Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Pocałunek"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Pocałunek pokoju
Autorzy:
Szwagrzyk, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671149.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Opis:
-
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 1959, 12, 5
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lesbijski* pocałunek to rewolucja. Artaktywizm kobiet nieheteronormatywnych w Polsce
Autorzy:
Małgowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972721.pdf
Data publikacji:
2020-06-08
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2020, 11; 101-118
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pocałunek pokoju w liturgii eucharystycznej i jego symbolika
The kiss of peace in the Eucharistic liturgy and its symbolism
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056675.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
pocałunek pokoju
znak pokoju
pokój
Eucharystia
Msza Święta
kiss of peace
sign of peace
peace
Eucharist
Holy Mass
Opis:
Pisma wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła mówią o przekazywaniu pocałunku pokoju, który stanowił element liturgii eucharystycznej. Taka praktyka była w Rzymie za czasów św. Justyna w połowie II wieku. Na początku III wieku pocałunek następował bezpo-średnio po modlitwie kończącej liturgię słowa. Na Wschodzie i Zachodzie kobiety na zgro-madzeniach były oddzielone od mężczyzn i pocałunek pokoju przekazywali mężczyźni męż-czyznom a kobiety kobietom. Papież Innocenty I nalegał w 416 r., aby pocałunek pokoju był przekazywany po Modlitwie eucharystycznej. Święty Augustyn powiada, że po Modlitwie Pańskiej chrześcijanie obejmują się i przekazują sobie święty pocałunek. Nazywa go znakiem pokoju, który polegał na całowaniu w usta. Taki pocałunek w usta był przekazywany podczas liturgii jeszcze przez wiele następnych wieków. Za czasów Grzegorza Wielkiego uchodził on za naturalne przygotowanie się do przyjęcia Komunii. W X wieku znak ten stał się gestem podkreślającym hierarchiczność zgromadzonych wiernych. Biskup przekazywał go najpierw duchownym wedle godności, a następnie ludowi. Był to symbol jedności, pojednania, pokoju, miłości, jak również hierarchicznej władzy i precedencji. Około XIII wieku zaczęto stopniowo wprowadzać przyrządy pokoju, tzw. osculatoria. Były to małe zdobione tabliczki z metalu, kamienia, kości słoniowej lub z drewna, które przynosił do ołtarza celebrans, by je ucałować i przekazać do ucałowania zgromadzonym na liturgii. W Mszale potrydenckim znak pokoju był przewidziany w Mszach uroczystych i był wymieniany między duchownymi. Celebrans kładł ręce na ramiona diakona i przybliżał lewy policzek do lewego policzka diakona. W tym czasie wypowiadał formułę: Pax tecum, a dia-kon odpowiadał: Et cum spiritu tuo. Diakon przekazywał pokój subdiakonowi, a ten duchow-nym obecnym w prezbiterium. Według Mszału rzymskiego z1970 roku znak pokoju można przekazywać podczas każ-dej Mszy. Jest przekazywany między wszystkimi obecnymi na liturgii, ale jego gest nie był określony. W trzecim wydaniu tego Mszału z 2002 r. na słowa celebransa: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą odpowiada się: Amen. Przez ten gest wierni wyrażają sobie nawzajem eklezjalną komunię i wzajemną miłość.
The writings of the early church fathers speak of the kiss of peace, which was already in the 2nd century part of the Eucharistic liturgy. It was a practice in Rome at the time of Justin Martyr. At the beginning of the 3rd century the kiss occurred immediately after the prayers that concluded the Liturgy of the Word. Both in the East and the West women and men were separated in the assemblies of the faithful, and the kiss of peace was given only by men to men and by women to women. Pope Innocent I insisted in 416 that the kiss of peace should take place after the Eucha-ristic prayer. St. Augustine speaks that after the Lord’s Prayer the Christians embrace one another with the holy kiss. This is a sign of peace, “when your lips draw near to those of your brother”. The kiss of peace in the Christian liturgy was exchanged for several centuries mouth-to-mouth. By the time of Gregory the Great, this gesture was being seen as a natural preparation for Communion. By the 10th century the kiss of peace has assumed a hierarchical position in the liturgy. It began with the bishop and descended through the ranks of the clergy to laity in the congregation. It was a symbol of unity, reconciliation, peace, love and also a symbol of hierarchical power and precedence. About the thirteenth century the use of the instrumentum pacis, or osculatorium, was gradually introduced. This was a little plaque of metal, stone, ivory or wood, generally deco-rated, which was first brought to the altar for the celebrant to kiss and then taken to each member of the congregation. In the Tridentine Mass form of the Roman Rite, the sign of peace was given at Solemn Masses alone and was exchanged only among the clergy. The celebrant, placing his hands upon the arms of the deacon, presented his left cheek to the deacon’s left cheek. At the same time he pronounced the words Pax tecum; to which the deacon replied, Et cum spiritu tuo. The deacon then conveyd the salute to the subdeacon, who give the sign to any other members of the clergy present in choir dress.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 189-205
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znak pokoju w ramach obrzędów przygotowujących do komunii świętej
Autorzy:
Sosnowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676752.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
pocałunek pokoju
znak pokoju
przygotowanie do komunii
ryt rzymski
the kiss of peace
the sign of peace
preparation for communion
roman rite
Opis:
The custom of offering the kiss of peace during the Eucharist goes back to the times of the apostles. Most often it is offered at the beginning of the Eucharistic liturgy. However, in the Roman Rite (from about the end of the 4th century) it is included in the rites of preparation for receiving Holy Communion. The sign that originally expressed the brotherhood among the participants of the assembly, over the centuries, has become a sign of paying homage to those who, for various reasons, are privileged. In addition, closeness to Holy Communion did not support the sign that caused „distraction” – a dispersion of attention focused on the presence of Christ in the Eucharistic signs. Therefore, despite attempts to cultivate the tradition of this sign, it disappeared in the Roman liturgy. The liturgical renewal after the Second Vatican Council restores this rite, but in a new form. The purpose of the prayer is changed: from the personal preparation of the celebrant for communion, it becomes prayer for peace; the kiss of peace is replaced with the „sign of peace”. The pastoral challenge is to care for the sign of peace, so that the participants of the assembly would not refuse this gesture, perceiving it as an obstacle to focus just before the personal reception of the Eucharistic Christ. On the other hand, it is important not to use the sign of peace as an occasion to express only human attitudes (brotherhood, reconciliation, kindness), forgetting that peace is a gift of the Risen One. It should be emphasized that this purely human gesture is an „opportunity” for the sharing of Christ’s gift through which He Himself prepares us for sacramental communion with Himself through the gift of peace.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 39-56
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istotne składniki treści czynności liturgicznych sprawowanych według Justyna Męczennika i ich ewolucja
Essential constituents of the content of the liturgical activitiesperformed according to Justin Martyr and their evolution
Autorzy:
Superson SAC, Jarosław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585092.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Justyn
1 Apologia
lektura biblijna
przepowiadanie
oratio universalis
pocałunek pokoju
Saint Justin
the First Apology
Bible reading
preaching
kiss of peace
Opis:
In the First Apology of Justin Martyr we find information about Christians and their practice of celebrating the Eucharist. In this work, the reading of the word was also described, which consisted of: one reading, preaching, oratio universalis, and also the kiss of peace during the administration of the sacrament of initiation together with the Holy Mass. The author of the article, using sources earlier than the First Apology, as well as those dated over a dozen or several decades after it, tries to present the contemporary state of the liturgy of the word along with its elements and its development. This allowed the identification and closer approach to the essential components of the liturgical activities performed during the Eucharist celebrated in the second century
W Apologii pierwszej św. Justyna Męczennika znajdujemy informacje o chrześcijanach i ich praktyce sprawowania Eucharystii. W dziele tym została opisana także lektura słowa, która składała się z jednej lektury, przepowiadania, oratio universalis, a także z pocałunku pokoju w czasie udzielania sakramentu inicjacji w czasie Mszy Świętej. Autor artykułu, korzystając ze źródeł wcześniejszych niż 1 Apologia, jak i tych datowanych na kilkanaście lub kilkadziesiąt lat po niej, starał się przybliżyć ówczesny stan liturgii słowa wraz z jej elementami oraz jej rozwój. Pozwoliło to na wskazanie i przybliżenie istotnych składników czynności liturgicznych sprawowanych w czasie Eucharystii celebrowanej w II wieku.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 33-52
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies