The genetic polymorphism between the wild species and cultivars of rye Secale cereale L.

The aim of this research was to analyze genetic polymorphism between nine wild species and three cultivars of rye (genus Secale L.). The genetic polymorphism was assessed by means of the RAPD method (random amplified polymorphic DNA). The coefficients of genetic similarity between the species were calculated on the basis of amplified products and they were presented in a dendrogram. The highest genetic similarity was found between the Secale cereale ‘Amilo’ and S. cereale ssp. ancestrale ecotype 30226 (70%), whereas the lowest genetic similarity was observed between S. sylvestre and S. cereale ssp. dighoricum (33%). The results indicate considerable usefulness of the wild species for crossbreeding with the cultivars of the genus Secale and as genetic resources for breeding programs.

Przedmiotem badań była analiza polimorfizmu genetycznego między dziewięcioma gatunkami dzikimi żyta i trzema odmianami uprawnymi żyta. Do oszacowania polimorfizmu genetycznego zastosowano metodę RAPD (random amplified polimorphic DNA). Na podstawie produktów amplifikacji obliczono współczynniki podobieństwa genetycznego pomiędzy badanymi obiektami i zilustrowano je za pomocą dendrogramu. Największe podobieństwo wykazano między odmianą uprawną ‘Amilo’ a podgatunkiem dzikim S. cereale ssp. ancestrale (70%). Najmniej podobnymi taksonami okazały się S. sylvestre i S. cereale ssp. dighoricum (33%). Otrzymane wyniki wskazują na dużą przydatność gatunków dzikich do krzyżowania z odmianami uprawnymi rodzaju Secale oraz na możliwość użycia tych taksonów jako materiałów wyjściowych do hodowli.