Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "płuc" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Uraz ciśnieniowy płuc w przebiegu hipoksji u płetwonurka pod wodą
Pulmonary barotrauma in the course of a divers underwater hypoxia
Autorzy:
Olszański, R.
Siermontowski, P.
Dąbrowiecki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366195.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
hipoksja
uraz ciśnieniowy płuc
hypoxia
pulmonary barotrauma
Opis:
W artykule opisano przypadek nieprawidłowego zachowania nurka pod wodą, które doprowadziło do niedotlenienia i hiperkapni z następową utratą przytomności podczas nurkowania powietrznego, płytkowodnego, w skafandrze suchym, powikłanego urazem ciśnieniowym płuc.
The article discusses the case of an improper diver’s underwater behaviour which led to hypoxia and hypercapnia, with a following loss of consciousness during air diving in shallow water and in a dry diving suit, and consequent pulmonary barotrauma.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2010, 3(32); 67-70
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie modelu doświadczalnego urazu ciśnieniowego płuc w badaniu wypadków nurkowych
The he significance of an experimental model of pulmonary barotrauma in examining diving accidents
Autorzy:
Siermontowski, P.
Kozłowski, W
Olszański, R.
Pedrycz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366301.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
model doświadczalny
pulmonary barotrauma
experimental model
Opis:
Uraz ciśnieniowy płuc (PB) i tętnicze zatory gazowe (AGE) są, obok choroby ciśnieniowej (dekompresyjnej), ważną przyczyną śmiertelnych wypadkow nurkowych. Częste występowanie urazu pomimo bezbłędnej techniki wynurzania i ciężki przebieg kliniczny, związany bądź to z odmą opłucnową, bądź z zatorami gazowymi naczyń mozgowych, stanowią istotne zagrożenie dla zdrowia i życia nurkujących, szczególnie podczas nurkowań płytkich. W dostępnym piśmiennictwie prac dotyczących badań urazu ciśnieniowego płuc w oparciu o zwierzęcy model doświadczalny jest niewiele. Analiza metodyki badań przedstawionych przez innych autorow nie pozwoliła na nabranie przekonania, że odzwierciedlają one dokładnie przebieg wypadku nurkowego. Zachęciło to nas do opracowania oryginalnego modelu doświadczalnego tego urazu. Badania przeprowadziliśmy na krolikach. Zwierzęta usypiano i intubowano w sposob gwarantujący przepływ mieszaniny oddechowej wyłącznie przez światło rurki intubacyjnej niezależnie od ciśnienia otoczenia. Następnie umieszczano je w specjalnie skonstruowanej komorze ciśnieniowej dla zwierząt, sprężano w atmosferze powietrznej do nadciśnienia ok 202 kPa, a następnie odtwarzano wypadek nurkowy odpowiadający niekontrolowanemu wynurzeniu z zaciśniętą głośnią, poprzez uniedrożnienie rurki intubacyjnej, z gwałtowną (w ciągu 1 minuty) dekompresją do ciśnienia atmosferycznego. Wykonane badania pośmiertne wykazały u wszystkich zwierząt doświadczalnych wykładniki morfologiczne, zarowno mikroskopowe, jak i makroskopowe zmian, identycznych z tymi, ktore stwierdza się u ludzi po urazie ciśnieniowym płuc. W oparciu o opracowany model, wykonano prace badawcze przebiegu, powikłań i następstw PB, ktore w pełni potwierdziły jego przydatność.
Pulmonary barotrauma (PB) and arterial gas embolism (AGE) are, next to decompression sickness, significant contributors to the number offatal diving accidents. Frequent occurrence of the trauma, despite an error-free ascending technique, and its serious clinical course related either to pneumothorax or cerebral arterial gas embolism, constitutes a significant threat to divers' health and life, particularly in shallow dives. Studies on pulmonary barotrauma based on animal experimental models in the available literature are scarce. The analysis of methodology of studies presented by other authors led to the conclusion that they do not provide an accurate description of a diving accident. For this reason, we became convinced of the need to commence works on an original experimental model related to this trauma. The experiment was conducted on rabbits. The animals were anaesthetized and intubated in a manner guaranteeing the flow of a breathing mixture only through the lumen of the intubation tube, irrespective of ambient pressure. Next, they were placed in a specially designed pressure chamber for animals, with an invoked overpressure of approximately 202 kPa of the air atmosphere, after which a diving accident was reconstructed, involving an uncontrolled emergence with stricture of the glottis obtained by blocking of the intubation tube, with a rapid decompression (within 1 minute) to the atmospheric pressure. The performed post-mortem examination of all the animals showed morphological exponents, both microscopic and macroscopic, in the observed changes, identical to those detected in people who had experienced pulmonary barotrauma. The prepared experimental PB model allowed conduction of a number of studies which confirmed its full usability in the evaluation of the course, complications, consequences and treatment of PB.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2012, 1(38); 8-28
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morfologiczna półilościowa ocena dynamiki zmian w płucach po doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Morphological semiquantitative assessment of the changes in the lungs after experimental pulmonary barotraumas
Autorzy:
Siermontowski, P.
Kozłowski, W
Koktysz, R.
Olszański, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366589.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
morfologia
badania półilościowe
experimental pressure injury
morphology
semiquantitative investigation
Opis:
Celem pracy była morfologiczna ocena, z zastosowaniem badań półilościowych, wykładników zmian w drzewie oskrzelowo-pęcherzykowym oraz łożu naczyniowym płuc po doświadczalnym urazie ciśnieniowym (UCP). UCP u królików wywołano w komorze ciśnieniowej dla małych zwierząt, przy wytworzeniu w niej nadciśnienia ok. 200 kP. Na szczycie wdechu uniedrożniano im drogi oddechowe i rozprężano do ciśnienia atmosferycznego, naśladując mechanizm powstawania urazu ciśnieniowego płuc. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom. W ocenie zmian morfologicznych (pęcherze rozdęciowe, niedodma, wylewy krwi, pęcherze podopłucnowe) zastosowano trzystopniową skalę nasilenia. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że: uraz ciśnieniowy płuc powoduje wzrost przestrzeni powietrznych płuc, szczególnie w okolicy przywnękowej i centralnej oraz, że zmiany te, narastają w czasie trwania doświadczenia. Stwierdzono także, że wylewy krwi do miąższu płuc należą do wykładników morfologicznych UCP i zostają uprzątnięte w okresie ok. trzech tygodni.
The aim of the study was orphological assessment with the use of semiquanititative examination, exponents of changes in bronchial - vesicular tree and in pulonary vascular bed after experimental pressure injury (EPI). EPI was evoled in rabits in a pressure chamber for small animals at produced hypertension of about 200kP. The airways were blocked on the peak of inspiration and distended to tmospheric pressure innitiating the mechanism of pulmonorary pressure injury development. The comparative group comprised animals which were not subjected to any procedures. Three- stage scale of intensification was used in the evaluation of morphological changes (emphysematons blebs, atelectasis, blood haemorrhages, subpulmonary blebs). The carried out investigations enabled to state that pulmonary pressure injury coses the incraese of pulmonary air space, particularlyin the hilus and central area, and that these changes increase in the course of the experiment. oreover,pulmonary parenchyma haemorrhage belong to EPI morphological exponents and are absobed within about three weeks.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2005, 3(12); 19-26
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Initial morpphometric hearts tests in treated and non - treated experimental lung pressure injury
Autorzy:
Siermontowski, P.
Bernas, Sz.
Olszański, R.
Koktysz, R.
Kaczerska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
serce
badania morfometryczne
pulmonary barotrauma
heart
morphometric studies
Opis:
Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu ważono, określano objętość i mierzono w całości, jak i po wykonaniu przekrojów. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost wagi i wymiarów serca grup doświadczalnych, w porównaniu z grupą porównawczą. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.
The condition in which the lung pressure injury originates is when air is stopped in the lungs and is injected to the airways with increased pressure, or in volume exceeding their capacity. Lung parenchyma is torn and the air reaches both the pleural cavity and/or the torn blood vessels in the pulmonary alveolus septum. It leaves long-lasting consequences in the lung parenchyma. The aim of the study was to examine the impact of changes caused by lung pressure injury on cardiac muscle and state whether hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their lung pressure injured. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose lung pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts and their sections were taken, weighed and had their volume and size measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In comparison with the reference group, the hearts of the animals from the experimental group demonstrated a significant increase in weight and size. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2010, 2(31); 46-53
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dalsze badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc
Further morfometric study of treated and non - treated experimental pulmonary barotrauma
Autorzy:
Jędrzejczyk, J.
Siermontowski, P.
Bernas, S.
Kozłowski, W.
Olszański, R.
Koktysz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366163.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
uraz ciśnieniowy płuc
serce
badania morfometryczne
pulmonary barotrauma
heart
morphometric studies
Opis:
Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu krojono prostopadle do osi długiej. Przekroje serca skanowano, a następnie mierzono pola powierzchni przekrojów mięśnia komór, światła komór i obwody. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost grubości ściany mięśniowej serca całego, a szczególnie komory prawej w porównaniu grupy doświadczalnej i porównawczej. Pomiędzy grupą doświadczalną leczoną a kontrolną różnice były mniej widoczne. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.
The conditions determining pulmonary barotrauma comprise either air retention in the lungs or forcing the air into the respiratory tract under increased pressure, or in a volume exceeding the lungs' capacity. Lung tissue is then torn apart and the air gets into the pleural cavity and/or the torn blood vessels in interalveolar septa, which results in long-lasting lung tissue changes. The aim of the study was to examine the impact of the changes caused by pulmonary barotrauma on the cardiac muscle and state whether a hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their pulmonary pressure damaged. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose pulmonary pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts were taken and cut perpendicularly to the long axis. These heart sections were scanned and then the surface areas of ventricle muscle sections, their volumes and sizes were measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In the comparison of the experimental and reference groups, a significant increase in the thickness of the whole muscle heart wall was observed, especially in the right ventricle. The difference between the experimental group which was given treatment and the control one was far less noticeable. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2010, 3(32); 57-66
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological changes in pulmonary parenchyma following ventilation with 20% heliox at an overpressure of 0.5 MPa
Zmiany morfologiczne w miąższu płucnym po wentylacji helioksem 20% przy nadciśnieniu 0,5 MPa
Autorzy:
Siermontowski, P.
Pleskacz, K.
Pedrycz, A.
Olszański, R.
Kulig, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366473.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
lung morphology
heliox
rat
hyperbaric oxygenation
morfologia płuc
helioks
szczur
hiperbaria
Opis:
Breathing mixes, used both in normobaria in medicine as well as in hyperbaric oxygenation in the course of diving, affect the morphological image of pulmonary parenchyma. The changes are commonly associated with the impact of hyperbaric oxygen. The objective of the study was to determine the impact of factors other than hyperbaric oxygenation in hyperbaric exposure with the use of heliox. The study was performed on rats subjected to hyperbaric oxygenation at an overpressure of 0.5MPa with heliox possessing a 20% oxygen content. The control group consisted of rats subjected to the same air exposures. The exposure times were 1, 2 and 4 hours. After the experiment the animals were put to death and microscopic specimens were produced from their lungs, followed by quantitative examination. Only slight deviations from regular pulmonary histology were observed after a one-hour exposure in both groups. Exposure extension to 2 hours resulted in an increased aeration of lungs in the control group and in parenchymal oedema, as well as an occurrence of intra-alveolar oedema in the group breathing with heliox. These changes were not significantly intensified through an exposure extended to 4 hours with the exception of a growing pulmonary oedema.
Stosowane zarówno w normobarii w medycynie, jak i w hiperbarii w nurkowaniu mieszaniny oddechowe wpływają na obraz morfologiczny miąższu płucnego. Zmiany przypisywane są na ogół działaniu tlenu hiperbarycznego. Celem badań było określenie wpływu innych czynników niż hiperbaria tlenowa podczas ekspozycji hiperbarycznej z zastosowaniem helioksu. Badanie wykonano na szczurach, które poddawano działaniu hiperbarii w nadciśnieniu 0,5MPa z helioksem zawierającym 20% tlenu. Grupę kontrolną stanowiły szczury poddane takim samym ekspozycjom powietrznym. Czas ekspozycji 1, 2 i 4 godziny. Szczury po doświadczeniu uśmiercono, wykonano preparaty mikroskopowe z płuc, które poddano badaniom ilościowym. Stwierdzono niewielkie jedynie odchylenia od prawidłowej histologii płuca po jednogodzinnej ekspozycji w obu grupach. Przedłużenie ekspozycji do 2 godzin spowodowało zwiększenie powietrzności płuc w grupie kontrolnej i obrzęk śródmiąższowy, a także pojawienie się obrzęku śródpęcherzykowego w grupie oddychającej helioksem. Zmiany te nie wzrosły znamiennie po przedłużeniu ekspozycji do 4 godzin, za wyjątkiem narastania obrzęku płuc.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 37-52
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies