Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kosakowska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Seasonal variation of phenolics content in above- and underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Sezonowe zmiany zawartości związków fenolowych w nadziemnych i podziemnych organach wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Baczek, K.
Cygan, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
seasonal variation
phenolics content
plant organ
underground organ
raw material
plant development
dropwort
fern-leaf dropwort zob.dropwort
perennial herb
herb
Rosaceae
Filipendula vulgaris
chemical composition
medicinal plant
Opis:
The content and chemical composition of phenolic compounds in above- and underground organs of dropwort during second year of plant vegetation were studied. Five flavonoids (hyperosid, astragalin, spireaoside, kaempferol, quercetin), 2 catechin derivatives ((+)-catechin, (-)-epigallocatechin), and 7 polyphenolic acids (ellagic, gallic, syringic, salicylic, chlorogenic, caffeic and rosmarinic) were identified in aboveground organs. Their content, both in flowers and leaves, was significantly higher at the beginning of flowering as compared with full flowering stage. In underground organs (+)-catechin and its derivatives ((-)-epigallocatechin, (-)-epigallocatechin gallate, (-)-epicatechin) as well as 2 polyphenolic acids (ellagic and gallic) were identified. Their content was not closely related to the stage of plant development.
Badano zawartość i skład chemiczny związków fenolowych w organach nadziemnych i podziemnych wiązówki bulwkowej w drugim roku uprawy. Pięć flawonoidów (hiperozyd, astragalina, spireozyd, kemferol i kwercetyna), 2 związki katechinowe ((-)-epigalokatechina i (+)-katechina) oraz 7 kwasów polifenolowych (elagowy, galusowy, syryngowy, salicylowy, chlorogenowy, kawowy i rozmarynowy) zidentyfikowano w organach nadziemnych. Zawartość tych związków zarówno w kwiatostanach, jak i w liściach była istotnie wyższa na początku kwitnienia niż podczas pełni kwitnienia roślin. W organach podziemnych zidentyfikowano natomiast (+)-katechinę i jej pochodne ((-)-epigalokatechinę, (-)-galusan epigalokatechiny i (-)-epikatechinę) oraz dwa kwasy fenolowe (galusowy i elagowy). Zawartość tych związków nie była ściśle związana z fazą rozwojową roślin.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Ejdys, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of yarrow (Achillea millefolium L. s.l.) in respect of developmental and chemical traits
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwawnika (Achillea millefolium L. s.l.) pod kątem cech rozwojowych i chemicznych
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Kuzma, P.
Ejdys, M.
Obiedzinski, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72147.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
The aim of study was to determine the variability of 20 yarrow populations introduced into ex situ conditions, in respect of selected developmental traits as well as content and composition of biologically active compounds (essential oil, tannins, flavonoids and phenolic acids). Field experiment was established at the Experimental Station, Department of Vegetable and Medicinal Plants. Morphological observations and harvest of raw material were carried out in the second year of plant vegetation, at the beginning of blooming. Investigated populations differed significantly in respect of developmental features as well as content and composition of identified compounds. The highest differences among the populations concerned fresh mass of herb (0.46–1.79 kg per plant), number of shoots per m2 (64–243) and length of the longest internode (42–158 mm). Total content of essential oil ranged from 0.10 to 1.00%. Among 24 identified compounds β-pinene, 1,8-cineole, terpinene-4-ol, nerolidol and chamazulene were the dominants. According to content of these compounds, three chemotypes were distinguished within investigated populations, i.e.: β-pinene, β-pinene + chamazulene and 1,8-cineole type. Content of tannins ranged from 0.38 to 0.90%. Four flavonoids were identified and apigenin 7-glucoside was present in the highest amount (from 9.87 to 475.21 mg × 100 g-1), while the highest differences between populations concerned the content of luteolin-3’,7-diglucoside. Within phenolic acids, three compounds (caffeic acid derivatives) were identified. Rosmarinic acid was the dominant one (75.64–660.54 mg × 100 g-1), while cichoric acid differentiated investigated populations the most.
Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania 20 populacji krwawnika rosnących w warunkach ex situ, pod kątem wybranych cech rozwojowych oraz zawartości i składu chemicznego związków biologicznie czynnych (olejku eterycznego, garbników, flawonoidów i kwasów fenolowych). Eksperyment założono na polu doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Obserwacje morfologiczne oraz zbiór surowca przeprowadzono w drugim roku wegetacji roślin, na początku kwitnienia. Badane populacje różniły się istotnie pod względem cech rozwojowych oraz zawartości i składu analizowanych związków aktywnych. Cechami najbardziej różnicującymi populacje były: świeża masa ziela (0,46–1,79 kg z rośliny), liczba pędów na m2 (64–243) oraz długość najdłuższego międzywęźla (42–158 mm). Zawartość olejku eterycznego wahała się od 0,10 do 1,00%. Spośród 24 zidentyfikowanych związków β-pinen, 1,8-cineol, terpinen-4-ol, nerolidol i chamazulen były dominujące. Biorąc pod uwagę te składniki, wśród badanych populacji wyróżniono 3 następujące chemotypy: β-pinen, β-pinen + chamazulen i 1,8-cineol. Zawartość garbników wynosiła od 0,38 do 0,90%. W obrębie flawonoidów zidentyfikowano 4 związki, przy czym w największej ilości obecny był 7-glukozyd apigeniny (9,87–475,21 mg × 100 g-1), podczas gdy związkiem najbardziej różnicującym populacje był 3’,7-diglukozyd luteoliny. Wśród kwasów fenolowych zidentyfikowano 3 związki, tj. pochodne kwasu kawowego. Dominował tu kwas rozmarynowy (75,64–660,54 mg × 100 g-1), a kwas cykoriowy różnicował populacje w najwyższym stopniu.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of fireweed (Chamaenerion angustifolium/L./Scop.) and evening primrose (Oenothera biennis L.) in respect of sterol content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium L.) i wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Weglarz, Z.
Kosakowska, L.
Pelc, M.
Geszprych, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950572.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
fireweed
great willow-herb zob.fireweed
rosebay willowherb zob.fireweed
Chamaenerion angustifolium
evening primrose
Oenothera biennis
sterol content
medicinal plant
beta-sitosterol
Opis:
Composition of sterol fraction and content of identified compounds in herb of fireweed (Chamaenerion angustifolium fU Scop.) and leaves of evening primrose (Oenothera biennis L.) obtained from several populations of these species growing wild in Poland were determined by HPLC. The investigated species differed in respect of the composition and content of identified sterols. High intraspecific variability concerning accumulation of sterols was also observed. Herb of fireweed was characterised by relatively high content of p-sitosterol (85.80-171.18 mg/100 g), campesterol (24.24-334.49 mg/100 g), and p-sitosterol D-glucoside (26.33-86.32 mg/100 g). Leaves of evening primrose appeared to be much poorer source of sterols. Content of |3-sitosterol (the dominant compound in the sterol fraction) in this raw material ranged from 5.21 to 34.66 mg/100 g.
Badano skład frakcji steroli oraz zawartość zidentyfikowanych związków sterolowych w zielu wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium /L./ Scop.) i liściach wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pochodzących z kilkunastu populacji tych gatunków dziko rosnących w Polsce. Badane gatunki różniły się pod względem składu i zawartości steroli. Stwierdzono również znaczne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe pod względem gromadzenia się tych związków. Ziele wierzbówki charakteryzowało się wysoką zawartością fi-sitosterolu (85,80-171,18 mg/100 g), kampesterolu (24,24-334,49 mg/100 g) i D-glukozydu /3-sitosterolu (26,33-86,32 mg/100 g). Liście wiesiołka okazały się znacznie uboższym źródłem steroli. Za wartość ji -sitosterolu (dominującego składnika frakcji stero- (owej) w tym surowcu wynosiła od 5,21 do 34,66 mg/100 g.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies