Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "imports," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 56
Tytuł:
Rosyjski i kazachski węgiel energetyczny na rynku polskim
Russian and Kazakh steam coal in the Polish market
Autorzy:
Stala-Szlugaj, K.
Klim, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/282388.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
steam coal
prices
imports
Russia
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę rynku odbiorców i dostawców węgla energetycznego do Polski z Rosji i Kazachstanu w latach 2009-2011. Porównano oferty cenowe głównych krajowych producentów węgla (Katowicki Węgiel SA, Katowicki Holding Węglowy SA i Lubelski Węgiel Bogdanka SA) oraz węgli importowanych. Wzięto pod uwagę miały oraz sortymenty grube i średnie. W latach 2009-2011 oferty cenowe importowanego surowca były niższe od ofert cenowych węgli krajowych (miały - nawet o około 5 zł/GJ, sortymenty grube i średnie - nawet o około 9 zł/GJ). Wśród importerów węgla wyróżniono kilka grup. Wyszczególniono mi?dzy innymi spółki handlowe reprezentujące producentów węgla z krajów WNP (Rosja - SUEK i KTK, Kazachstan - Shubarkol Komir), polskie spółki zajmujące się handlem międzynarodowym (np. spółki grupy Węglokoks SA) oraz dużych importerów sprowadzających rocznie powyżej 1 mln ton węgla (np. Barter SA oraz Krex Sp. z o.o. i Energo Sp. z o.o.). Omówiono różnice pomiędzy taryfami kolejowymi obowiązującymi w Polsce oraz w krajach WNP. W krajach WNP koszty transportu kolejowego składają się z taryfy kolejowej państw uczestniczących w przewozach towaru oraz z kosztów korzystania z wagonów kolejowych. Po wprowadzeniu tzw. taryfy unifikowanej (od 01.01.2013 r.) koszty przewozu węgla z Rosji lub Kazachstanu przez przejścia polsko-białoruskie mogą wynieść 58-65 USD/tonę.
This paper provides a market analysis of steam coal purchases and supplies from Russia and Kazakhstan to Poland in the years 2009–2011. The analysis compares imports (into Poland) of steam coal with offers from Poland’s main, domestic hard coal producers, e.g. Kompania Weglowa SA, Katowicki Holding Weglowy SA, and Lubelski Wegiel Bogdanka SA. The comparison takes into account the following hard coal sizes: coal fines, coarse, and middle grades. In the years 2009–2011, imported hard coal prices were lower than domestic prices (coal fines by as much as 5 PLN/GJ, and coarse and middle grades by as much as 9 PLN/GJ). Among the steam coal importers, two categories are specified. One is the commercial companies representing hard coal producers from CIS countries (from Russia – SUEK and KTK, from Kazakhstan – Shubarkol Komir). The other is the Polish companies involved in foreign trade (e.g. Weglokoks SA) and the Polish companies which independently import more than 1 Mt of hard coal (e.g. Barter Co., Krex PLC and Energo PLC). The paper describes the differences between Polish rail tariffs and CIS countries’ rail tariffs. In the CIS countries, the costs of railway transport consist of two elements – first the rail freight tariffs, and second the cost of using rail cars. After the implementation of so called unified rail tariffs from 1 January 2013, the transportation costs of coal from Russia and Kazakhstan through the Polish/ /Belarusian frontier crossings could be 58–65 USD/ton of coal.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2012, 15, 4; 229-240
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DETERMINANTS OF THE DEMAND FOR INTERNATIONAL RESERVES IN UKRAINE
Autorzy:
Shevchuk, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453559.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Katedra Ekonometrii i Statystyki
Tematy:
international reserves
imports
exchange rate
money stock
Opis:
This study investigates the demand for international reserves in Ukraine and its structural change in the wake of the 2008-2009 financial crisis in the context of a univariate error correction model (ECM). We find a time-invariant demand for international reserves in the short-run, with the inverse relationship with the volatility of international transactions, exchange rate depreciation and the excessive money stock and the positive link to imports and crisis developments. However, the long-term relationships are not stable over time, except for the effects of the money disequilibrium and crisis disturbances. The exchange rate depreciation and electoral cycle contribute to a depletion of reserves during the post-crisis period only. The adjustment of actual reserves to their long-run relationships is quite rapid.
Źródło:
Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych; 2015, 16, 2; 102-112
2082-792X
Pojawia się w:
Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeworsk culture cemetery at Rankovce (Eastern Slovakia). Preliminary report
Autorzy:
Rákoš, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042493.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Przeworsk culture
cemetery
Eastern Slovakia
Roman imports
Rankovce
Opis:
There is only a handful of burial sites dated to the Roman Period on the territory of the Eastern Slovakia. Only hitherto excavated cemetery dating to this period is located in Zemplín. In the year 2014 new Przeworsk culture cemetery was identified in Rankovce. During four seasons of the archaeological research forty-six burials were excavated at the site. Cemetery can be dated to the phases B2b - C1a of Roman Period and assigned to the Eastern zone of the Przeworsk culture based on the inventory of the burials.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 215-226
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki udzielania przedsiębiorcom pomocy de minimis w spłacie zobowiązań podatkowych pobieranych w obrocie towarowym z zagranicą
Prerequisites for Granting De Minimis Aid to Entrepreneurs with Regard to Payment of Taxes Collected in Foreign Trade
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454410.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
pomoc publiczna
podatki
import
state aid
taxes
imports
Opis:
Pomoc publiczna w formule de minimis w zakresie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych stano-wi dla przedsiębiorców zamierzających z niej skorzystać dogodną formę otrzymania wsparcia ze stro-ny państwa. Analizując to zagadnienie, należy mieć na uwadze szczegółowe zasady udzielania pomo-cy publicznej w ogóle, bowiem skorzystanie z pomocy – nawet udzielonej przez organ państwowy – niesie ryzyko uznania jej przez Komisję Europejską za pomoc niedozwoloną lub nielegalną, co oczy-wiście wiązać się będzie z koniecznością jej zwrotu. Z drugiej strony istnieje możliwość korzystania z prostszej, lecz ograniczonej kwotowo pomocy w ramach de minimis. Procedura uzyskiwania takiej pomocy jest niewątpliwie łatwiejsza, a uzyskana korzyść szczególnie dla przedsiębiorców małych lub średnich może stanowić znaczące wsparcie. Chociaż wsparcie w ramach de minimis stanowi formę pomocy publicznej „bez konkretnego przeznaczenia”, to zasady i warunki jej udzielania są ściśle regu-lowane przez prawo unijne.
De minimis public aid with regard to reliefs in repayment of tax liabilities constitutes a convenient form of aid provided by the state for entrepreneurs intending to benefit therefrom. While analysing this issue, one should consider particular principles of providing public aid in general, as benefiting from the aid – even granted by a public authority – carries some risk due to the fact that the European Commission may regard it as forbidden or illegal, which is obviously related with the obligation to return the funds. On the other hand, it is possible to use simpler, yet, limited in the amount, aid under de minimis rule – the procedure of obtaining such an aid is doubtlessly easier and the aid, in particular the funds granted to small and medium entrepreneurs, can constitute a significant support. Despite the fact that aid under de minimis rule constitutes a form of public aid “without particular purpose”, the terms and conditions of granting it are strictly regulated by the EU law.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2016, 1; 31-38
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tendencje w handlu Unii Europejskiej w 2014 roku
Major Trends in Trade in the European Union in 2014
Autorzy:
Mroczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454627.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
eksport,
import,
struktura handlu
exports,
imports,
trade pattern
Opis:
W 2014 roku, trzeci rok z rzędu, dynamika obrotów handlowych Unii Europejskiej utrzymywała się na bardzo niskim poziomie. W porównaniu z dwoma poprzednimi latami 2012-2013 nastąpiła jednak zmiana w strukturze jej obrotów handlowych w kierunku zwiększenia udziału handlu wewnątrzunijnego. Wynikało to ze stopniowego ożywienia popytu w krajach Unii. W 2014 r. wartość wzajemnego handlu (mierzona eksportem, wyrażona w euro) zwiększyła się o 3,2% w porównaniu z rokiem poprzednim (w 2013 roku zwiększyła się zaledwie o 0,1%). Poprawa koniunktury w Unii wpłynęła także na zmniejszenie w 2014 roku skali spadku importu z krajów trzecich. Poprawa popytu i zmiany relacji cen między poszczególnymi kategoriami produktów sprawiły, że wartość eksportu i importu Unii Europejskiej rosła szybciej niż handel światowy. W 2014 r. zahamowany został spadek udziału UE w światowym handlu. Udział UE w światowym eksporcie wyniósł 33%, a w imporcie - 32%. Dziesięć lat wcześniej udział UE w światowym handlu był większy i wynosił 41% w eksporcie i 39% w imporcie. Handel wewnątrz Unii stanowi obecnie nieco ponad 20% światowego handlu (wobec 28% w 2004 roku). W dwóch ostatnich latach 2013-2014 udział handlu między krajami UE w międzynarodowej wymianie nie zmniejszył się, co może wskazywać na stabilizowanie się struktury handlu światowego po okresie silnych zmian, spowodowanych z jednej strony rozwojem międzynarodowych łańcuchów wartości dodanej, a z drugiej - wzrostem cen surowców.
2014 was the third consecutive year when the dynamics of EU trade remained at a very low level. However, compared with the two previous years 2012-2013 the trade pattern changed towards the higher intra-EU trade share. This was caused by a gradual recovery in demand in this group of countries. In 2014, the value of mutual trade (measured by exports, expressed in euro) increased by 3.2% compared with the previous year (in 2013, it increased only by 0.1%). The improvement in demand in the EU has also contributed to the slower decline of imports from third countries. The improvement in demand and changes in relative prices between different categories of products meant that the value of EU exports and imports grew faster than the world trade. In 2014, the downward trend in global share was hampered. The EU's share in world exports accounted for 33%, and imports - for 32%. Ten years earlier, the EU's share in world trade was higher and constituted 41% and 39%, respectively. Recently, intra-EU trade has slightly exceeded 20% of world trade (compared to 28% in 2004.). In the years 2013-2014, the share of trade between EU countries in world trade was not falling, what could indicate a stabilisation of global trade patterns after the period of strong changes caused, on the one hand, by the expansion of global value-added chains, and, on the other hand, by the rising prices of raw materials.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2015, 2; 3-6
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w produkcji, handlu zagranicznym i zużyciu krajowym ziemniaków w Polsce w latach 2001-2019
Changes in the production, foreign trade and domestic consumption of potatoes in Poland in 2001-2019
Autorzy:
Stańko, S.
Mikuła, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080927.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ziemniak
produkcja
import
eksport
potato
production
imports exports
Opis:
Przedmiotem analizy była produkcja ziemniaków, zużycie krajowe i obroty handlu zagranicznego (eksport i import) w Polsce w latach 2001-2019. W oparciu o wyniki analiz określono średniookresową projekcję (na 2025 r.) obejmującą produkcję, kierunki wykorzystania w kraju i obroty handlu zagranicznego ziemniakami i ich przetworami. Analizowane dane pochodziły z GUS oraz IERiGŻ-PIB. Produkcja ziemniaków w Polsce w latach 2001-2019 charakteryzowała się tendencją spadkową. Wolniejszy spadek zbiorów niż powierzchni wynikał z poprawy plonowania. W zużyciu krajowym występowały różnokierunkowe tendencje: spadkowa w spożyciu ziemniaków ogółem, w eksporcie ziemniaków nieprzetworzonych, w przetwórstwie w gorzelnictwie i w stratach w przechowalnictwie oraz wzrostowa w przetwórstwie spożywczym i pozostałym przemysłowym. W handlu zagranicznym zaobserwowano poprawę dodatniego salda handlu przetworami z ziemniaków oraz pogłębianie się ujemnego salda handlu ziemniakami. Z projekcji rozwoju na 2025 r. wynika, że produkcja ziemniaków w Polsce może wynosić 7250- 7540 tys. t, a zapotrzebowanie - 7430-7570 tys. t. Import niezbędny ziemniaków świeżych może wynosić rocznie 30-180 tys. t.
The subject of the analysis was potato production, domestic consumption and foreign trade turnover (export and import) in Poland in 2001-2019. Based on the results of the analyzes, a mediumterm projection (for 2025) was defined, covering production, directions of domestic use and foreign trade turnover of potatoes and their products. The analyzed data came from the Central Statistical Office and Institute of Agricultural and Food Economics- National Research Institute. Potato production in Poland in 2001-2019 was characterized by a downward trend. The slower drop in the harvest than in the area was due to the improvement in yield. There were various trends in domestic consumption: a decrease in total potato consumption, in the export of unprocessed potatoes, in processing in distilling and losses in storage, and an increase in food processing and other industrial processing. In foreign trade, an improvement in the positive balance of trade in potato products and a deepening of the negative trade balance in potatoes was observed. The development projection for 2025 shows that the production of potatoes in Poland may amount to 7,250,000- 7,540,000 thousand tonnes, and the demand – 7430-7570 thousand tonnes. The necessary import of fresh potatoes can amount to 30-180 thousand tonnes annually.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2021, 21[36], 1; 33-51
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late La Tène scabbards with openwork decorative fittings
Późnolateńskie pochwy mieczy z ażurowymi okładzinami
Autorzy:
Czernecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442505.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
scabbard
Celtic imports
Late pre-Roman/Early Roman period
Opis:
Metal scabbards decorated with open work plates (mostly copper alloy, rare silver, exceptionally iron), dated to the turn of the 1st century AD, were found on a vast area from the west of Rhine through middle Europe to Bulgaria and Slovenia. The considerable part of these sheaths was discovered on the territories of the central and northern Europe inhabited by Germanic tribes, where they are treated as Celtic imports. Most of them were made of two iron sheets, often with additional bronze/brass sheet in front, and a high, ladder-form chape with boat-form or with spur-like end. Despite many similarities, there are differences in quality of execution, stylistic form, used motifs in the decorative plates and also in the construction of the scabbards. The general idea of these scabbards – metal sheets, bell shaped mouth, way of suspending, is undoubtedly rooted in Celtic tradition. They were produced, most probably in new Roman provinces, former Celtic regions. The Thraco-Dacian territory is also not excluded. Such scabbards were luxury goods, and could function as ceremonial gifts for allies or clients. Beside scabbards with fine opus interasile decorated plates, there is a group of scabbards decorated with openwork grid pattern, made solely of iron, known exclusively from the Przeworsk culture, Oksywie culture and the Elbian circle and dated to the phase A3. They were not unsuccessful imitation of high quality objects, but objects inspired by a Celtic style or “fashion” of decorating scabbards with open work, executed most probably, by local smiths in favourite material – iron.
Pochwy mieczy, zdobione w górnej części nakładaną ażurową płytką z rozbudowanym ornamentem pojawiają się u schyłku okresu lateńskiego na rozległym obszarze od terenów położonych na zachód od Renu przez Europę środkową po Bułgarię i Słowenię (ryc. 1), a więc na obszarach celtyckich, sąsiadujących z nimi germańskich, oraz dackich i trackich na południowym wschodzie. Mimo licznych podobieństw nie tworzą całkowicie homogenicznej grupy. W dotychczasowych opracowaniach wyróżniano dwa podstawowe warianty: pochwy z nakładaną płytką ażurową ze skomplikowanymi motywami zdobniczymi, których wykonanie wymagało dużych umiejętności i posiadania odpowiednich narzędzi, a także grupę pochew zdobionych prostym motywem nałożonej kratki, wykonanych wyłącznie z żelaza, i uważanych, poczynając od J. Wernera (1977, 383), za lokalne naśladownictwo. Egzemplarze z okładzinami z wyrafinowanym opus interrasile występują zarówno na stanowiskach związanych z kulturą lateńską, jak i na obszarach poza jej zasięgiem, gdzie traktowane są jako importy. Prawie wszystkie pochodzą z cmentarzysk, trzy z depozytów wodnych (por. katalog) Dotychczasowe próby podziałów typologicznych (Werner 1977; Böhme-Schönberger 1998) uwzględniały tylko stylistykę i sposób wykonania ażurowych okładzin pomijając całą konstrukcję pochwy. Jednak sposób wykonania samej pochwy jest równie ważnym elementem, pozwalającym na ustalenia chronologiczne, a także dającym możliwość identyfikacji ewentualnych warsztatów. Nakładane okucia ażurowe mogły być wykonywane osobno i montowane (lub nie) na gotowych pochwach (Bochnak, Czarnecka 2005, 32; Harasim 2013, 19). Płytki ażurowe o podobnej formie zakładano na pochwy różniące się szczegółami konstrukcji (trzewik, zawieszka), z drugiej strony, na identycznych pochwach pojawiają się okładziny różniące się detalami wykonania. Najczęściej pochwy złożone są z dwóch blach żelaznych, lub żelaznej spodniej i wierzchniej wykonanej ze stopu miedzi, połączonych za pomocą okuć bocznych. Charakterystycznym elementem jest wysoki trzewik zaopatrzony w poprzeczne szczebelki tworzące drabinkę sięgającą, na ogół, 2/3 wysokości pochwy. Zakończenia trzewika mają różny kształt. Wcześniejszy chronologicznie wydaje się typ łódkowaty. Taki trzewik mają również okazy zdobione ażurowymi nakładkami (ryc. 2:1, 8:1, 2). Najczęściej zakończenie ma formę ostrogowatą (ryc. 2:2–4). Późniejsze egzemplarze mają półkolisty trzewik uformowany poprzez zagięcie spodniej blachy na wierzchnią, które określam jako typ Zemplin (Czarnecka 2014, ryc. 4) (ryc. 2:5). Te egzemplarze wykonane są w całości ze stopu miedzi, wyjątkowo ze srebra. Zawieszki mają lateńską formę prostokątnej przewleczki przymocowanej dwoma płytkami z nitami. Nakładane ozdobne ażurowe płytki najczęściej były wykonane ze stopu miedzi, rzadziej srebra (ryc. 6:8, 15) i zupełnie wyjątkowo z żelaza (ryc. 6:10, 11). Mają różną długość, na ogół 12–16 cm, kształt górnej krawędzi odpowiada zazwyczaj kształtowi wylotu pochwy – prosty lub, częściej, dzwonowaty. Ornament składa się z dwóch lub trzech pól. Część centralna, największa, składająca się z pięciu pionowych pasm elementów w układzie: arkadka pozioma – łącznik – owal centralny – łącznik – arkadka pozioma (ryc. 6:1–11). W kilku przypadkach pojawił się motyw koła (ryc. 7:1–5). Motyw podwójnego S, dość charakterystyczny dla ozdób celtyckich, w tym również (wcześniejszych wprawdzie) pochew pojawił się w dwóch przypadkach (ryc. 6:1.2). Dość wyjątkowy jest motyw równoramiennego krzyża, znany z zachowanej fragmentarycznie okładziny pochwy z Kopaniewa. Znane są też ażurowe nakładki odbiegające formą i doborem wzorów od omówionych powyżej, niemniej należące do tego samego szerokiego kręgu pochew zdobionych ornamentem ażurowym (np. Lamadelaine, Metzler-Zens, Meniel 1999, tabl. 20, 21). (ryc. 8, 1). Inny rodzaj okładzin należących do grupy pochew z ozdobnymi ażurowymi płytkami to, zaproponowany przez J. Wernera (1977, 382, 383), typ Wabenmuster, „plaster miodu” zbudowany z zestawionych ze sobą niskich sześciokątów. Żelazny egzemplarz takiej płytki umieszczonej na pochwie miecza pochodzi z grobu 3 z cmentarzyska w Mutynie (Terpilovskij 2014, ryc. 6:3) (ryc. 9:4) i z cmentarzyska Zaguminki-Zvenigorod, na Ukrainie (Svešnikov 1957, ryc. 21:1; Kokowski 1999, ryc. 6) (ryc. 9:3), a także z cmentarzyska kultury oksywskiej w Rządzu (Rondsen), 1/1883 (Bohm 1985, 5; Anger 1890, 11, tabl. 16:20; Czarnecka 2007b, ryc. 4) (ryc. 9:2). Istnienie wzoru „plastra miodu” w środowisku celtyckim potwierdzają ażurowe płytki znalezione na oppidum Bibracte (Bochnak, Czarnecka 2005, ryc. 5, 6) (ryc. 9:1). Sądzę, że można, choć z pewną ostrożnością, wyróżnić jeszcze jeden dotychczas niezauważony rodzaj zdobienia ażurowych okładzin złożony z pasm pionowych niewielkich prostokątów i kwadratów oddzielonych poziomymi listwami zdobionymi poziomymi rytymi liniami i małymi punktami. Brak motywów arkadek czy perełkowań, niemniej jest to wzór bardziej rozbudowany niż zwykła prosta kratka. Należą tutaj pochwy z Szentendre/Pomaz (Hunyady 1942, tabl. 44:5; Hellebrandt 1999, 35–36, tabl. 4:4) i Kostieva (Tackenberg 1929, 270, ryc. 135) (ryc. 11:1, 2). Taki motyw pojawił się też na niekompletnie zachowanych okładzinach z Łuczki (Lučka) i Tuczna. Są one jednak zachowane tylko w niewielkich fragmentach, nie można więc wykluczyć, że są to pozostałości ozdobnych płytek z bogatym ornamentem. Jeszcze inną, rzadko spotykaną formą zdobienia płytek opus intrerrasile jest wykorzystanie motywów krzywolinijnych, stylizowanej wici roślinnej. Taki ornament pojawił się na okładzinie pochwy miecza z Goeblingen Nospelt, grób C (ryc. 13). Na krótkim mieczu (sztylecie) z inhumacyjnego grobu w Palluau-sur-Indre (Coulon, Cufez 1976, ryc. 2:1, 2, 4; 3; Bulard 1980, ryc. 4:2) zachowały się fragmenty brązowej ażurowej okładziny z motywami połączonych dużych S-ów (ryc. 14:1.1a). W łącznikach pomiędzy nimi znajdują się niewielkie otworki (na nity?). Niezwykle interesujące jest, że fragment bardzo podobnej ażurowej nakładki pochodzi z cmentarzyska kultury lipickiej w Bolotni na Ukrainie, z ciałopalnego grobu 61 (ryc. 14:2.2a). Do grupy ażurowych okładzin z nietypowym wzorem dodać można znalezisko z Bułgarii, z bogatego trackiego cmentarzyska Čatalka (Stara Zagora). J. Werner (1977, 393, ryc. 19) Srebrna płytka opus interrasile została wykonana przez wysokiej klasy specjalistę złotnika-kowala, w nieco innym stylu niż dotychczas omawiane egzemplarze. Należy przyjąć istnienie więcej niż jednego centrum produkcji tych przedmiotów, ze względu zarówno na różnice w konstrukcji samych pochew i w drugorzędnych cechach stylistycznych okładzin, jak i rozrzut terytorialny oraz chronologiczny. Jednym z takich centrów był zapewne „kraj Trewerów”, obecny Luksemburg (Goeblingen Nospelt, 2 razy, Titelberg, Lamadelaine) i sąsiadujący rejon ujścia Mozeli do Renu (Büchel, Wederath i nieco dalej Badenheim). Drugim wyraźnym skupieniem jest niewątpliwie Noricum z dwoma pochwami z samego Magdalensbergu, i ziemie Taurysków ze Słowenii, skąd pochodzą znaleziska takich militariów ze Strmec Bela Crkev i rzeki Ljubljanicy, a także z cmentarzyska Verdun, grób 131 (Istenič 2010, ryc. 10). Kolejne skupisko wyodrębnia się w Bułgarii. Uderzający brak tak zdobionych pochew z terenu Czech czy górnego Renu związany jest, zapewne, z odmiennym obrządkiem pogrzebowym i brakiem cmentarzysk. Bardzo nieliczne są znaleziska pochew z ażurowymi okładzinami na obszarach celtyckich z Galii czy Brytanii. Poza obszarem kultury lateńskiej, wyraźne skupisko omawianych militariów jest na wschodniej Słowacji (3 egzemplarze z Zemplina), i zachodnia Ukraina (Zaguminki, Łuczka, Bołotnia). Zapewne należy dołączyć znalezioną na tym terenie pochwę z Hryniowa, z znacznie bogatszą, bo z ornamentem figuralnym, dekoracją. Znaleziska te, prawdopodobnie wiązać się mogą z wpływami lub nawet osadnictwem dackim. Należy je traktować, podobnie jak egzemplarze znane z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i grupy Gross Romstedt, jako niewątpliwie importy. Tylko część omawianych pochew pochodzi z zespołów zwartych, umożliwiających datowanie. Większość datowana jest na fazę LT D2 do czasów Augusta, a na obszarze Barbaricum na fazę A3 do poczatków fazy B1. Najwcześniejsze wydają się groby z zachodniej, nadreńskiej strefy ich występowania. Wśród pochew z opus interasile znalezionych na obszarze kultury przeworskie najwcześniej, na fazę A2/A3 i początek A3, datowane są grób 3 z Wesółek i grób 301 z Kamieńczyka. Nieco później, na schyłek A3 można datować Wesółki, grób 50, a na początek B1 – grób 147/1937 z Witaszewic, a także znaleziska z Łuczki i Zaguminek. Pochwy zdobione okładziną opus interrasile znalezione na obszarze kultury przeworskiej i oksywskiej to niewątpliwie importy. Powstaje jednak pytanie, czy są to importy celtyckie (lateńskie) czy też rzymskie? Oczywiście same przedmioty należą bez wątpienia do tradycji militariów i stylistyki czy estetyki celtyckiej – w sposobie wykonania (metalowe blachy) i zdobienia – dobór motywów i sposób wykonania. Niemniej, chronologia wskazuje, że mogły być wytwarzane w warsztatach na terenach zajętych przez Rzymian i będących już administracyjnie częścią państwa rzymskiego (Werner 1977; Istenič 2010, 145; Czarnecka 2014, 74). Funkcjonowanie warsztatów płatnerskich czerpiących z umiejętności i tradycji celtyckich, ale przyjmujących pewne techniki rzymskie potwierdzać mogą nieliczne wprawdzie znaleziska łączące rozwiązania techniczne charakterystyczne dla obu kultur. Przykładem może być okaz z Amiens, Square Jules Bocquet (Maheo 1979). Jest to pochwa krótkiego miecza (gladiusa) z osady (obozu rzymskiego?), z trzewikiem zakończonym kulką i ażurową okładziną zaopatrzona w typową dla egzemplarzy lateńskich zawieszką z prostokątną przewleczką i płytkami mocującymi, umieszczoną na spodniej ściance. Jeszcze ciekawsze jest nowe znalezisko z ziem polskich – brązowa pochwa z cmentarzyska kultury przeworskiej z Orenic (Czarnecka, Siciński 2015). Innym przykładem łączenia dwóch tradycji może być okładzina pochwy, niestety z nieznanej miejscowości, niedawno restaurowanej w RGZM w Moguncji (Miks 2015) (ryc. 17:2). Ma ona bogatą dekoracją figuralną, dwa pola: z gryfem i z jeźdźcem dokładnie odpowiadają motywom z pochwy z Hryniowa (Ryc. 17:1). Dwa pozostałe to przedstawienia w stylu rzymskim – postać nagiego bóstwa (?) i odcisk z falery z przedstawieniem cesarza (Miks 2015, ryc. 4). Omawiane pochwy robią wrażenie towarów luksusowych, ich wykonanie wymagało umiejętności i wkładu pracy. Niewątpliwie robione były na zamówienie albo z przeznaczeniem dla szczególnych klientów – wodzów, przedstawicieli elit związanych pochodzeniem czy tradycją z kulturą lateńską, Celtami. Przykładem sygnalizującym udział w jakieś wydarzeniach politycznych może być unikatowe cmentarzysko małej grupy wojowników w Mutynie (Terpilovskij, Zharov 2013; Terpilowskij 2014), bardzo bogato wyposażone w zestawy militariów najwyższej rangi, w tym hełmy, i naczynia brązowe. Jako szczególny dar dla sojusznika traktować można omawianą powyżej pochwę z nieznanej miejscowości z kombinacją przedstawień figuralnych (Miks 2015, 296). Oprócz omówionych pochew z płytkami opus interrasile, znamy też dość liczne (kilkanaście sztuk) znaleziska żelaznych pochew z żelaznymi okładzinami ze znacznie prostszym wzorem określanym jako Gittermuster, kratka. Tworzą wyraźnie wydzielającą się grupę znalezisk pochodzących prawie wyłącznie z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i Germanów nadłabskich, natomiast niewystępujących na terenach kultury lateńskiej. Na kilku egzemplarzach można zaobserwować podział ornamentu kratki na strefy boczne – poziomych prostokątów i strefę centralną, którą tworzy pionowe pasmo kwadratów (ryc. 18:1–5.9). W przypadku egzemplarza z Oblina, z grobu 297, pionowe poprzeczki są zdobione nacinaniem, a poziome głębokim skośnym facetowaniem, co daje efekt sekwencji esek. Identyczne zdobienie ma okładzina z Łubnic, zaopatrzona w dolnej części w dodatkowe elementy zdobnicze. Unikatowy charakter ma brązowa nakładka pochwy z Hedegård (Madsen 1999, ryc. 26) (ryc. 19:3). Ich relacja do znalezisk należących bezsprzecznie do wytworów kultury lateńskiej jest przedmiotem dyskusji. Przez J. Wernera (1977, 383) i innych badaczy (Bockius 1991, 289; Böhme-Schönberger 1998, 238) zostały uznane za lokalne naśladownictwo bardziej wyrafinowanych lateńskich pierwowzorów. Sądzę jednak, że są to niezależnie wypracowane elementy dekoracyjne nawiązujące do zwyczajów zdobienia i estetyki swojego czasu i milieu kulturowego. Pojawiają się w tym samym czasie (początek fazy A3) co najwcześniejsze pochwy z ozdobnym ażurem i stanowią osobny, inny sposób dekoracji. Wszystkie płytki z zachowaną górną częścią mają kształt dzwonowaty, zapewne odpowiadające kształtowi wylotu pochwy. Wszystkie zachowane w całości egzemplarze pochew, z wyjątkiem Hedegård i Łubnic mają wysokie, (do 2/3 długości pochwy, lecz nie więcej) drabinkowate trzewiki z ostrogowatym zakończeniem. Mają one różne, mniej lub bardziej rozbudowane formy, zakończenia mogą być sztabkowate lub wachlarzowate, niekiedy dodatkowo zaopatrzone w elementy dekoracyjne. Wyraźna koncentracja takich trzewików jest na terenach poza obszarem kultury lateńskiej, niemniej spotykane są również w tym okresie na terenach rdzennie celtyckich zarówno zachodnich (np. Büchel, Bad Nauheim, Kr. Wetterau), jak i pd. wschodnich (Verdun, gr. 37, Kostievo). Ciekawych obserwacji mogą też dostarczyć zawieszki. Przy dokładniejszej obserwacji można dostrzec powtarzalność pewnych – pozornie przypadkowych rozwiązań. Sądzę, że właśnie te drugorzędne szczegóły, takie jak omawiany sposób mocowania poprzeczki czy asymetryczny występ na zakończeniu trzewika mogą wskazywać na pochodzenie z jednego warsztatu tych, dość podobnych pochew. Nie da się utrzymać podziału ozdobnych okładzin pochew na dwie wyraźnie rozdzielone grupy: dobrej jakości z wypracowanym, skomplikowanym ażurem z wzorami arkadek, wykonane ze stopu miedzi oraz gorszej jakości, nieskomplikowane, żelazne proste kratki (Łuczkiewicz 2006, 192). Pośród egzemplarzy grupy pierwszej można wskazać wytwory różnej jakości, niekiedy o uproszczonej formie lub w ogóle o innym zestawie motywów – bez arkadek i perełkowanych elementów, Również wzór „kratki” (Gittermuster) w większości przypadków nie jest „kratką”, w sensie poziomych i pionowych prętów przecinających się, w równych odstępach, pod kątem prostym. Omawiane pochwy różnią się między sobą starannością wykończenia, bogactwem detalu, co może po prostu świadczyć o indywidualnych umiejętnościach poszczególnych kowali, ich zaangażowaniu w wykonanie tego konkretnego egzemplarza, mogło się też przekładać na ich cenę.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 85-142
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pottery from Dongola: a stratigraphic assemblage from unit B.I.41
Autorzy:
Danys, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1707591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Dongola
pottery
amphorae
tableware
Early Makuria
Egypt
Soba
imports
Opis:
The article discusses an assemblage of pottery recovered from unit B.I.41 in the palatial building B.I excavated on the citadel of Dongola in the 2011 and 2012 seasons. Exploration started with the fill of the room, followed by the fill of structures belonging to an earlier building below it. A well dated sequence of layers from the 6th through 7th centuries was identified. The pottery assemblage proved to be very abundant, composed of table vessels, cooking pots, storage and transport containers; the lattermost group included imported examples, mainly from Egypt. Most of the finds represented Dongolan ceramic production from the period in question.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2016, 25; 761-779
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The settlements of the Przeworsk culture in Hungary
Autorzy:
Soós, Eszter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042491.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Przeworsk culture
Vandals
Roman imports
pottery
settlements
chronology
dating
Opis:
In the last decade, the Hungarian research of settlements belonging to the Przeworsk culture, generally identified with the Germanic Vandals, yielded important new results. The aim of this paper is to summarize these latest results based on which it also discusses the extension of the settlement territory, the problems of relative chronology, the evolution of material culture as well as the relations of the above-mentioned Germanic ethnic group in the Roman Imperial Age.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 227-258
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Textile production and consumption in Roman provinces and in free Germania – a 21st century perspective
Autorzy:
Kaczmarek, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16217069.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
archaeological textiles
Roman Provinces
Free Germania
analytical methods
Roman imports
Opis:
The paper aims to present the state of research on Roman Period archaeological textiles and new, 21st century perspectives for further analyses. The textiles proves to be important from the viewpoint of provincial economy, trade and cultural exchange. That is why, a special emphasis is put on the textile types, which are called Roman imports.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 16; 567-584
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman republican coins found at Zagórzyce, Kazimierza Wielka district, Świętokrzyskie Province
Monety Republiki Rzymskiej odkryte na stanowisku w Zagórzycach, pow. kazimierski, woj. świętokrzyskie
Autorzy:
Jarosław, Bodzek
Bulas, Jan
Grygiel, Michał
Pikulski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442404.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
Barbaricum
Przeworsk culture
settlement archaeology
Roman Republican coins
Roman imports
Opis:
The study is focused on finds from the complex of settlements at Zagórzyce, Kazimierza Wielka district (sites nos. 1–3), inhabited by the communities of Przeworsk culture in the Late Pre-Roman Iron Age and in the Roman Period. During the long lasting archaeological investigations 5 Roman Republican denarii were found. The artefacts were spread over a wide area and in various stratigraphical contexts, precluding the possibility of regarding them as a part of dispersed hoard. The coins were minted in the names of C. Servilius, L. Appuleius Saturninus, C. Allius Bala, C. Vibius Pansa, in the second half of the 2nd century BC and in the early 1st century BC. The latest issue is represented by a denarius of L. Hostilius Saserna from the year 48 BC. Bad state of preservation of discussed coins indicates their long period of usage. Only two of the denarii, found during excavations on site 1, can be linked with a precise stratigraphical context pointing to their connection with the intensive settlement of Przeworsk culture that existed at Zagórzyce in the course of the B2 phase and in the early C1 phase of the Roman Period. The other coins, loosely found on the surface, should be most probably associated with this particular settlement phase. This would mean that the coins of the Roman Republic could have been deposited in the ground between the end of the 1st century AD and the end of the 2nd century AD, i.e. fairly long after the dates of their issue. The relatively large number of precisely dated finds of Roman Republican coins ranks the settlement complex at Zagórzyce among the most significant in this respect, archaeologically explored, settlement sites in Poland.
Najliczniejszą kategorią importów rzymskich jakie dotarły na teren środkowoeuropejskiego Barbaricum są monety. Przeważająca część z nich to emisje cesarskie z okresu pryncypatu. Mniejszą choć bynajmniej nie marginalną grupę stanowią egzemplarze wybite w czasach Republiki Rzymskiej. Od dłuższego czasu dyskutowana jest chronologia napływu i czas użytkowania pieniądza republikańskiego na obszarach zamieszkałych przez północnych barbarzyńców. Zasadnicze znaczenie dla podejmowanej dyskusji mają coraz liczniejsze ostatnimi czasy znaleziska monet republikańskich z terenu Barbaricum posiadające ścisły kontekst archeologiczny, pozwalający je odnieść do lokalnych systemów periodyzacji młodszego okresu przedrzymskiego i okresu rzymskiego. Interesujący przykład takich znalezisk pochodzi z badanego archeologicznie przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego kompleksu osadniczego kultury przeworskiej w miejscowości Zagórzyce, pow. kazimierski. Kompleks ten, położony w sąsiedztwie znanej osady z okresu rzymskiego i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów w Jakuszowicach, składa się z pozostałości osad odkrytych na trzech niewielkich stanowiskach, rozlokowanych na odrębnych formach terenowych, znajdujących się w środkowym biegu Zagórzanki – małego cieku wodnego będącego lewobrzeżnym dopływem Nidzicy (ryc. 1). Jedno z tych stanowisk (nr 1), rozpoznano w znaczącej części wykopaliskowo. Struktura zasiedlenia pozostałych dwóch stanowisk została ustalona podczas prac sondażowych i wielokrotnie powtarzanej prospekcji powierzchniowej (ryc. 2). Wyniki dotychczasowych badań wskazują na dużą niestabilność osadnictwa „przeworskiego” w Zagórzycach, nie tworzącego ciągłej sekwencji osadniczej, lecz składającego się z odrębnych, różnoczasowych horyzontów osadniczych, wyznaczonych krótkimi pobytami ludności kultury przeworskiej. Przyczyny tej niestabilności obserwowanej w stosunkowo krótkim odcinku czasu pozostają w dużym stopniu zagadkowe. Zaistniałe przemiany nie miały raczej charakteru zjawisk gwałtownych, którym towarzyszą zwykle warstwy zniszczeń i pożarów na osadach, czego nie odnotowano na kompleksie zagórzyckim. Do częstych przekształceń osadnictwa mogły natomiast przyczynić się ulegające dynamicznym zmianom warunki gospodarowania wynikające z działania określonych czynników klimatyczno-glebowych. Jednym z nich była najpewniej niewielka wydajność lekkich gleb rolnych wykształconych na glinach i piaskach dominujących w otoczeniu Zagórzyc, zmuszająca zamieszkujące tu społeczności pradziejowe, do częstej zmiany miejsca pobytu. W obrębie kompleksu zagórzyckiego najwyraźniej wyodrębnia się horyzont intensywnego osadnictwa istniejącego w fazie B2 i na początku fazy C1 okresu rzymskiego na sąsiadujących ze sobą stanowiskach 1 i 2. Z tym horyzontem, oddzielonym od pozostałych faz osadniczych długimi okresami, w których obszar obu stanowisk pozostawał prawdopodobnie nie zasiedlony, związane są odkryte w ich obrębie importy i naśladownictwa wyrobów pochodzenia rzymskiego, reprezentujące w przewadze formy z I i II w. AD. Znacząca liczba importów, jak i wysoka ranga niektórych z zabytków pochodzenia rzymskiego zdeponowanych w stosunkowo krótkim czasie trwania osadnictwa, wskazują na rozległość kontaktów dalekosiężnych zamieszkującej tu społeczności barbarzyńskiej, a także świadczyć mogą o jej nieprzeciętnym statusie ekonomicznym. Wśród importów znajduje się kilkanaście monet rzymskich znalezionych w dużym rozrzucie i w różnych kontekstach stratygraficznych, wykluczających możliwość traktowania numizmatów jako elementów rozproszonego skarbu (ryc. 3). Aż pięć z tych monet to denary republikańskie (kat. 1–5; ryc. 4). Są to emisje C. Serviliusa, L. Appuleiusa Saturninusa, C. Alliusa Bala, C.Vibiusa Pansy wybite w drugiej połowie II w. BC oraz na początku I w. BC. Najmłodszą emisją jest denar L. Hostiliusa Saserny z 48 roku BC (tabela 1). Stan zachowania monet z Zagórzyc jest zróżnicowany, generalnie jednak widoczne na nich ślady wytarcia wskazują na ich najpewniej długie użytkowanie. Dwa z wymienionych denarów republikańskich, odkryte podczas badań wykopaliskowych prowadzonych na stanowisku 1, można powiązać z wypełniskami przyziemi dwóch budynków, które dostarczyły też bogatych materiałów kultury przeworskiej datowanych na przełom wczesnego i młodszego okresu rzymskiego (ryc. 5–14). Pozostałe monety, znalezione luźno na powierzchni stanowisk 1 i 2, możemy łączyć jedynie pośrednio z osadnictwem z tego okresu, biorąc pod uwagę jego znaczącą intensywność oraz obecność w jego kontekście również innych importów rzymskich. Zakładając bardzo prawdopodobny związek wszystkich odkrytych w Zagórzycach denarów Republiki Rzymskiej z horyzontem intensywnego osadnictwa ludności kultury przeworskiej na stanowiskach 1–2 możemy przypuszczać, że trafiły one do ziemi najwcześniej dopiero na początku fazy B2 okresu rzymskiego, tj. pod koniec I w. AD, a więc na długo po datach ich emisji. Najpóźniejszą, możliwą datę depozycji numizmatów wyznacza zanik osadnictwa przeworskiego na wspomnianych stanowiskach, który w świetle wyjątkowo mocnych przesłanek umieścić należy na początku fazy C1 okresu rzymskiego, w okresie nie wykraczającym poza drugą połowę II w. AD (ryc. 15). Omówione szczegółowo denary mogły dostać się w ręce barbarzyńców na długo przed ich dotarciem do osady w Zagórzycach. Można nawet założyć, że napłynęły one w obrębie różnych, odległych czasowo od siebie fal, co sugeruje niejednorodna struktura chronologiczna emisji zagórzyckich. W ramach początkowej fali napływu pieniądza republikańskiego, zaczynającej się na ziemiach polskich według propozycji A. Dymowskiego jeszcze w I w. BC, do Barbaricum mogły trafić cztery wybite najwcześniej denary z Zagórzyc (kat. 1–4), a w dalszej kolejności przejęty został wyraźnie młodszy denar L. Hostiliusa Saserny (kat. 5). Oczywiście nakreślony powyżej scenariusz jest wysoce hipotetyczny i struktura chronologiczna złożona z zaledwie kilku monet może być całkowicie przypadkowa. Monety mogły trafić poza granice świata antycznego równie dobrze w jednym momencie lub w nieznacznych odstępach czasowych tuż przed zdeponowaniem ich w Zagórzycach, co potwierdzałoby jedynie przypuszczenia o powszechnym długim obrocie denarami republikańskimi cenionymi z uwagi na wysoką jakość kruszcu użytego do ich wyrobu. Niewykluczone, że monety zagórzyckie, podobnie jak kilka innych denarów republikańskich zdeponowanych na osadach kultury przeworskiej w ciągu II w. AD (tabela 2), przeniknęły do Barbaricum po reformie monetarnej przeprowadzonej przez Trajana, wycofującej z obiegu na terenie cesarstwa pieniądz wybity przed 63 r. AD. Nie sposób szczegółowo odtworzyć drogi jaką przebyły monety zanim trafiły do Zagórzyc. A. Dymowski w swojej analizie napływu monet republikańskich na ziemie polskie, wysunął hipotezę o dackim, czy też naddunajskim kierunku ich napływu, na co wskazuje jego zdaniem podobieństwo w strukturze pieniądza republikańskiego odkrytego w Polsce i Rumunii, a także obecność dackich naśladownictw denarów w materiale polskim. Dodatkowo na taki, tzn. dacki, kierunek napływu importów na ziemie położone na północ od Karpat, zdają się wskazywać „pomostowe” znaleziska monet republikańskich z obszaru zachodniej Ukrainy, penetrowanego przez ludność kultury przeworskiej. Istnienia takiej drogi napływu nie możemy wykluczyć również w przypadku monet z Zagórzyc, albowiem wśród odkrytych tu bogatych materiałów z przełomu wczesnego i młodszego okresu rzymskiego, z którymi związane są numizmaty, znajduje się pokaźna komponenta ceramiki wykonanej w tzw. stylu puchowsko-dackim, wskazująca na utrzymywanie przez miejscową ludność kultury przeworskiej głębszych więzi ze społecznościami zamieszkującymi strefę karpacką i tereny Zakarpacia. Zresztą zbliżony obraz kontaktów dalekosiężnych rysuje się w oparciu o analizę znalezisk pochodzących z szeregu innych, podobnie datowanych osad w szeroko pojętym regionie podkrakowskim.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 143-172
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosnący udział Polski w imporcie krajów Unii Europejskiej
The Growing Share of Poland in EU Countries’ Imports
Autorzy:
Mroczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454373.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
Polska
Unia Europejska
import
konkurencyjność
Polska
European Union
imports
competitiveness
Opis:
Wysoka konkurencyjność cenowo-kosztowa Polski jako eksportera znajduje odzwiercie-dlenie we wzroście znaczenia polskich towarów w imporcie państw członkowskich Unii Eu-ropejskiej. Według zagregowanych statystyk importu 27 krajów UE w 2015 roku na Polskę przypadało blisko 3% wartości unijnego importu dóbr materialnych ogółem. Oznacza to, że w latach 2000-2015 udział Polski w imporcie krajów UE zwiększył się trzykrotnie. Polscy eksporterzy zdobyli silną pozycję szczególnie na rynkach Europy Środkowo-Wschodniej. Stosunkowo duże znaczenie Polska ma także w imporcie Niemiec, natomiast zdecydowanie mniejsze – pozostałych krajów Europy Zachodniej. O dużym udziale Polski w imporcie UE decyduje stosunkowo wąska grupa dóbr. Obejmuje ona dobra konsumpcyjne trwałego użytku, żywność, części samochodowe oraz dobra konsumpcyjne nietrwałego użytku. Duży udział Polski w imporcie tych kategorii wiąże się głównie z wysoką konkurencyjnością cenowo-kosztową, która powoduje, że znaczenie Polski w imporcie krajów europejskich jest ogólnie odwrotnie proporcjonalne do zamożności rynku i jego odległości. Na niskim poziomie kształtuje się natomiast udział Polski jako dostawcy dóbr inwestycyjnych oraz samochodów osobowych.
The high price and cost competitiveness of Poland as an exporter is reflected in the growth of importance of Polish commodity in imports of the European Union member states. Accord-ing to the aggregated statistics of imports of 27 EU countries, in 2015, Poland accounted for almost 3% of the value of EU imports of total tangible assets. This means that in 2000-2015 the share of Poland in EU countries’ imports increased three times. Polish exporters won their strong position in the markets of Central and Eastern Europe. Of a relatively great importance is Poland also in Germany’s imports, whereas of definitely lower – in other countries of Western Europe. The great share of Poland in EU imports is decided by a relatively narrow group of goods. It comprises consumer durables, food, car parts and consumer non-durables. The great Poland’s share in imports of these categories is mainly connected with the high price and cost competitiveness which causes that importance of Poland in imports of Euro-pean countries is in general inversely proportional to wealth of the market and distance thereof. On the other hand, there is a low level of the share of Poland as a supplier of invest-ment goods and cars.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2016, 6; 3-7
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contribution of small-scale farming and local food supply to sustainable production and food security in Nigeria – A review
Autorzy:
Olugbire, Oluseyi Olutoyin
Olorunfemi, Sunmbo
Titilope, Olarewaju
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886652.pdf
Data publikacji:
2021-04-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
small-scale farmers
agricultural export and imports
food security
agricultural policies
Nigeria
Opis:
Prior to the year 1970, agriculture was the main source of livelihood and backbone of the Nigerian economy until the discovery of oil drastically decelerated its potential to sustainably maintain food security and generate significant export earnings. Despite its sudden fall in productivity, agriculture still remains the main sector providing the highest employment (70% of the population) for the populace. To tackle these problems, many policies were formulated (from 1960 to 2015) to resuscitate the sector but to no availdue to failure in tailoring suitable policies to engage small-scale farmers and address other socio-economic problems. This paper constitutes an in-depth review of agricultural production and food security in Nigeria with relative importance attributed to local food supply and small-scale farmers. The article analyzes several documents of the Nigerian Government and international organizations, such as the Food and Agricultural Organization, the National Bureau of Statistics (NBS), Department of Agriculture and Rural Development and a number of peer-reviewed journals across various disciplines to provide a balanced inter[1]disciplinary review. The paper concludes that food insecurity is at its peak in Nigeria and urgent attention is required in the agricultural sector to compensate for the unstable food balance in the country. There is a need for the Government to take strong measures against the food deficit situation and to support the development of the primary agriculture sector. The paper pro[1]poses viable policies that could involve smallholders, aid transformation and positively restructure the agricultural sector.
Źródło:
Journal of Agribusiness and Rural Development; 2021, 59, 1; 91-99
1899-5241
Pojawia się w:
Journal of Agribusiness and Rural Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pottery finds from hermitage EE.50 in Naqlun. Preliminary assessment of the assemblage
Autorzy:
Danys, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1684010.pdf
Data publikacji:
2018-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Egypt
late Roman
5th century
Naqlun
hermitage
pottery
amphorae
tableware
imports
Opis:
Rescue excavations undertaken in hermitage EE.50 in Naqlun in 2016 brought to light an extensive pottery assemblage composed of red-slipped goblets, bowls and plates of Egyptian origin, made of alluvial fabrics, and a few specimens imported from North African workshops. The repertoire of tableware was complemented with qullae made of marl and alluvial clays. Numerous cooking pots, pans and a single lid represent kitchen equipment. Goods were kept in large vessels of different types. Commodities such as wine, olive oil or fish sauce were delivered in amphorae: Egyptian LRA 7 and imported vessels, originating from North Africa (Tunisia), Cilicia, Cyprus and Rhodes(?). This assemblage has revealed some aspects of everyday life in the hermitage and confirmed the independent self-sufficient lifestyle of its inhabitants. The pottery assemblage is from the middle to the end of the 5th century AD.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2017, 26(1); 173-184
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepływy dzieł sztuki między Polską a krajami Unii Europejskiej
The Movement of Works of Art Between Poland and European Union Countries in 1992-2004
Autorzy:
Białynicka-Birula, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/575821.pdf
Data publikacji:
2007-03-31
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
movement of works of art
artwork exports and imports
Polska
European Union
Opis:
The paper analyses the exportation and importation of works of art between Poland and the European Union prior to Poland’s entry into the bloc on May 1, 2004. The author presents a dynamic analysis of artwork exports and imports data according to Poland’s Central Statistical Office (GUS) in 1992-2004. She identifies the main artwork export and import markets in Europe and estimates the share of the private sector in artwork trade. The analysis yields several conclusions. The value of artwork exports and imports between Poland and the EU-15 was characterized by major changes. EU countries accounted for a high percentage of Poland’s artwork trade in 1992-2004. This applies to both exports and imports. In the analyzed period, the value of Polish artwork exports was higher than the value of imports. Moreover, the analysis revealed that the movement of artwork between Poland and the EU was strongly concentrated in the case of several countries, with a clear marginalization of the remaining member states. France, Germany, Britain and Italy had the greatest share in Poland’s artwork trade. The share of the private sector in artwork trade was considerable, exceeding 75 percent in exports and 58 percent in imports.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2007, 214, 3; 99-112
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 56

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies