Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "HALCZAK, Bohdan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Między nacjonalizmem i odwetem a pragmatyzmem. Akcja „Wisła” w świetle idei polskiego egoizmu narodowego
Between Nationalism and Retaliation, and Pragmatism: Operation Vistula as seen in the Light of the Idea of Polish National Egoism
Autorzy:
HALCZAK, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046807.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polska, mniejszość ukraińska, akcja „Wisła”, wysiedlenie, deportacja
Poland, Ukrainian minority, Operation Vistula, displacement, deportation
Opis:
28 kwietnia 1947 roku rozpoczęła się w Polsce akcja o kryptonimie „Wisła”. Trwała ona trzy miesiące, a jej celem była likwidacja mniejszości ukraińskiej w Polsce. Komunistyczne władze polskie planowały osiągnąć ten cel poprzez wysiedlenie ludności ukraińskiej z południowo-wschodniej Polski, gdzie zamieszkiwała ona w zwartych skupiskach, a następnie deportowanie jej na ziemie zachodnie i północne i przymusowe osiedlenie w dużym rozproszeniu. W trakcie akcji „Wisła” wojsko oraz siły policyjne wysiedliły ponad 140 tysięcy Ukraińców i członków rodzin mieszanych. Władze komunistyczne liczyły na to, że wysiedlona ludność ukraińska ulegnie szybkiej polonizacji. Mniejszość ukraińska jednak przetrwała. Główny cel akcji „Wisła” nie został zatem zrealizowany.
The operation code-named ‘Vistula’ started in Poland on April 28th, 1947. It aimed at the removal of the Ukrainian minority from Poland. The Polish communist authorities planned to achieve the goal by displacing the Ukrainian population from south-eastern Poland, where the Ukrainians lived in dense communities, and deporting them to the west and north of the country and thus enforce dispersed settlement. During Operation Vistula the army and police forces displaced over 140 thousand Ukrainians and members of mixed families. The communist authorities hoped that the displaced Ukrainian population would be subjected to rapid Polonization. Yet, the Ukrainian minority survived. The primary goal of Operation Vistula was not accomplished.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 2 (118); 195-209
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabór pracowników do państwowych gospodarstw rolnych w województwie zielonogórskim w latach 1950–1956
„Mobilization of pioneers”. Recruitment of employees to the State Farms in the Zielona Gora province in the years 1950–1956
Autorzy:
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546749.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
komunizm
rolnictwo
ziemie zachodnie i północne państwa polskiego
osadnictwo
państwowe gospodarstwa rolne
communism
agriculture
western and northern lands of the Polish state
settlement
Opis:
W niniejszym artykule ukazany został nabór pracowników do państwowych gospodarstw rolnych (PGR) w województwie zielonogórskim prowadzony przez władze komunistyczne w latach 1950–1956. Województwo zielonogórskie zostało utworzone w 1950 r. w zachodniej części kraju. Do roku 1945 tereny te należały do Niemiec. Po II wojnie światowej region został przyłączony do państwa polskiego. Ludność niemiecką wysiedlono, a region zasiedlili polscy osadnicy. Dużą część terenów rolniczych województwa zielonogórskiego zajmowały PGR-y, utworzone w miejsce dawnych niemieckich majątków ziemskich. Po II wojnie światowej majątki te przeszły na własność państwa. PGR-y potrzebowały dużej liczby pracowników, lecz chętnych do zatrudnienia było niewielu. Praca w PGR-ach była ciężka i nisko płatna. Nie zapewniano także zatrudnianym mieszkań. Władze komunistyczne zwabiały do PGR-ów fałszywymi obietnicami młodych ludzi z całego kraju. Akcję tę nazywano „zaciągiem pionierskim”. Po przybyciu na miejsce zwerbowani przekonywali się, że zostali oszukani. Wynagrodzenie, które otrzymywali, nie wystarczało nawet na wyżywienie. Mieszkali często w urągających człowiekowi warunkach. Byli brutalnie wyzyskiwani. Władze komunistyczne wiedziały, że pracownicy PGR-ów znajdują się w trudnej sytuacji. Nie uczyniły jednak niczego, aby tym ludziom pomóc. W 1956 r. akcja „zaciągu pionierskiego” została zakończona.
The article presents the recruitment of employees to the State Farms in the Zielona Gora province, run by the communist authorities in the years 1950–1956. The Zielona Gora province was created in 1950 in the western part of the country. Up to 1945 these areas belonged to Germany. After World War II, the region was attached to the Polish state. The German population was displaced and the region was settled by Polish citizens. A large part of the agricultural areas of the Zielona Gora region was occupied by State Farms. They were former German estates. After World War II, the property was taken over by the state. State Farms needed a large number of employees, but there were few willing to do this job. Work at the State Farms was hard and low paid. Flats were not provided for employees. The communist authorities lured false promises of young people from all over the country to work at the State Farms. This action was called the “mobilization of pioneers”. Upon arrival, young people became convinced that they had been cheated. The remuneration they received for their work was not even enough for food. They often lived in terrible conditions. Young people were brutally exploited. The communist authorities knew that employees of State Farms were in a very difficult situation. However, the authorities did nothing to help these people. In 1956, the “mobilization of pioneers” action was completed.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2019, 13, 4; 69-83
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Lembas (1914–2000). Chairman of the Presidium of the Voivodship National Council in Zielona Góra (1956–1973) and the Voivode of Zielona Góra (1973–1980)
Autorzy:
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590949.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
communism
Polska
Zielona Góra Province
voivode
komunizm
Polska
województwo zielonogórskie
wojewoda
Opis:
W artykule ukazano złożoną postać Jana Lembasa (1914–2000). Wywodzący się z rodziny związanej tradycyjnie z PPS, w okresie okupacji członek AK, po wojnie przeobraził się w żarliwego komunistę. Wszedł w skład partyjnej „nomenklatury” i szybko robił karierę. Jako zwierzchnik administracji państwowej w województwie zielonogórskim, w latach 1956–1980 okazał się niezłym gospodarzem. W dużej mierze dzięki jego staraniom zaniedbane wcześniej województwo rozwijało się. Jan Lembas był jednak postacią powszechnie nielubianą w lokalnym środowisku z racji swojego trudnego, despotycznego charakteru oraz niechętnej postawie wobec Kościoła katolickiego.
The article shows the complex figure of Jan Lembas (1914–2000). A family member of the Polish Socialist Party (PPS), a member of the Home Army (AK), who came out of the family traditionally associated with the Polish Socialist Party (PPS) during the occupation, turned into an ardent communist after the war. He became a member of the party’s “nomenclature” and quickly made a career. As the head of state administration in Zielona Góra Province, in the years 1956–1980 he proved to be a good host. To a large extent thanks to his efforts, the previously neglected voivodeship developed. However, Jan Lembas was a widely disliked figure in the local community due to his difficult, despotic character and reluctant attitude towards the Catholic Church.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2020, 4; 81-104
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wyznania na tożsamość narodową Łemków
Influence of Religion on Lemko National Identity
Autorzy:
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807273.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grekokatolicyzm
Łemkowie
prawosławie
Greek Catholicism
Lemkos
Orthodoxy
Opis:
Łemkowie zamieszkują pogranicze ukraińsko-słowacko-polskie. Od najdawniejszych czasów byli związani z chrześcijaństwem obrządku wschodniego (prawosławiem). W XVI i XVII wieku stali się unitami (grekokatolikami). W XIX i XX wieku część Łemków przeszła na wyznanie prawosławne. Większość pozostała jednak wierna Kościołowi greckokatolickiemu. Współcześnie Łemkowie wyznania greckokatolickiego najczęściej uważają się za przynależnych do narodu ukraińskiego. Łemkowie prawosławni najczęściej uważają się za odrębny naród.
Lemko inhabit the borderland between Ukraine, Slovakia, and Poland. Since ancient times they have been associated with the Eastern Rite Christianity (Orthodox). In the 16th and 17th centuries, they became Uniates (Greek Catholics). In the 19th and 20th century some of Lemko people passed to the Orthodox faith. Most, however, remained loyal to the Greek Catholic Church. Today, the Greek Catholic Lemkos usually think of themselves as members of the Ukrainian people. Orthodox Lemkos usually think of themselves as a separate nation.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 2; 21-43
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola prezydiów rad narodowych w procesie naboru na studia wyższe w latach 1953 – 1956 na przykładzie województwa zielonogórskiego
Autorzy:
Halczak, Bohdan Julian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607628.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
stalinizm, rekrutacja na wyższe uczelnie, województwo zielonogórskie
Opis:
Dnia 2 marca 1953 r. Prezes Rady Ministrów ustalił nową procedurę rekrutacji kandydatów na studia wyższe. Absolwenci szkół średnich, aby podjąć studia wyższe musieli uzyskać pozytywną opinię od władz administracyjnych w swoim powiecie. Władze komunistyczne kierowały do uczelni wyższych młodzież pochodzenia chłopskiego i robotniczego. Młodym ludziom, uznanym za „obcych klasowo” uniemożliwiano podjęcie studiów. Procedura ta obowiązywała do 1956 r. W artykule przedstawiono  proces rekrutacji kandydatów na studia w latach 1950 – 1953 w realiach województwa zielonogórskiego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2019, 74
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Repatriacja czy deportacja? Radziecka akcja repatriacyjna na Słowacji w latach 1945–1948
Repatriation or Deportation? Soviet Repatriation Operations in Slovakia, 1945–1948
Autorzy:
Šmigel’, Michal
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478424.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
The main purpose of a Soviet repatriation action carried out after World War II was to forcibly return to the USSR all Soviet citizens who during the war, for many reasons such as: captivity, forced labor in Germany, emigration or escape, lived their country and settled down in Western and Central Europe. This action did not omit Czechoslovakia. It is possible to highlight particular stages of the process of searching for, arresting and deporting people of Russian and Ukrainian origin and of other nationalities of the Soviet Union living in Czechoslovakia. Initially, those people who were under a relocation duty were appealed by Soviet secret service to appear in special camps or they were brought along by force. At the beginning of 1946, the second stage of repatriation action started. It was carried out by Soviet and Czechoslovak secret services acting in close collaboration. In assistance of Czechoslovak army, they were searching for displaced persons from the Soviet Union in the CSR and forced them to live the Republic. The fact of the matter is that the character of those actions was often rather brutal. Repatriation affected all Soviet citizens regardless their health condition like senility, pregnancy, marital status (some of them were already married to Czechoslovak partners), etc. The most violent acts characterized Czechoslovak forces. The last stage of repatriation action is dated from the beginning of 1947 until the end of 1948. Soviet forces provided Czechoslovak authorities with the list of people who were to be deported from the CSR, as a consequence they were captured and arrested by Czechoslovak secret service. Furthermore, cases of similar actions occurred even in the early 1950s. It is unlikely to estimate the exact number of Soviet citizens (immigrants and refugees) who, after Red Army’s occupation of Slovakia, were not only deported to the Soviet Union but also repatriated in subsequent years.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2010, 1(15); 253-261
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies