Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marek E., Prost" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Znaczenie obiektywnego monitorowania progresji jaskry w praktyce klinicznej
Importance of the reliable glaucoma progression follow-up in the clinical practice
Autorzy:
Wasyluk, Jaromir
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928052.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
inwalidztwo wzrokowe
jaskra otwartego kąta
obrazowanie w jaskrze
tempo progresji jaskry
Opis:
Jaskra jest globalnie, według Światowej Organizacji Zdrowia, pierwszą przyczyną nieodwracalnej utraty wzroku, czyli inwalidztwa wzrokowego, odpowiadającą za 5,2 mln przypadków ślepoty na świecie. Od wielu lat największym problemem w tej chorobie pozostaje zbyt późno postawione rozpoznanie i wdrożone leczenie. W dalszej kolejności można by wymienić szereg innych przyczyn niepowodzeń terapeutycznych, jak np. słabą współpracę pacjentów (non-compliance), zbyt zachowawcze postępowanie lekarzy (zwlekanie z włączeniem procedur zabiegowych), nieumiejętność właściwej oceny progresji i interpretacji badań obrazowych, a często także ich słabą dostępność dla chorych. W ostatnich latach wprowadzono do użytku szereg nowych urządzeń przeznaczonych do wczesnej diagnostyki i monitorowania jaskry, w większości wykorzystujących optykę laserową. Jedną z głównych zalet tych aparatów, poza uzyskiwaniem obrazu o wysokiej rozdzielczości badanych struktur oka i możliwością ich zmierzenia, jest opcja nakładania na siebie kolejnych pomiarów w czasie wizyt kontrolnych. Możliwość taka, niestety w praktyce zbyt rzadko wykorzystywana, pozwala na dokonanie wiarygodnej i obiektywnej oceny, czy leczymy neuropatię jaskrową wystarczająco i właściwie. Właśnie od analizy zmian w wieloletnich badaniach porównawczych i od pomiarów tempa progresji jaskry powinny w największej mierze zależeć nasze decyzje terapeutyczne, jak choćby wybór rodzaju leczenia: zachowawczego, laserowego bądź chirurgicznego.
Glaucoma is globally, according to WHO reports, the first cause of irreversible blindness worldwide. The disease is responsible for 5.2 mln of total visual loss cases. Main problem with glaucoma still remains the same – the late diagnosis and late therapy onset. On the second place, we should mention inappropriate therapy course due to low patients compliance, too conservative doctors approach and difficulites with correct interpreting of the imaging tests, as well as with establishing glaucoma progression rate. Last but not least, problems with diagnostic tests availability should also be mentioned. In the last decade, several new diagnostic instruments, based on laser optics became more widespread. Besides the acquistion of high resolution images of the eye tissues, together with obtaining its precise measuerements, there is truly one key advantage: the possibility of making computer assisted calculatons of the progression rate and trends of measured parameters. However, this advantage is too rarely utilized in ophthalmologists everyday practice. It enables the reliable asssesment of the effectiveness of our therapy, telling us if sometning more should be done. Our thereputic decisions, concerning the choice between topical medications, laser or surgery should always by accompanied by the long term diagnostic tests analysis, using the implemented software progression tools.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 1; 29-36
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Histopatologia uszkodzenia komórki zwojowej siatkówki a diagnostyka i monitorowanie progresji jaskry
Histopathology of retinal ganglion cell death and diagnosis and monitoring of glaucoma progression
Autorzy:
Prost, Marek E.
Wasyluk, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928157.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
kompleks komórek zwojowych
laserowa oftalmoskopia skaningowa
laserowa polarymetria skaningowa
optyczna koherentna tomografia
tarcza nerwu wzrokowego
warstwa włókien nerwowych siatkówki
Opis:
Wyniki najnowszych badań doświadczalnych dotyczących uszkodzenia różnych części komórek zwojowych siatkówki na poziomie mikroskopowym zostaną skorelowane z możliwościami i ograniczeniami różnych metod diagnostycznych w jaskrze. W pracy omówiono następujące badania obrazowe: perymetrię standardową statyczną i perymetrie niestandardowe, polarymetrię laserową GDx, oftalmoskopię skaningową HRT (Heidelberg Retinal Tomograph) i badania warstwy włókien nerwowych siatkówki (RNFL, retinal nerve fiber layer), tarczy nerwu wzrokowego (ONH, optical nerve head) oraz kompleksu komórek zwojowych (GCC, ganglion cell complex) w optycznej koherentnej tomografii (OCT, optical coherence tomography). Poszczególne metody diagnostyczne obrazują uszkodzenie jaskrowe różnych części komórki zwojowej siatkówki na różnych etapach zaawansowania neuropatii. Diagnostyka jaskry powinna się opierać na różnych metodach. Ich wybór zależy od tego, jakie elementy komórek zwojowych i innych części narządu wzroku chcemy zbadać, oraz czy chcemy ocenić wczesne uszkodzenie, chorobę bardziej zaawansowaną, czy też progresję zmian. Łączenie kilku metod zwiększa czułość i specyficzność wykrywania jaskry oraz poprawia wiarygodność jej monitorowania.
Results of the recent experimental studies related to the microscopic damage of the different elements of retinal ganglion cells will be correlated with the possibilities and limitations of different diagnostic methods in glaucoma. The paper discusses the following imaging tests: conventional static perimetry and non-conventional perimetry tests, GDx laser polarimetry, HRT (Heidelberg Retinal Tomograph) scanning laser ophthalmoscopy as well as the RNFL (retinal nerve fibre layer), ONH (optical nerve head) and GCC (ganglion cell complex) analyses on OCT (optical coherence tomography). The individual diagnostic methods reveal glaucoma-induced damage to the different elements of retinal ganglion cells at different stages of the disease. Glaucoma diagnostics should thus be based on those different available methods. Their choice depends on the elements of ganglion cells and other parts of the eye that we wish to examine, and on whether we wish to assess early damage, advanced disease or progression of the pathological process. Combining several diagnostic methods enhances the sensitivity and specificity of glaucoma diagnosis, and improves the reliability of the follow-up process.
Źródło:
OphthaTherapy; 2017, 4, 1; 36-41
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaskra barwnikowa i zespół rozproszenia barwnika. Współczesna diagnostyka i postępowanie terapeutyczne
Pigment dispersion syndrome and pigmentary glaucoma. Contemporary diagnostics and therapeutic approach
Autorzy:
Wasyluk, Jaromir
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929211.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
jaskra barwnikowa
terapia jaskry
zespół rozproszenia barwnika
Opis:
Zespół rozproszenia barwnika (ZRB) jest chorobą polegającą na nadmiernym uwalnianiu ziaren pigmentu z nabłonka barwnikowego tęczówki. Wśród przyczyn tego stanu wymienia się odwrotny blok źreniczny, defekt nabłonka barwnikowego tęczówki oraz czynniki genetyczne. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe pojawia się stale lub okresowo, z powodu utrudnionego odpływu cieczy wodnistej, i może prowadzić do wtórnej jaskry barwnikowej (JB). Najważniejsze badania diagnostyczne u pacjentów z ZRB i JB to: biomikroskopia, retroiluminacja tęczówki, gonioskopia, UBM i optyczna koherentna tomografia (OCT) przedniego odcinka oraz badania obrazowe typowe dla jaskry: pole widzenia, skaningowa polarymetria laserowa (GDx), OCT włókien nerwowych i skaningowa oftalmoskopia laserowa (HRT). W leczeniu jaskry barwnikowej znajdują zastosowanie: miejscowa farmakoterapia lekami hipotensyjnymi, przypodstawna irydotomia laserowa w przypadku stwierdzenia odwrotnego bloku źrenicznego, zabiegi laserowe na kącie przesączania, głównie selektywna trabekuloplastyka laserowa (SLT), a w niektórych przypadkach stosuje się operacyjny zabieg filtracyjny.
Pigment dispersion syndrome (PDS) is a disease with excessive pigment particles release from the pigment epithelium of iris. Among the possible causes of this clinical condition reverse pupillary block, defective epithelial cells and genetics are mentioned. Because of the obstruction in aqueous humor outflow through trabecular meshwork, intraocular pressure may be elevated incidentally or permanently, leading to secondary pigmentary glaucoma (PG) development. The most important diagnostic test in patients with PDS and PG include: biomicroscopy, iris retroilumination, gonioscopy, ultrabiomicroscopy (UBM), anterior segment optical coherence tomography (AS-OCT) and other imaging typical for glaucoma: perimetry, scanning laser polarimetry (GDx), nerve fiber layer SOCT and scanning laser ophthalmoscopy (HRT). In PDS and PG several therapeutic options are used: topical hypotensive pharmacotherapy, peripheral laser iridotomy in presence of the reverse pupillary block and laser procedures performed on iridocorneal angle, especially selective laser trabeculoplasty (SLT). In some cases filtration surgery is also needed.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 1; 35-40
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekty wszczepienia implantów iris-claw do komory tylnej w oczach bezsoczewkowych z niestabilną torebką – retrospektywne badanie obserwacyjne
Outcomes of posterior chamber iris-claw intraocular lenses implantation in aphakic eyes with insufficient capsular support: retrospective observational study
Autorzy:
Kaczmarek, Ilona A.
Wasyluk, Jaromir
Jędrzejewska, Ilona
Myślińska, Małgorzata
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
afakia
iris-claw
niestabilna torebka
Opis:
Background: Implantation of posterior chamber iris-claw intraocular lenses (IOLs) is often used in the surgical management of aphakia with inadequate capsular support. The purpose of the study was to evaluate the anatomical and functional outcomes and complication rate after implantation of a posterior chamber irisclaw aphakic IOL in eyes with insufficient capsular support. Methods: This retrospective observational study comprised patients without adequate capsular support undergoing posterior iris-claw aphakic IOL implantation between 2016 and 2018. Results: The study comprised 44 eyes of 44 patients. The mean follow-up was 12 months (range from 1 to 24 months). The IOLs were inserted during primary lens surgery in five eyes (11.36%), during a posterior chamber IOL exchange procedure in 24 eyes (54.55%), and as a secondary procedure in 15 aphakic eyes (34.09%). The final mean best corrected visual acuity (BCVA) was significantly better than preoperatively (0.49 ± 0.33 vs 0.36 ± 0.26, Snellen decimals) (P < 0.05). The most common complication after surgery was transient elevated intraocular pressure (10 eyes; 22.73%). Conclusions: The posterior chamber iris-claw aphakic IOLs provided good anatomical and functional outcomes and can be used for a wide range of indications in eyes without adequate capsular support.
Wprowadzenie: Implantacja soczewek iris-claw jest często stosowaną metodą korekcji bezsoczewkowości z niestabilną torebką. Celem badania była ocena wyników anatomicznych, funkcjonalnych oraz powikłań po zabiegu u pacjentów z afakią i niestabilną torebką soczewki. Materiał i metody: Do badania włączono 44 oczu (44 pacjentów). Średni wiek: 72,5 ± 20,5 lat (18-95 lat). Średni czas obserwacji: 12,11 + 6,02 miesiąca (od 1 do 24 miesięcy). W 5 oczach (11,36%) wykonano pierwotne wszczepienie implantu, w 24 oczach (54,55%) wymianę implantu tylnokomorowego na soczewkę typu iris-claw, w 15 oczach wtórne wszczepienie implantu. Wyniki: Końcowa najlepiej skorygowana ostrość wzroku była istotnie statystycznie lepsza niż przed zabiegiem (0,49 ± 0,33 vs 0,36 ± 0,26 wg Snellena), (P<0,05). W 40 oczach (90,91%) błąd refrakcji na koniec okresu obserwacji był w granicach ± 2 Dsph. Istotne powikłania pooperacyjne obejmowały: zapalenie tęczówki 2 oczu (4,55%), przemieszczenie implantu 2 oczu (4,55%), torbielowaty obrzęk plamki 6 oczu (13,64%), odwarstwienie siatkówki 2 oczu (4,55%), wylew krwi do ciała szklistego 1 oko (2,27%), zakrzep żyły środkowej siatkówki 1 oko (2,27%), zapalenie troficzne rogówki 1 oko (2,27%). Wnioski: Tylnokomorowe implanty wewnątrzgałkowe typu iris-claw mogą być stosowane w oczach z niestabilnym aparatem więzadłowym w szerokim zakresie wskazań operacyjnych, zapewniając dobry efekt anatomiczny i poprawę funkcji.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 1; 51-58
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies