Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Janik, Krzysztof." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Turyści bariatryczni. Zagraniczni pacjenci bariatryczni leczeni w Polsce – badanie ankietowe
    Autorzy:
    Kowalewski, Piotr
    Janik, Michał
    Kwiatkowski, Andrzej
    Paśnik, Krzysztof
    Walędziak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391763.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chirurgia
    operacja bariatryczna
    otyłość
    pacjenci zagraniczni
    turystyka
    Opis:
    Wprowadzenie: Rośnie popularność zabiegów bariatrycznych na świecie. Przedstawiamy obecną sytuację pacjentów zagranicznych leczonych przez chirurgów bariatrycznych w Polsce w 2016 roku. Materiały i metody: Rozesłaliśmy ankiety on-line do dwudziestu doświadczonych chirurgów bariatrycznych. Kwestionariusz dotyczył 2016 roku. Pytaliśmy o: (1) liczbę i rodzaj zabiegów bariatrycznych wykonanych lub nadzorowanych, (2) liczbę pacjentów zagranicznych, (3) proces kwalifikacji, (4) kraj pochodzenia, (5) rodzaj zabiegu i (6) zalecenia pooperacyjne. Wyniki: Otrzymaliśmy zwrotnie dziewięć ankiet (45%). Pięciu chirurgów wykonało lub nadzorowało od 100 do 300 zabiegów bariatrycznych rocznie, dwóch wykonało lub nadzorowało ponad 300 zabiegów, dwóch wykonało lub nadzorowało od 50 do 100 zabiegów. Wszyscy ankietowani wykonywali laparoskopową rękawową resekcję żołądka (LSG) i laparoskopowe wyłączenie żołądkowe z zespoleniem na pętli Roux-en-Y (LRYGB), czterech przeprowadzało zabiegi minizespoleń omijających żołądek (mini gastric bypass), dwóch laparoskopowe założenie regulowanej przewiązki (LAGB), jeden – SADI-S i dwóch – ominięcie dwunastnicy (DS). Sześciu ankietowanych chirurgów łącznie leczyło 64 pacjentów z zagranicy, głównie zabiegami LSG, LRYGB i minizespoleniem omijającym. Większość zagranicznych pacjentów zostało zakwalifikowanych w oparciu o znane międzynarodowe kryteria (BMI powyżej 40 kg/m2 lub BMI powyżej 35 kg/m2 z chorobami współistniejącymi). Najwięcej osób pochodziło ze Zjednoczonego Królestwa, następnie z: Niemiec, USA, Irlandii i Szwecji. Kwalifikacji dokonywano po osobistym zbadaniu chorego. Po zabiegu pięciu badanych (83,3%) wydało kartę wypisową w języku angielskim z zaleceniem długoterminowej kontroli w kraju pochodzenia. Każdy badany osobiście prowadził trzymiesięczną obserwację każdego pacjenta zagranicznego. Wnioski: Zagraniczni pacjenci bariatryczni przyjeżdżający do Polski są kwalifikowani do zabiegów zgodnie z uznanymi międzynarodowymi standardami. Większość z nich otrzymuje kartę informacyjną w języku angielskim i jest poddawanych trzymiesięcznej obserwacji przez operatora. Zaleca się dalsze leczenie bariatryczne w kraju pochodzenia.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 12-16
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bariatric tourists. Foreign bariatric patients treated in Poland – a survey based study
    Autorzy:
    Kowalewski, Piotr
    Janik, Michał
    Kwiatkowski, Andrzej
    Paśnik, Krzysztof
    Walędziak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391735.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    bariatric surgery
    foreign
    obesity
    surgery
    tourism
    Opis:
    Introduction: Bariatric procedures are becoming more popular worldwide. We present a current situation of foreign patients treated by high-volume bariatric surgeons in Poland in 2016. Material and Methods: We sent an online survey to twenty high-volume bariatric surgeons. The questionnaire regarded the year 2016. We asked for number and types of bariatric procedures performed or supervised, number of foreign bariatric patients, their qualification process, country of origin, types of procedure, and post-op recommendations. Results: We received 9 surveys (45%). Five surgeons performed or supervised from 100 to 300 bariatric procedures, 2 performed or supervised over 300 procedures, 2 performed or supervised from 50 to 100 procedures. All of the respondents performed laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) and laparoscopic gastric bypass (LRYGB), four carried out mini gastric bypass, two – gastric banding (LAGB), one – SADI-S and duodenal switch (DS). Six surgeons operated on the total of 64 foreign patients, mainly performing LSG, LRYGB and mini gastric bypass. Most of the patients were qualified based on international criteria [body mass index (BMI) over 40 kg/m2 or BMI over 35 kg/m2 with comorbidities]. United Kingdom was the most popular country of origin, followed by Germany, USA, Ireland and Sweden. Qualification for surgery was based on a personal visit. After surgery, 83.3% (n = 5) of the respondents gave out discharge documents in English, recommending long-term bariatric follow-up in the country of origin. Every respondent carried out 3-month personal follow-up of every foreign patient. Conclusions: Foreign bariatric patients travelling to Poland are qualified for surgery according to known international standards. Most of the patients receive post-op discharge documents in English, with a 3-month follow-up performed by their surgeon. Further bariatric supervision in the country of origin is routinely recommended.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 12-16
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recommendations for the standards of equipping of the Bariatric and Metabolic Surgery Center
    Autorzy:
    Sztuczka, Ewa
    Żukowska, Wioletta
    Jackowski, Marek
    Janik, Michał R
    Paśnik, Krzysztof
    Michalik, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392894.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Obesity surgery
    laparoscopy
    recommendations
    Opis:
    Introduction: The prevalence of obesity in Poland and worldwide is constantly rising. High effectiveness of bariatric surgery has been proven in literature. It is recommended that bariatric procedures should be done by highly qualified surgeons with the appropriate, up-to-date medical equipment. Aim: The purpose of the study is to establish Polish recommendations and standards for the use of medical equipment for bariatric surgery centers. Materials and methods: The review of the present recommendations of the worldwide organizations and societies (including EAES, IFSO, SAGES) and guidelines was made. On the basis of current literature and authors’s clinical experience we proposed standardized protocol for bariatric surgical equipment. Conclusions: Relevant equipping of bariatric surgery centers and implementation of standardized perioperative and surgery protocols will result in significant improvements in bariatric treatment. This will ensure patients safety, a shorter length of hospital stay and considerably reduce the risk of morbidity. Moreover, it will contribute to the efficacy of the bariatric and metabolic surgery procedures, in accordance with the highest globally accepted standards.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 52-56
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekomendowane standardy wyposażenia ośrodka leczniczego w zakresie chirurgii bariatrycznej i metabolicznej – doświadczenia własne
    Autorzy:
    Sztuczka, Ewa
    Żukowska, Wioletta
    Jackowski, Marek
    Janik, Michał R
    Paśnik, Krzysztof
    Michalik, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392906.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Chirurgiczne leczenie otyłości
    laparoskopia
    rekomendacje
    Opis:
    Ze względu na masę ciała chorego, oraz niejednokrotnie ponadnormatywną posturę, w oddziale chirurgicznym uwzględnić należy wyposażenie w następujący sprzęt: 1. Odpowiednio wzmocnione łóżko szpitalne o szerokości do 120 cm i nośności co najmniej 250–300 kg. Łóżko bariatryczne powinno mieć możliwość podnoszenia leżanki do pozycji zagłówkowej, kucznej, pozycji Trendelenburga (do kąta +10˚) i anty-Trendelenburga (–10˚). W standardzie doposażyć je należy w poręcze i wysięgnik o wzmocnionej konstrukcji oraz solidne lejce ułatwiające wczesne, pooperacyjne uruchomienie pacjenta. 2. Wzmocniony materac (większy komfort zapewni materac próżniowy). 3. Odpowiednie siedzisko, krzesło, wózek inwalidzki, które umożliwią pacjentowi spędzanie czasu w korzystnej dla niego pozycji pionowej (poprawa czynności płuc i krążenia krwi). Siedzisko powinno oferować zadowalające obciążenie robocze do co najmniej 250–300 kg i odpowiednie wymiary siedzenia, które zapewnią wystarczającą przestrzeń dla bioder pacjenta i znajdującej się wokół nich tkanki tłuszczowej oraz uwzględnią kształt ciała chorego, rozkład jego masy (apple – shaped, pear - shaped). Doposażenie siedziska w kółka umożliwia bezpieczne przemieszczanie chorego w dowolne miejsce w szpitalu. 4. Stosowną do badania i leczenia leżankę bariatryczną, która sprosta wykonaniu codziennych czynności terapeutycznych i pielęgnacyjnych, np. zmianom opatrunków, przeprowadzeniu badania fizykalnego. Wskazana byłaby leżanka elektryczna, z regulacją wysokości i oparcia, oraz odpowiednim, bezpiecznym obciążeniem roboczym rzędu ok. 300 kg. 5. Dużych rozmiarów kabinę prysznicową, dostosowaną do potrzeb otyłych pacjentów. Dodatkowo należy wyposażyć ją w poręcze, uchwyty i mobilne krzesło toaletowe. 6. Solidny balkonik umożliwiający samodzielne poruszanie się, utrzymanie własnego ciężaru ciała zarówno w okresie przed-, jak i pooperacyjnym, ewentualnie profesjonalne nosidło do bezpiecznego przekładania pacjenta. 7. Wagę dostosowaną do pomiaru ciężaru ciała pacjentów bariatrycznych (możliwość dokonania pomiaru masy ciała do co najmniej 350 kg). 8. Stopnie (podesty), umożliwiające wejście i położenie pacjenta bariatrycznego, np. na leżance, kozetce opatrunkowej. 9. Specjalistyczne (duże) mankiety, które umożliwiają prawidłowy pomiar ciśnienia tętniczego krwi. Masa ciała chorych kwalifikowanych do operacyjnego leczenia otyłości najczęściej przekracza 100 kg. Bez względu na rodzaj proponowanej procedury chirurgicznego leczenia otyłości, konieczne jest odpowiednie wyposażenie sali operacyjnej w sprzęt i aparaturę medyczną. 1. Automatyczny stół operacyjny, umożliwiający bezpieczne ułożenie pacjenta w pozycji anty-Trendelenburga. Zalecane obciążenie robocze stołu do 350 kg. Wyposażenie w akcesoria umożliwiające utrzymanie żądanej pozycji chorego, np. szerokie podpory pod kończyny górne i dolne, masywne pasy mocujące chorego do stołu i zapobiegające ześlizgiwaniu podczas operacji, ale nieupośledzające krążenia krwi w kończynach. Posiadanie stołu z wymiennym blatem pozwoli na rezygnację z konieczności zabezpieczenia odpowiedniego wózka transportowego ze śluzy do sali operacyjnej. 2. Materac próżniowy, który po wypompowaniu powietrza dopasowuje się do ciała chorego i pozwala na odpowiednie umocowanie pacjenta na stole operacyjnym. Dostępem z wyboru chirurgicznego leczenia otyłości jest dziś technika laparoskopowa. Konieczne jest zatem posiadanie: 1. Dobrej jakości toru wizyjnego z insuflatorem gazu, najlepiej w technologii HDTV prezentującej obraz w naturalnych barwach z dobrym kontrastem i ostrością. System powinien być wyposażony w możliwość rejestracji zapisu przebiegu operacji oraz w pompę ssąco-tłoczącą, niezbędną do ewakuacji nagromadzonych płynów ustrojowych oraz wypłukania pola operacyjnego [6]. 2. Koagulującego urządzenia dwubiegunowego lub noża harmonicznego (preparowanie tkanek techniką laparoskopową wymaga zastosowania zaawansowanych narzędzi służących do cięcia i koagulacji tkanek). Zaletą tego sprzętu jest możliwość zamykania naczyń o średnicy 5–7 mm, a w przypadku skalpela harmonicznego zapewnienie cięcia, preparowania oraz koagulacji tkanek przy zastosowaniu jednego narzędzia roboczego. Nowoczesne instrumentarium elektrochirurgiczne pozwala też zmniejszyć zużycie materiału szewnego (co minimalizuje ryzyko powikłań, zakażenia miejsca operowanego, ponieważ w organizmie pacjenta pozostaje mniej ciała obcego), znacząco skraca czas operacji i zmniejsza utratę krwi [7, 8, 9]. 3. Bazowego i specjalistycznego instrumentarium medycznego. Ilość narzędzi, ich rodzaj oraz rozmiar zależy od wykonywanej procedury bariatrycznej. 1. Trzonek i ostrze nr 11.
2. Strzykawka z 10 ml roztworu 0,9% NaCl.
3. Nożyczki do preparowania tkanek.
4. Nożyczki do szwów.
5. Dwa haki Langenbecka.
6. Końcówka ssąca z drenami.
7. Dren do insuflacji gazu.
8. Igła Veressa do wytworzenia odmy.
9. Dwa kleszczyki typu Pean.
10. Imadło.
11. Dwie pincety chirurgiczne.
12. Dwa opinaki typu Backhaus.
13. Dwa haczyki jednozębne do uchwycenia powięzi, ewentualnie dwa kleszczyki Kochera.
14. Materiał opatrunkowy: 15. Materiał szewny do zamknięcia otworów po trokarach: 16. Dren Redona nr 14 lub 16.
17. Worek do pasywnego drenażu Redona.
18. Antyadhezyjne opatrunki pooperacyjne. Zalecane instrumentarium bazowe przedstawiono na fotografii 1. 1. Trokar optyczny o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
2. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
3. Dwa trokary o średnicy 5 mm lub dwa trokary o średnicy
 10/12 mm z redukcją na 5mm i długości 15 cm.
4. Wideokamera lub optyka skośna o kącie 30˚ ze światłowodem.
5. Retraktor do podtrzymania wątroby.
6. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
9. Monopolarna elektroda hakowa o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
10. Atraumatyczne kleszczyki typu Babcock o średnicy 5 mm
 lub 10 mm.
11. Imadło.
12. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej energii
 bipolarnej o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia
 od 35 cm.
13. Klipsownica.
14. Klipsy naczyniowe.
15. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją,
 o średnicy12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,
 lub uniwersalna rączka
16. Kilka (6–7) ładunków do endoskopowego staplera
 liniowego o różnej wysokości zszywek (wybierając
 ładunek, należy kierować się wiedzą o grubości oraz
 biomechanice tkanki). 17. Stapler okrężny o średnicy 25 CDH i długiej rękojeści
 (ewentualnie w wyposażeniu dodatkowym kowadełko typu
 or-vill).
18. Filtr oddymiający pole operacyjne [10]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji Roux-en-Y Gastric Bypass techniką laparoskopową (LRYGB) przedstawiono na fotografii 2. 1. 5 ml błękitu metylenowego 1% do sprawdzenia szczelności
 zespolenia.
2. Strzykawkę10 ml.
3. Sondę żołądkową 34–36. 1. Trokar optyczny o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości15 cm.
2. Trokar o średnicy 5 mm lub 10/12 mm z redukcją na 5mm
 i długości 15 cm.
3. Dwa trokary o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
4. Wideokamera lub skośna optyka o kącie 30˚ ze światłowodem.
5. Retraktor do podtrzymania wątroby.
6. Zakrzywiony dysektor o średnicy 5 mm i długości 40–44cm.
7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5mm i długości 40–44cm.
8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
9. Rurka kalibracyjna z podziałką do 10 cm o średnicy 5mm
 i długości 40–44 cm.
10. Imadło.
11. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej
 energii bipolarnej o średnicy 5mm lub 10 mm i długości
 ramienia od 35cm.
12. Klipsownica.
13. Klipsy naczyniowe do uszczelnienie szwów staplerowych
 na żołądku.
14. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją
 średnicy 12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,
 lub uniwersalna rączka.
15. Kilka (6–7 sztuk) ładunków do endoskopowego staplera
 liniowego o różnej wysokości zszywki (wybierając ładunek,
 należy kierować się wiedzą o grubości oraz biomechanice
 tkanki).
16. Filtr do ewakuacji dymu z pola operacyjnego.
17. Endocatch / bag (do wyjęcia resekowanej części żołądka).
18. Rozwieracz trójramienny do bezpiecznego usunięcia worka
 z żołądkiem [11]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji resekcji rękawowej żołądka techniką laparoskopową (LSG) przedstawiono na fotografii 3. 1. sondę żołądkową 34–44 CDH.
2. 5 ml błękitu metylenowego 1%.
3. Strzykawkę 10 ml. 1. Trokar optyczny o średnicy10 mm.
2. Trokar o średnicy15 mm z redukcją na 5 mm.
3. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm.
4. Retraktor Goldfinger.
5. Opaska gastric band.
6. Wideokamera lub skośna optyka 30˚ ze światłowodem.
7. Retraktor do podtrzymania wątroby.
8. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
9. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44cm.
10. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
11. Imadło.
12. Skalpel harmoniczny, lub instrument zaawansowanej energii
 bipolarnej, o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia
 od 35 cm.
13. Klipsownica i klipsy naczyniowe.
14. Filtr do ewakuacji zadymienia w polu operacyjnym [12]. Wprawdzie odchodzi się obecnie od zakładania opasek bariatrycznych, niemniej jednak są jeszcze ośrodki w kraju, które decydują się na tę metodę operacyjną. null null null Częstość występowania otyłości oraz chorób jej towarzyszących gwałtownie wzrasta zarówno w kraju, jak i na świecie, osiągając skalę epidemii. Zgodnie z wynikami badań naukowych, zabiegi bariatryczne stanowią obecnie jedyną metodę leczenia otyłości olbrzymiej o udowodnionej skuteczności. Postęp wiedzy, który dokonał się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, pozwolił na zweryfikowanie wskazań do chirurgicznego leczenia otyłości [1]. Złotym standardem leczenia operacyjnego jest zastosowanie małoinwazyjnych technik laparoskopowych, które wiążą się ze zmniejszonym odsetkiem powikłań oraz niższą śmiertelnością okołozabiegową [2, 3]. Dostęp laparoskopowy zapewnia także mniejsze ryzyko kontaminacji ran operacyjnych, uzyskanie lepszych efektów kosmetycznych i szybszy powrót pacjenta do codziennych czynności życiowych i zawodowych. Zaleca się, aby zabiegi chirurgicznego leczenia otyłości wykonywano w ośrodkach z doświadczeniem w chirurgii bariatrycznej i metabolicznej, posiadających wyszkoloną kadrę oraz niezbędny sprzęt [3]. Terapia i opieka pielęgnacyjna nad pacjentem oraz przygotowanie chorego do bariatrycznej procedury chirurgicznej wymaga odpowiedniego, i dodatkowego, wyposażenia oddziału oraz bloku operacyjnego w aparaturę medyczną, która dostosowana jest do chorych z otyłością olbrzymią [4]. Ośrodek taki powinien dysponować również możliwością leczenia powikłań występujących po operacjach bariatrycznych [5].
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 52-56
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies