Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reguła prawa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
UWAGI HISTORYCZNO-PRAWNE NA TEMAT MAKSYMY ‘DE MINIMIS NON CURAT LEX’ W PRAWIE ANGIELSKIM (XIII-XIX WIEK)
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664164.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
English law
rule of law
de minimis.
prawo angielskie
reguła prawa
Opis:
The maxim de minimis non curat lex is commonly used in English law as well as by the lawyers who represent other common law systems. Nowadays, the circumstances of exerting the principle rouse doubts. Despite its rational grounds, it is hard to indicate clearly when it should be used. In the article, the origins, as well as the ways of its interpretation, were presented according to three contexts: legal literature, judicature and parliamentary discourse until the 19th century.
Zasada de minimis non curat lex jest powszechnie stosowana zarówno w prawie angielskim, jak i przez prawników reprezentujących inne porządki prawne zaliczane do rodziny common law Współcześnie okoliczności stosowania zasady budzą wątpliwości. Mimo jej racjonalnego uzasadnienia, trudno jest obecnie jednoznacznie wskazać kiedy należy ją stosować. W artykule przedstawiona została geneza zasady oraz jej interpretacja zarówno w literaturze, orzecznictwie jak i w dyskursie parlamentarnym po wiek XIX.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O regułach prawnych w Egipcie rzymskim, albo jak rodzi się reguła?
On Legal Principles in Roman Egypt or how a Principle is Born
Autorzy:
Urbanik, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096599.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
reguła prawa; papirologia prawnicza; Dionizja, proces rzymski.
regula iuris; juristic papyrology; Dionysia; Roman court proceedings.
Opis:
Reguły prawne, ich treść, pochodzenie i zakres stosowania cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem badaczy. W ostatnich dekadach temat ten, tradycyjnie przedmiot uwagi największych przedstawicieli naszej dyscypliny, brany jest na warsztat jeszcze częściej niż niegdyś. To nowe wzmożenie badawcze wynika z odwiecznego poszukiwania sensu naszej dyscypliny: a reguły prawne, z ich atrakcyjną łacińską postacią (nawet jeśli w formie często samym Rzymianom nieznanej), zdają się przydawać nowe tchnienie użyteczności prawu rzymskiemu w XXI w. Jawi się ono współczesnym jako rezerwuar powszechnie obowiązujących, a jednocześnie zrozumiałych reguł – norm. Przy okazji, te chwytliwe cytaty, gotowe do użycia w codziennym dyskursie przez współczesnych prawników, dowodzić mają, jak użyteczni i istotni być możemy dla współczesności. W prezentowanym eseju zajmuję się próbą rekonstrukcji dróg powstawania takich reguł, które do naszych czasów dotarły najczęściej odarte ze swego oryginalnego kontekstu. W tym celu przedstawiam dokumenty procesowe z Egiptu rzymskiego (protokoły postępowań, wyroki oraz decyzje sędziów, a także petycje stron). Znajdujemy w nich cytowane często w lakonicznej, epigramatycznej formie prawa (nomoi) czy też wcześniejsze decyzje jurysdykcyjne. Takie kategoryczne stwierdzenia, poddane „regulalizacji” przepisy prawa strony przywołują, chcąc jakby związać władzę sądową, by wydała pomyślne im rozstrzygnięcie. W tekście przedstawiam zatem użycia i nadużycia tak rozumianych reguł, szczegółowo zajmując się P. Oxy. II 237, P. Oxy.XLII 3015 oraz SB XIV 12139.
Legal rules, their origins, scope, and application have always been a popular subject for scholarly research, and in particular among the greatest of Romanists. In the recent times they have attracted even more attention. This new popularity is due to the perennial quest for the purpose of our discipline. In the 21st century regulae iuris, elegantly formulated in Latin (even if worded in the way the Romans themselves never knew) seem to breathe a new meaning of life to Roman law. It becomes thus a resource of universally binding and readily comprehensible norms, voiced in an attractive form. These catchy lines, ready to be used in the everyday legal discourse, prove yet again how useful and important we the Romanists are for the modern lawyers. In my paper I intend to examine how these rules may have actually emerged, since they have oftentimes come down to our times devoid of their original context. By studying court records from Roman Egypt (minutes, judgements, judicial decisions handed down by judges of various ranks, and petitions submitted by parties) I trace down the possible way in which the rules may have been created. Tis class of documents often includes clauses intended to transmit the legal standing of the cases. They sometimes invoke the nomoi (statutes), and earlier judicial decisions, both cited in an abbreviated, laconic, and almost epigrammatic form. Parties availed themselves of these “legal rules” in an attempt to bind the judicial authority.. My aim is to present the use and abuse of such practices, in particular analysing P Oxy II 237, P Oxy XLII 3015, and SB XIV 12139.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 4; 111-148
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z uwag do metodologii nauki prawa prywatnego: powoływanie łacińskich reguł i maksym na przykładzie nemo plus iuris
Remarks on the Methodology of Private Law Studies: The Use of Latin Maxims as Exemplified by nemo plus iuris
Autorzy:
Longchamps de Bérier, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prawo rzymskie, sentencja, maksyma, paremia, reguła, zasada prawa, nemo plus iuris
Opis:
The use of principles in the legal practice, which are quite often expressed in Latin, is associated with various intentions. What is important is that they should be used, both in research and in the professional practice, in full awareness of their origin and context. The Latin maxims, legal maxims or rules emphasize the Roman origin of the European private law. One of such maxims is nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet. Its original context was associated with inheritance law. The Justinian’s compilers endowed it with the value of a universal rule. The adage is associated above all with private law, although it was also made use of in the sphere of public law. It occurred in many different variations; in order to find its original wording, one has to consult the 17th Title in the 50th Book of Justinian’s Digest. In order to make good use of the maxims one has to take into consideration their wider context – the legal system at the time of Ulpian differed considerably from the one used during the Justinian’s era. Nemo plus iuris had also played a significant role in the law of obligations. In classical Roman law and in the times of empreror Justinian, the maxim was a rule of law and as such it allowed of no exceptions. For the correct interpretation and use of maxims it was also necessary to take under consideration the related maxims. In the case of nemo plus iuris such a maxim was nemo sibi ipsum causam possessionis mutare potest. The Latin legal maxim is often used in Polish legal discourse, although it is not directly expressed in statutory law.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 39-57
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne założenia stosowania dyrektyw wykładni celowościowej
Axiological assumptions of the application of the goal-interpretation directive
Autorzy:
Smolak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693634.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conventional rule
constitutive rule
goal-interpretation
goal interpretation preference directive
law value
reguła konwencjonalna
reguła konstytutywna
wykładnia celowościowa
dyrektywy preferencji wykładni prawa
wartości prawa
Opis:
In this paper I would like to prove that goal-interpretation directives in law are conventional constitutive rules. I further argue that in a situation of a conflict in the application of preference directives (second grade interpretation directives) it is the law values that play a predominant role in soloving the problem.
W artykule chciałbym wykazać, że dyrektywy preferencji wykładni prawa są konwencjonalnymi regułami konstytutywnymi. Nadto argumentuję, że w sytuacji wystąpienia konfliktu w stosowaniu dyrektyw preferencji (dyrektyw wykładni drugiego stopnia) podstawową rolę w rozwiązywaniu powyższego konfliktu odgrywają wartości prawa.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 5-12
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguła harmonizowania kontekstów i presupozycje aksjologiczne w procesie wykładni przepisów prawa ochrony środowiska
The rule of contexts harmonisation and axiological presuppositions in the interpretation of the provisions of environmental protection law
Autorzy:
Behnke, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046887.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wykładnia prawa ochrony środowiska;
reguła harmonizowania kontekstów;
presupozycje aksjologiczne
interpretation of environmental law;
harmonisation of context;
axiological presupposition
Opis:
Harmonizacja polskiego prawa ochrony środowiska z unijnym environmental acquis zmieniła praktykę prowadzenia wykładni tych przepisów, nakierowując ją na efektywność. Obok aspektu ukierunkowania na cel regulacji, interpretacja przepisów prawa ochrony środowiska, od Traktatów unijnych począwszy, a na aktach wykonawczych skończywszy, wymaga jednak wzięcia pod uwagę ich ducha, systematyki i brzmienia. Na takim tle pojawia się pytanie: co oznacza interpretacja przepisów „w duchu prawa ochrony środowiska”? W przedmiocie tym postawić można trzy tezy: 1) Wykładnia przepisów w duchu prawa ochrony środowiska powinna być prowadzona w kontekście ochrony środowiska jako systemowego celu; 2) Właściwe skonstruowanie podstawy decyzji w sprawach dotyczących środowiska wymaga identyfikacji i harmonizacji kontekstów, w jakich osadzony jest interpretowany przepis (reguła potwierdzania); 3) Wykładnia przepisów prawa ochrony środowiska, powinna dążyć do odczytania wartości założonych u podstaw tego prawa („presupozycji aksjologicznych”).
Harmonisation of the Polish law of environmental protection and the EU environmental acquis has changed the practice of how the rules are interpreted,  directing it into efficiency. However, along with being directed towards the objective of the legislation, the interpretation of the provisions of the environmental protection law, from the EU Treaties to the implementing acts, requires that their spirit, taxonomy and wording be equally taken into account. In the light of the above, the following question arises: what does the interpretation of rules „in the spirit of the environmental protection law” mean? In this regard, three arguments may be put forward: 1) the interpretation of the rules in the spirit of the environmental protection law should be conducted in the context where environmental protection is regarded as the system objective; 2) the proper construction of the grounds for a decision in cases regarding the environment requires that the contexts of the interpreted regulation be identified and harmonised (the corroboration rule); 3) the interpretation of the provision of the environmental protection law should be aimed at identifying  the underlying values of the law („axiological presuppositions”).
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 2; 103-113
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguła uznania – remedium na zewnętrzną niepewność prawa?
The Rule of Recognition – a Remedy for the External Uncertainty of Law?
Autorzy:
Kosielińska-Grabowska, Urszula Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531744.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
Herbert L. A. Hart
Hans Kelsen
norma podstawowa
reguła uznania
zewnętrzna niepewność prawa
Grundnorm
rule of recognition
External Uncertainty of Law
Opis:
Jak wskazywał H.L.A. Hart, reguła uznania jest jedną z reguł wtórnych, która powinna stanowić remedium na niepewność reguł pierwotnych. W tekście zawarta została próba odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu reguła ta może gwarantować pewność prawa? Po omówieniu ważnych różnic między pojęciem reguły uznania a H. Kelsena koncepcją normy podstawowej (Grundnorm), zbadana zostaje rola reguły uznania w kontekście problemu zewnętrznej pewności prawa. Analizując jego treść, znaczenie i skutki zastosowania kryteriów walidacyjnych zawartych w regule uznania, odkryć można trzy typy niepewności powiązane z regułą uznania: substancjalną, interpretacyjną i aplikacyjną. Rozważania prowadzą zaś do wniosku, że reguła uznania, mająca na celu eliminowanie niepewności prawnej, jest sama w sobie jednym z jej źródeł. Trudno więc uznać ją za rzeczywiste i skuteczne rozwiązanie dla zewnętrznej niepewności prawa. Konstrukcja reguły uznania wskazuje, że stopień pewności uzyskany w wyniku jej zastosowania wydaje się większy niż w przypadku zwykłych reguł pierwotnych w ramach systemu, przy czym nigdy nie uzyskamy całkowitej zewnętrznej pewności prawa, jeżeli nie zastosujemy kolejnej konstrukcji teoretycznej.
According to H.L.A. Hart, the rule of recognition is one of secondary rules that is supposed to be a remedy for the uncertainty of primary rules. In this paper we will try to answer the question: To what extent may this rule guarantee legal certainty? After discussing important differences between the concept of the rule of recognition and Kelsenian concept of the basic norm (Grundnorm), we will examine the role of the rule of recognition in the context of the problem of the external certainty of law. When analyzing its content, meaning and effects of using the criteria of validity contained in the rule of recognition, we discovered three types of uncertainty related to the rule of recognition: the substantive, interpretive and applicative one. Our considerations have led us to the conclusion that the rule of recognition, having as its aim the function of removing the uncertainties of law, is itself one of the sources of these uncertainties. It is difficult to consider it as a genuine effective remedy to the external uncertainty of law. The construction of the rule of recognition means that the degree of certainty which we obtain as a result of its application appears to be greater than in the case of “ordinary” primary rules within the system, yet we will never obtain a total external certainty of law unless we apply another theoretical construction.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2012, 1(4); 23-33
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies