Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Serwach, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przedawnienie roszczeń jako przyczyna odmowy wypłaty roszczeń przez ubezpieczyciela
Autorzy:
Serwach, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686057.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo ubezpieczeń
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2013, 72
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r., I ACa 139/20, dotyczącego odpowiedzialności na zasadzie ryzyka za zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części
Gloss to the Judgment of the Court of Appeal in Łódź of 11 August, 2021, I ACa 139/20, Concerning Strict Liability for the Collapse of a Structure or Detachment of its Parts
Autorzy:
Serwach, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50142833.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:
odpowiedzialność samoistnego posiadacza budowli
przyczynienie się poszkodowanego
nienależyty nadzór
ubezpieczenie OC
odpowiedzialność na zasadzie ryzyka
liability of the autonomous possessor of the structure
contribution of the aggrieved party
improper supervision
third party liability insurance
strict liability
Opis:
Tematem niniejszej glosy jest odpowiedzialność samoistnego posiadacza budowli za zawalenie się budowli lub oderwanie jej części. Autorka – na tle głosowanego wyroku – zauważa, że w orzecznictwie sądowym pojęcie budowli ujmowane jest zbyt szeroko. Analogicznie jak pojęcie oderwania się części budowli. Nie każde oderwanie się (takie jak zniszczenie ogrodzenia, wybicie szyby w drzwiach wejściowych czy w balustradzie balkonu) uzasadnia surową odpowiedzialność ich posiadacza samoistnego na zasadzie ryzyka. Należałoby zatem zrewidować dotychczasowe stanowisko w tym zakresie. Zarazem w wielu stanach faktycznych w łańcuch przyczynowości mogą być włączone działania lub zaniechania innych osób, w tym samego poszkodowanego. Powstaje zatem pytanie, czy i w jakim zakresie okoliczności te mogą wpłynąć na odpowiedzialność samoistnego posiadacza oraz jej zakres. W szczególności istotne jest, aby definitywnie zostało rozstrzygnięte, jakie zachowanie poszkodowanego można kwalifikować jako jego przyczynienie się do powstania lub zwiększenia rozmiarów szkody. Rozbieżność stanowiska poszczególnych sądów w tym zakresie przyjmujących skrajne poglądy: od konieczności wystąpienia współwiny (culpa concurens) po wystarczający wymóg zaistnienia współprzyczyny (causa concurens), powoduje dużą niepewność rozstrzygnięcia, które może być odmienne w podobnych stanach faktycznych. Na powyższe pytanie, ale też na inne zagadnienia dotyczące współodpowiedzialności samoistnego posiadacza budowli oraz innych osób, których działanie lub zaniechanie stanowiło jedną z przyczyn powstania szkody stanowią przedmiot rozważań podjętych w glosie do wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r. (I ACa 139/20).
The subject of this gloss is the responsibility of the autonomous possessor for the collapse of a building or detachment of its parts. Having analysed the judgment, the author observes that the concepts of a structure (building) as well as detachment of its parts are interpreted too broadly in judicial decisions. Not every detachment (such as a destroyed fence and broken glass in the front door or in the balcony balustrade) justifies the strict liability of their autonomous possessor. Therefore, the current position in this respect needs revising. However, in many actual situations, the actions or omissions of other people, including the aggrieved party, may be included in the chain of causation. Consequently, the question arises whether and to what extent these circumstances may affect the autonomous possessor‘s liability and its scope. It is particularly important to determine the aggrieved party’s behaviour which can be qualified as contributing to or increasing the extent of the damage. The extreme positions of individual courts in this respect vary from the necessity of complicity (culpa concurens) to the sufficient requirement of complicity (causa concurens), which causes great uncertainty of decisions that may differ under similar circumstances. The above question as well as other issues regarding the co-responsibility of the autonomous possessor of the structure and other people whose actions or omissions resulted in the damage, have been considered in the gloss to the judgment of the Court of Appeal in Łódź of 11 August, 2021 (I ACa 139/20).
Źródło:
Prawo Asekuracyjne; 2023, 2(115), 2; 72-80
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:
Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błąd medyczny a powikłanie. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 11.05.2017 r., I ACa 560/15
Medical error and complication. Gloss to the Judgment of the Court of Appeal in Szczecin of 11 May 2017, I ACa 560/15
Autorzy:
Serwach, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48455534.pdf
Data publikacji:
2023-12-11
Wydawca:
Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:
odpowiedzialność lekarska
błąd medyczny
powikłanie
odszkodowanie i zadośćuczynieniepieniężne
medical liability
medical error
complication
compensation and monetary compensation
Opis:
Przedmiotem glosy jest problematyka powikłania i błędu medycznego, w szczególności rozróżnienia sytuacji, w której mamy do czynienia z błędem objętym odpowiedzialnością cywilną oraz niepożądanym wynikiem leczenia nazywanym potocznie powikłaniem lub niepowodzeniem medycznym. W praktyce lekarskiej kwestia ta budzi wiele wątpliwości praktycznych i prawnych, a jednocześnie ma ogromne znaczenie dla ubezpieczycieli OC. Na tle stanu faktycznego oraz rozważań prowadzonych przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 11 maja 2017 r. (I ACa 560/15) autorka wskazuje, że w razie powstania błędu, niezależnie od jego charakteru (błąd diagnostyczny, błąd terapeutyczny, błąd co do rokowania, błąd wykonawczy), lekarz może ponosić odpowiedzialność cywilną za negatywne skutki, jakie wystąpią u pacjenta (rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała, a nawet zgon). Jeżeli jednak lekarz wykaże, że w konkretnym stanie faktycznym mamy do czynienia z powikłaniem, którego wystąpienie przewiduje aktualna wiedza medyczna, zajdzie następujący mechanizm: jeżeli pacjent został poinformowany o możliwości wystąpienia danego powikłania i wyraził świadomą zgodę – lekarz nie będzie ponosił odpowiedzialności za powstanie negatywnego skutku leczenia. Jeśli jednak lekarz nie wskazał pacjentowi na możliwość wystąpienia określonego powikłania lub pacjent nie wyraził na jego wystąpienie świadomej zgody – lekarz, niestety, nie zwolni się z odpowiedzialności. Przyczyną odpowiedzialności cywilnej będzie w ostatnim przypadku nie tyle fakt wystąpienia błędu medycznego, ile brak uzyskania świadomej zgody pacjenta na możliwość wystąpienia określonego rodzaju powikłania. Czym innym jest także wystąpienie powikłania, a czym innym brak prawidłowej diagnozy w tym zakresie oraz niepodjęcie działań naprawczych wobec pacjenta, u którego ujawnione zostały negatywne skutki podjętej terapii.
This gloss discusses the issues related to complications and medical error, notably the distinction between the error covered by third party liability versus undesirable results of treatment, commonly referred to as a complication or a medical failure. In medical practice, the latter gives rise to a number of practical and legal questions, at the same time being of considerable importance for insurance undertakings offering third party liability insurance. Taking into account the facts of the case and deliberations of the Court of Appeal in Szczecin in its judgment of 11 May 2017 (I ACa 560/15), the author of this gloss indicates that in the event of an error, irrespective of its nature (diagnostic error, therapeutic error, prognosis error, executive error), the doctor may be held liable for negative consequences that occur to the patient (health disorder, bodily injury or even death). However, if a doctor proves that in the case concerned a complication has occurred and that the complication is prognosed by the current medical expertise, the following mechanism applies: if the patient concerned has been advised of the possible occurrence of the complication and has given his or her informed consent to the treatment, the doctor bears no liability for negative results thereof. The cause of liability in the above case would not be a medical error, but the failure to obtain the patient’s informed consent that he or she is aware of possible complications of certain type. A distinction needs also to be made between the occurrence of a complication, the failure to provide a correct diagnosis and/or the failure to take remedial action in respect of the patient who exhibits negative effects of the treatment applied.
Źródło:
Prawo Asekuracyjne; 2023, 3(116), 3; 93-100
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:
Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies