Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zeman, Krzysztof." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Immunoterapia w leczeniu i profilaktyce nawracających zakażeń dróg oddechowych u dzieci
Autorzy:
Zeman, Krzysztof.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1997, Suplement III, s. [18]-29
Data publikacji:
1997
Tematy:
Układ oddechowy choroby leczenie dziecko
Immunoterapia
Opis:
Materiały XI Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Pediatrów Wojskowej Słuzby Zdrowia; Kościelisko k/Zakopanego, 12-13.06.1997; bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część I. Patofizjologia. Zapalne i neurologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part I. Pathophysiology. Inflammatory and neurological causes of vomiting
Autorzy:
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033240.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
infant
intracranial hypertension
krztusiec
meningitis
newborn
otitis acuta
pertussis
viral gastroenteritis
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
nieżyt żołądkowo-jelitowy
zapalenie ucha środkowego
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Opis:
Vomiting (emesis) is the forceful expulsion of the contents of stomach through the mouth and sometimes the nose. The content of the vomit may be of medical interest. Vomiting can be dangerous if the gastric content gets into the respiratory tract. Vomiting child is at risk of developing and may alter the electrolyte status dehydration. It is normal for newborn and infants to vomit. In most cases, the vomiting will last no longer than one or two days and is not a sign of anything serious. Gastro-oesophageal reflux and food allergy in infancy are common presentations that require considered management. However, persistent vomiting can sometimes be a sign of something more serious, such as a severe respiratory or urinary tract infection, viral gastroenteritis infection, infection of central nervous system. One of the most serious causes of vomiting in infants are elevated intracranial pressure and occlusion of the gastrointestinal tract. In all cases general practitioner has a key role in identifying whether a child needs further investigation and management.
Wymioty to silne wypchnięcie treści żołądkowej poprzez usta/nos na zewnątrz. Ważna jest treść, jaką wymiotuje dziecko. Istnieje wysokie ryzyko aspiracji treści do dróg oddechowych, łatwo może dojść do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. W większości przypadków wymioty u niemowląt i noworodków są epizodyczne, zwykle też mają łagodny przebieg. Najczęściej spowodowane są błędami w karmieniu, refluksem żołądkowo-jelitowym oraz alergią pokarmową. Jednakże przedłużające się wymioty mogą być objawem poważniejszych przyczyn, w tym zapaleń dróg oddechowych, moczowych, zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, nieżytu żołądkowo-jelitowego, a także jednym z ważnych symptomów wzrostu ciśnienia śródczaszkowego czy schorzeń przewodu pokarmowego, wymagających interwencji chirurgicznej. We wszystkich przypadkach rola lekarza pierwszego kontaktu polega na identyfikacji przyczyn, które wymagają dalszej diagnostyki i/lub leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 36-40
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Probiotyki i prebiotyki w chorobach przewodu pokarmowego u dzieci
Probiotics and prebiotics in gastrointestinal diseases in children
Autorzy:
Bąk-Romaniszyn, Leokadia
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030777.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
digestive tract diseases
intestinal microflora
prebiotics
probiotics
probiotyki
prebiotyki
mikroflora jelitowa
choroby przewodu pokarmowego
dzieci
Opis:
Probiotics are viable microorganisms which being consumed in a proper dose exert beneficial effects on the host. Lactic acid bacteria Lactobacillus and Bifidobacterium and selected strains of Streptococcus, Bacillus, yeast Saccharomyces boulardii are most frequently used as probiotics. Dependently on the strain and the dose probiotic bacteria restore natural properly functioning system of intestinal flora, inhibit the development of numerous pathogenic microorganisms, alleviate the course and shorten the duration of bacterial and viral diarrhoea, prevent the occurrence or relieve antibiotic-associated diarrhoea, eliminate or diminish the symptoms of lactose intolerance as well as normalize intestinal motor activity disorders. Prebiotics are substances contained in food (or added to it) which selectively stimulate the growth and/or activity of some strains of probiotic bacteria found in the alimentary tract. Prebiotics improve the content of intestinal biocenosis, intestinal motor activity, regression of clinical symptoms of intestinal inflammatory diseases and have a beneficial effect on intestinal epithelial cells nourishment by stimulation and creation of conditions for the growth of probiotic strains. Probiotics, prebiotics as well as their combination – synbiotics improve in a natural way by multidirectional therapeutic effect of viable bacterial cultures, our health condition, contribute to pharmacological therapy and are more and more important in modern medicine. The study presents the share of probiotics and prebiotics in the formation of alimentary tract biocenosis and their application in the prophylaxis and treatment of selected gastrointestinal diseases.
Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które po spożyciu w odpowiedniej dawce wywierają korzystne działanie na organizm gospodarza. Najczęściej jako probiotyki stosowane są bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bifidobacterium oraz wybrane szczepy Streptococcus, Bacillus, jak również drożdże Saccharomyces boulardii. Zależnie od szczepu i dawki bakterie probiotyczne przywracają naturalny, właściwie funkcjonujący układ mikroflory jelitowej, hamują rozwój wielu mikroorganizmów chorobotwórczych, łagodzą przebieg oraz skracają czas trwania niektórych biegunek bakteryjnych i wirusowych, zapobiegają wystąpieniu lub łagodzą przebieg biegunek poantybiotykowych, likwidują lub zmniejszają objawy nietolerancji laktozy, a także normalizują zaburzenia motoryki jelit. Prebiotyki to substancje zawarte w żywności (bądź do niej dodawane), które selektywnie pobudzają wzrost i/lub aktywność wybranych szczepów bakterii probiotycznych obecnych w przewodzie pokarmowym. Prebiotyki przez stymulację i tworzenie warunków dla wzrostu szczepów probiotycznych poprawiają skład biocenozy jelitowej, motorykę jelit, powodują ustąpienie klinicznych objawów chorób zapalnych jelit oraz wpływają korzystnie na odżywienie komórek nabłonka jelitowego. Probiotyki, prebiotyki, jak również ich połączenie – synbiotyki, w sposób naturalny, przez wielokierunkowe oddziaływanie lecznicze żywych kultur baterii, poprawiają stan naszego zdrowia, wspomagają terapie farmakologiczne i mają coraz większe znaczenie w nowoczesnej medycynie. W pracy omówiono udział probiotyków i prebiotyków w kształtowaniu się biocenozy przewodu pokarmowego oraz ich zastosowanie w profilaktyce i leczeniu wybranych chorób przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 16-22
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Probiotyki i prebiotyki w profilaktyce i leczeniu chorób u dzieci
Probiotics and prebiotics in the prevention and treatment of diseases in children
Autorzy:
Bąk-Romaniszyn, Loakadia
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031648.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
intestinal microflora
prebiotics
prebiotyki
prevention
probiotics
treatment
probiotyki
mikroflora jelitowa
dzieci
profilaktyka
leczenie
Opis:
Probiotics are viable microorganisms which after consumption, dependently on the strain and dose, exert beneficial effect on the host’s organism. Lactic acid bacteria Lactobacillus and Bifidobacterium and selected strains of Streptococcus, Bacillus as well as Saccharomyces boulardii yeast are most frequently used as probiotics. Probiotics have a favourable effect on the composition of alimentary tract ecological environment demonstrating antagonism in relation to numerous pathogenic microorganisms colonizing gastrointestinal mucosa. The presence of fermentative bacteria in the intestine, mainly lactic acid bacilli, particularly adhesive types prevents from bacterial dislocation and enterotoxemia, normalizes intestinal motor activity disorders and diminishes the symptoms of lactose intolerance. Prebiotics are substances naturally contained in food (or added to it) which selectively stimulate growth and/or activity of some strains of probiotic bacteria found in the alimentary tract. Probiotics and prebiotics as well as their combination – synbiotics are found in food, milk mixtures, pharmacological preparations, food additives, dietary supplements and they improve in a natural way our health condition and are of greater importance in modern medicine. The study presents the share of probiotics and prebiotics in the formation of alimentary tract biocenosis and their application in the prophylaxis and treatment of selected diseases in children, such as: bacterial and viral diarrhoea, antibiotic-induced disbiosis, necrotizing enterocolitis, intestinal colic, non-specific enteritis, alimentary tract dysfunction.
Probiotyki to mikroorganizmy, które wywierają korzystne działanie na organizm gospodarza po spożyciu przez niego odpowiedniej dawki określonego szczepu. Najczęściej jako probiotyki stosowane są bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bifidobacterium oraz wybrane szczepy Streptococcus, Bacillus, a także drożdże Saccharomyces boulardii. Probiotyki wpływają korzystnie na skład środowiska ekologicznego przewodu pokarmowego, wykazując antagonizm w stosunku do drobnoustrojów chorobotwórczych kolonizujących błonę śluzową przewodu pokarmowego. Obecność w jelicie bakterii fermentacyjnych, głównie pałeczek kwasu mlekowego, a zwłaszcza typów adhezyjnych, chroni przed dyslokacją bakteryjną i enterotoksemią, normalizuje zaburzenia motoryki jelit i zmniejsza objawy nietolerancji laktozy. Prebiotyki to substancje naturalnie zawarte w żywności (bądź do niej dodawane), które selektywnie pobudzają wzrost i/lub aktywność wybranych szczepów bakterii probiotycznych obecnych w przewodzie pokarmowym. Probiotyki i prebiotyki, jak również ich połączenie – synbiotyki, występują w pożywieniu, mieszankach mlecznych, preparatach farmakologicznych, dodatkach do żywności, suplementach dietetycznych i w sposób naturalny poprawiają stan naszego zdrowia oraz mają coraz większe znaczenie w nowoczesnej medycynie. W pracy omówiono udział probiotyków i prebiotyków w kształtowaniu się biocenozy przewodu pokarmowego oraz w profilaktyce i leczeniu wybranych chorób u dzieci, jak: biegunki bakteryjne i wirusowe, dysbioza poantybiotykowa, martwica jelit noworodków, kolka jelitowa, nieswoiste zapalenia jelit, zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 176-181
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza hospitalizacji na oddziale pediatrycznym szpitala wojewódzkiego ze szczególnym uwzględnieniem chorób dolnych dróg oddechowych
An analysis of hospitalisations in the paediatric unit of a provincial hospital with special emphasis on lower respiratory diseases
Autorzy:
Jankowska-Folusiak, Joanna
Dębicki, Leszek
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034009.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
child
hospitalisation
pneumonia
zapalenie płuc
hospitalizacja
dziecko
Opis:
Pneumonia is a common cause of paediatric hospitalisations. Aim: The aim of the study was to assess the hospitalisation structure of a non-specialised paediatric unit as well as to perform a thorough evaluation of paediatric patients hospitalised due to pneumonia. Attention was also paid to recent changes in the clinical picture of pneumonia. Material and methods: A retrospective analysis of medical records of children treated in the paediatric unit of the Janusz Korczak Provincial Specialist Hospital between 2011 and 2012, with particular emphasis on patients hospitalised due to pneumonia (ICD-10 codes J12–J18), was performed. Results: Pneumonia accounted for 12.7% of all hospitalisations in the non-specialised paediatric unit between 2011 and 2012; most of hospitalisations occurred during the winter and early spring months, with a peak incidence in March. Bronchial obstruction occurred in 39.9% of cases, mainly in infants. Extensive inflammatory lesions were noted in X-ray reports in only 26% of patients; inflammatory lesions were mostly described as interstitial lesions or patchy densities in the pulmonary hilar region in other cases. X-ray images were interpreted as normal in up to 24.6% of children, which did not reflect the typical auscultatory changes. Cefuroxime sodium was the most commonly used first-line antibiotic (51.5%), followed by macrolides (34%), including macrolides in combination with β-lactam antibiotics in 26% of cases, and third-generation cephalosporins (25.7%). Conclusions: Lower respiratory diseases, mainly pneumonia often accompanied by bronchial obstruction, were the most common cause of paediatric hospitalisations in the paediatric unit of the provincial hospital. Interstitial lesions and perihilar densities seem to be the most typical radiological image in children. Adjustment of antibiotic therapy to the current guidelines and recommendations allows better treatment optimisation.
Zapalenie płuc stanowi ważną przyczynę hospitalizacji dzieci. Cel pracy: Celem pracy była analiza struktury hospitalizacji niesprofilowanego oddziału pediatrycznego oraz szczegółowa analiza pacjenta pediatrycznego hospitalizowanego z powodu zapalenia płuc. Zwrócono również uwagę na zmiany obrazu klinicznego zapalenia płuc w ostatnich latach. Materiał i metoda: Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej dzieci leczonych na Oddziale Pediatrycznym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Słupsku w latach 2011–2012, ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów hospitalizowanych z rozpoznaniem zapalenia płuc (kody J12–J18 według ICD-10). Wyniki: Zapalenia płuc w okresie 2011–2012 były przyczyną 12,7% hospitalizacji na niesprofilowanym oddziale pediatrycznym, najczęściej w miesiącach zimowych i wczesną wiosną, z marcowym szczytem zachorowań. W 39,9% przypadków chorobie towarzyszyła obturacja oskrzeli, szczególnie często w grupie niemowląt. Opis zdjęć rentgenowskich klatki piersiowej jedynie u 26% chorych podkreślał rozległe zmiany zapalne; w większości pozostałych przypadków zmiany zapalne określano jako śródmiąższowe lub smużkowate zagęszczenia w okolicach wnęk płuc. Aż u 24,6% dzieci zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej opisano jako prawidłowe, co nie odzwierciedlało typowych zmian osłuchowych. Najczęściej (51,5%) jako antybiotyk pierwszego rzutu stosowano cefuroksym sodu, 25,7% pacjentów otrzymywało cefalosporyny III generacji, a 34% makrolidy, w tym 26% makrolidy w terapii skojarzonej z antybiotykami β-laktamowymi. Wnioski: Najczęstszą przyczyną hospitalizacji dzieci na analizowanym oddziale pediatrycznym szpitala wojewódzkiego były choroby dolnych dróg oddechowych, głównie zapalenie płuc, często z towarzyszącą obturacją. Zmiany śródmiąższowe i zagęszczenia przywnękowe wydają się obecnie najbardziej charakterystycznym obrazem zapalenia płuc w badaniu radiologicznym u dzieci. Dostosowywanie sposobu leczenia antybiotykami do istniejących rekomendacji i zaleceń pozwala na coraz lepszą optymalizację leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 310-317
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena fenotypu i haplotypu pacjentów z chorobą trzewną hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Immunologii i Nefrologii Instytutu „Centrum Zdrowia Matki Polki” w Łodzi w latach 2012–2018
An assessment of phenotype and haplotype in patients with coeliac disease hospitalised in the Department of Paediatrics, Immunology and Nephrology of the Polish Mother’s Memorial Hospital – Research Institute in Łódź between 2012 and 2018
Autorzy:
Szałowska-Woźniak, Dorota
Zeman, Krzysztof
Bąk-Romaniszyn, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034866.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HLA-DQ2
HLA-DQ8
choroba trzewna (celiakia)
transglutaminaza tkankowa
Opis:
Introduction: Coeliac disease is a genetically determined intolerance to gluten found in European cereal grains (wheat, rye, barley). Four clinical forms of coeliac disease have been distinguished: classical, non-classical, subclinical and potential. According to the ESPGHAN (European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition) 2012 criteria, coeliac disease is diagnosed in a patient with clinical manifestations indicative of coeliac disease, tissue-transglutaminase antibody titers with levels >10 times the upper limit of normal, who is tested positive for endomysial antibodies and HLA-DQ2 and/or HLA-DQ8 haplotype. Inclusion of and compliance with a gluten-free diet is the only appropriate treatment for patients diagnosed with coeliac disease. Aim: The aim of the study was to perform a haplotype and phenotype analysis in children diagnosed for coeliac disease in the Department of Paediatrics, Immunology and Nephrology of the Polish Mother’s Memorial Hospital – Research Institute in Łódź in the years 2012–2018. Material and methods: A total of 40 patients aged between 12 months and 17 years and 3 months (mean age 7 years and 1 month), including 24 girls and 16 boys, hospitalised in the Department due to suspected coeliac disease were included in the study. The presented findings were part of standard diagnostic management following a child’s admission to hospital. Results: Two cases of classical and 38 cases of non-classical coeliac disease were diagnosed in the study group of 40 patients. A total of 31 children presented with HLA-DQ2, 5 with HLA-DQ8, and 4 with DQ2/DQ8. Conclusions: The non-classical form of coeliac disease and HLA-DQ2 genotype were the most common findings in patients with coeliac disease.
Wstęp: Choroba trzewna (celiakia) to genetycznie uwarunkowana nietolerancja glutenu, występującego w ziarnach zbóż europejskich (pszenicy, żyta, jęczmienia). Wyróżniamy cztery postacie kliniczne choroby trzewnej: klasyczną, nieklasyczną, subkliniczną i potencjalną. Celiakię rozpoznajemy (według European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition – ESPGHAN z 2012 roku), gdy u pacjenta z objawami klinicznymi wskazującymi na chorobę trzewną stwierdzimy ponaddziesięciokrotnie wyższe niż górna granicy normy stężenie przeciwciał dla transglutaminazy tkankowej, obecność przeciwciał endomyzjalnych i haplotypu HLA-DQ2/HLA-DQ8. Jedyną właściwą metodą postępowania z pacjentem, u którego rozpoznano chorobę trzewną, jest wprowadzenie i przestrzeganie diety bez glutenu. Cel: Celem pracy była analiza fenotypu i genotypu dzieci diagnozowanych w kierunku choroby trzewnej w latach 2012–2018 w Klinice Pediatrii, Immunologii i Nefrologii Instytutu „Centrum Zdrowia Matki Polki” w Łodzi. Materiał i metody: Czterdzieścioro pacjentów, w wieku od 12. miesiąca życia do 17 lat i 3 miesięcy (średnia 7 lat i 1 miesiąc), w tym 24 dziewczęta i 16 chłopców, hospitalizowanych w Klinice z powodu podejrzenia choroby trzewnej. Prezentowane wyniki badań stanowiły część standardowej diagnostyki, wykonywanej po przyjęciu dziecka do szpitala. Wyniki: Wśród zbadanych 40 pacjentów fenotypowo rozpoznano 2 przypadki klasycznej i 38 nieklasycznej choroby trzewnej. W badanej grupie 31 dzieci prezentowało haplotyp HLA-DQ2, 5 – HLA-DQ8 i 4 – DQ2 i DQ8. Wnioski: Najczęściej u pacjentów z celiakią w badanej grupie występowała nieklasyczna postać choroby trzewnej i z genotypem HLA-DQ2.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 4; 396-401
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies