Znaczenie modelu doświadczalnego urazu ciśnieniowego płuc w badaniu wypadków nurkowych

Uraz ciśnieniowy płuc (PB) i tętnicze zatory gazowe (AGE) są, obok choroby ciśnieniowej (dekompresyjnej), ważną przyczyną śmiertelnych wypadkow nurkowych. Częste występowanie urazu pomimo bezbłędnej techniki wynurzania i ciężki przebieg kliniczny, związany bądź to z odmą opłucnową, bądź z zatorami gazowymi naczyń mozgowych, stanowią istotne zagrożenie dla zdrowia i życia nurkujących, szczególnie podczas nurkowań płytkich. W dostępnym piśmiennictwie prac dotyczących badań urazu ciśnieniowego płuc w oparciu o zwierzęcy model doświadczalny jest niewiele. Analiza metodyki badań przedstawionych przez innych autorow nie pozwoliła na nabranie przekonania, że odzwierciedlają one dokładnie przebieg wypadku nurkowego. Zachęciło to nas do opracowania oryginalnego modelu doświadczalnego tego urazu. Badania przeprowadziliśmy na krolikach. Zwierzęta usypiano i intubowano w sposob gwarantujący przepływ mieszaniny oddechowej wyłącznie przez światło rurki intubacyjnej niezależnie od ciśnienia otoczenia. Następnie umieszczano je w specjalnie skonstruowanej komorze ciśnieniowej dla zwierząt, sprężano w atmosferze powietrznej do nadciśnienia ok 202 kPa, a następnie odtwarzano wypadek nurkowy odpowiadający niekontrolowanemu wynurzeniu z zaciśniętą głośnią, poprzez uniedrożnienie rurki intubacyjnej, z gwałtowną (w ciągu 1 minuty) dekompresją do ciśnienia atmosferycznego. Wykonane badania pośmiertne wykazały u wszystkich zwierząt doświadczalnych wykładniki morfologiczne, zarowno mikroskopowe, jak i makroskopowe zmian, identycznych z tymi, ktore stwierdza się u ludzi po urazie ciśnieniowym płuc. W oparciu o opracowany model, wykonano prace badawcze przebiegu, powikłań i następstw PB, ktore w pełni potwierdziły jego przydatność.

Pulmonary barotrauma (PB) and arterial gas embolism (AGE) are, next to decompression sickness, significant contributors to the number offatal diving accidents. Frequent occurrence of the trauma, despite an error-free ascending technique, and its serious clinical course related either to pneumothorax or cerebral arterial gas embolism, constitutes a significant threat to divers' health and life, particularly in shallow dives. Studies on pulmonary barotrauma based on animal experimental models in the available literature are scarce. The analysis of methodology of studies presented by other authors led to the conclusion that they do not provide an accurate description of a diving accident. For this reason, we became convinced of the need to commence works on an original experimental model related to this trauma. The experiment was conducted on rabbits. The animals were anaesthetized and intubated in a manner guaranteeing the flow of a breathing mixture only through the lumen of the intubation tube, irrespective of ambient pressure. Next, they were placed in a specially designed pressure chamber for animals, with an invoked overpressure of approximately 202 kPa of the air atmosphere, after which a diving accident was reconstructed, involving an uncontrolled emergence with stricture of the glottis obtained by blocking of the intubation tube, with a rapid decompression (within 1 minute) to the atmospheric pressure. The performed post-mortem examination of all the animals showed morphological exponents, both microscopic and macroscopic, in the observed changes, identical to those detected in people who had experienced pulmonary barotrauma. The prepared experimental PB model allowed conduction of a number of studies which confirmed its full usability in the evaluation of the course, complications, consequences and treatment of PB.