Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Broda, Z." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ocena zróżnicowania genetycznego linii kukurydzy przydatnych do hodowli mieszańców heterozyjnych przy użyciu markerów molekularnych AFLP i RAPD
Assessment of genetic diversity of corn lines suitable for breeding of heterosis hybrids, based on molecular markers AFLP and RAPD
Autorzy:
Tomkowiak, A.
Broda, Z.
Adamczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46603.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
dystans genetyczny
heterozja
hodowla roslin
krzyzowanie roslin
kukurydza
linie hodowlane
markery AFLP
markery molekularne
markery RAPD
mieszance
zroznicowanie genetyczne
genetic distance
heterosis
plant breeding
plant crossbreeding
maize
breeding line
AFLP marker
molecular marker
RAPD marker
hybrid
genetic differentiation
Opis:
W ostatnich latach w nowoczesnych programach hodowlanych wykorzystuje się tradycyjne metody hodowli w połączeniu z technikami molekularnymi. Daje to możliwość wprowadzenia bardziej obiektywnych kryteriów selekcji i doboru materiału rodzicielskiego, pozwala również w sposób znaczący skrócić czas niezbędny do wyhodowania nowej odmiany. Doświadczenie przeprowadzono w 2006 roku w Rolniczym Gospodarstwie Doświadczalnym w Dłoni (51° N; 17° E), należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Celem badań była próba wykazania zależności efektu heterozji mieszańców pokolenia F1 kukurydzy od dystansu genetycznego na poziomie molekularnym pomiędzy komponentami rodzicielskimi, z uwzględnieniem pochodzenia tych komponentów. Wykazanie powyższych zależności pozwoliłoby na wybór form rodzicielskich biorących udział w tworzeniu nowej odmiany, zmniejszając znacznie zakres – liczbę linii testowanych w warunkach polowych, a tym samym znacznie skróciłoby cykl hodowlany i co ważniejsze pomniejszyło koszty hodowli. Markery molekularne AFLP i RAPD mogą być użyteczne w wyborze komponentów rodzicielskich do krzyżowań dla kukurydzy przy jednoczesnym uwzględnieniu pochodzenia tych komponentów.
In the recent years, traditional methods combined with molecular techniques have been used in many modern breeding programs. This gives the opportunity to introduce more objective selection criteria and parental material selection. It can also allow the time needed to breed a new hybrid to be significantly shortened. Many scientists tried to foresee the effect of heterosis by examining the genetic distance between the parental lines. The experiment was established in 2006 at the Agricultural Experiment Station in Dłoń (51° N; 17° E) of Poznań University of Life Sciences. The aim of this study was to prove the relation between the heterosis effect of the generation F1 of corn and the molecular level genetic distance between the parental components, with respect to their origin. Proving those relations could make it possible to choose the parental forms which take part in the creation of a new hybrid, and to decrease the number of lines tested in nature. This shortens the breeding cycle and decreases the cost of breeding. The molecular markers: AFLP and RAPD can be useful in selecting the parental components for the purpose of corn hybridization.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2009, 08, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic similarity between the populations of haploid and diploid maize established with the use of RAPD-PCR markers
Badanie podobieństwa genetycznego pomiędzy populacjami haploidów a formami diploidalnymi kukurydzy na podstawie markerów RAPD-PCR
Autorzy:
Broda, Z.
Mikolajczyk, S.
Tomkowiak, A.
Weigt, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47264.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
Haploid maize plants are obtained using in vitro androgenesis in anther cultures and isolated microsphores, as well as in vivo, through obtaining maternal haploid lines created as a result of pollination with an inducer. DH lines obtained in vivo are gaining importance in heterosis maize breeding. The aim of this study was to evaluate the genetic variability of 11 maize haploid offspring, derived from intraspecies crossings with an inducer of haploids. Plant material originated from the Institute of Plant Breeding and Acclimatization in Radzików. For the evaluation of genetic variability, Random Amplified Polymorphic DNA (RAPD) markers obtained by PCR were used. Nei’s and Li [1979] genetic distance between the particular lines was calculated on the basis of 84 polymorphic amplicons. The values of genetic distance obtained for doubled haploid lines (DH) were relatively high and ranged from 82% to 98%. Application of RAPD-PCR made it possible to isolate genotypes with the lowest genetic similarity. After testing the general and specific combining ability, the lines can serve as starting material for the creation of new maize hybrids, in which heterosis effect will be used.
Rośliny haploidalne kukurydzy otrzymuje się stosując techniki in vitro w procesie androgenezy w kulturach pylników i izolowanych mikrospor, jak również in vivo, pozyskując linie haploidów matecznych powstałe w wyniku zapylenia induktorem. Linie DH otrzymywane in vivo mają coraz większe znaczenie w hodowli heterozyjnej kukurydzy. Celem badań była ocena zróżnicowania genetycznego 11 potomstw haploidalnych kukurydzy, otrzymanych z krzyżowań wewnątrzgatunkowych z induktorem haploidów. Materiał roślinny pochodził z Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie. Do oceny zróżnicowania genetycznego użyto markerów RAPD (Random Amplified Polymorphic DNA), generowanych przy wykorzystaniu techniki PCR. Wartość współczynnika podobieństwa genetycznego Nei’a i Li [1979] pomiędzy poszcze-gólnymi liniami wyliczono w oparciu o polimorficzne 84 amplikony. Wartości współ-czynników podobieństwa genetycznego uzyskane dla linii podwojonych haploidów (DH – duble haploid) były stosunkowo wysokie i zawierały się w przedziale od 82 do 98%. Zastosowanie metody RAPD-PCR pozwoliło na wyodrębnienie genotypów o najmniej-szym podobieństwie genetycznym. Po wcześniejszym testowaniu na ogólną i specyficzną zdolność kombinacyjną linie te będą mogły stanowić materiał wyjściowy do tworzenia nowych odmian mieszańcowych kukurydzy, w których zostanie wykorzystany efekt heterozji.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2013, 12, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The genetic polymorphism between the wild species and cultivars of rye Secale cereale L.
Polimorfizm genetyczny dzikich gatunków i odmian uprawnych żyta Secale cereale L.
Autorzy:
Broda, Z.
Tomkowiak, A.
Mikolajczyk, S.
Weigt, D.
Gorski, F.
Kurasiak-Popowska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27319.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of this research was to analyze genetic polymorphism between nine wild species and three cultivars of rye (genus Secale L.). The genetic polymorphism was assessed by means of the RAPD method (random amplified polymorphic DNA). The coefficients of genetic similarity between the species were calculated on the basis of amplified products and they were presented in a dendrogram. The highest genetic similarity was found between the Secale cereale ‘Amilo’ and S. cereale ssp. ancestrale ecotype 30226 (70%), whereas the lowest genetic similarity was observed between S. sylvestre and S. cereale ssp. dighoricum (33%). The results indicate considerable usefulness of the wild species for crossbreeding with the cultivars of the genus Secale and as genetic resources for breeding programs.
Przedmiotem badań była analiza polimorfizmu genetycznego między dziewięcioma gatunkami dzikimi żyta i trzema odmianami uprawnymi żyta. Do oszacowania polimorfizmu genetycznego zastosowano metodę RAPD (random amplified polimorphic DNA). Na podstawie produktów amplifikacji obliczono współczynniki podobieństwa genetycznego pomiędzy badanymi obiektami i zilustrowano je za pomocą dendrogramu. Największe podobieństwo wykazano między odmianą uprawną ‘Amilo’ a podgatunkiem dzikim S. cereale ssp. ancestrale (70%). Najmniej podobnymi taksonami okazały się S. sylvestre i S. cereale ssp. dighoricum (33%). Otrzymane wyniki wskazują na dużą przydatność gatunków dzikich do krzyżowania z odmianami uprawnymi rodzaju Secale oraz na możliwość użycia tych taksonów jako materiałów wyjściowych do hodowli.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies