Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "xvi w." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Syn jako rozdarta zasłona. Misteria Jezusa w ujęciu J. Ratzingera–Benedykta XVI
    Son as a Torn Veil: The Mysteries of Jesus According to J. Ratzinger–Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032415.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    chrystologia
    teologia fundamentalna
    teologia J. Ratzingera
    teologia Benedykta XVI
    Wcielenie
    synostwo Boże
    Opis:
    Kwestią objawienia prawdy o Bogu przez Wcielonego Syna zajmowało się w dziejach chrześcijaństwa wielu teologów. Ale prezentowane tu tezy J.Ratzingera/Benedykta XVI – Ojciec widziany dzięki "rozdarciu zasłony" Syna - interpretowane w aspekcie wyzwań teologiczno-kulturowych najnowszych, są oryginalne i wyjątkowe na tle teologii systematycznej ostatnich stu lat. Poznanie teologiczne jest tu metodologicznie ściśle wiązane z naśladowaniem Jezusa. Akcentuje nierozerwalną i wzajemną zależność naukowej teologii z chrześcijańską praxis, chrystologicznej hermeneutyki z egzystencjalną postawą wiary. Intelektualne i duchowe zrozumienie tajemnicy Jezusa zależy od zażyłości z Nim i na tej drodze rośnie: tylko Syn może pokazać Ojca, ponieważ Go zna w sposób, który definiuje Jego egzystencję jako Syna. Wewnątrztrynitarna rozmowa z Ojcem – modlitwa Syna, Jego synostwo-posłuszeństwo znajduje w historii swój cielesny wyraz, a człowieczeństwo Jezusa, którego kulminacją staje się krzyż, pozostaje Jego modlitwą. Ziemskie życie i Pascha Jezusa wprowadza w ludzkie, niejasne pojęcie Boga doświadczenie miłującego Ojca, czyniąc tym samym bieg dziejów definitywnie sensownym i spełnionym, a wiarę zasadną.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2020, 90, 4; 109-123
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deus providebit. Bóg wobec cierpienia według J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Deus Providebit. Gods Attitude Towards Suffering, According to J. Ratzinger/pope Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600247.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Pytanie o Boga w perspektywie cierpienia, a co za tym idzie o Jego stosunek do ludzkiego doświadczenia cierpienia jest newralgicznym punktem teologii, a odpowiedź na nie łączy się nierozerwalnie z samym obrazem Boga i należy do istoty chrześcijańskiej wiary. J. Ratzinger/Benedykt XVI wydobywa obraz Boga wyłaniający się z biblijnych historii cierpienia: Abrahama (Moria), Hioba, a w końcu – ich historiozbawczego apogeum –samego Chrystusa (krzyż). Nawiązując do opowieści o ofierze Izaaka, Papież czyni ze słów Abrahama „Bóg się zatroszczy” niejako oś, a zarazem puentę teologicznej analizy problemu i wskazuje na wielorakie konotacje tego sformułowania. Bóg nie rozwiązuje tajemnicy cierpienia poza sobą; dlatego człowiek może uzyskać odpowiedź tylko powierzając Bogu cały ciężar swojej egzystencji. Szczerość, ufność i pokora modlitwy pozwalają człowiekowi dostrzec i rozumieć, że cierpienie – choć pozostaje dramatem i budzi uprawniony sprzeciw – okazuje się miejscem poznania Boga, który w nim (w cierpieniu) ostatecznie „podmienia” człowieka, ratuje go i zbawia.
    The question concerning God with regards to suffering, involving His attitude towards human experience of suffering, constitutes a crucial point of theology, while the corresponding answer has been inextricably linked with the image of God Himself and forms the very essence of Christian faith. J. Ratzinger/Pope Benedict XVI elicits the image of God emerging from biblical stories of suffering: Abraham’s (Moria), Job’s and, finally, Christ’s (cross), their redemptive-historical apogee. Further to the story of sacrifice of Isaac, the Pope converts Abraham’s words: ‘God will provide’ into – so to speak – a pivot, and – at the same time – a punch line of the theological analysis of the problem and indicates multiple connotations of this notion. God does not solve the secret of suffering outside Himself; consequently, men may get an answer only by entrusting God with the whole burden of their existence. Honesty, confidence and humility of prayer enable men to discern and understand that suffering – though remaining drama and raising justified objection – proves to be the place of cognition of God, who finally “changes” men (in their suffering), saves and redeems them.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2011, 5, 1; 5-22
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wszechmoc w płaszczu niemocy. Sprawiedliwość Boża w perspektywie chrystologicznej według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    Omnipotence under Cover of Impotence. God’s Justice in the Christological Perspective according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621884.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sprawiedliwość
    prawo
    Wcielenie
    chrystologia
    ofiara
    bojaźń Boża
    grzech
    zbawienie
    justice
    law
    personification
    christology
    sacrifice
    fear of God
    sin
    salvation
    Opis:
    Christology is the key to understand God’s justice. Jesus – the Son who is one in substance with His Father – shows what God’s justice is and how different it is from men’s rules. God overcomes the logic of repayment, a suitable reward or deserved punishment, not through ignoring or excluding them, but through omnipotent love that makes Him assume the burden of responsibility and pay the price of Salvation. Incarnation of the Son of God, which leads Him inevitably to death and sacrifice of His life, redeeming the sense and intentions of all the previous sacrifices, becomes an expression of God’s justice. It returns a man to God as His possession and restores the image and the likeness of God in us. Paradoxically, justice that does not reveal itself through power and authority, but through love and sacrifice, turns out to be omnipotent, since it is redemptive. As such, through its excess, it establishes the kingdom of God and becomes a criterion of Christian ethos.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2014, 26; 175-196
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pożądający winnicy. Agnostycyzm, ateizm i antyteizm w ocenie J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Desiring the Vineyard. Agnosticism, Atheism and Antitheism in J. Ratzinger's/Benedict XVI's Assessment
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607147.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    God
    faith
    truth
    godlessness
    agnosticism
    atheism
    antitheism
    pride
    secularism
    modern philosophy
    Bóg
    wiara
    prawda
    bezbożność
    agnostycyzm
    ateizm
    antyteizm
    pycha
    sekularyzm
    filozofia nowożytna
    Opis:
    According to Joseph Ratzinger/Benedict XVI, while considering all the differences involving the origin and forms of atheism, agnosticism and antitheism, their common denominator is lack of humbleness. Pride prevents people from encountering God who, in fact, might always be recognized. It is not the faith itself, but lack of faith that is contrary to nature. Therefore, the dialogue with atheism, although carried out of respect for men, demands the full truth to be revealed about the definitive and objective evil of godlessness, which inevitably leads to the culture of death. Contemporary negation of God makes use of philosophical, scientific, psychological and social reasoning, intensely deterministic and marked by moralism, in which only immanent natural and historical processes are taken into consideration. Consequently, men have nothing else to do than to disastrously put the world in order only at their own discretion, bound by sin, to achieve worldly benefits. The result is an irrepressible attack on the Church which calls to conversion, secularism with modern roots and spiritual emptiness (boredom) that fills people with a sense of meaninglessness and hopelessness.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 131-145
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Aleś mi utworzył ciało" (Hbr 10,5). Teologia inkarnacji według J. Ratzingera/Benedykta XVI
    ...But a Body You Prepared For Me... (Heb 10:5). The Theology of the Incarnation According to J. Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600333.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Inkarnacja Syna jest bowiem istotnie i pierwszorzędnie wewnątrztrynitarnym aktem duchowym, przyjęciem ciała przez Syna, przyjęciem, które jest zgodą Syna słuchającego Ojca (posłusznego Ojcu). To posłuszeństwo zostaje wcielone, odpowiedź Syna „staje się ciałem”, teologia Słowa staje się teologią Wcielenia.
    J. Ratzinger / Benedict XVI proposes a theology of the Incarnation built on the Christology of meaning. In essence, he derives it from two biblical texts: the Prologue of the Gospel of John and the Epistle to the Hebrews. The present Pope closely links the event of the Incarnation with the creation and the Trinity dogma. The Word that became flesh had existed since the beginning (the eternal Logos); the Incarnation is a consequence of the intra-Trinitarian relationship. Jesus of Nazareth is the Son of God – this is the central Christological truth, whose gospel testimony is to be found in the words of Jesus Himself and in His prayer. Therefore, the event of the Incarnation is at the same time an event of revelation and salvation: Jesus is the real “place” of God’s presence and the real “instrument of propitiation” – hilasterion. The historical singularity and the material limitation of Jesus of Nazareth’s life as well as the consequent sacramental spirituality of the Church are, on the one hand, a manifestation of God’s humility and, on the other, a guarantee of divine presence and the definiteness of salvation. The death and resurrection of the Son of God restores the original (created) meaning to the world and gives it the ultimate meaning, which man regains by participating in the Son’s gesture – His relation to the Father.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2011, 5, 2; 219-236
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Logos" i "ratio". J. Ratzingera/Benedykta XVI opowieść o Bogu, który obdarza łaską rozumu i łaską wiary
    Logos and Ratio. History of God Who Bestows His Divine Grace of Reason And Faith by J. Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600581.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Odrzucając wiarę, współczesność paradoksalnie zawęża ludzkie możliwości poznawcze. Właściwa równowaga i współpraca rozumu i wiary chroni człowieka zarazem przed bezrozumnością religii, jak i bezbożnością rozumu. Papież wyprowadza antropologię z chrystologii: działanie zgodne z rozumem jest zgodne z Logosem. Łaską jest i wiara, i rozum. Prawdę o sobie człowiek odkrywa w chrystusie.
    in his works, J. ratzinger/Benedict XVi devotes a lot of attention to the issues of faith and reason, their interdependence, inseparability and necessity. He considers these issues crucial for today’s civilisation, mentality and culture, in which reason remains dormant or blind. By rejecting faith, the present day – paradoxically – narrows human reasoning capabilities. Thus, the pope calls for the ‘broadening of reason’, i.e. its orienting towards cognition of truth, based on ‘thinking about the world as a whole’. This can be done thanks to faith and love, which enable men to transcend their cognitive limitations. Adequate balance and cooperation between reason and faith protect men either from irrationality of faith or profanity of reason. Whereat, the pope derives anthropology from christology: acting in conformity with reason means acting in accordance with Logos. Both faith and reason are signs of grace. Men can discover truth about themselves in christ.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2012, 6, 1; 5-19
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI
    Yes, Father. Christology of Prayer According to Joseph Ratzinger / Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601536.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chrystologia
    modlitwa
    adoracja
    posłuszeństwo
    Trójca Święta
    Eucharystia
    Kościół
    Tajemnica
    byt
    capax Dei
    zbawienie
    pobożność
    Christology
    prayer
    adoration
    obedience
    the Holy Trinity
    the Eucharist
    Church
    Mystery
    existence
    salvation
    piety
    Opis:
    Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nie-istotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem.
    Ratzinger shows christological specificity of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specific spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defines what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 5-21
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religio vera. Rzeczywistość chrześcijaństwa - chrześcijański wymiar rzeczywistości według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    Religio vera. Reality of Christianity - Christian Dimension of Reality According to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600813.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chrystologia
    Wcielenie
    Przymierze
    komunia
    wiara
    dar
    chrześcijaństwo
    świat
    religia
    Christology
    Incarnation
    Covenant
    communion
    faith
    gift
    Christianity
    world
    religion
    Opis:
    Być chrześcijaninem – co to właściwie znaczy? Czym jest chrześcijaństwo w swej najgłębszej istocie? Co teologia Josepha Ratzingera/Benedykta XVI wnosi do rozumienia christianoi i christianitas – pojęć, rzeczywistości, egzystencjalnej głębi? Promienie odpowiedzi na wszystkie te pytania schodzą się w jeden punkt, w jedno centrum, którym jest On – Jezus Chrystus, Przebity, z którego oglądu (okiem ciała, rozumu, serca, woli, wiary) wynika wszystko, wszelkie rozumienie, wszelka nowość, wszelka istota rzeczy: chrześcijaństwa i życia jako takiego.
    The biblical history of salvation results in tightening the bond between God and man more and more closely, though there is a sudden change in the quality between the Old and New Testaments that makes the bond so far expressed through the Covenant to fulfil itself in the theandric communion in the Person of Jesus Christ. Christianity arises as a communion and, as such, it fulfils itself in the Church, through the Holy Spirit: it consists in making a gift of oneself and relying on the gift. J. Ratzinger/Benedict XVI shows how Christianity not only enters the structures of reality, but – in fact − constitutes its most appropriate − since salutary − structure and a hermeneutic key to understand man. What seems paradoxical, or even nonsensical in Christianity, as a matter of fact, breaks the absurdity of atheistically ideologised structure of the world and thinking.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 5-22
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Acedia, neognoza, popreligia et consortes. Josepha Ratzingera/ Benedykta XVI teologiczne diagnozy kryzysów współczesności
    Acedia, New Gnosis, Popreligion et consortes. Joseph Ratzinger/ Benedict XVI Theological Diagnosis of Modern Crisis
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601718.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    teologia
    antropologia
    bezbożność
    gnoza
    buddyzm
    hinduizm
    oświecenie
    kultura
    nihilizm
    Kościół
    theology
    anthropology
    godlessness
    gnosis
    Buddhism
    Hinduism
    enlightenment
    culture
    nihilism
    Church
    Opis:
    Kształt antropologii zależy od kształtu teologii. Antropologia bezbożna wypacza obraz człowieka; zerwanie relacji z Bogiem sprawia, że wszelkie dziedziny życia i ludzkiej aktywności ulegają deformacji i degradacji. Człowiek, wyrzekając się swojego Stwórcy i zależności od Niego, traci poczucie sensu i smaku życia. Neurotycznie poszukując ich innych przestrzeniach, zastępuje prawdziwe wartości substytutami, a prawdziwą rzeczywistość samodzielnie wykreowanymi rekwizytami. Ratzinger pokazuje, że utrata Boga i źle pojęta autonomia człowieka generuje smutek, pustkę i w efekcie bunt; wszystko w życiu staje się chore. Neognostycka mentalność, będąca mieszaniną antropologicznej frustracji, ślepej wiary w naukę oraz snobizmu elit; modne fascynacje zachodnimi wersjami dalekowschodnich religii, wspierającymi w sumie nihilistyczne zapędy ponowoczesności; narcystycznie kreatywna kultura oraz relatywistyczna twórczość sytuowana – w imię tolerancji i pluralizmu – poza dobrem i złem stanowią zdaniem J. Ratzingera/ Benedykta XVI najgroźniejsze dziś choroby kultury i duchowości. Lekarstwem może być tylko poznanie prawdziwego Boga i rozpoznanie w Nim źródła nadziei i miłości. Tylko z niego czerpiąc, człowiek jest zdolny współtworzyć świat, w którym ostatnie słowo nie należy do śmierci.
    The shape of anthropology depends on the shape of theology. Godless anthropology distorts the image of a man; a broken relationship with God makes all spheres of life and human activity become distorted and degraded. While rejecting his Creator and the dependence on Him, a man loses his sense of meaning and taste of life. He neurotically tries to find them in other areas, replacing real values with substitutes and true reality with independently created requisites. Ratzinger shows that the loss of God and misplaced human autonomy generate sorrow, emptiness and, consequently, protest; everything in life becomes ill. According to J. Ratzinger/ Benedict XVI, the most dangerous contemporary diseases of culture and spirituality are: neo-gnostic mentality which is a mixture of anthropological frustration, blind faith in science and snobbery of elites; trendy fascinations with the West versions of Far Eastern religions generally supporting nihilistic inclinations of postmodernity; narcissistically creative culture and relativistic output placed beyond good and evil - in the name of tolerance and pluralism. The only cure can be cognition of real God and recognition of a source of hope and love in Him. Only by drawing from Him, a man is able to co-create the world where the final word does not belong to death.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 5-21
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznanie i metoda w teologii. Zasady podstawowe w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    Knowledge and Method in Theology. Basic Principles according to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233583.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    poznanie teologiczne
    poznawalność Boga
    epistemologia teologiczna
    Liber naturae
    sequela Christi
    chrystocentryzm teologicznego poznania
    theological knowledge
    knowledgability of God
    theological epistemology
    Christocentrism of theological knowledge
    Opis:
    The most characteristic trait of Pope Benedict XVI’s epistemological and methodological principles is his tendency to a synthesis and a kind of balance: natural and intuitive that results from his respect for the Truth. We approach this Truth by various ways of complimentary human efforts. If Benedict XVI speaks about the return to sources, he does not make any period of the history of the Church and theology absolute; he warns us against excessive “archeologisation” and “modernisation.” If he proposes a “research system”, he also proposes patience and equilibrium, “internal” direction and internal consequences of thinking (any “externality” appears banal and empty). He proposes “chain bonds” (of epochs, positions, and evolution of thinking) and dialectic holism (only pluralism that is referred to the unity of truth is great). One should notice questions and needs of the present time, but they cannot make up the criterion of answers. The point is to strike a proper balance of emphases between the past and the present. All this deals with the Church and theology whose mission is internally identical, that is the knowledge of God.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 49-65
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deus-caritas jako zasada chrześcijańskiego teocentryzmu w interpretacji J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Deus-caritas as the Principle of Christian Theocentrism in J. Ratzinger/Benedict XVI’s Interpretation
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233941.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bóg
    Chrystus
    miłość
    teocentryzm
    myśl
    rozum
    ojcostwo
    mimesis
    nadmiar
    kenoza
    God
    Christ
    love
    theocentrism
    thought
    reason
    fatherhood
    overabundance
    kenosis
    Opis:
    The meeting of the Biblical understanding of God as love and the Christian concept of theocentrism is an original feature of J. Ratzinger/Benedict XVI's theology. The present Pope shows that in fact both these truths: about God as love and about God as the center of any reality, condition each other and explain each other. It is so because God loves as He exists (in relation, One in the Trinity), creates (all the world and man in it) and saves (giving Himself to the world in Christ, in overabundance). At the same time He Himself remains for man, created in His likeness, a model to be imitated and the only just measure of love of relation (fatherhood) and generosity. This is why it is just the theocentric (heading towards God) thought – and only this – that can give hope to the world and satisfy the desires of the human heart; it is only this thought, which is ultimately love that is more powerful than death.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 271-288
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tam otwiera się niebo. Maryjny wymiar teologii i sztuki chrześcijańskiego życia według Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
    There Heaven Opens. Marian Dimension of Theology and the Art of Christian Life According to Joseph Ratzinger - Benedict XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601109.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    mariologia
    chrystologia
    eklezjologia
    wiara i rozum
    serdeczność
    chrystocentryzm
    pobożność
    dogmaty maryjne
    Mariology
    Christology
    Ecclesiology
    faith and mind
    cordiality
    Christocentrism
    piety
    Marian dogmas
    Opis:
    Jest więc dokładnie odwrotnie, niż chcieliby „postępowi” reformatorzy teologii, tkwiący korzeniami w latach 60. ubiegłego wieku i uzależnieni mentalnie od ducha tamtego czasu: „tam gdzie, jest Maryja”, tam jest pełna prawda o Bogu, Chrystusie i człowieku, „tam jest pierwotny obraz całkowitego poświęcenia się i naśladowania Chrystusa”, tam też „jest zielonoświątkowe tchnienie Ducha Świętego, tam jest początek i prawdziwa odnowa” – przypomniał Benedykt XVI.
    J. Ratzinger – Benedict XVI convinces about an essential role Mariology plays for Christian theology, spirituality and existence. In reply to academic tendencies to marginalize Mariology, among others, because of the shape it takes in folk piety, he shows analogy between Maria-Christ-Church relationship and Mariology-Christology-Ecclesiology relationship. Starting from specific biblical, redemptive events, in which Maria participated through Grace and in which she committed herself voluntarily, he proves that Mariology protects the height of faith, Bible integrity, essence of the Church, true good of men, as a man and a woman, over the centuries – since the times of first doctrinal disputes until the most contemporary civilisation and theological dilemmas. Catholic faith and piety owe the balance between rationality and feelings to Maria and Her heart constitutes the very centre of Ratzinger’s Mariology. Hence learning Maria’s feelings – Her pure cordiality – is a Christian way, on which blessing from the Sermon on the Mount and its promise: looking at God, come true.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 43-58
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
    Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Duch Święty
    Syn Boży
    Jezus Chrystus
    Trójca Święta
    Wcielenie
    teologia
    pneumatologia
    trynitologia
    eklezjologia
    jedność
    communio
    duchowość
    instytucja
    Kościół
    charyzmat
    ortodoksja
    utopia
    ideologia
    Holy Spirit
    Son of God
    Jesus Christ
    Holy Trinity
    Incarnation
    theology
    pneumatology
    trinitology
    ecclesiology
    unity
    spirituality
    institution
    Church
    charism
    orthodoxy
    ideology
    Opis:
    Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
    Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies