Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal law," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Commentary to the Supreme Court resolution of 20 september 2018, I KZP 5/18
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596768.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    employee in criminal law
    criminal and legal protection of employee rights
    criminal law
    employment relationship
    Opis:
    The Supreme Court, in the ruling which is subject to this commentary, addresses the notion of an employee referred to in Article 218 § 1a of the Criminal Code. The court discussed the issue of the designation and limits of the notion of “employee” and the subject-matter of protection of the provision referred to above along with its scope. The commentator – in this context – analyses the Supreme Court’s thinking. The commentary’s author agrees in most part with the belief that “the scope of Article 218 § 1a CrC covers only persons who are employees within the meaning of Article 2 LC and Article 22 § 1 and § 11 LC”, though he deems it incomplete as one also needs to take into account Article 8(2a) of the act on social insurance, where – with regard to social insurance – the notion of an employee is slightly broader than the one included in the provisions of the Labour Code. The commentator believes it legitimate that the subject-matter of protection of Article 218 § 1a CrC includes all employee rights resulting from an employment or social insurance relationship. The commentator shares the de lege ferenda postulate for the “protection under Article 218 § 1a CrC to include also persons in employment relationships other that a contract of employment” and, which the Court did not address in the discussed resolution, the civil law relationship referred to in Article 8(2a) of the Social Insurance Act.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 205-216
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada terytorialności w kontekście przepisów Kodeksu karnego, Kodeksu karnego skarbowego i Kodeksu wykroczeń
    The principle of territoriality in the context of the provisions of the Criminal Code, the Fiscal Criminal Code and the Offense Code
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158864.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    zasada terytorialności
    prawo karne
    prawo karne skarbowe
    prawo wykroczeń
    principle of territoriality
    criminal law
    criminal fiscal law
    offense law
    Opis:
    Analiza badawcza koncentruje się na zasadzie terytorialności z Kodeksu karnego (art. 5 i art. 115 § 15), Kodeksu wykroczeń (art. 3 § 1), Kodeksu karnego skarbowego (art. 3 § 2, art. 53 § 9 i 10). Ustawodawca używa w rozważanym kontekście szeregu pojęć wymagających rozważenia, a mających zasadniczy wpływ na przedmiot badawczy. Wśród nich wskazać można: terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, polski statek wodny, polski statek powietrzny, stałą platformę umieszczoną na szelfie kontynentalnym, wyłączną strefę ekonomiczną znajdującą się poza morzem terytorialnym, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia, oraz ich zasobów naturalnych. Autor stara się określić ich zakres oraz właściwe, odpowiadające tym pojęciom desygnaty.
    The research analysis focuses on the principle of territoriality from the perspective of: the Criminal Code (art. 5 and art. 115 § 15), the Offense Code (art. 3 § 1), the Fiscal Criminal Code (art. 3 § 2, art. 53 § 9 and 10). In the considered context, the legislator uses a number of terms, that require consideration and have a fundamental impact on the subject of research. These include: the territory of the Republic of Poland, a Polish ship, Polish aircraft, a permanent platform located on the continental shelf, the exclusive economic zone outside the territorial sea in which the Republic of Poland – on the basis of internal law and in accordance with international law – performs the rights relating to exploration and exploitation of the seabed and its subsoil and their natural resources. The author tries to define theirs scope and the appropriate designations corresponding to these concepts.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (30), 1; 87-104
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 20 września 2018 roku, I KZP 5/18
    Commentary to the Supreme Court resolution of 20 september 2018, I KZP 5/18
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595952.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    employee in criminal law
    criminal and legal protection of employee rights
    criminal law
    employment relationship
    pracownik w prawie karnym
    karnoprawna ochrona praw pracownika
    prawo karne pracy
    stosunek pracy
    Opis:
    Sąd Najwyższy w orzeczeniu, które było przedmiotem glosowania, poruszył kwestię pracownika, o którym mowa w art. 218 § 1a k.k. Sąd ten odniósł się do zagadnienia, jaki jest desygnat i jakie są granice pojęcia „pracownik”, a także co jest przedmiotem ochrony powyżej wskazanego przepisu, jaki jest jej zakres. Glosator – w tymże kontekście – poddał analizie myśl Sądu Najwyższego. Autor glosy zgodził się w głównej mierze z poglądem, że „zakresem art. 218 § 1a k.k. objęte są tylko osoby będące pracownikami w rozumieniu art. 2 k.p. i art. 22 § 1 i § 11 k.p.”, uznał go jednak za niepełny, bowiem należy mieć także na względzie w przypadku przestępstwa z art. 218 § 1a k.k., art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, gdzie – w przypadku ubezpieczeń społecznych – pojęcie pracownika jest nieco szersze niż to zawarte w przepisach kodeksu pracy. Glosator uznał za zasadne twierdzenie, że przedmiotem ochrony art. 218 § 1a k.k. są wszelkie prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego oraz podzielił postulat de lege ferenda, „aby ochroną art. 218 § 1a k.k. objąć również osoby pozostające w stosunkach zatrudnienia innych niż stosunek pracy” i – o czym nie wspomniał sąd w glosowanej uchwale – stosunek cywilnoprawny, o którym mowa w art. 8 ust 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
    The Supreme Court, in the ruling which is subject to this commentary, addresses the notion of an employee referred to in Article 218 § 1a of the Criminal Code. The court discussed the issue of the designation and limits of the notion of “employee” and the subject-matter of protection of the provision referred to above along with its scope. The commentator – in this context – analyses the Supreme Court’s thinking. The commentary’s author agrees in most part with the belief that “the scope of Article 218 § 1a CrC covers only persons who are employees within the meaning of Article 2 LC and Article 22 § 1 and § 11 LC”, though he deems it incomplete as one also needs to take into account Article 8(2a) of the act on social insurance, where – with regard to social insurance – the notion of an employee is slightly broader than the one included in the provisions of the Labour Code. The commentator believes it legitimate that the subject-matter of protection of Article 218 § 1a CrC includes all employee rights resulting from an employment or social insurance relationship. The commentator shares the de lege ferenda postulate for the “protection under Article 218 § 1a CrC to include also persons in employment relationships other that a contract of employment” and, which the Court did not address in the discussed resolution, the civil law relationship referred to in Article 8(2a) of the Social Insurance Act.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 211-222
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo handlu niewolnikami (art. 8 p.w.k.k.)
    Crime of Slave Trade (art. 8 p.i.c.c.)
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754225.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niewolnictwo
    handel niewolnikami
    handel niewolnikami w polskim prawie karnym
    slavery
    slave trade
    slave trade in Polish criminal law
    Opis:
    Przedmiotem rozważań jest przestępstwo handlu niewolnikami, stypizowane w art. 8 przepisów wprowadzających kodeks karny. Autor rozważa genezę przepisu art. 8 p.w.k.k., przedmiot ochrony, podmiot, stronę podmiotową, stronę przedmiotową przestępstwa handlu niewolnikami; próbuje scharakteryzować m.in. pojęcia „niewolnictwa”, „handlu niewolnikami”, „oddania innej osoby w stan niewolnictwa”, „utrzymywania w stanie niewolnictwa”, odwołując się do poglądów wyrażanych w doktrynie i judykaturze. Autor wskazuje w konkluzji, że przestępstwo z art. 8 p.w.k.k. bierze swe źródło z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Przedmiotem ochrony art. 8 p.w.k.k. jest wolność oraz godność człowieka. Podmiot sprawczy jest powszechny. Przestępstwo ma charakter wieloodmianowy; umyślny, toteż popełnione może być w zamiarze bezpośrednim, jak również, wydaje się, ewentualnym; jest zbrodnią ściganą z oskarżenia publicznego; popełnione może zostać przez działanie; zaniechanie zaś wydaje się realizowalne w przypadku utrzymywania osoby w stanie niewolnictwa. Zagadnienie niewolnictwa interpretować należy w świetle definicji legalnej, zaś handel niewolnikami w kontekście definicji ustawowej handlu ludźmi. Handel niewolnikami może mieć charakter chociażby jednorazowej transakcji – nawet nieodpłatnej – w stosunku choć do jednej osoby będącej jej przedmiotem.
    The subject of consideration is the crime of slave trade, specified in art. 8 of provisions introducing the criminal code (hereinafter: p.i.c.c.). The author considers the genesis of the provision of art. 8 p.i.c.c., subject of protection, object, subject side, object side of the slave trade crime; attempts to characterize, among others, the concepts of “slavery”, “slave trade”, “putting another person into a state of slavery”, “maintaining in state of slavery”, referring to the views expressed in doctrine and jurisprudence. The author points out, that the crime of art. 8 p.i.c.c. takes source from international agreements, of which the Republic of Poland is a party. The subject of protection of art. 8 p.i.c.c. is freedom and human dignity. The causative object is universal. The crime has many-varieties and intentional nature; it can be committed with the direct intention and also seems possible - possible intention; is a felony prosecuted by public accusation; may be committed by action, omission seems feasible in the case of the keeping a person in a state of slavery. The issue of slavery should be interpreted in the light of the legal definition, and slave trade in the context of the statutory definition of human trafficking. The slave trade can have even a one-time transaction nature – even free of charge – in relation to one person being its subject (what is sufficient to implement this crime).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 2; 133-151
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo oraz wykroczenie skarbowe firmanctwa (art. 55 k.k.s.) w kontekście znamion ustawowych
    Fiscal crime and fiscal offense of the companying disguising (art. 55 Fiscal Criminal Code) – in the context of statutory features
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24987656.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    firmanctwo
    delikt firmanctwa
    polskie prawo karne skarbowe
    wykroczenie skarbowe
    przestępstwo skarbowe
    company’s disguise
    delict of the companying disguising
    polish criminal fiscal law
    fiscal offense
    fiscal crime
    Opis:
    Czyn zabroniony firmanctwa ujęty w przepisach kodeksu karnego skarbowego przyjmuje dwie postaci czynu zabronionego: przestępstwa skarbowego (art. 55 §§ 1 i 2 k.k.s.) oraz wykroczenia skarbowego (art. 55 § 3 k.k.s.). Istotą firmanctwa, jak wskazuje się w doktrynie, „jest prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zakamuflowany lub też ukrywanie rzeczywistych jej rozmiarów z wykorzystaniem do tego podstawionego podmiotu, co naraża podatek na uszczuplenie” (F. Prusak); sprawca, realizując określony w art. 55 k.k.s. delikt, posługuje się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą innego podmiotu i naraża podatek na uszczuplenie. Przedmiotem omawianego czynu zabronionego jest interes finansowy Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego – interes fiskalny państwa – oraz Unii Europejskiej (indywidualny przedmiot ochrony), a także wtórnie, jako uboczny przedmiot ochrony, legalny porządek rejestrowy przedsiębiorców, co wywieść można także z kontekstu poglądów wyrażanych w literaturze przedmiotu. Firmantem, tzn. sprawcą ujętym w definicji art. 55 § 1 k.k.s., może być jedynie podatnik prowadzący działalność gospodarczą określoną w art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej, na co również zwraca się uwagę w doktrynie oraz judykaturze. Omawiane skarbowe przestępstwo lub wykroczenie ma charakter indywidualny, może zostać popełnione wyłącznie umyślnie, w formie działania (po stronie firmanta), w zamiarze bezpośrednim. Pod rozwagę zostaje poddany postulat, aby w wypadku mniejszej wagi, jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, czyn z art. 55 § 1 k.k.s. był klasyfikowany jako wykroczenie skarbowe.
    The prohibited act of the companying disguising included in the provisions of the Fiscal Criminal Code takes two forms: a fiscal crime (art. 55 § 1 and 2 of the Fiscal Criminal Code) and a fiscal offense (art. 55 § 3 of the Fiscal Criminal Code). In the doctrine exist a view, that the essence of the companying disguising is to conduct business in a camouflaged manner or to hide its actual size with the use of a substituted entity, which exposes the tax to depletion (F. Prusak); the perpetrator realizing the delict defined in art. 55 of the Fiscal Criminal Code, uses the name or surname, name or company name of another entity, exposing the tax to depletion. The subject in the discussed prohibited act in question is the financial interest of the State Treasury, local government units – fiscal interest of the state – and European Union (individual subject of protection), and secondarily as a secondary subject of protection, registration order of entrepreneurs; what can also be derived from the context of views expressed in the literature of the subject. The „main” perpetrator („firmant”), i.e. the perpetrator defined in art. 55 § 1 of the Fiscal Criminal Code, could be only a taxpayer running a business, specified in art. 3 point 9 of the tax ordinance, which is also accentuated in the doctrine and judicature. The fiscal crime or offense in question is individual in nature, it may be committed only intentionally, in the form of an action (on the side of the „firmant”), with a direct intention. On the consideration is given the postulate, that in the case of a lesser importance if the amount of tax exposed to depletion is small value, the art. 55 § 1 of the Fiscal Criminal Code was classified as a fiscal offence.
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 3; 99-119
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwość podmiotowa w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze (art. 9 pkt 1)
    Objective jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act (art. 9 point 1)
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158781.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Prawo lotnicze
    przestępstwa i wykroczenia
    odpowiedzialność karna
    właściwość podmiotowa
    crimes and offenses
    criminal liability
    objective (personal) jurisdiction
    Aviation Law Act
    Opis:
    W artykule poruszone zostaje zagadnienie właściwości podmiotowej w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze, a popełnionych za granicą, którego zrąb określony został tamże w art. 9 pkt 1. Narracja wiedzie przez zagadnienia czynów zabronionych warunkujących karalność, przybierających postać konkretnych przestępstw oraz wykroczeń, kwestie podmiotowe oraz zagadnienia z zakresu strony przedmiotowej. Wyrażony zostaje pogląd, że w analizowanym przypadku ma również generalnie, co do zasady, zastosowanie warunek podwójnej przestępności czynu z art. 111 k.k. (co do przestępstw, a także odpowiednio w drodze analogii – jak się wydaje – do wykroczeń, jeśli chodzi o § 1 i 2 art. 111), oraz że ustawodawca realizuje dyspozycję art. 3 § 2 k.w., który określa, że odpowiedzialność za wykroczenie popełnione za granicą zachodzi tylko wtedy, gdy przepis szczególny taką odpowiedzialność przewiduje (co do wykroczeń).
    In the article is raised the issue of objective (personal) jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act and committed abroad, the framework of which was defined therein in art. 9 point 1. The narration leads through the issues of prohibited acts – that determine the punishability – taking the form of specific crimes and offenses, issues of the object and issues related to the matter of subjective side. The view was expressed, that in the analyzed question, the condition of double criminality specified in art. 111 Criminal Code does generally – in principle – apply (to the crimes, and appropriately by analogy – it seems – to the offenses when it comes to § 1 and 2 of Art. 111 of the Criminal Code), and that legislator fulfill the disposal of art. 3 § 2 of the Offense Code, which specifies that liability for an offense committed abroad occurs only when a special provision provides such liability (to the offenses).
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (31), 2; 43-60
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies