Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "documentation," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Kompleksowa, cyfrowa dokumentacja fotogrametryczna wzgórza zamkowego w Rabsztynie k. Olkusza
    Autorzy:
    Boroń, A.
    Borowiec, M.
    Wróbel, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/131092.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    wzgórze zamkowe
    fotogrametria
    dokumentacja cyfrowa
    castle hill
    photogrammetry
    digital documentation
    Opis:
    W referacie omówiono technologię fotogrametrycznej inwentaryzacji wzgórza zamkowego w Rabsztynie zastosowaną dla pozyskania dokładnej, kompleksowej dokumentacji zarówno topografii jak i architektury wzgórza. Dla potrzeb mapy sytuacyjno-wysokościowej i NMT wykonano zdjęcia lotnicze w skali 1:2000 o pokryciu podłużnym 80%. W wyniku ich opracowania, w lokalnym układzie współrzędnych, powstał numeryczny model terenu oraz cyfrowa mapa sytuacyjno-wysokościowa wzgórza i ruin zamku w skali 1:200. W trudnodostępnych obszarach pomiar fotogrametryczny uzupełniono pomiarem bezpośrednim. Osobnym zadaniem była cyfrowa inwentaryzacja architektoniczna pozostałości zamków, wykonana z dokładnością odpowiadającą dokumentacji w skali 1:50. Wszystkie elewacje przedstawiono w postaci fotoplanów cyfrowych o rozdzielczości terenowej 2.0 mm/piksel.. Zdjęcia fotogrametryczne wykonano z wykorzystaniem dwóch kamer pomiarowych: szerokokątnej UMK 10/1318 i normalnokątnej UMK 20/1318. Jako materiał negatywowy wykorzystano panchromatyczne błony cięte TMAX 100 Professional firmy KODAK. Ze względu na ukształtowanie terenu niektóre stereogramy wykonano z 25 metrowego podnośnika hydraulicznego. Część zdjęć wykonano z wykorzystaniem kamery cyfrowej KODAK DCS PROFESSIONAL o 6 milionowej matrycy CCD. Dokumentację uzupełniły 5 rzutów i 2 przekroje zamku.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2004, 14; 1-11
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propozycja uproszczonego opracowania metrycznego obiektów zabytkowych
    Proposal for simplified metrical documentation of historic monuments
    Autorzy:
    Wróbel, A.
    Blicharz, M.
    Lisowska-Woś, A.
    Kubica, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050712.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    inwentaryzacja zabytków
    fotografia
    dystorsja
    orientacja stereogramu
    wizualizacja
    documentation of monuments
    photography
    distortion
    orientation of stereopair
    visualisation
    Opis:
    Pełna inwentaryzacja obiektu zabytkowego wymaga dużych nakładów finansowych. Wiele niszczejących obiektów nigdy nie doczeka się inwentaryzacji właśnie z powodu braku pieniędzy. Dotyczy to zwłaszcza lokalnych zabytków znajdujących się w małych miasteczkach i wioskach poza znanymi rejonami turystycznymi. Niekiedy ogranicza się koszty prac realizując tylko etap pozyskania materiałów geodedezyjno-fotogrametrycznych. Zakłada się wówczas, _e opracowanie tych materiałów wykonane zostanie w razie potrzeby w terminie późniejszym. Można uprościć pozyskanie materiałów fotograficznych na, tyle, aby mogli to zadanie wykonać przeszkoleni fotoamatorzy. Opracowana na tej podstawie dokumentacja nie spełni, co prawda wymogów dokładnościowych podanych w wytycznych technicznych G-3.4, ale przynajmniej powstanie. Aby uzyskać rozsądne dokładności należy rozwiązać problem dystorsji obiektywu, która w popularnych aparatach jest nieraz bardzo duża. Istnieją łatwo dostępne programy komputerowe poprawiające obraz i posiadające bazę dystorsji typowych obiektywów. Można w ten sposób wielokrotnie zmniejszyć wpływ dystorsji. Drugi problem to pomiar osnowy umożliwiającej orientacje zdjęć. Orientacje stereogramów zdjęć czy też sieci zdjęć można wykonać wykorzystując pomierzone na obiekcie długości wybranych odcinków i zakładając pionowość pewnych linii czy te_ płaszczyzn Jeżeli nie ma możliwości pozyskania zdjęć i wykonania pomiarów, które posłużą do opracowania klasycznej dokumentacji fotogrametrycznej (w postaci rzutów, przekrojów itp.) obraz zabytkowego obiektu można zachować wykonując panoramy, animacje, wizualizacje 3D lub zestaw anaglifów do obserwacji stereoskopowej.
    Full documentation of a monument requires high cost to be borne. Many decaying objects will not survive long enough to be documented because of such cost. This affects mostly monuments located in small cities in villages, outside popular tourist destinations. Sometimes, the costs are reduced by limiting the documentation activity to the acquisition of the geodesic and photogrammetric information. This is based on an assumption that analysis of those materials may be made at a later time as well. Technical requirements for the photographic documentation can be simplified well enough, so that trained amateurs can make this documentation. Data acquired that way will not satisfy the requirements of the G-3.4 norm, but will at least survive. In order to obtain satisfying results, the problem of the lens distortion has to be resolved. In amateur cameras, such distortion can be quite strong. There is some easily accessible software containing databases of typical lenses and their specific distortion, capable of automatically applying necessary corrections. The effect of the distortions can be heavily limited with use of such solutions. Another problem is the measurement of a control net enabling these photos to be positioned. Positioning stereopairs or a network of photographs can be made based on the lengths of some selected segments measured on the object, with an assumption of verticality of some lines or planes. If there is no possibility to acquire photos and make measurements that are necessary for a classical photogramethrical documentation (projections, cross-sections etc.), an image of the monument can be preserved with the use of panoramas, animations and 3-D visualisations, or with sets of anaglyphs for a stereoscope observation.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2007, 17b; 811-820
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój cyfrowej technologii inwentaryzacji obiektów zabytkowych na przykładzie doświadczeń Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH
    The development of digital technology concerning surveys of heritage objects based on experiences of AGH Department of Photogrammetry and Remote Sensing Informatics
    Autorzy:
    Boroń, A.
    Borowiec, M.
    Wróbel, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/130434.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    fotogrametria cyfrowa
    inwentaryzacja zabytków
    fotoplan
    autograf cyfrowy
    wizualizacja
    digital photogrammetry
    documentation of heritage objects
    photoplan
    digital stereoplotter
    visualization
    Opis:
    Od początku istnienia Zakładu Fotogrametrii AGH, w ramach prac naukowobadawczych rozwijano była technologię fotogrametrycznej inwentaryzacji zabytków. Początkowo w badaniach i opracowaniach stosowano jedynie metody analogowe, w tym technikę analogowej ortofotografii. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto stosowanie technik cyfrowych do inwentaryzacji obiektów zabytkowych. W tym okresie skonstruowano autograf cyfrowy VSD-AGH umożliwiający opracowanie zdjęć metrycznych i niemetrycznych. Poprzez wiele funkcji dedykowanych opracowaniom z zakresu fotogrametrii naziemnej stał się podstawowym instrumentem wykorzystywanym do inwentaryzacji zabytków. Do chwili obecnej stosowany jest on do opracowań wektorowych oraz do pozyskiwania danych dla opracowań rastrowych. Zwiększona moc obliczeniowa komputerów oraz rozwój urządzeń do pozyskiwania obrazów cyfrowych (kamery cyfrowe, skanery itp.) umożliwiły rozwój technik tworzenia cyfrowej dokumentacji rastrowej. Oprócz wysokorozdzielczych fotoplanów uzyskiwanych najprostszą metodą przekształcenia rzutowego rozwinięto technologię tworzenia fotoplanów rozwinięć sklepień kolebkowych oraz technologię ortofotoplanów. Zastosowanie komputerowych technik przetwarzania umożliwiło rozpowszechnienie nowej formy dokumentacji – pokrytych naturalnymi teksturami modeli 3D obiektów zabytkowych. Pierwsze takie opracowania wykonano Zakładzie Fotogrametrii pod koniec lat dziewięćdziesiątych. W ostatnich latach coraz częściej do opracowań architektonicznych stosowany jest skaning laserowy. Rozwijane w Zakładzie Fotogrametrii cyfrowe metody fotogrametrycznej inwentaryzacji zabytków są praktycznie weryfikowane podczas inwentaryzacji wielu obiektów zabytkowych w kraju i za granicą. Wyniki prac badawczych i zdobyte doświadczenia są przekazywane studentom w ramach dwóch przedmiotów fakultatywnych związanych z fotogrametryczną inwentaryzacją zabytków. Opracowano też wiele dyplomowych prac magisterskich, w których rozwiązywane były różnorakie zagadnienia związane z cyfrową inwentaryzacją. W artykule zamieszczono wykaz obiektów zinwentaryzowanych.
    The technology of surveys of heritage objects has been one of research subjects in the AGH Department of Photogrammetry since its very beginning. First, in research and works, only analogue methods, also the analogue orthophoto technique, were employed. In the 1990s, the digital techniques were initiated. It was in those years that the digital stereoplotter VSD AGH was constructed and developed. That plotter became a basic instrument for many tasks, mostly because it has many functions, especially applicable in terrestrial photogrammetry. This plotter can use digital metrical, as well as non-metrical photographs. The plotter output data are provided in a vector form, or in ASCII table with coordinates of points, as data for raster processing. The growth of technology of digital documentation in the raster form was possible thanks to the development of equipment for digital image acquisition (digital cameras, scanners), and also supported by the increased power of computers. There are three technologies applied: photoplans of high resolution, obtained with the simple method of projective transformation, photoplans of arched vault developments, and orthophoto technology. The new form of documentation – virtual 3D model of an object rendered with natural texture – is possible thanks to modern computer processing technique. In the Department, first virtual models were obtained in the last years of the 20th century. Presently, the laser scanning method is often used for the surveys of heritage objects. All the methods of photogrammetric heritage documentation developed in the Department are verified in practice during many survey projects in Poland or abroad. The results of research works and achieved experiences are helpful in teaching students on two facultative courses concerning photogrammetric documentation of historical objects. Many master's theses on that subject have been developed, dealing with various issues related to digital surveys. The paper includes list of heritage objects, which were documented in the Department by its staff and students. The list of master's theses on digital documentation is also included.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2009, 19; 11-22
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o wykorzystaniu tachimetrów bezlustrowych w inwentaryzacji architektonicznej
    Some remarks concerning the use of reflectorless total stations for architectural recording
    Autorzy:
    Klimkowska, H.
    Wróbel, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050662.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    inwentaryzacja architektoniczna
    dokładność pomiaru
    tachimetr
    bezlustrowy pomiar odległości
    object documentation
    accuracy of distance measurement
    total station
    reflectorless distance measurement
    Opis:
    W ostatnich latach obserwuje się szybki rozwój instrumentów wykorzystujących pomiar odległości bez konieczności stosowania luster. Przeprowadzono badania, które wykazały, że dokładność pomiaru odległości do płaskich i równych ścian wynosi około ±3 mm Z dotychczasowych doświadczeń stosowania takich tachimetrów w pomiarach inwentaryzacyjnych wynika, że pojawiają się problemy z dokładnością pomiaru narożników obiektu. Pomiar odległości odbywa się, bowiem za pomocą wiązki lasera, która daje na obiekcie plamkę o średnicy kilka do kilkudziesięciu mm w zależności od odległości. Odległość jest mierzona nie do punktu, a do pewnej powierzchni. Powoduje to błędy w pomiarze odległości do narożników. Z przeprowadzonych przez autorów badań wynika, że pomiar odległości do narożnika wklęsłego charakteryzuje się błędem systematycznym zmniejszającym wartość odległości o kilka mm (efekt zaokrąglenia narożnika). Pomiar narożników wypukłych jest obarczony podobnym błędem na plus, ale pod warunkiem, że cała wiązka lasera odbija się od bliskiego otoczenia narożnika. Jeżeli celujemy na narożnik tak, iż część wiązki trafia obok narożnika i odbija się od dalszych obiektów, błędy pomiaru odległości mogą wynosić od kilkunastu do kilkudziesięciu mm, a czasami nawet więcej.
    In recent years, there has been rapid progress of instruments which are able to measure distance without using reflectors. This method of measurement has been adopted in laser scanners and in some total stations. The range of distance measurement, as well as its accuracy, make it useful for architectural measuring purposes. According to the producers’ information, the accuracy of distance measurement with reflectorless total stations varies between 3 and 5 mm, with the range of measurement up to 1 200 m. The accuracy of object documentation required by Polish technical standards (G-3.4) is 1÷3 cm (for well-preserved objects) – thus, the usage of reflectorless total stations fulfills the accuracy requirements. Experiments using reflectorless total stations in architectural documentation measurements show some problems with pointing onto the wall-corner points. The distance measurement take place with a laser bundle, which illuminates a spot on the object’s surface. The size of the spot is a dozen or so for 50m distance from object, and it increases along with the distance from the object. This means that the resulting measuring distance is the average of the spot surface distances. When the measuring point is the corner of a wall, such an average distance does not match the proper corner point distance. There are two cases of corners (convex or concave corner) and the results of measurements are different for both of them. In case of concave corners, the average distance of the spot is smaller than the real corner distance. The test measurements shows, that this difference is not greater than a few millimeters. Such a difference can be disregarded. The worse case is with convex corners – part of the spot can touch further objects, so the result can differ more, from over a dozen up to several dozen millimeters (max. 130 mm). In such cases, a good solution could be achieved with a proper method of pointing – the whole spot should touch the wall, close to the corner. The result of test measurements (with the execution of pointing requirements) gives the standard deviation of the measured distance ca ±3 mm. Such accuracy proves that reflectorless total stations can be used not only for direct documentation measurements, but also for determination of photogrammetric control points (signalized or not).
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 297-303
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda wytwarzania barwnych fotoplanów rozwinięć malowideł na powierzchniach kolebkowych z zastosowaniem kamery fotogrametrycznej i aparatów cyfrowych
    The creation of colour developments’ photoplans of frescos located on cylindrical vaults surfaces using both photogrammetric and digital cameras
    Autorzy:
    Boroń, A.
    Wróbel, A.
    Kocierz, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/130366.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    inwentaryzacja architektoniczna
    sklepienie kolebkowe
    fotoplan cyfrowy
    rozwinięcie malowidła
    aparat cyfrowy
    kamera fotogrametryczna
    architectural documentation
    cylindrical vault
    digital photomap
    development of fresco surface
    digital camera
    photogrammetric camera
    Opis:
    Aparaty cyfrowe w przeciwieństwie do tradycyjnych, analogowych technik fotograficznych pozwalają szybko i tanio pozyskać cyfrowe obrazy w barwach naturalnych. Z takich obrazów po przetworzeniu, zmozaikowaniu i opracowaniu edycyjnym można utworzyć dokumentację fotogrametryczną w postaci cyfrowych, barwnych fotoplanów. O jakości dokumentacji cyfrowej decyduje odpowiednio dobrana rozdzielczość terenowa umożliwiająca przedstawienie najdrobniejszych szczegółów obiektu. Dla malowideł ściennych przyjmujemy, że piksel terenowy nie powinien być większy niż 1mm. Przy takim założeniu, wykonanie fotomapy cyfrowej wielkopowierzchniowych malowideł ściennych wymaga często wykonania dużej liczby zdjęć aparatem cyfrowym. Opracowywanie cyfrowych rozwinięć wymaga znajomości parametrów geometrycznych powierzchni, na której znajduje się malowidło oraz współrzędnych obrazowych i współrzędnych terenowych dużej liczby punktów dostosowania. Do przetwarzania wykorzystuje się metodę transformacji wielomianowej lub metodę elementów skończonych. Najprostszym sposobem uzyskania odpowiednio dużej liczby punktów dostosowania oraz parametrów geometrycznych kolebki jest stereoskopowy pomiar jej powierzchni. Opracowanie kilku, kilkunastu, a czasami kilkudziesięciu stereogramów zdjęć cyfrowych wymaga skalibrowanego aparatu cyfrowego oraz geodezyjnego pomiaru dużej liczby fotopunktów lub wyrównania sieci terratriangulacji. Dla zmniejszenia pracochłonności opracowania autorzy proponują metodę, w której wykorzystuje się zarówno czarno-białe zdjęcia z wielkoformatowej kamery fotogrametrycznej jak i kolorowe obrazy z aparatu cyfrowego. Zdjęcia z kamery fotogrametrycznej służą do uzyskania informacji o geometrii kolebki, na której znajduje się malowidło i do kameralnego pozyskania punktów dostosowania niezbędnych do przetworzenia barwnych, wysokorozdzielczych zdjęć z aparatów cyfrowych.
    In contrast with traditional, analog photographic techniques, digital cameras are a cheap and quick way to take digital images of a object in natural colors. Such images, after a resampling and mosaicing process, and after final edition, compose the photogrammetric documentation in the form of colour digital photomaps. The quality of digital documentation depends on an object’s resolution of images, which should provide registration of every smallest object’s detail. For paintings on walls, it was assumed that the local pixel should not exceed 1mm. In consequence, generating digital photoplans of large area frescos often requires the taking of many pictures by digital camera. Elaborating digital developments requires knowledge of the geometrical parameters of the painting’s surface and also both the image’s and object’s coordinates of a large number of corresponding points. Resampling is done using polynomial or finite element transformation. The easiest way to obtain a sufficient number of corresponding points and geometrical parameters of a cylindrical vault is a stereoscopic measurement of its area. Elaborating a high number of stereopairs of digital images requires a calibrated digital camera and terrain survey of a large number of control points, or adjustment of a terratriangulation net. To make the processing less laborious, we suggest a method in which both greyscale pictures made with large-format photogrammetric camera and colour images taken with a digital camera are used. The metric pictures are used for determining vault geometry as well as for measurement of corresponding points, which are necessary for colour digital images of high-resolution rectification.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 87-96
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies