzez rozwijanie zainteresowań, hobby i upodobań skazanego. Ponadto w artykule zaprezentowany jest elektroniczny projekt SARPO, system opieki postpenitencjarnej oraz ocena efektów ostatniej amnestii w Czechach.
The author discusses the programmes for the treatment of prisoners aimed at facilitating and accelerating prisoners’ return to society. These programmes include the following aspects: intellectual education, moral education, education through labor, aesthetic education and physical education. The author highlighted and stressed the importance of comprehensive diagnosis, containing a social, psychological, pedagogical and medical assessment of convicts in the process of programming individual remedial interactions, including the recognition of risk factors of recidivism. An important part of the standard procedure is to organize activities in free time by developing interests, hobbies and preferences of the convict. In addition, the article presents the electronic project SARPO, a post-penitentiary care system, as well as an assessment of the effects of the recent amnesty in the Czech Republic.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2015, 10; 81-97
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Czynniki wspierające readaptację społeczną sprawców przestępstw seksualnych wobec dzieci na przykładzie programu Circles of Support and Accountability – przegląd badań
Factors supporting social readaptation of sex offenders on the example of the Circles of Support and Accountability program – research review
Autorzy:: Sadowska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2129043.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:: przestępstwa seksualne
readaptacja społeczna
program Circles of Support and Accountability
sexual crimes
social readaptation
Circles of Support and Accountability program
Opis:: Wprowadzenie. Kanadyjski program Circles of Support and Accountability (CoSA) skierowany jest do sprawców poważnych przestępstw seksualnych, których ofiarami są dzieci. Program realizowany jest w społeczności lokalnej, do której wraca były więzień i w której otacza się go wsparciem, uczy odpowiedzialności za swoje czyny oraz pomaga przezwyciężyć bariery w procesie powrotu do życia na wolności. Wszystkich tych zadań podejmuje się grupa wolontariuszy, nazywana kręgiem, której członkowie dobrowolnie deklarują gotowość niesienia pomocy byłemu więźniowi w powrocie do społeczeństwa i przyczyniają się do ochrony społeczności, w której ten człowiek przebywa. Cel. Celem artykułu jest prezentacja założeń programu oraz wybranych czynników wspierających readaptację społeczną sprawców przestępstw seksualnych w programie CoSA. Materiały i metody. Artykuł został przygotowany w oparciu o analizę badań nad wybranymi czynnikami efektywności programu CoSA. Wyniki. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że takie czynniki, jak: odpowiednie przygotowanie wolontariuszy niosących pomoc, wywoływanie zmian o charakterze poznawczym u sprawców i w społeczności, motywacja zarówno wolontariuszy, jak i więźniów, a także zbudowanie sieci wsparcia w najbliższym otoczeniu byłego skazanego, pozwala zredukować ryzyko powrotu do przestępstwa seksualnego sprawców objętych programem o kilkadziesiąt procent w porównaniu do sprawców spoza programu.
Introduction. The Canadian Circles of Support and Accountability (CoSA) program is aimed at perpetrators of serious sexual crimes involving children. The program is implemented in the local community to which the former prisoner returns and where he is supported, accepts responsibility for his behaviour and is helped to overcome barriers in the process of returning to life in freedom. All these tasks are taken up by a group of volunteers, known as a circle, whose members voluntarily declare their readiness to help the former prisoner return to society and to protect the community in which he lives. Aim. The aim of the article is to present the basic information, as well as selected factors supporting the social readaptation of sex offenders in the CoSA program. Materials and methods. The article was prepared based on the analysis of research on selected factors of the effectiveness of the CoSA program. Results. The research conducted so far shows that such factors as: appropriate preparation of volunteers providing support, inducing cognitive changes in the perpetrators and in the community, motivation of both volunteers and prisoners, as well as building a support network for former convicts helps to reduce the risk of the return to the sexual offences of the perpetrators covered by the program by several dozen percent compared to perpetrators from outside the program.
Źródło:: Wychowanie w Rodzinie; 2020, XXIII, (2/2020); 217-228
2082-9019
Pojawia się w:: Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Homecomer: Reconstruction of relations in families of former prisoners
Powracający do domu: Rekonstrukcja relacji rodzinnych w procesie readaptacji byłych więźniów
Autorzy:: Cieślikowska-Ryczko, Angelika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2027853.pdf
Data publikacji:: 2021-12-03
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: rodziny więźniów
readaptacja więźnia
badania biograficzne
symboliczny interakcjonizm
prisoners’ families
parental imprisonment
social readaptation
biographical methods
autobiographical narrative interview
Opis:: The article focuses on the family relations of people sentenced to imprisonment. The aim of the project is to study the relations between former prisoners and their family members, particularly to define various strategies of rebuilding family relations, applied by former prisoners in the process of social adaptation. Based on the reconstruction of biographies of adult people who experienced the imprisonment of a parent during their childhood, adolescence and early adulthood, the author characterised various strategies of rebuilding relations, as well as difficulties and setbacks connected with breaking and losing the bond. The study made use of qualitative strategies of sociological analyses (biographical method). 31 narrative interviews with people who experienced penitentiary isolation of their parent (adult children of prisoners, aged between 18 and 70) were conducted as part of the study.
Artykuł poświęcono problematyce rodzin osób skazanych na karę pozbawienia wolności. Na podstawie rekonstrukcji biografii osób dorosłych, które w okresie dzieciństwa, dorastania i wczesnej dorosłości doświadczyły uwięzienia rodzica, scharakteryzowano różne strategie odbudowy relacji oraz trudności i niepowodzenia związane z przerwaniem i utratą więzi. W badaniu posłużono się jakościowymi strategiami analiz socjologicznych, wykorzystując potencjał interpretatywnych badań biograficznych. W ramach projektu przeprowadzono 31 wywiadów narracyjnych z osobami, które doświadczyły w przeszłości izolacji penitencjarnej swojego rodzica (dorosłe dzieci więźniów między 18. a 70. rokiem życia).
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2021, 78; 59-77
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami Służby Więziennej w readaptacji społecznej skazanych warunkowo zwolnionych z zakładu karnego
Autorzy:: Węgliński, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2054502.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: social readaptation of prisoners
cooperation of probation officers and correctional officers
readaptacja społeczna skazanych
współpraca instytucjonalna kuratorów sądowych i funkcjonariuszy służby więziennej
Opis:: One of the most evocative social problems, very rarely examined by researchers, is the readaptation of people released from correctional facilities. Ex-prisoners are still perceived by society as worse individuals who threaten public security. Recidivism mainly results from the lack of proper support from services and institutions created to reduce the risk of reoffending. The time after leaving prison is very important and difficult because it influences the ex-convict’s future life. Preparation for the social reintegration of prisoners begins already in the correctional institution and should be continued after their release. Cooperation of probation officers and correctional officers is an inseparable and integral aspect of educational and resocialization work carried out in the open environment.
Readaptacja osób opuszczających zakłady karne jest jednym z najbardziej istotnych problemów społecznych, a jednocześnie jednym z najrzadziej podejmowanych. Nadal w świadomości społecznej były skazany to ktoś „gorszy”, zagrażający bezpieczeństwu publicznemu. Powrotność skazanych do przestępstwa często wynika z braku pomocy i wsparcia ze strony wielu służb i instytucji do tego powołanych. Okres po opuszczeniu więzienia jest bardzo ważny i trudny, ponieważ wpływa na życie danej osoby. Przygotowanie do społecznej reintegracji więźnia rozpoczyna się już w zakładzie karnym i powinno być kontynuowane po jego zwolnieniu. Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami służby więziennej stanowi nieodłączny i integralny aspekt pracy wychowawczo-resocjalizacyjnej, realizowanej w środowisku otwartym.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 4; 23-47
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Samodzielne Proces usamodzielnienia w doświadczeniach biograficznych byłych wychowanek placówek resocjalizacyjnych
Independent. The process of self-empowerment in biographical experiences of former pupils of resocialization institutions
Autorzy:: Jaros, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371271.pdf
Data publikacji:: 2018-10-19
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: Procedura usamodzielnienia
młodzieżowe ośrodki wychowawcze
readaptacja społeczna
młodzież niedostosowana społecznie
process of self-empowerment
youth educational cente
social readaptation
socially maladjusted adolescents
Opis:: Artykuł poświęcony jest procesowi usamodzielniania się kobiet, które w przeszłości przebywały w placówkach resocjalizacyjnych. Do zilustrowania poruszanej tematyki wykorzystane wywiady narracyjne (wraz z właściwa procedurą analityczną F. Schütze) przeprowadzone z kobietami, które w przeszłości przebywały w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. W oparciu o analizę uzyskanego materiału dokonano rekonstrukcji sposobów realizacji różnych form wsparcia w ramach procedury usamodzielnienia byłych wychowanek, tak jak ujawniały się one w ich indywidualnych doświadczeniach biograficznych. Z jednej strony procedura usamodzielnienia sprzyja readaptacji społecznej rozumianej jako przystosowanie się do czynnego życia poprzez pełnienie ról społecznych. Z drugiej strony takie formy wsparcia jak pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki, która nie umożliwia samodzielnego życia i odpowiednie warunki mieszkaniowe w lokalach socjalnych, które lokują osoby w „patologicznej przestrzeni społecznej” stanowią o swoistej grze pozorów świadczonej pomocy.
Article is about the self-empowerment process of woman, who in the past were under control of formal institutions. To illustrate the raised issues ten narrative interviews (including appropriate analytical procedure F. Schütze) were conducted with women who were in youth educational center in the past. On the basis of this analysis I conducted a reconstruction of methods of supporting in process of self- empowerment revealed in individual experiences of the examined individuals. On the one hand, the process of self-empowerment promote (facilitates) social readaptation. On the other hand, the financial help on continuing education which doesn’t link to independent life and help to obtaining adequate housing, including a social house usually allocated people in dysfunctional society, it is only seeming to help.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 141-156
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "social readaptation" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język