Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odpowiedzialnośc polityczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Odpowiedzialność polityczna ministrów – konieczność czy polityczne awanturnictwo?
Political responsibility of ministers – necessity or political rowdiness?
Autorzy:
Juchniewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942301.pdf
Data publikacji:
2016-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
odpowiedzialność polityczna
minister
political responsibility
Opis:
Instytucja indywidualnego wotum nieufności jest elementem przyjętego w Konstytucji z 1997 r. zracjonalizowanego systemu parlamentarno-gabinetowego. Jej znaczenie wiąże się z możliwością kontrolowania członków rządu, a nawet doprowadzenia do usunięcia z gabinetu ministra (lub innego członka Rady Ministrów), którego działalność została negatywnie oceniona. W świetle obowiązujących regulacji konstytucyjnych winna to być instytucja wykorzystywana w szczególnych okolicznościach, wkracza bowiem w uprawnienia prezesa Rady Ministrów do kształtowania osobowego składu gabinetu. Praktyka polityczna pokazuje, jednak że jest to instytucja często wykorzystywana w rozgrywkach politycznych, zmierzająca do destabilizacji prac rządu.
The institution of individual vote of no confidence is a part of the rationalized cabinet-parliamentary system adopted in Constitution of 1997. Its significance is associated with the ability to control the members of the government, and even to bring about the removal of a minister (or another member of the Council of Ministers), whose activities were negatively evaluated, from the office. In light of current constitutional regulations it ought to be an institution used in special circumstances, because it interferes with the powers of the Prime Minister to form the personal composition of the Cabinet. Political practice shows, however, that the institution is often used for political purposes, aiming to destabilize the work of the government.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 5 (33); 39-52
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrumenty realizacji funkcji kontrolnej Sejmu – próba oceny skuteczności
Instruments for implementing the control function of Sejm – an attempt to evaluate their effectiveness
Autorzy:
Juchniewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525316.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
odpowiedzialność polityczna rządu
funkcja kontrolna
parlament,
Opis:
Do najstarszych i najistotniejszych sfer działalności organu przedstawicielskiego należy funkcja kontrolna. Celem kontroli prowadzonej przez organ przedstawicielski jest zbadanie pewnej sfery działalności rządu, wykrycie i wskazanie nieprawidłowości a także podjęcie działań zmierzających do uniknięcia wykrytych nieprawidłowości w przyszłości. Realizacja funkcji kontrolnej Sejmu, której podstawę stanowi art. 95 ust. 2 Konstytucji, następuje przy zastosowaniu szeregu instrumentów, wśród których można wskazać instrumenty indywidualnej kontroli poselskiej (interpelacji poselskich, zapytań poselskich, pytań w sprawach bieżących i informacji bieżącej), działalność komisji sejmowych, w tym sejmowych komisji śledczych oraz instrumenty kontroli prowadzonej przez całą izbę. Skuteczność tych instrumentów może być rozpatrywana w wielu płaszczyznach – od możliwości korzystania z nich przez ugrupowania pozostające w opozycji do większości rządzącej, ocenę realizacji celów, jakie z każdym z instrumentów kontroli się wiążą, wymaga także zdefiniowanie kryteriów kontroli sejmowej.
The control function is one of the oldest and most fundamental spheres of representative body’s activity. The aim of the control carried out by the representative body is to in- vestigate certain areas of government activity, detect and indicate irregularities, as well as to undertake measures to prevent irregularities in the future. The implementation of the Sejm’s control function, which is based on art. 95, paragraph 2 of the Constitution, occurs when applying wide range of instruments among which we can discern in- struments of individual control of Deputies (parliamentary interpellation, parliamentary questions, questions on current affairs and current information), the activities of Sejm committees, including the parliamentary commission of inquiry and instruments of control carried out by the entire chamber. The effectiveness of these instruments may be considered on many grounds – from the possibility of being used by groups staying in opposition to the ruling majority to assessment of the objectives connected to each of the control instruments, and this requires Sejm control criteria to be defined.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2013, 1 (13); 15-32
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualna odpowiedzialność polityczna ministra w praktyce ustrojowej na gruncie Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r.
Individual Political Responsibility of the Cabinet Minister in Political Practice under the Constitution of the Republic of Poland from 2nd April 1997
Autorzy:
Woźnicki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524591.pdf
Data publikacji:
2018-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Prezes Rady Ministrów
wotum nieufności
minister
odpowiedzialność polityczna
Sejm
Opis:
W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną za polityczny kierunek sprawowania urzędu przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Głównym celem niniejszego artykułu jest ukazanie, że w praktyce odpowiedzialność polityczna ministrów przed Sejmem ma charakter iluzoryczny. Większość głosów wymagana do przyjęcia uchwały o wyrażeniu wotum nieufności jest na tyle wysoka, że jej przegłosowanie jest możliwe tylko w wyjątkowej sytuacji. Od 1997 r. Sejmowi nigdy nie udało się doprowadzić do dymisji ministra poprzez uchwalenie mu wotum nieufności. Dlatego realne znaczenie ma wyłącznie odpowiedzialność polityczna ministra przed premierem. Szef rządu może doprowadzić do odwołania każdego ministra w każdym czasie. Przy podejmowaniu decyzji o złożeniu wniosku o odwołanie ministra premier musi uwzględniać jedynie, czy taka decyzja nie grozi utratą poparcia politycznego ze strony większości sejmowej.
According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible for the political direction of his office to the Sejm and to the Prime Minister. The main goal of this paper is to show, that in practice, the political responsibility of the ministers before the Sejm is illusory. The majority of the vote required to adopt a motion of no confidence is so high that its vote is only possible in exceptional circumstances. Since 1997, no motion of no confidence have been successful, so the Sejm has never succeeded in enforcing the resignation of a minister. That is why, only the political responsibility of the minister before the Prime Minister has a real meaning. The head of government can lead to the dismissal of each minister at any time. When deciding to file an application to dismiss a minister, the Prime Minister must take into account only whether such a decision does not endanger the political support of the majority of the Sejm.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 2 (42); 97-119
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Delimitacja odpowiedzialności Prezydenta RP a jej konstytucjonalizacja – wybrane problemy
The delimitation of responsibility of the President of Poland with respect to its constitutionalization – selected problems
Autorzy:
Abramski, Olgierd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054744.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Trybunał Stanu
odpowiedzialność prawna
odpowiedzialność polityczna
delikt konstytucyjny
State Tribunal
legal responsibility
political responsibility
constitutional tort
Opis:
Podstawy prawne odpowiedzialności głowy państwa są istotne z punktu widzenia określenia jej pozycji ustrojowej i sprawowania instytucjonalnej kontroli społecznej nad organem państwa. Ukształtowane w III RP mechanizmy instytucjonalizacji odpowiedzialności Prezydenta zasadniczo spełniają rolę ochronną, ale nie w pełni realizują funkcję kontrolną i gwarancyjną dla demokratycznego państwa prawa. Konstrukcja odpowiedzialności konstytucyjnej i karnej Marszałka Sejmu albo Senatu, pro tempore wykonujących obowiązki głowy państwa oraz częściowo zakres przedmiotowy odpowiedzialności Prezydenta nie, zostały unormowane na szczeblu konstytucyjnym. Są to rozwiązania kontrowersyjne ze stanowiska hierarchii norm oraz praktyki społecznej.
The legal foundations of the responsibility of the head of state are significant from the point of view of determining its political position and exercising administrative social control over the institution of the state. The mechanisms of institutionalizing the President’s responsibility established in Poland generally fulfill a protective role, but do not fully achieve the control and guarantee function for a democratic state of law. The structure of the constitutional and criminal liability of the Speaker of the Sejm or Senate, performing, pro tempore, the duties of the head of state, and the scope of the President’s responsibility partially have not been regulated at the constitutional level. These are controversial solutions from the standpoint of the hierarchy of norms and social practice
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 15-26
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Institution of Impeachment (Juicio Político) in selected states of Latin America
Autorzy:
Joanna, Składowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895135.pdf
Data publikacji:
2019-08-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
legal responsibility
political responsibility
impeachment
Latin-American presidential system
odpowiedzialność konstytucyjna
odpowiedzialność polityczna
latynoamerykański system prezydencki
Opis:
Celem artykułu jest analiza instytucji juicio político (impeachment) w latynoamerykańskim systemie prezydenckim, na przykładzie rozwiązań przyjętych w Argentynie, Brazylii, Hondurasie i Paragwaju. Hipoteza badawcza zakłada, że w Ameryce Łacińskiej impeachment przestaje pełnić funkcję jedynie kontrolną, a staje się narzędziem do rozwiązywania kryzysów politycznych w drodze „legislacyjnego” zamachu stanu. Autorka poszuka odpowiedzi na następujące pytania: 1) jaki jest charakter prawny latynoamerykańskiego impeachmentu? 2) co sprawia, że w badanym regionie sięga się po niego znacznie częściej niż w Stanach Zjednoczonych czy w państwach europejskich 3) dlaczego stał się on alternatywą dla innych metod rozwiązywania kryzysów politycznych? Autorka sięgnie po metodę instytucjonalno-prawną oraz komparatystyczną.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2018, 4; 179-196
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Holocaust and Hiroshima. Moral otherness and moral failure in war
Autorzy:
Zimmermann, Rolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431394.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Holocaust
Hiroshima
moral otherness
war crime
political responsibility
Holokaust
zbrodnia wojenna
odpowiedzialność polityczna
Opis:
The 20th century was an age of extremes. In this article I concentrate on two disasters, the Holocaust and Hiroshima, in order to develop a philosophical reading of moral extremes under circumstances of war. My aim is to differentiate between these two events by exposing a normative framework. The significance of the Holocaust points to the phaenomenon of a rupture of species, which stands for a moral transgression never thought of. In analytical terms, this confronts us with the clashing of two normative orders: Firstly, the universal moral respect of every human being; secondly, the radical particularism of Nazism. To denounce the moral otherness of the latter is to highlight the war aims of Nazism: imperial aggression to dominate Europe, and annihilation of the Jews as a world-historical mission. In view of both aims, war against Nazism was just. The moral disaster of Hiroshima, however, stands in marked contrast to this characterization. The political leaders of the US did not intend to annihilate the Japanese people; they thought they would end war by making use of a nuclear weapon. It is, therefore, a misleading metaphor to speak of a “nuclear holocaust”, or to allude to a genocidal action in this case. This does not mean at all that dropping the bomb was justified. Quite contrary to the US official stance, it is important to consider this event in moral terms by relying on precise historical circumstances and well-founded critical analysis. There is strong evidence that it was a moral failure to opt for the bomb. This comes close to the diagnosis of a war crime within a just war framework. Nevertheless, this diagnosis must be kept distinct from the type of crime involved in the Holocaust.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 3; 127-148
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczna, moralna czy kryminalna? Rozważania o winie na podstawie teorii Karla Jaspersa
Political, Moral or Criminal? Reflections on Guilt Based on Karl Jaspers’ Theory
Autorzy:
Jezierska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531438.pdf
Data publikacji:
2018-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
wina
odpowiedzialność polityczna
wina zbiorowa
wina indywidualna
lustracja
pamięć
guilt
political responsibility
collective guilt
individual guilt
lustration
memory studies
Opis:
Artykuł dotyczy winy jako pojęcia z pogranicza prawa i filozofii. Swoje rozważania wyprowadzam z wykładów pt. Problem winy Karla Jaspersa, który wypracował rozróżnienie czterech rodzajów winy: kryminalnej, politycznej, moralnej i metafizycznej. Podział ten został przez niego przeprowadzony zaraz po II wojnie światowej, w trakcie procesów norymberskich, gdy problem winy niemieckiej był szeroko dyskutowany – zarówno przez aliantów, zwycięzców, jak i w społeczeństwie niemieckim. Na powyższe rozróżnienie nakładają się ponadto kwestie winy zbiorowej i indywidualnej. Klarowna dystynkcja ma na celu, wedle słów filozofa, pomóc w wyjaśnieniu rozpatrywanych kwestii i dojściu do prawdy. Moim zadaniem w niniejszym tekście było zreferowanie teorii winy Karla Jaspersa, próba wyjaśnienia niejednoznacznych jej fragmentów, polemika z zarzutami jej stawianymi oraz próba aplikacji tejże teorii na potrzeby prawniczej dyskusji o lustracji w Polsce.
This article concerns guilt as a concept which lies at the intersection of law and philosophy. My reflections are founded on Karl Jaspers’ lectures entitled The Question of German Guilt. Jaspers distinguished four types of guilt: criminal, political, moral, and metaphysical. This distinction was made immediately after the Second World War, during the Nuremberg trials, when the problem of the German guilt was widely debated – both by the Allies, the victors, and in the German society. What is superimposed on this distinction is the issues of collective and individual guilt. A clear demarcation was intended (according to the philosopher himself) to clarify these issues and to come to the truth. My task in this text was to present Karl Jaspers’ guilt theory, to explain its ambiguous fragments, to challenge the objections against this theory, and to attempt to apply it to the Polish discussion about lustration.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2018, 2(17); 90-101
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ci nawet sami, którzy stróżami praw są postanowieni, najpierwszymi zachowaczami onych być powinni”. O praworządności w debacie i dziele reformatorskim Sejmu Wielkiego (1788–1792)
„Even the same Ones, who are Established to be Protectors of Law, they Ought to be Their First Preservers”. On the Rule of Law in the Debate and Reform work of Polish Great Sejm (1788–1792)
Autorzy:
Tarnowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927216.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
nadrzędność konstytucji
praworządność
odpowiedzialność konstytucyjna
odpowiedzialność polityczna
Konstytucja 3 Maja
supremacy of the constitution
rule of law
constitutional responsibility
political accountability
3rd of May Constitution
Opis:
Choć teoretyczne założenia koncepcji państwa prawa rozwijano w tradycji kontynentalnej dopiero w XIX w., jej systemowe elementy mają korzenie sięgające w głąb historii. W niniejszym przyczynku autorka poddaje analizie wybrane przykłady z zakresu legislacji i kultury prawnej epoki Sejmu Wielkiego (1788–1792). Koncentruje się w szczególności na problemach wyartykułowania i funkcjonowania nadrzędności konstytucji w porządku prawnym oraz innowacyjnym ukształtowaniu odpowiedzialności kluczowych organów państwa, w tym członków egzekutywy. Kwestie te bowiem szczególnie zdają się odzwierciedlać zawieszenie między rodzimym dorobkiem a nowoczesnością konstytucjonalizmu. Jednocześnie oba przypadki pokazują, że ratio legis tych rozwiązań miało przede wszystkim praktyczny, nie koncepcyjny charakter.
Although the theoretical assumptions of the concept of the rule of law have been developed in the continental tradition only in the 19th century, its systemic elements have their roots deep in history. In this contribution, the author analyses selected examples from the field of legislation and legal culture of the Great Sejm era (1788–1792). She focuses in particular on the problems of articulation and functioning of the supremacy of the constitution in the legal order and the innovative shaping of the responsibilities of key state authorities. These issues notably seem to reflect the suspension between the domestic heritage and the modernity of constitutionalism. At the same time, both cases prove that the ratio legis of these solutions was primarily of a practical, not conceptual nature.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 3 (61); 47-62
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd Ministra w latach 1918-1939 Podstawy prawne
The Office of Minister in the Years 1918-1939 Legal Basis
Autorzy:
Lipska, Marzena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807552.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konstytucja
Sejm
prezydent
minister
ministerstwo
premier
Trybunał Stanu
odpowiedzialnośc polityczna
odpowiedzialność parlamentarna
odpowiedzialność konstytucyjna
dwudziestolecie międzywojenne
prewar period
Constitution
Seym
President
Prime Minister
ministry
political responsibility
parliamentary responsibility
constitutional responsibility
State Tribunal
Opis:
Subsequent constitutions of the Second Republic of Poland, i.e. the March Constitution (1921) and the April Contitution (1935), determined on the one hand the mutual relation between the State and society as well as the extent of the State’s interference, and on the other the position and tasks of the administration with respect to the other bodies of State authority. Although it was the Prime Minister who represented the government externally, headed its activities and determined the general outline of the State policy, both constitutions provided for individual liability of the interior minister. In addition to parliamentary and constitutional liabilities, the April Constitution added political one, which in fact was to become the most important. As far as the structure of the central bodies (ministries) were concerned, neither of the constitutions specified the number and competences of the ministers, leaving these matters to normal course of legislation. Yet, until 1939 this matter remained unresolved.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 1; 221-249
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sejm cztery lata po przyjęciu Traktatu z Lizbony – rozwiązania prawne i praktyka parlamentarna
Autorzy:
Kupis, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523915.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Sejm, polski parlament
Traktat z Lizbony
zasada pomocniczości
akt ustawodawczy UE
odpowiedzialność polityczna
Sejm
Polish parliament
Treaty of Lisbon
subsidiarity
EU legislative proposal
political responsibility
Opis:
Artykuł jest kompleksową analizą rozwiązań prawnych i praktyki parlamentarnej w Polsce, dokonaną po czterech latach od przyjęcia Traktatu z Lizbony. Specjalny nacisk położony został w nim na trzech zagadnieniach: regulacjach tzw. ustawy kooperacyjnej z 2010 r., postanowieniach regulaminu Sejmu dotyczących Komisji ds. Unii Europejskiej oraz praktycznych aspektach postępowania w Sejmie w sprawie projektów aktów ustawodawczych UE. Punktem wyjścia powyższej analizy jest Protokół w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, wprowadzony przez Traktat z Lizbony, który nakłada na instytucje UE nakaz bezpośredniego informowania parlamentów narodowych o treści wniosków legislacyjnych UE, dla których przewidziane jest wyrażenie opinii. W związku z tym Traktat z Lizbony powierzył polskiemu parlamentowi władzę, mającą charakter weta w stosunku do decyzji redukujących suwerenne prawa Polski jako jednego z państw członkowskich. Jednakże faktyczna rola Sejmu w funkcjonowaniu UE zależy od jego zdolności do wywierania realnego wpływu na prowadzenie polityki europejskiej przez rząd, co jest związane z możliwością zawierania porozumień politycznych na szczeblu krajowym. Autorka sugeruje, że do sprawowania skutecznego nadzoru nad przestrzeganiem przez UE zasad pomocniczości i proporcjonalności nie tylko wymagana jest większa aktywność samego Sejmu, ale także zapewnienie mu mechanizmów egzekwowania od członków Rady Ministrów politycznej odpowiedzialności za swoje działania na forum instytucji UE. W przeciwnym razie rozwiązania przyjęte w Traktacie z Lizbony nie wpłyną na dotychczasowy sposób uprawiania polityki europejskiej w Polsce, w którym prym wiedzie rząd.
The article attempts to give a comprehensive analysis of the legal and parliamentary practice in Poland, made after four years from the adoption of the Treaty of Lisbon. The special focus is given to three issues: regulations of the so-called cooperation law, regulations of the Rules of Procedure of the Sejm for the Committee of the European Union and the practical aspects of proceedings of the EU legislative proposals in the Sejm. The starting point of the above analysis is protocol on the application of the principles of subsidiarity and proportionality, introduced by the Treaty of Lisbon, which impose on the EU institutions to directly inform national parliaments of the content of EU legislative proposals for which is provided to express an opinion. Therefore, the Lisbon’s Treaty confers on Polish parliament the power having the nature of a veto in relation to decision reducing sovereign rights of Poland as the one of the member states. However, the present role of the Sejm in the functioning of the EU depends on its ability to exert a real influence on the European policy conducting by the government, which is related with a possibility of concluding the political consensus on the national level. The author suggests that for supervision of the EU’s principles of subsidiarity and proportionality, not only greater activeness of Polish parliament, but also providing mechanisms for the enforcement of the members of the Council of Ministers of the political responsibility for their actions in the EU institutions, is required. Otherwise, the solutions adopted in the Treaty of Lisbon will not affect on the existing European policy way in Poland, which leads government.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 1 (17); 93-123
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wotum nieufności w PRL? Odpowiedzialność parlamentarna Rady Ministrów w okresie obowiązywania konstytucji z 22 lipca 1952 r.
Vote of no confidence in Polish People’s Republic? Parliamentary responsibility of the Council of Ministers under the constitution of July 22nd, 1952
Autorzy:
Rakowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533245.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Constitution of Polish Peoples Republic
the Sejm
Council of Ministers
political responsibility of government
vote of no confidence
konstytucja PRL
Sejm
Rada Ministrów
odpowiedzialność polityczna rządu
wotum nieufności
Opis:
The article treats about the political responsibility of the Council of Ministers in Polish People’s Republic. Due to the constitution of July 22nd, 1952 the government was responsible to the Sejm. Changes of ministers could be done also by Council of the State, but only at the request of the prime minister. The vote of parliament had only formal importance, because the real personal decisions were made by the leaders of The Polish United Workers’ Party. The constitutional position of Sejm became stronger in the last years of PRL. The dismissal of Zbigniew Messner’s government took place as the result of the parliamentary opposition to this government, so it can be considered as the real vote of no confidence. The author describes also the constitutional custom, not based on the norms of the constitution, which ordered to the prime minister to declare the dismissal of his government after the parliamentary elections, during the first session of new-elected Sejm. Usually it didn’t mean important changes in the Coucil of Ministers, which was still led by the same person as the prime minister.
Przedmiotem artykułu jest odpowiedzialność polityczna Rady Ministrów w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zgodnie z konstytucją z 22 lipca 1952 r. rząd odpowiadał przed Sejmem, a na wniosek premiera zmiany w jego składzie mogły być również dokonywane przez Radę Państwa. Autor dokonał analizy wszystkich przypadków odwołania premiera oraz rządu przez Sejm PRL, poszukując odpowiedzi na pytanie, czy w jakimkolwiek stopniu wydarzenia te były podobne do wotum nieufności funkcjonującego w państwach demokratycznych. W Polsce Ludowej zmiany w składzie rządu – co do zasady – dokonywane były przez Sejm, a jedynie wyjątkowo przez Radę Państwa. Głosowanie w parlamencie miało znaczenie jedynie formalne, a rzeczywiste decyzje personalne podejmowane były przez kierownictwo PZPR. Pozycja Sejmu stała się silniejsza w ostatnich latach PRL. Dymisja rządu Zbigniewa Messnera w 1988 r. nastąpiła w wyniku parlamentarnej krytyki, może być więc uznana za typowe wotum nieufności. Autor omawia także obowiązujący w PRL zwyczaj konstytucyjny, zgodnie z którym, mimo że nie nakazywała tego konstytucja, na pierwszym po wyborach posiedzeniu Sejmu premier zgłaszał dymisję rządu. Zazwyczaj nie dochodziło wówczas do istotnych zmian w składzie Rady Ministrów, którą powoływano pod kierownictwem tego samego polityka.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 303-328
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragnął dalej walczyć : śmierć marszałka w okupowanej Warszawie
Śmierć marszałka w okupowanej Warszawie
Autorzy:
Kowalski, Waldemar (1957- ).
Powiązania:
Kombatant 2021, nr 1, s. 6-10
Data publikacji:
2021
Tematy:
Rydz-Śmigły, Edward (1886-1941)
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Wojsko
Dowódcy
Marszałkowie
Internowani
Odpowiedzialność polityczna
Upamiętnianie
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia powrót marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego w 1940 roku z internowania w Rumunii i próby włączenia się w walkę z Niemcami w Polsce, w szeregach Związku Walki Zbrojnej. Wyjechał z kraju 18 września 1939 roku, gdy podległe mu Wojsko Polskie wciąż walczyło z Niemcami, a ze wschodu uderzyła Armia Czerwona. Osadzony w rumuńskim Dragoslavele, 10 grudnia 1940 roku podjął próbę ucieczki przez Węgry, a do Polski dotarł w październiku 1941 roku. Ukrywając się w Warszawie (pod nazwiskiem Adam Zawisza), próbował nawiązać kontakt z generałem Stefanem Grotem-Roweckim. W listopadzie miał atak serca, zmarł 2 grudnia 1941 roku. Umarł w niesławie, powszechnie obwiniany o klęskę wrześniową.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Stany Zjednoczone : wielka polityka w cieniu impeachmentu
Autorzy:
Jarczewska, Aleksandra.
Powiązania:
Rocznik Strategiczny 2019/2020 2019/2020, t. 25, s. 203-221
Data publikacji:
2020
Tematy:
Trump, Donald (1946- )
Unia Europejska (UE)
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka międzynarodowa
Polityka wewnętrzna
Polityka zagraniczna
Impeachment
Odpowiedzialność polityczna
Artykuł z czasopisma politologicznego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł omawia sytuację w Stanach Zjednoczonych w latach 2019-2020. Przybliża politykę wewnętrzną i politykę zagraniczną USA pod kątem wydarzeń w 2019 roku oraz ostatniego okresu sprawowania prezydentury przez Donalda Trumpa. Autor artykułu stwierdza, że wydarzenia z 2019 roku spowodowały kryzys polityczny. Miało to wpływ na politykę zagraniczną, w której nastąpiło wycofanie się z amerykańskiej działalności w niektórych regionach świata.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies