Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Indywidualizacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 82
Tytuł:
Religia wspólnotowości a religijność zindywidualizowana – antagonizm czy komplementarne uzupełnienie?
Autorzy:
Prüfer, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652398.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
religia
wspólnotowość
indywidualizacja
refleksyjność
Opis:
Artykuł jest nakreśleniem idei indywidualizmu i wspólnotowości w odniesieniu do religii jako takiej. W nawiązaniu do klasycznej i współczesnej socjologii, zwłaszcza socjologii religii, zostaje przedstawiony obraz rzeczywistości religijnej oraz aktywności indywidualno- -społecznej podejmowanej z pobudek religijnych w wymiarze indywidualnym i społecznym. Istotnym kluczem metodologiczno-epistemologicznym analizy jest pojmowanie socjologii w jej wymiarze „refleksyjności”. Religia i religijność oraz stosunek socjologa do tych wymiarów rzeczywistości transcendentnej w perspektywie wyrażanej jednostkowo-społecznie nawiązują po części do idei socjologii refleksyjnej. W artykule wskazuje się zarówno na proces splatania się i wykluczania potrzeby indywidualnego, jak i zbiorowego wyrażania potrzeby religijnej. Religia jest odzwierciedleniem naturalnej potrzeby samostanowienia (nawet jeśli w odwołaniu do wyższej instancji o charakterze religijnym), jak również podejmowania aktywności z wykorzystaniem doświadczenia wspólnotowości. W obu odniesieniach ma się do czynienia z referencją wobec transcendencji. Celem artykułu jest nakreślenie horyzontu oraz lokującej się w jego tle idei, że wspólnotowość oraz indywidualizm, mimo trudności związanej z ich korelacją, to bardziej komplementarne uzupełnienie dwóch rzeczywistości życia religijnego niż istniejące obok siebie zantagonizowane światy. Analiza ogniskuje się przede wszystkim na percepcji tej komplementarności w przeżyciowo-wyrażeniowych postaciach tożsamości i formach ekspresji, konstytuujących jednostki oraz przez nie eksponowanych, mniej natomiast w przekonaniach i formach wyrażanych przez grupy społeczne i zbiorowości.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2014, 48
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja w zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej – mit czy rzeczywistość
Autorzy:
Kubik, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
individualization
individual differences
varied education
neurodidactics
indywidualizacja
indywidualizacja kształcenia
nauczanie zróżnicowane
neurodydaktyka
Opis:
The brain researchers persuade that school in its present form does not support natural process of learning and it is not the place where the individual development of every student is enabled. A lot of scientists claim that school ought to be re-invented again but at first we need to know why we send children to school, what they are going to learn there, what we want them to be prepared for. Do we want to prepare children to be creative and innovatively thinking creators or maybe we prefer supporting and awarding those students who are able to follow well-known patterns? Applying individualization in the didactic process is one of the conditions of effective teaching. This individualization is closely connected to varied education. This article presents conclusions based on the observations of integrated lessons of primary education in grade 1 and grade 3.
Naukowcy, którzy badają mózg, twierdzą, że szkoła w swojej obecnej formie nie wspiera naturalnych procesów uczenia się. Uważają też, że współczesna szkoła nie jest miejscem, które umożliwia indywidualny rozwój uczniów. Wielu badaczy utrzymuje, że szkoła powinna być stworzona od nowa. Żeby znaleźć najlepsze rozwiązania, należy najpierw odpowiedzieć na kilka pytań, m.in.: Dlaczego posyłamy dzieci do szkoły? Czego się tam nauczą? Do czego chcemy je przygotować? Czy chcemy, żeby dzieci były kreatywne i umiały myśleć w sposób innowacyjny, czy też wolimy wspierać i nagradzać uczniów, którzy są w stanie przyswajać wiedzę prezentowaną według utartego modelu? Żeby kształcenie dzieci stało się bardziej efektywne, należy wprowadzić indywidualizację kształcenia, która jest ściśle związana z nauczaniem zróżnicowanym. Wnioski zaprezentowane w niniejszym artykule są oparte na obserwacjach pracy szkolnej dzieci uczęszczających do klas I i III szkoły podstawowej.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja rodziny w ponowoczesnym społeczeństwie
Autorzy:
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450958.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
indywidualizacja
sekularyzacja
rodzina
społeczeństwo ponowoczesne
Opis:
W niniejszym opracowaniu zwracamy uwagę na dwie zasadnicze kwestie: czym jest indywidualizacja jako zjawisko upowszechniające się w ponowoczesnych społeczeństwach i jakie są reperkusji tego procesu w życiu małżeńskim i rodzinnym. Procesy indywidualizacyjne przebiegają w zróżnicowany sposób i ze zróżnicowaną siłą w różnych dziedzinach życia społeczno – kulturowego (uwalnianie się od tradycyjnych relacji i więzi oraz wybory spośród rozmaitych opcji). Rodzina nie jest tu wyjątkiem, a procesy indywidualizacji rodziny można opisywać zarówno w ogólnych, jak i w szczegółowych wymiarach. Nie wszystkie opisane w artykule przejawy przekształceń w rodzinie mają bezpośredni i wyłączny związek z procesami indywidualizacji, niektóre z nich mają tylko związki pośrednie. Niektóre z nich są konsekwencją ogólniejszych procesów modernizacyjnych lub procesów sekularyzacji.
In this study we draw attention to two fundamental issues: what is individualization as a phenomenon that is spreading in postmodern societies and what are the repercussions of this process in marital and family life. Individualization processes are running in diverse ways and strength in many areas of social and cultural life. We can observe a liberation from traditional relations and bonds, as well as choosing from many forms of those relations. The family is not an exception here – the processes of family individualization can be described on both: general and specific dimensions. Not all changes in family life described in this paper are directly connected with processes of individualization, some of them are the consequence of more general modernization processes or secularization.
Źródło:
Władza sądzenia; 2017, 13
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja w pedagogice troską o innego
Autorzy:
Magda-Adamowicz, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197630.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
indywidualizacja
typy inteligencji
style uczenia się
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem opracowania jest przedstawienie teoretycznych i aplikacyjnych założeń na temat indywidualizacji w pedagogice w świetle studiów literatury psychologicznej, pedagogicznej i zmian społeczno‑kulturowych, istotnej z punktu widzenia rozwoju i edukacji dziecka. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pytanie problemowe sformułowano następująco: jak interpretowana jest indywidualizacja, jakie występują zmiany w jej rozumieniu, jakie aspekty ona obejmuje?W artykule podjęto próbę określenia ram krytycznych dyskursów na temat indywidualizacji oraz konteksty teoretyczne i zarysowania prakseologiczne odniesień we współczesnej pedagogice.Zastosowano metodę analizy literatury oraz selekcji i rekonstrukcji treści w celu uzyskania syntezy omawianych zagadnień.PROCES WYWODU: Realizacja celu i odpowiedzi na pytanie problemowe jest ujęta w procesie wywodu, na który składa się: wprowadzenie w problematykę, przeprowadzenie analizy i refleksji dotyczących  istoty i sensu indywidualizacji oraz typów inteligencji i stylów uczenia, będące podstawą niniejszego.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Refleksja nad podjętą problematyką wskazuje na interdyscyplinarny charakter analizowanego obszaru. Prezentowane analizy i refleksje świadczą o zróżnicowaniu w obrębie interpretowanego obszaru rzeczywistości, co sugeruje konieczność zmian w niektórych strefach edukacji dziecka. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Poszukiwanie współczesnych perspektyw w zakresie indywidualizacji wiąże się z wyrównaniem szans życiowych dzieci, podnoszeniem jakości ich życia. Jest to problem szeroko omawiany w teorii, ale w praktyce często niedoceniany lub uznawany za nowe wyzwanie dla działań w naukach o wychowaniu. Istnieje konieczność projektowania wąskich programów indywidualizacji realizowanych w instytucjach edukacyjnych.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 121-133
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orientacje wspólnotowe młodzieży w warunkach indywidualizacji społeczeństwa
Community orientations of contemporary youths in times of social individualization
Autorzy:
Peret-Drążewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545031.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika
indywidualizacja
młodzież
tożsamość
wspólnotowość
współczesność
Opis:
Młodość jest etapem rozwojowym, który jest szczególnie ukierunkowany na refleksję nad wzajemnymi relacjami na linii jednostka – wspólnota, ponieważ główne zadanie rozwojowe adolescencji, jakim jest kształtowanie własnej tożsamości, realizowane jest za pomocą porównywania i relacji interpersonalnych w ramach uczestnictwa w grupach społecznych. U młodych pojawia się silna potrzeba bycia częścią wspólnotowości przy jednoczesnym dążeniu do kreowania własnej indywidualności będącej zarówno wynikiem rozwojowej specyfiki okresu młodości, jak i efektem panujących trendów współczesności promujących indywidualizację społeczeństwa. Pojawia się zatem rozbieżność, która zmusza do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: czy w czasach indywidualizacji społeczeństwa współczesna młodzież zorientowana jest wspólnotowo? Niniejszy artykuł stanowi refleksję teoretyczno-empiryczną na ten temat.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2016, 1; 91-101
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja nauczania w szkole – możliwości i ograniczenia. Teoretyczny kontekst zagadnienia
Individualised Teaching at School - Possibilities and Limitations: a Theoretical Context
Autorzy:
Reinhard, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183538.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
indywidualizacja
indywidualizacja nauczania
pedagogika szkoły
zadania szkoły
individualisation
individualised teaching
school pedagogy
the school’s responsibilities
Opis:
W artykule podejmuję złożoną tematykę indywidualizacji nauczania w szkole. Próbuję odpowiedzieć na pytanie, czy w szkole jest ona możliwa do zrealizowania. Pokazuję tę wielowymiarowość, zaczynając od różnego rozumienia indywidualizacji i uwzględniając jej historyczne pochodzenie. Następnie analizuję zapisy dotyczące indywidualizacji nauczania w prawie oświatowym. W dalszej kolejności pokazuję czym jest indywidualizacja nauczania w szkole według badaczy zajmujących się tym zagadnieniem. Indywidualizacja na poziomie deklaratywnym oznacza respektowanie niepowtarzalności ucznia, zaakcentowanie jego aktywności oraz emancypację. Indywidualizację na poziomie zaleceń do realizacji w szkole cechuje zgoda na kreowanie własnej drogi w sytuacji wysokiej standaryzacji i instytucjonalizacji. Indywidualizacja nauczania traktowana jest też instrumentalnie jako droga do osiągnięcia innych celów. Poza tym ograniczone stosowanie indywidualizacji związane jest z przywiązaniem do zasad jednolitej i masowej szkoły.
In this article, I address the complex subject of individualised teaching at school. I explore in how far individualised teaching is achievable at school. To capture this multidimensional issue, I first discuss various understandings of individualisation and its historical embeddedness. Then, I analyse legal provisions regulating individualised teaching and outline researchers’ positions on individualised teaching. At the declarative level, individualisation means respecting the uniqueness of the student, emphasising his/her activity and promoting his/her emancipation. In terms of recommendations for school-based policies, individualisation entails endorsing individual paths amidst high standardisation and institutionalisation. Individualised teaching is also treated instrumentally as a means to other ends. Besides, the limited use of individualised teaching is associated with the attachment to the principles of a uniform, mass school.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, Specjalny; 133-143
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła a indywidualizacja
Individualization of education
Autorzy:
Lejzerowicz, Magda
Galbarczyk, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442165.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
szkoła
indywidualizacja
podmiotowość
prawo
school
individualization
subjectivity
law
Opis:
Indywidualizacja kształcenia i wychowania jest istotnym problemem w szkole, jak również w dyskursie edukacyjnym oraz prawie oświatowym. Artykuł ma na celu analizę problematyki indywidualizacji w kształceniu i wychowaniu oraz zbadanie, czy proces ten jest realizowany w przedszkolach i szkołach podstawowych. Autorzy stawiają tezę o kluczowej roli nauczyciela, którego zadaniem jest rozpoznanie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wychowanków i uwzględnienie tych różnic podczas realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego. Badania przeprowadzono przy użyciu kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Wzięło w nich udział 110 nauczycieli z 12 placówkach oświatowych znajdujących się na terenie Warszawy. Badania zostały przeprowadzone w 2015 i 2016 roku. Wyniki badań potwierdziły, że nauczyciele wiedzą, czym jest indywidualizacja, oraz znają metody służące zindywidualizowaniu kształcenia i wychowania. Jednakże podczas realizacji procesu kształcenia i wychowania prowadzą zajęcia zgodnie z programami nauczania jako główną formę pracy, stosują metodę podającą i nauczanie frontalne. Proces indywidualizacji według badanych jest uzależniony od ilości uczniów w klasie i warunków, jakie stwarza szkoła. Główne wnioski to: indywidualizacja nie jest realizowana w przedszkolach i szkołach, jednakże nauczyciele starają się wprowadzać elementy służące indywidualizacji. Nauczanie frontalne uniemożliwia indywidualizację w edukacji i wychowaniu. Osobowość nauczyciela, wiedza z zakresu metodyki nauczania i jego postawa wobec ucznia mają ogromny wpływ na kształcenie i wychowanie.
Individualization of education and training is an important issue in school as well as in in educational discourse and law of education. The aim of this article is to analyze the issues of individualization in education and upbringing and investigate whether this process is carried out in kindergartens and primary schools. The authors argue that the key role of a teacher, whose task is to recognize developmental and educational needs of pupils and take into account these differences during the didactic and educational process. The study was conducted using a self-report questionnaire. The sample consisted of 110 teachers from 12 educational institutions located in Warsaw. The research was conducted in 2015 and 2016. The results demonstrated that that teachers know what individualization is and know how to personalize education and training. However they realize process of education and as a main form of work using frontal teaching. The process of individualization according to the participants is dependent on the number of students in the class and conditions that the school creates. It can be concluded that individualization is not carried out in kindergartens and schools, however teachers try to introduce elements for individualization. Conducting courses using the frontal teaching prevents the individualization of teaching and upbringing. The teachers’ personality, knowledge of methodology and their attitude toward pupils have a great impact on education.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2018, 1; 113-130
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie indywidualizacji w wychowaniu fizycznym
On the need for individualisation in physical education
Autorzy:
Węglarz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097828.pdf
Data publikacji:
2018-12-09
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
indywidualizacja
edukacja fizyczna
programowanie
individualisation
physical education
programming
Opis:
Individualisation in the process of physical education is a contemporary challenge. The forms of conducting classes used so far, based on collective, most often homogeneous effort without taking into account the diverse abilities of students, do not stand the test of time. This may cause problems, mainly in terms of behaviour, as the student’s rights at school have been strengthened and his/her dissatisfaction with the programme has an impact on the course of the didactic process. It is necessary to think in advance about possible manifestations of such reluctance or lack of acceptance of the proposed offer so that the authority of the school does not suffer and the pupils are satisfied that the offer meets their expectations. This will be possible when the curriculum of physical education takes into account, more than before, the needs of the individual.
Indywidualizacja w procesie wychowania fizycznego jest współczesnym wyzwaniem. Nie wytrzymują próby czasu dotychczas stosowane formy prowadzenia zajęć, oparte na zbiorowym, najczęściej jednorodnym wysiłku, bez uwzględniania zróżnicowanych możliwości uczniów. To może być powodem problemów, głównie wychowawczych, gdyż prawo ucznia w szkole uległo wzmocnieniu i jego niezadowolenie z programu może utrudniać przebieg procesu dydaktycznego. Należy uprzedzać ewentualne przejawy takiej niechęci lub braku akceptacji dla proponowanej oferty, by autorytet szkoły na tym nie cierpiał, a uczniowie mieli satysfakcję, że spełnia ona ich oczekiwania. Będzie to możliwe wtedy, kiedy program nauczania z wychowania fizycznego uwzględni, bardziej niż dotychczas,potrzeby jednostki.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2018, 3, 2; 11-14
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seksualność zapośredniczona przez technologię w świecie postępującej indywidualizacji
Autorzy:
Mańkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792497.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
socjologia seksualności
indywidualizacja życia
nowe technologie
cyfryzacja społeczeństwa
Opis:
Praktyki seksualne, sposoby ich realizacji oraz rola, jaką pełniły w kształtowaniu się relacji międzyludzkich ulegały zmianom na przestrzeni lat. Współcześnie znaczący wpływ na kształt życia seksualnego ludzi ma kultura popularna, a wraz z nią postępująca indywidualizacja. Niebagatelne znaczenie może mieć również rozwój kultury konsumpcyjnej, wszechobecne utowarowienie, hedonizacja społeczeństwa, dążenie do maksymalizacji przeżyć, cyfryzacja oraz rozkwit otaczających ludzi symulowanych przestrzeni. Czynniki te stają się motorem przemian życia społecznego w niemal każdym jego aspekcie. Ponadto możemy obserwować intensywny rozwój nowych technologii. Nowoczesne produkty wychodzą naprzeciw zmieniającym się potrzebom i ograniczeniom współczesnego życia, również w sferze praktyk seksualnych. Znajdują one swoje miejsce nie tylko w życiu erotycznym par, ale również w życiu indywidualnym jednostek. Realizacja potrzeb seksualnych, przez wieki związana z interakcją z drugim człowiekiem, zaczyna więc być elementem samorealizacji jednostki, w której rolę drugiego człowieka pełni technologia. Warto zadać sobie pytanie, jaką rolę te czynniki będą pełniły w przemianach życia seksualnego ludzi.
Źródło:
Władza sądzenia; 2019, 17; 55-70
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesy indywidualizacyjne w rodzinie
Individualization Processes in the Family
Autorzy:
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430848.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
individualization
secularization
marriage
family
indywidualizacja
sekularyzacja
małżeństwo
rodzina
Opis:
The article is a generalized reflection on the moral condition of the modern family, with particular emphasis on the Polish family. Against the background of the classical view of the family, the processes of individualization in the modern family, both in general and specific dimensions, have been presented. Our discussion based on the findings of one’s own and other sociologists’ research indicate the slow processes of detraditionalization and individualization of marital and family life, as well as its internal secularization. We assume that the collected empirical data essentially reflects the actual views, opinions, preferences and attitudes of Polish youth and provides a good sociological portrait of both the young and older generation of Poles. The article mainly contains some generalizations based on empirical research.
Artykuł jest uogólnioną refleksją nad kondycją moralną rodziny współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem rodziny polskiej. Na tle klasycznego ujęcia rodziny zostały ukazane procesy indywidualizacji w rodzinie współczesnej, zarówno w wymiarach ogólnych, jak i szczegółowych. Podstawą niniejszych rozważań są wyniki badań socjologicznych własnych i innych socjologów, które wskazują na powolne procesy detradycjonalizacji i indywidualizacji życia małżeńskiego i rodzinnego, a także jej wewnętrznej sekularyzacji. Zakładam, że zebrany materiał empiryczny odzwierciedla w zasadniczych zarysach rzeczywiste poglądy, opinie, preferencje i postawy młodzieży polskiej oraz stanowi dobry szkic socjologicznego portretu młodego i starszego pokolenia Polaków. Artykuł zawiera przede wszystkim pewne uogólnienia oparte na badaniach empirycznych.
Źródło:
Viae Educationis; 2023, 3; 40-54
2956-2856
Pojawia się w:
Viae Educationis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak tutoring zmienia system działalności szkoły? Raport z badań rekonstrukcyjnych we wrocławskich gimnazjach
Autorzy:
Krzychała, Sławomir
Zembrzuska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139155.pdf
Data publikacji:
2018-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
tutoring
indywidualizacja
nauczyciele
zmiana edukacyjna
wiedza pragmatyczna
system działalności
Opis:
W latach 2008-2016 we wrocławskich publicznych szkołach wprowadzono tutoring jako zindywidualizowaną metodę wychowawczą. Nauczyciele-tutorzy mieli z czasem zastąpić wychowawcę klasy. W roku szkolnym 2015/2016 przeprowadziliśmy jakościowe badania w 12 gimnazjach. Zarejestrowaliśmy dyskusje grupowe i wywiady pogłębione z nauczycielami pracującymi metodą tutorską. Celem analizy była odpowiedź na pytanie badawcze: W jaki sposób tutoring został włączony w system działalności szkoły? Wprowadzenie tutoringu w szkole ujmujemy jako społeczne konstruowanie indywidualnych i kolektywnych wzorów orientacji. Zawierają one pragmatyczną wiedzę o znaczeniu i sposobach prowadzenia tutoringu w szkole. Prześledziliśmy zmiany, które nastąpiły w wyniku zindywidualizowania pracy wychowawczej i praktyki regularnych tutoriali zorientowanych na wspieranie potencjału i uzdolnień uczniów. Wyodrębniliśmy cztery podstawowe sposoby włączania tutoringu do systemu szkoły: tutoring niszowy, pozorny, instrumentalny i synergiczny. W szkołach, w których dominuje model tutoringu synergicznego, zaobserwowaliśmy najbardziej trwałe jakościowo zmiany w pracy wychowawczej.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2018, 30, 1(59); 195-216
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienność nauczycieli i uczniów w klasie wielokulturowej
Autorzy:
Szempruch, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159173.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
nauczyciel
uczeń
wielokulturowość
międzykulturowość
kultura
edukacja
międzykulturowa/wielokulturowa
indywidualizacja.
Opis:
Cel. Artykuł przedstawia analizę codziennych relacji i wzajemnych oczekiwań dotyczących funkcjonowania nauczyciela i uczniów w warunkach klasy wielokulturowej. Na podstawie omawianej problematyki wielokulturowości i edukacji wielokulturowej autorka poszukuje odpowiedzi na pytania dotyczące przygotowania (się) nauczyciela i klasy na przyjęcie ucznia z innej kultury, możliwości pomocy uczniowi w zaadoptowaniu się do nowych warunków kulturowych i integracji z rówieśnikami oraz sposobów pomocy uczniowi cudzoziemskiemu w osiąganiu sukcesów w szkole. Materiały i metoda. Przegląd i analiza literatury przedmiotu. Wnioski. Budowanie korzystnych relacji w klasie wielokulturowej nie jest łatwym zadaniem. Nauczyciel w realizacji edukacji międzykulturowej niejednokrotnie wchodzi w różne role – mediatora, partnera, doradcy i menadżera zasobów ludzkich. Nauczanie w klasie wielokulturowej wymaga od nauczyciela umiejętności uczenia (się) w grupie i uczenia się opartego na współpracy w celu uwzględnienia we wszystkich działaniach dydaktycznych elementów uczenia się wspólnego życia. Nauczyciel powinien przygotować klasę i rodziców na przyjęcie ucznia z innej kultury oraz tak planować i realizować działania edukacyjne, by stworzyć odpowiednie warunki do edukacji wielokulturowej i zapewnić wsparcie oraz pomoc uczniom cudzoziemskim. Warunkiem efektywnej pracy nauczyciela w klasie wielokulturowej jest przygotowanie środowiska społecznego sprzyjającego osiąganiu cesów również uczniom stanowiącym mniejszość kulturową, świadomość kulturowego ukształtowania samego siebie i otwartość na rzeczywiste poznanie ucznia.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXVII, (2/2022); 117-130
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tutoring a kształtowanie kompetencji przedsiębiorczych – studium przypadku Wydziałowej Indywidualnej Ścieżki Edukacyjnej
Autorzy:
Kwaśny, Jakub
Żur, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197731.pdf
Data publikacji:
2019-01-16
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tutoring
kształcenie
kompetencje przedsiębiorcze
postawy przedsiębiorcze
personalizm
indywidualizacja kształcenia.
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest próba wykazania, że tutoring może być metodą, która wspiera kształtowanie postaw przedsiębiorczych wśród studentów w trzech wymiarach – indywidualnym, relacyjnym i wspólnotowym.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym jest potencjalna rola tutoringu w kształtowaniu postaw przedsiębiorczych na przykładzie Wydziałowej Indywidualnej Ścieżki Edukacyjnej (WISE). Wiodącą metodą badawczą jest studium przypadku oraz studia literaturowe, analiza badań sondażowych, analiza treści i wnioskowanie indukcyjne.PROCES WYWODU: Wywód podzielono na trzy części, tj. (i) analizę literaturową na temat kształtowania postaw przedsiębiorczych oraz tutoringu, (ii) przegląd wykorzystania spersonalizowanych metod kształcenia w szkolnictwie wyższym – studium przypadku oraz (iii) prezentację wyników badań empirycznych w trzech zaproponowanych wymiarach.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza studium przypadku WISE pozwoliła zaobserwować wśród absolwentów programu wzrost poczucia odpowiedzialności za własny rozwój, podniesioną samosterowność oraz ogólną proaktywność studentów.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Tutoring może być stosowany jako metoda kształtująca postawy przedsiębiorcze wśród studentów szkół wyższych i jako taki powinien być wykorzystywany nie tylko w kontekście przedmiotów związanych z przedsiębiorczością.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 43; 85-94
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualizacja języka bohaterów jako element charakterystyki postaci w powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy
Individualization of the characters’ language as an element of their characterization in the novel W pustyni i w puszczy [In desert and wilderness] by Henryk Sienkiewicz
Autorzy:
Warda-Radys, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591628.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Henryk Sienkiewicz
style
individualization of language
styl
indywidualizacja języka
Opis:
W artykule został podjęty temat indywidualizacji języka bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy. Celem badania było stwierdzenie, jakie cechy języka i stylu wypowiedzi przypisane zostały bohaterom oraz jakich środków językowych użył autor omawianej powieści, by wykreowane postacie scharakteryzować jako członków określonej społeczności etniczno-kulturowej i jako konkretne indywidua, obdarzone swoistymi cechami osobowości. Analizie poddano język trzech grup powieściowych postaci. Język czternastoletniego Stasia to język dorosłego człowieka, który przedstawia otaczającą rzeczywistość, tłumaczy ją i komentuje. Ma dużą wiedzę i umiejętności retoryczne. W języku Nel uwidaczniają się przede wszystkim liczne cechy języka dziecięcego (emocjonalność, skłonność do zadawania pytań). Kali to wyraziście zbudowana postać przedstawiciela egzotycznej kultury: prosty, nieco naiwny chłopak, który pod koniec powieści zmienia się w króla Wa-himów. Do indywidualizacji jego języka Sienkiewicz, oprócz specyficznej leksyki (autentycznych słów-cytatów z języka suahili), wykorzystał zjawiska fleksyjne i składniowe. W języku Arabów pojawiają się obce wyrazy (charakterystyczne dla kultury arabsko-islamskiej). Cechą ich języka jest skłonność do hiperbolizacji. Ekspresja negatywna w ich wypowiedziach pośrednio charakteryzuje mówiących jako osoby gwałtowne i okrutne. W języku Sudanki Fatmy można zaobserwować cechy stylu kobiecego: skłonność do emfazy i wyolbrzymień. Autor W pustyni i w puszczy potrafił także dopasować sposób mówienia bohaterów do ich chwilowego nastroju, stanu emocjonalnego.
The topic of the article is the individualization of the characters’ language in the novel W pustyni i w puszczy by Henryk Sienkiewicz. The purpose of the study was to find out what features of the language and style were ascribed to the characters of the novel, and what linguistic means were used by the author to characterize the created characters both as members of an ethnic/ cultural community and particular individuals, endowed with the specific personality traits. The language of three groups of characters has been analysed. The language of fourteen years old Staś is the language of a grown-up man, who describes the surrounding reality, explains it and comments on it. He possesses a large knowledge an the rhetoric skills. The language of Nel reveals primarily numerous features of a child language – emotionality and tendency to asking questions. Kali is a suggestively portrayed member of an exotic culture – a simple, somewhat naive boy, who at the end of the novel changes into the king of the Wa-hima. In order to individualize the language of the characters Sienkiewicz used not only the specific lexis (including the genuine Swahili words), but also the inflection and syntax. In the language of the Arabs there appear foreign words, characteristic of the Arab/Islamic culture. One feature of their language is the tendency to hyperbolizing. The negative expression of their utterances indirectly characterizes them as violent and cruel persons. In the language of a Sudanese Fatma the feminine style features can be observed – the tendency to speak with emphasis and exaggeration. The author was also capable of adjusting the characters’ way of speaking to their momentary moods or affective states.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2017, 16; 267-282
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak powstają normy w demokracji
How norms are formed in a democracy
Autorzy:
Kaufmann, Jean-Claude
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105382.pdf
Data publikacji:
2022-08-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
individualization
democracy
norms
freedom
socialization
indywidualizacja
demokracja
normy
wolność
socjalizacja
Opis:
Wolności oferowane w społeczeństwach indywidualistyczno-demokratycznych cechuje wewnętrzna dwuznaczność: są one zarówno prawdziwe, jak i (częściowo) iluzoryczne. Mają one swoje źródło w świecie wyobrażeń, który, głosząc je, wymusza rzeczywistość, ale ta ostatnia nigdy nie osiąga pełni czystości głoszonych zasad. Poprzez dyskretne, przewrotne mechanizmy nowe ograniczenia wolności są wręcz masowo wprowadzane, co prowadzi do pozornego paradoksu produkcji norm, która przybiera znacznie większe rozmiary niż w starożytnych społeczeństwach. Nie ma w tym nic zaskakującego. Autonomia jednostki właściwa społeczeństwom demokratycznym z konieczności wywołuje społeczną aktywność, polegającą na wytwarzaniu różnych norm i regulacji, nieskończenie bardziej wzmożoną niż w społeczeństwie, w którym instytucje realizują swój ustalony program i kształtują jednostki zgodnie z nim. Wolność w społeczeństwach indywidualistyczno-demokratycznych jest iluzją, ale iluzją, która kreuje rzeczywistość. Jednostka, mniej wolna niż to sobie wyobraża, znajduje się jednak w centrum szeregu wyborów, który—przynajmniej teoretycznie—stale się rozszerza.
The freedoms offered by individualistic-democratic societies are marked by an intrinsic ambiguity: they are both real and (partly) illusory. They are rooted in the universe of representation, which, by proclaiming them, manages to force reality, but without this reality ever attaining the purity of the proclaimed principles. By subtle perverse mechanisms, new limits to freedom are actually introduced on a massive scale, eventually leading to the apparent paradox of a normative production that is much more abundant than in the ancient societies. There is nothing surprising about that. The individual autonomy proper to democratic societies necessarily induces a social activity of producing various norms and regulations, infinitely more intense than in a society where institutions run their established program and construct individuals in accordance with them. Freedom, in individualist-democratic societies, is an illusion, but one which creates reality. The individual, less free than he imagines himself to be, is nevertheless in the middle of a range of choices which does not cease, at least theoretically, to extend.
Źródło:
Przegląd Krytyczny; 2022, 4, 1; 17-26
2657-8964
Pojawia się w:
Przegląd Krytyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 82

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies