Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "film discourse" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Кінодискурс як дворівнева система складників: функційний погляд
Film discourse as a two-level system of components: a functional view
Autorzy:
Щербак (Shcherbak), Олена (Olena)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177721.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
film discourse
entocomponent
ectocomponent
film dialogue
film replica
film trailer
film announcement
film slogan
film text
кінодискурс
етноскладник
ектоскладник
кінотекст
кінодіалог
кінорепліка
кінотрейлер
кіноанонс
кінослоган
Opis:
The article is devoted to the problem of modeling the structure of film discourse from a functional point of view. The author explained the essence of the concept of “film discourse” and clarified its relationship with related terms. The article denies the expediency of identifying such concepts as “telecine cinematographic discourse” and “cinematographic discourse” with film discourse. The material proves the hyperonymic status of film discourse. It has been noticed that scientists use the following terms in film discourse studies: film text, film dialogue, film replica, film trailer, film announcement and film slogan. It has been determined that film dialogues, film replicas and film slogans are among them of a purely verbal nature. Movie texts, along with movie trailers and movie announcements, accumulate verbal and other semiotic signs. It is established that the connections between the groups of these concepts show the transition from the largest to the smallest: 1) film text – film dialogue – film replica; 2) film trailer – film announcement – film slogan. The expediency of applying a functional approach to modeling the structure of film discourse based on the provisions of the methodology of discourse analysis and the idea of the dyadic nature of the structure of discourse as such is substantiated. However, it is also suggested to take into account the two levels of communication in film discourse (external level – collective author / audience; internal level – addressee character and addressee character) and to distinguish between ectoand entocomponents. Entocomponents are film texts with film dialogues and film lines. These are products of communicative activity that have a certain meaning and semiotic form that can convey this meaning. They are also marked by integrity, completeness and perform a variety of discourse functions, in addition to advertising. Ectocomponents are film trailers, film announcements and film slogans, because they are the products of communicative activities that have their meaning and semiotic form, while being relatively complete and concise with a focus on the implementation of primarily advertising function. It is determined that ento- and ectocomponents in the structure of film discourse interact with each other on the principle of hierarchical subordination. Ectocomponents are subordinated to ethnic components, despite the fact that external components have a wider functional palette. It is proved that the relations between ento- and ectocomponents are established. approximate identity, because movie trailers and movie announcements are almost always created on the basis of pre-borrowed frames, episodes and cues / dialogues from the main movie text. This was confirmed by a comparative analysis of the language organization of the film trailer and the film text of the documentary “Your Vasyl”
Статтю присвячено проблемі моделювання структури кінодискурсу з функційного погляду. Авторкою висвітлено сутність поняття «кінодискурс» та з’ясувано його зв’язки із суміжними термінами, зокрема спростовано доцільність ототожнення таких понять, як «дискурс фільму», «телекінематографічний дискурс» і «кінематографічний дискурс» із кінодискурсом і доведено гіперонімність останнього. Помічено, що в студіюваннях кінодискурсу вчені використовують і такі терміни: кінотекст, кінодіалог, кінорепліка, кінотрейлер, кіноанонс і кінослоган. Визначено, що з-поміж них суто вербальною природою відзначаються кінодіалоги, кінорепліки та кінослогани, а кінотексти разом із кінотрейлерами та кіноанонсами акумулюють у собі вербальні та інші семіотичні знаки. Встановлено, що зв’язки між групами цих понять демонструють перехід від найбільшого до найменшого: 1) кінотекст – кінодіалог – кінорепліка; 2) кінотрейлер – кіноанонс – кінослоган. Обґрунтувано доцільність застосування функційного підходу до моделювання структури кінодискурсу з опертям на положення методики дискурс-аналізу та ідею про діадичність структури дискурсу як такого. Проте також запропоновано зважати на дворівневість комунікації в кінодискурсі (зовнішній рівень – колективний автор / глядацька аудиторія; внутрішній рівень – персонаж-адресант і персонаж-адресат) і відповідно виокремлювати екто- та ентоскладники. Ентоскладниками є кінотексти з кіно діалогами та кіно репліками, тобто продукти комунікативної діяльності, що мають певний зміст і семіотичну форму, здатну передати цей зміст, а також відзначаються цілісністю, повною завершеністю й виконують різноманітні дискурсні функції, крім рекламної. Ектоскладниками є кінотрейлерами, кіноанонси та кінослогани, оскільки саме вони виступають продуктами комунікативної діяльності, що мають свій зміст і семіотичну форму, відзначаючись при цьому відносною завершеністю та лаконічністю зі скеруванням на реалізацію передусім рекламної функції. Визначено, що енто- та ектоскладники в структурі кінодискурсу взаємодіють між собою за принципом ієрархічної підпорядкованості, причому ектоскладники підпорядковуються етноскладникам, попри те, що перші мають ширшу функційну палітру. Доведено, що між енто- та ектоскладниками встановлюються відношення т. зв. наближеної тотожності, адже кінотрейлери та кіноанонси практично завжди створюються на основі попередньо запозичених кадрів, епізодів і реплік / діалогів з основного кіно тексту. Це підтверджено шляхом порівняльного аналізу передусім мовної організації кінотрейлера та кінотексту документального фільму «Ваш Василь».
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 6(3); 175-181
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warstwa werbalna ścieżki dźwiękowej jako element współbudowania przestrzeni w filmie
The verbal layer of the soundtrack as an element of co-construction of space in film
Autorzy:
Skowronek, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047253.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
film space
linguistic film discourse
verbal layer of soundtrack
textual image of the world
linguistic image of the world
Woody Allen
Quentin Tarantino
Stanley Kubrick
Marek Koterski
Jan Jakub Kolski
Władysław Pasikowski
Wojciech Smarzowski
Opis:
The article presents the most typical ways of co-building various types of film space through the verbal layer of the soundtrack: inside the frame and outside of it, diegetic and non-diegetic, and narrative and non-narrative. In order to discuss linguistic ways of co-creating space, the author used the tenets of mediolinguistics and the ideas of the textual image of the world and the linguistic image of the world.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 27, 36; 215-223
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O skutkach nadmiernej eksploracji stylistyki - „Zerwany kłos”
Autorzy:
Szewczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967886.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
komunikacja  społeczna
media
analiza  dyskursu
film
KAD
kino  religijne
stylistyka filmu
język filmu
social  communication
discourse  analisys
CDA
religious cinema
film style
film language
Opis:
Celem analizy Zerwanego kłosa jest zbadanie jego wartości. Badanie to wyróżnia dwa możliwe sposoby oceny filmu. Pierwszy sposób dotyczy jakości filmu jako wyrazu działania estetycznego. Wiąże się ono z traktowaniem filmu jako sztuki. W tym zakresie decydujące znaczenie mają kwestie formalne i umiejętność wykorzystania przez twórców stylistyki filmowej oraz skonstruowania spójnej opowieści. Drugie sposób wiąże się z gatunkowym przyporządkowaniem tego filmu. W kinie religijnym (hagiografia) najważniejsza może być przekazywana idea, choć jednocześnie można zachować zasady konstrukcji znaczeń w filmie. Ogólną ramą metodologiczną są trzy aspekty dyskursu van Dijka. Na poziomie szczegółowym wykorzystane jest klasyczne podejście do języka i stylistyki filmu, podejście neoformalistów amerykańskich oraz koncepcji stylu zerowego. Wnioski z przeprowadzonej analizy wskazują na niską wartość filmu z punktu widzenia sztuki filmowej i wysoką wartość w zakresie realizacji celów gatunkowych (tu: ideologicznych). Negatywna ocena wynika z nadmiaru wykorzystania przez młodych twórców możliwości technicznych i warsztatowego (zbyt licznego) stosowania formalnych rozwiązań możliwych w ramach stylistyki filmowej. Pozytywne wniosek w zakresie realizacji zakładanego celu wiąże się ze skutecznością dotarcia do zdefiniowanego przez producenta odbiorcy, tak pod względem ich liczby, jak i w zakresie przekazanych idei, zgodnych z ich światopoglądem. Pomimo deklaracji twórców o rzetelnym odtworzeniu rzeczywistości życia błogosławionej Karoliny Kózkówny, konieczność przekazu zaplanowanych koncepcji wprowadziła kreacyjne wątki treściowe, wpływając na realność przedstawianej historii i wprowadzając problemy ze spójną i sprawną rekonstrukcja fabuły. Rozszerzyło to zakres promowanych wartości poza te związane z życiem głównej bohaterki filmu, odnosząc je do współczesnego polskiego dyskursu politycznego i społecznego.
The aim of the Zerwany kłos analysis is to examine its value. This study distinguishes two possible ways to evaluate the film. The first method concerns the quality of the film as an expression of the aesthetic effect. It involves treating the film as an art. In this respect, formal issues and the ability to use film stylistics and construct a coherent story are decisive. The second way is related to the genre of this movie. In religious cinema (hagiography) the most important thing can be the idea conveyed, although at the same time the principles of constructing meanings in the film can be preserved. The overall methodological framework is three aspects of Van Dijk’s discourse. At the detailed level, the classic approach to language and stylistics of the film is used, the American neoformalist approach and the zero-style concept. The conclusions from the conducted analysis point to the low value of film from the point of view of film art and high value in the implementation of genre objectives (here: ideological). The negative assessment results from the excess of young creators’ use of technical and workshop possibilities (too many) of applying formal solutions possible within the film style. A positive conclusion in the scope of accomplishing the assumed goal is related to the effectiveness of reaching the recipient defined by the producer, both in terms of their number and in terms of the ideas conveyed, consistent with their worldview. Despite the creators’ declarations about a reliable reconstruction of the reality of Blessed Karolina Kózkówna’s life, the necessity of transmitting planned concepts introduced creative content threads, influencing the reality of the presented story and introducing problems with a coherent and efficient reconstruction of the plot. This widened the range of promoted values beyond those related to the life of the main character of the film, referring them to the contemporary Polish political and social discourse.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 163-182
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Kieł" - foucaultowski wykład na ekranie? Rodzina jako medium władzy
"Dogtooth" − Foucauldian discourse on the screen? Family as a medium of power
Autorzy:
Raczkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517915.pdf
Data publikacji:
2017-12-22
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
rodzina
film
dyskurs
krytyka
więzienie
panoptykon
wychowanie
alegoria
antropologia filmu
family
discourse
critique
prison
panopticon
education
allegory
anthropology of film
Opis:
Tekst stanowi interpretację filmu Kieł w reżyserii Yorgosa Lanthimosa, łączącą jego treść z myślą Michela Foucaulta dotyczącą kształtowania i kontroli jednostek w obrębie społeczeństwa. Autor wskazuje, że przedstawiona w filmie alegorycznahistoria bezimiennej rodziny podejmuje i przetwarza wątki poruszane przez francuskiego filozofa, przede wszystkim w pracy Nadzorować i karać. Wykazanie takiej analogii pozwala na dokładniejsze dostrzeżenie odniesienia wizji reżysera do społecznej rzeczywistości. W tej perspektywie fabułę filmu można odczytać jako hiperboliczne zobrazowanie mechanizmu wytwarzania jednostek przez dyskurs władzy – wiedzy oraz panoptycznego więzienia, formułująceinspirowaną dorobkiem Michela Foucaulta krytykę instytucji rodziny za pomocą artystycznych środków wyrazu.
The article is an interpretation of Yorgos Lanthimos’ movie Dogtooth, which connects its content with Michel Foucault’s conceptions about creating and controlling individuals in the society. The author shows that allegorical story of the unnamed family, which is presented in the movie, uses and rephrases themes introduced by French philosopher, especially in Discipline and punish book. Showing such an analogy allows seeing more clearly how director’s vision refers to the social reality. In this perspective, movie’s plot can be seen as the hyperbolic depiction of creation individuals by power/knowledge discourse and panoptical prison concepts, which draws the critique of family institution, inspired by Michel Foucault’s works, using artistic measures.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2017, Rodzina 2(19)2017; 32-44
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pokłosie”, poGrossie i kibice polskości
Autorzy:
Forecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643703.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
margins of the Holocaust
film
discourse
anti-Semitism
nationalism
right-wing politicians
taboo
public history
Opis:
"Aftermath", after-Gross and the fans of PolishnessAftermath was released in the late 2012. Its director, Władysław Pasikowski, had previously been famous for his violent action films with strong male protagonists. He has also written some of the most sexist dialogues in the history of Polish cinema, as well as a number of lines, often obscene, which have become catchphrases and slogans present every day in the pop culture.His latest film, however, tackles a completely different issue – this thriller-cum-western tells a story that is decidedly contemporary, but nevertheless inspired by the events that took place in Jedwabne (described by Jan Tomasz Gross in his book Neighbors). Aftermath does not attempt to provide a reconstruction of the events that took place “on the margins of the Holocaust” (including Jedwabne). However, it clearly hints at the issue of the Polish contribution to the extermination of Jews and the impact of the conspiracy of silence having been broken. The film gave rise to a heated debate, which rippled through the Polish media for as long as two months after its release. This article is an attempt to analyse and interpret the words and ideas that appeared in the debate. „Pokłosie”, poGrossie i kibice polskościWraz z końcem 2012 roku odbyła się premiera filmu fabularnego Pokłosie w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Ten bardzo popularny polski reżyser znany był dotychczas przede wszystkim z mocnych filmów sensacyjnych o twardych mężczyznach. Zasłynął także jako autor bodaj najbardziej seksistowskich dialogów w polskim kinie oraz rozmaitych i częstokroć wulgarnych kwestii wypowiadanych przez bohaterów, z których wiele do dziś funkcjonuje w popkulturze na prawach popularnych cytatów.W swoim najnowszym filmie Pasikowski sięgnął jednak po zupełnie inny temat. W konwencji thrillera z elementami westernu opowiedział historię jak najbardziej współczesną, ale w zdecydowany spósob zainspirowaną wydarzeniami w Jedwabnem, opisanymi przez Jana Tomasza Grossa w książce Sąsiedzi. Pokłosie nie stanowi jednak próby faktograficznej rekonstrukcji tego, co działo się na „obrzeżach Zagłady”, w tym również w Jedwabnem, lecz jednoznacznie dotyka problemu polskiego współudziału w zagładzie Żydów i konsekwencji związanych ze złamaniem ukonstytuowanej wokół tego faktu społecznej zmowy milczenia. Film wywołał gorącą dyskusję, która toczyła się w ogólnopolskich mediach przez niemal dwa miesiące od jego premiery. Podstawowym celem artykułu jest próba analizy oraz interpretacji słów i myśli wypowiedzianych w czasie jej trwania.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry, zły i brzydki. Fuck For Forest Michała Marczaka w obiegu społecznym i medialnym
The good, the bad and the ugly. Fuck For Forest by Michał Marczak in the social and media circulation
Autorzy:
Piepiórka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923091.pdf
Data publikacji:
2018-04-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Fuck For Forest
Michał Marczak
documentary
analysis of reception
distribution
film marketing
media discourse
voice the documentary
Opis:
Michał Marczak’s documentary Fuck For Forest was met with interest by both audiences and the media. This was due to the movie’s theme: the documentary tells the story of a group of activists living in Berlin who raise funds for environmental protection through a porn website. The film‘s premiere in Poland was accompanied by an aura of scandal, and Marczak’s movie was criticized by many for supposedly promoting pornography. The article analyzes the strategy used to promote the film in Poland and discusses various forms of commentary and media discourse on the film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’amour dans toute sa nudité: le langage des biographies d’acteurs X gay et bisexuels sur les sites Internet pornographiques
Autorzy:
Białas, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371327.pdf
Data publikacji:
2021-05-19
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
acteur
amour
biographie
discours
film
Internet
persuasion
pornographie
pragmatique
variété
actor
biography
discourse
love
pornography
pragmatics
variety
Opis:
Diverses manifestations de l’amour sont aujourd’hui bel et bien répandues sur les sites Internet thématiques qui semblent être devenus indispensables à des stratégies de marketing efficaces. Parmi de telles pages web, il existe des portails bien particuliers, à savoir les pages à contenus pornographiques où l’on peut très facilement avoir accès à d’innombrables photos et vidéos permettant aux utilisateurs de satisfaire des appétits charnels fort différents. Notre analyse s’appuie sur un corpus pour lequel nous avons saisi et examiné un matériau variationnel diastratique relevant du non-standard, c’est-à-dire une centaine de biographies érotiques d’acteurs X homo- et bisexuels rassemblées sur le site francophone : https://www.videosxgays.com/ L’objectif de notre étude est de voir de plus près comment la langue française contemporaine, et plus précisément sa variété linguistique liée à l’implantation sociale des utilisateurs, parle de l’amour physique à l’époque du culte du corps conforté par l’utilisation de nouvelles technologies.
Various manifestations of love are well and truly widespread today on thematic websites which seem to have become essential for effective marketing strategies. Among such web pages, there are very specific portals, namely pages of pornographic content where one can very easily have access to countless photos and videos allowing users to satisfy their appetites. Our analysis is based on a corpus for which we have obtained and examined variational non-standard diastratic material, that is to say, one hundred erotic biographies of homo- and bisexual X-rated actors gathered on the French-speaking site: https://www.videosxgays.com/ The objective of our study is to see more closely how the contemporary French language, and more precisely its linguistic variety linked to the social implantation of users, speaks of physical love during a time of obsession with body image, reinforced by new technologies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2021, 16; 141-148
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fantazmat Julii Brystiger
Julia Brystiger’s Phantasm
Autorzy:
Forecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619618.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Antisemitism
‘Kike Communism’
phantasm
stereotype
myth
discourse
film
communism
Julia Brystiger
antysemityzm
„żydokomuna”
fantazmat
stereotyp
mit
dyskurs
komunizm
Opis:
The ‘Kike Communism’ cliché holds a special position in Polish antisemitic discourse, where it has different functions. Having been replicated over time, it has been reinforced and become a social platitude, a matrix of popular thinking about history, a descriptive category applied by journalist and academic discourses and a keyword in discussions on Polish-Jewish relations. “Kike Communism” is a cultural topos and a condensation of meanings and interpretations that have been adopted and familiarized so well that it is difficult to see, let alone undermine its roots. Apart from the narration about the harm suffered by Polish patriots at the hands of Jewish Communist torturers the names of those torturers hold an important place in the structure of this topos. It is actually difficult to imagine its content without the symbolic figures such as Jakub Berman, Anatol Fejgin, Roman Romkowski, Stefan Michnik, Helena Wolińska-Brus, Julia Brystiger and Józef Różański. For years they have played the iconic roles assigned to them in the Polish antisemitic discourse. Julia Brystiger, or rather her mythologized image, deserves particular attention in this group. Nicknamed ‘Bloody Luna’ she surely is among the most demonized female Communists in Poland. The objective of the considerations in this paper is to try to demonstrate the construction of the phantasm surrounding her on the basis of a thorough analysis of different texts in Polish culture, ranging from literature to film.
Klisza „żydokomuny” zajmuje szczególne miejsce w polskim dyskursie antysemickim i pełni w nim różne funkcje. W efekcie rozłożonych w czasie praktyk jej nieustannego odtwarzania, a tym samym ugruntowywania, stała się pewną społeczną oczywistością. Osnową potocznego myślenia o przeszłości, kategorią opisową w dyskursie publicystycznym i naukowym, słowem kluczem w dyskusjach o tzw. stosunkach polsko-żydowskich. Będąc jednym z toposów kultury „żydokomuna” kondensuje w sobie znaczenia i interpretacje, które aktualnie są już tak dobrze przyswojone i zadomowione, że doprawdy trudno jest dostrzec, a już tym bardziej naruszyć jej fundamenty. Poza narracją o krzywdach wyrządzonych polskim patriotom przez żydowskich komunistycznych oprawców, to właśnie ich imiona i nazwiska zajmują ważne miejsce w strukturze tego toposu. Trudno zresztą nawet wyobrazić sobie jego treść bez tych wszystkich emblematycznych dla niego postaci: Jakub Berman, Anatol Fejgin, Roman Romkowski, Stefan Michnik, Helena Wolińska-Brus, Julia Brystiger, Józef Różański. To właśnie oni od lat pełnią przypisane im role ikon w polskim dyskursie antysemickim. Spośród tego grona na szczególną uwagę zasługuje Julia Brystiger, a raczej nie tyle ona sama, co jej poddany mitologizacji wizerunek. Znana jako „krwawa Luna” jest bez wątpienia jedną z najbardziej zdemonizowanych komunistek w Polsce. Celem rozważań podjętych w artykule jest próba ukazania konstrukcji spowijającego ją fantazmatu na podstawie uważnej analizy różnych tekstów polskiej kultury: od literatury do filmu.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 1; 47-70
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“What a Mess!”: Reading “Fauda” according to CDA
Odczytanie serialu “Fauda” zgodnie z zasadami krytycznej analizy dyskursu (CDA)
Autorzy:
Kijewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807066.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język arabski
Krytyczna Analiza Dyskursu
„Fauda”
filmoznawstwo
Netflix
Arabic language
Critical Discourse Analysis
“Fauda”
film studies
quality TV
Opis:
W artykule analizowany jest serial Netflix „Fauda” (sezon 1). Analiza jest prowadzona zgodnie metodologią Krytycznej Analizy Dyskursu (CDA) w ujęciu głównych jej zwolenników, takich jak Ruth Wodak i inni. Kluczowym czynnikiem, mającym wpływ na wyniki analizy, jest kontekst polityczny autorów serii, którzy byli żołnierzami izraelskimi i przy tworzeniu kolejnych odcinków opierają się na osobistych doświadczeniach. Ta podwójna złożoność ma dalsze konsekwencje w analizie. W wyniku wnikliwej prezentacji została przedstawiona lista głównych toposów organizujących dyskurs palestyński, a później ta lista została skonfrontowana z rzeczywistością palestyńską i oceniono jej wiarygodność.
In this paper Netflix series “Fauda” (season 1) is analyzed in accordance to the Critical Discourse Analysis and its main advocates like Ruth Wodak and others. The crucial factor influencing this research is political context of the authors of the series who used to be Israeli soldiers and they rely on their personal experience while creating episodes. This double complexity has its further implications in the analysis. As the result of the investigation there was presented the list of main topoi organizing Palestinian discourse and later, this list was confronted with Palestinian reality and her credibility was assessed.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 41-54
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne teorie „adaptation studies”. Rekonesans badań i nowe kierunki rozwoju
Contemporary Theories in Adaptation Studies: State of the Art and New Directions
Autorzy:
Birkholc, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850505.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
adaptacja filmowa
adaptation studies
formalizm
badania kulturowe
dyskurs
współczesna literatura polska
film adaptation
formalism
cultural studies
discourse
contemporary Polish literature
Opis:
W artykule zostają przybliżone argumenty nieomawianej dotychczas szerzej w polskich badaniach debaty metodologicznej toczonej w ramach współczesnych adaptation studies. Autor opisuje trzy tendencje charakterystyczne dla najnowszych teorii adaptacji: metateoretyczne próby przeramowania pojęcia adaptacji, krytykę podejścia typu medium specificity oraz otwieranie się na konteksty kulturowe, społeczne i ekonomiczne. Zdaniem autora jednym z największych wyzwań stojących przed studiami nad adaptacją jest przełamanie obowiązującego w obrębie dyscypliny podziału na badania tekstualne i kontekstualne (na który zwracała uwagę Kamilla Elliott). Kategorią, która może stanowić pomost między ujęciami formalistycznymi a kulturoznawczymi, jest pojęcie dyskursu, które nie było dotąd przedmiotem poważnej debaty w ramach dyscypliny. Posługując się przykładami polskich adaptacji z ostatnich lat, autor wskazuje na możliwe sposoby zastosowania tej kategorii w badaniach porównawczych.
The article presents the methodological debate in contemporary adaptation studies, which has not been discussed in greater detail in Polish research. The author describes three trends characteristic of the latest adaptation theories: metatheoretical attempts to reframe the notion of adaptation, criticism of medium-specificity approach, opening up to cultural, social and economic contexts. According to the author, one of the greatest challenges that adaptation studies faces is to overcome the discipline’s division into textual and contextual research (which was noticed by Kamilla Elliott). A category that could link formalistic and cultural approaches is, as the author argues, the category of discourse, which has not been the subject of a broader debate within the discipline so far. Referring to the examples of the latest Polish film adaptations, the author indicates possible ways of applying the concept of discourse in comparative studies.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 56-76
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status i prestiż zawodu scenarzysty w systemie produkcji audiowizualnej
Status and Prestige of the Screenwriting Profession in the Dynamics of Audio-Visual Production
Autorzy:
Szostak, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806664.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
screenwriter
production culture
work culture
film profession
self-reflective discourse
scenarzysta
kultura produkcji
kultura pracy
zawód filmowy
dyskurs autorefleksyjny
Opis:
Widzowie i badacze rzadko mają dostęp do kulis produkcji medialnych oraz szczegółów ich procesów realizacyjnych. W efekcie historycznie wiedza na temat codziennych realiów pracy przedstawicieli zawodów filmowych jest niewielka. Dopiero zainteresowanie angloamerykańskiej akademii kulturą produkcji z perspektywy tworzących ją praktyków powoli odsłania dotychczas niewidoczne aspekty działania branży audiowizualnej. Autorka, w duchu zainicjowanych przez Johna Thorntona Caldwella studiów nad kulturą produkcji, bada realia pracy scenarzysty przez analizę autorefleksyjnego dyskursu przedstawicieli tego zawodu. Krytyczna analiza wypowiedzi scenarzystów pozwala bowiem na lepsze zrozumienie niuansów produkcji audiowizualnej, jej kontekstu społecznego i statusu tego fachu w polskiej branży audiowizualnej. Synteza wniosków tworzy zaś obraz zawodu scenarzysty jako rzemieślnika filmowego o względnie niskim prestiżu, zależnego od przedstawicieli innych zawodów branży i zmagającego się z instytucjonalnym niezrozumieniem jego kluczowych atrybutów.
Audiences, as well as media researchers, have rarely gained access to behind-the-scenes reality of media production. As a result, historically, there has been little knowledge of the day-to-day realities of film professionals. The recent interest of the Anglo-American academy in the perspective of media practitioners is uncovering previously hidden dynamics of the audio-visual industries. Inspired by John Thornton Caldwell’s production culture methodology, the author investigates the profession of a screenwriter by critically analysing the practitioners’ self-reflexive discourse. Such narratives reveal many of the nuances involved in audio-visual production, its social context and the status of the screenwriter in the Polish audio-visual industry. The author draws a rather grim portrait of the screenwriting profession as a film craft with a relatively low status, entangled in a network of dependencies and struggling with institutional misunderstanding of its key attributes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 116-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanistyczny potencjał tekstów popkultury
The humanistic potential of pop culture texts
Autorzy:
Marzec, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729167.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika kultury
film
krytyczna analiza dyskursu
humanistyczny potencjał
popkultury
tożsamość
pedagogy of culture
critical discourse analysis
humanistic potential of pop-culture
identity
Opis:
Prezentowany tekst inspirowany jest myślą upomnienia się o wartość tekstów popkultury, a zwłaszcza dominującego medium, jakie stanowi film. Zawarte rozważania traktować można jako głos o odzyskanie potencjału humanistycznego w nurcie badań nad kulturą popularną. Autor poprzez nawiązanie do nurtu badań krytycznych nad dyskursem (KAD) zmierza do uchwycenia aktualnego wciąż w pedagogice dialogu nad znaczeniem tekstów popkultury jako naturalnego milieau młodego pokolenia oraz sporu o wartość tego typu tekstów jako głównego nośnika tożsamościowego we współczesnej kulturze płynności. Tekst stanowi pretekst do podjęcia tematu w bardziej wyczerpujący sposób.
Presented text inspiring with the reapprasial of value of popculture texts, espacially its dominant medium as film. Considerations should be treated as a voice to reapraise humanistic potential in the stream of research upon pop culture. The author in connection to critical discourse analysis tends towards grasping actuality of dialog in pedagogical disocurse upon the value of pop cultural texts as natural milieau of young generations and also the discussion upon the value of these texts as the identity construction platform in the liquide culture. Should be treated as the starting point towards more advanced studies in that field.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2021, 2; 139-148
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies