Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dabrowski, Konrad" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Surgery in patients with congenital factor VII deficiency - a single center study
Autorzy:
Szczepanik, Andrzej
Wiszniewski, Adam
Oses-Szczepanik, Anna M
Dąbrowski, Wojciech
Pielaciński, Konrad
Misiak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392897.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
congenital factor VII deficiency
surgery
recombinant activated factor VII
Opis:
Introduction: Congenital factor VIII deficiency is a rare hemorrhagic disorder inherited in an autosomal recessive pattern. Surgical treatment with insufficient diathesis correction is burdened with a high risk of bleeding complications. The aim of the study was to evaluate the surgical outcome in patients with congenital factor VII deficiency and assessment of the efficacy and safety of recombinant activated factor VII (rFVIIa) used for perioperative hemostatic coverage in our two schemas of substitutive therapy. Material and methods: In the years 2002-2017 a total of 22 patients with congenital factor VII deficiency were subjected to surgery. Substitution therapy relied on rFVIIa used in two schemas. One involved 15 patients with factor VII activity of <10% of normal value who were injected rFVIIa at a dose of 30 μg/kg b.w. every 12 hours on surgery day, 15 μg/kg b.w. every 12 hours on the first postoperative day and 15 μg/kg b.w. every 24 hours on the following days. The second schema involved 7 patients with factor VII activity of 10-25% of normal value who were given rFVIIa at a dose of 15 μg/kg b.w. every 12 hours on surgery day and the first postoperative day; then the same dose was administered every 24 hours on consecutive days. The treatment continued for 4-10 days. Results: In 22 patients a total of 26 surgeries were performed; 17 surgeries in 15 patients with factor VII <10% of normal and 9 in 7 patients with factor VII deficiency of 10-25% of normal. The surgeries included: 9 cholecystectomies (8 laparoscopic, 1 open), 7 thyroidectomy procedures, 2 exploratory laparotomies, 1 left hemicolectomy, 1 total proctocolectomy, 3 inguinal hernia repairs and 3 excisions of varicose veins. One patient with factor VII activity of 9% required an additional dose of rFVIIa in the intraoperative period due to diathesis bleeding. Intraoperative hemostasis was normal for all other patients; no postoperative hemorrhagic complications were reported. In patients with FVII activity <10% average daily dose of rFVIIa was 31.3 (range 20-56) μg/kg b.w., total daily dose 186 (136-303) µg/kg b.w., total dose of rFVIIa - 15.2 (12-112) mg. In patients with FVII activity 10-25% the doses were 21.2 (15-31), 117 (46-271) µg/kg b.w. and 9.1 (6-17) mg respectively.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 1-5
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie chirurgiczne chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII – badanie jednoośrodkowe
Autorzy:
Szczepanik, Andrzej
Wiszniewski, Adam
Oses-Szczepanik, Anna M
Dąbrowski, Wojciech
Pielaciński, Konrad
Misiak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392901.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wrodzony niedobór czynnika VII
chirurgia
rekombinowany aktywny czynnik VII
Opis:
Wstęp: Wrodzony niedobór czynnika VII jest rzadką, dziedziczoną recesywnie skazą krwotoczną. Leczenie operacyjne bez należytej korekcji skazy obarczone jest ryzykiem powikłań krwotocznych. Cel: Celem pracy jest ocena wyników leczenia operacyjnego chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII oraz określenie skuteczności i bezpieczeństwa rekombinowanego aktywnego czynnika VII (rFVIIa) w zabezpieczeniu hemostazy okołooperacyjnej w zastosowanych przez nas dwóch schematach leczenia substytucyjnego. Materiał i metody: W latach 2002–2017 22 chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII zostało poddanych leczeniu operacyjnemu. Jako leczenie substytucyjne zastosowano rFVIIa w dwóch schematach. U 15 chorych z aktywnością czynnika VII <10% normy wstrzykiwano w dniu operacji rFVIIa w dawce 30 µg/kg mc. co 12 godzin, w 1. dobie pooperacyjnej 15 µg/kg mc. co 12 godzin, zaś w następnych dobach – 15 µg/kg mc. co 24 godziny. U 7 chorych z aktywnością czynnika VII w granicach 10–25% normy w dniu operacji i 1. dobie pooperacyjnej stosowano rFVIIa w dawce 15 µg/kg mc. co 12 godzin, a w następnych dobach taką samą dawkę co 24 godziny. Leczenie prowadzono przez 4–10 dni. Wyniki: U 22 chorych wykonano 26 operacji, z czego u 15 chorych z niedoborem czynnika VII <10% normy 17 operacji i u 7 chorych z niedoborem czynnika VII 10–25% normy 9 operacji. Wykonano 9 cholecystektomii (8 laparoskopowych, 1 otwartą), 7 strumektomii, 2 laparotomie zwiadowcze, 1 hemikolektomię lewostronną, 1 proktokolektomię totalną, 3 operacje przepuklin pachwinowych oraz 3 operacje wycięcia żylaków kończyn dolnych. U jednego chorego z aktywnością czynnika VII 9% śródoperacyjnie stwierdzono skazowe krwawienie wymagające dodatkowej dawki rFVIIa. U pozostałych chorych spostrzegano prawidłową hemostazę śródoperacyjną, nie obserwowano też żadnych krwotocznych powikłań pooperacyjnych. U chorych z aktywnością czynnika VII <10% średnia dawka dobowa rFVIIa wynosiła 31,3 (zakres 20–56) µg/kg mc., całkowita dawka dobowa – 186 (136–303) µg/kg mc., całkowita dawka rFVIIa – 15,2 (12–112) mg. U chorych z aktywnością czynnika VII 10–25% ilości rFVIIa wynosiły odpowiednio: 21,2 (15–31) i 117 (46–271) µg/kg mc. oraz 9,1 (6–17) mg. Wnioski: Operacje u chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII mogą być przeprowadzane skutecznie i bezpiecznie przy zastosowaniu rFVIIa jako leczenia substytucyjnego zabezpieczającego hemostazę okołooperacyjną.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 1-5
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sclerotherapy of esophageal varices in hemophilia patients with liver cirrhosis – a prospective, controlled clinical study
Autorzy:
Szczepanik, Andrzej B
Pielaciński, Konrad
Oses-Szczepanik, Anna M
Huszcza, Sławomir
Misiak, Andrzej
Dąbrowski, Wojciech P
Gajda, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392541.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemophilia
esophageal varices
bleeding
endoscopic sclerotherapy
liver cirrhosis
Opis:
Introduction: Bleeding from esophageal varices is a serious clinical condition in hemophilia patients due to congenital deficiency or lack of clotting factors VIII (in hemophilia A) and IX (in hemophilia B), decreased clotting factor II, VII, IX, X synthesis in the course of chronic liver disease and hipersplenic thrombocytopenia. The aim of this study was to assess the efficacy and safety of endoscopic sclerotherapy in acute esophageal variceal bleeding and in secondary prophylaxis of hemorrhage. The aim was also to investigate the optimal activity of deficiency factors VIII or IX and duration of replacement therapy required to ensure proper hemostasis after sclerotherapy procedures. Material and methods: 22 hemophilia patients (A-19, B-4) with coexistent liver cirrhosis and active esophageal variceal bleeding treated with endoscopic sclerotherapy were subjected to prospective analysis. The patients who survived were qualified to repeated sclerotherapy procedures every 3 weeks within secondary prophylaxis of bleeding (investigated group). A 3-day substitution therapy enhanced the infusion of the deficient or lacking factor in doses allowing to reach 80-100% of normal value activity of factor VIII on the 1st day and 60-80% in the next two days. The desired activity of factor IX was 60-80% and 40-60% respectively. The control group consisted of 20 non-hemophiliac patients with liver cirrhosis comparable in terms of age, sex, stage of advancement of liver cirrhosis, who underwent the same medical proceedings as the investigated group. Results: Active esophageal bleeding was stopped in 21 of 22 (95%) hemophilia patients. Complications were observed in 3 patients; 2 patients died. The rate of hemostasis, complications and deaths in the control group were comparable and no statistical differences were found. In hemophilia patients subjected to secondary prophylaxis of hemorrhage, in 18 of 20 (80%), complete eradication of esophageal varices was achieved after 4 to 7 sclerotherapy procedures in 1 patient (average 5.4). Recurrent bleeding was observed in 15% of patients, complication in 20%; 1 patient died. Time lapse from bleeding to eradication was 12-21 weeks (average 15.2). In the control group the rate of variceal eradication, complication and deaths was comparable and no statistical differences were found. The usage of factor VIII concentrates was as follows: in hemophilia A, in a severe form - 80.9 U/kg b.w./day, in hemophilia A in a severe form with an inhibitor <5 BU – 95.2 U/kg b.w./day, in mild form – 64.2 U/kg b.w./day and in severe hemophilia B – 91.6 U/kg b.w./day. Conclusions: Sclerotherapy is an effective method in the management of esophageal variceal bleeding in hemophilia patients. It is also effective for total eradication of varices when applied as a secondary prophylaxis of hemorrhage. In our opinion, a 3-day replacement therapy at the applied doses is sufficient to ensure hemostasis and avoid bleeding complications.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 29-34
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skleroterapia żylaków przełyku u chorych na hemofilię z marskością wątroby – prospektywne, kontrolowane badanie kliniczne
Autorzy:
Szczepanik, Andrzej B
Pielaciński, Konrad
Oses-Szczepanik, Anna M
Huszcza, Sławomir
Misiak, Andrzej
Dąbrowski, Wojciech P
Gajda, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392565.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemofilia
żylaki przełyku
krwawienie
endoskopowa skleroterapia
marskość wątroby
Opis:
Wstęp: Krwotok z żylaków przełyku u chorych na hemofilię jest niezwykle groźny ze względu na wrodzony niedobór lub brak czynników krzepnięcia VIII (w hemofilii A) lub IX (w hemofilii B), obniżoną syntezę czynników krzepnięcia II,VII, IX, X w przebiegu przewlekłej choroby wątroby oraz małopłytkowość hiperspleniczną. Cel: Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa endoskopowej skleroterapii w ostrym krwotoku z żylaków przełyku oraz w profilaktyce wtórnej krwotoku, jak też określenie optymalnej aktywności niedoborowych czynników krzepnięcia i czasu stosowania leczenia substytucyjnego pozwalających na zapewnienia hemostazy po zabiegach skleroterapii. Materiał i metody: Prospektywnej analizie poddano 22 chorych na hemofilię (A-19, B-3) ze współistniejącą marskością wątroby i czynnym krwotokiem z żylaków przełyku, u których wykonano skleroterapię. Chorych, którzy przeżyli, zakwalifikowano do powtarzanych co 3 tygodnie zabiegów skleroterapii w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku (grupa badana). Leczenie substytucyjne stosowano przez 3 doby. Polegało ono na przetaczaniu brakującego czynnika w takich dawkach, aby aktywność czynnika VIII wynosiła 80–100% normy w 1. dobie i 60–80% w 2.-3. dobie, zaś czynnika IX odpowiednio 60–80% i 40–60%. Grupę kontrolną stanowiło 20 chorych z marskością wątroby bez hemofilii, porównywalnych pod względem wieku, płci, stopnia zaawansowania marskości wątroby, którzy zostali poddani analogicznemu postępowaniu leczniczemu. Wyniki: Zatrzymanie krwotoku uzyskano u 21 z 22 chorych na hemofilię (95%). Powikłania stwierdzono u 3 chorych, 2 chorych zmarło. W grupie kontrolnej odsetek hemostazy, powikłań i zgonów nie wykazywał statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. U 18 z 20 (80%) chorych na hemofilię poddanych wtórnej profilaktyce krwotoku uzyskano całkowitą eradykację żylaków po wykonaniu od 4 do 7 zabiegów obliteracji (średnio 5,4). Nawroty krwawień zanotowano u 15% pacjentów, powikłania u 20%; jeden chory zmarł. Czas od wystąpienia krwotoku do uzyskania eradykacji wynosił 12–21 tygodni (średnio 15,2). Wyniki w grupie kontrolnej nie wykazywały statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. Zużycie koncentratów czynnika VIII wyniosło: w hemofilii A, w postaci ciężkiej – 80,9 j/kg/dobę, w hemofilii A z inhibitorem <5 BU – 95,2 j/kg/dobę, w łagodnej – 64,2 j/kg/dobę, zaś w hemofilii B ciężkiej – 91,6 j/kg/dobę. Wnioski: Skleroterapia jest skuteczną metodą zatrzymania krwotoku z żylaków przełyku u chorych na hemofilię i zlikwidowania żylaków w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku. Trzydniowe leczenie substytucyjne w zastosowanych przez nas dawkach jest wystarczające do zapewnienia hemostaty i uniknięcia powikłań krwotocznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 29-34
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies