Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Odrowąż-." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    What is Said and Indirect Speech Reports
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620899.pdf
    Data publikacji:
    2012-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    In their Insensitive Semantics (2005) Cappelen and Lepore argue for the Controversial Aspect (CA) which is a part of their Speech Act Pluralism and which says that speakers don’t have privileged access to what they say. Gross (2006) criticizes C&L’s argument for CA and urges them to abandon that claim. I argue that on C&L’s broad understanding of the notion of what is said, CA (and whole SAP) is trivial, whereas on a more restricted understanding CA is indeed controversial and plausibly false. Moreover, the broad reading of what is said is incompatible with one of C&L’s tests for context-sensitivity.
    Źródło:
    Research in Language; 2012, 10, 3; 345-352
    1731-7533
    Pojawia się w:
    Research in Language
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Modern Version of Relativism about Truth
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/966791.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    In the paper I describe John MacFarlane’s version of relativism about truth. I begin by discussing Twardowski’s (1900) and Kokoszynska’s (1948; 1951) arguments against relativism. They think - just as Haack does (see 2011) - that sentences may be relatively true, if they are incomplete, but once they are completed they become true (or false) absolutely. MacFarlane distinguishes between nonindexical contextualism (which was anticipated by Kokoszynska (sic!)) and relativism which requires the introduction of the context of assessment. According to him only the view which postulates double-indexed (to contexts of utterance and to contexts of assessments) truth is able to explain disagreement in subjective domains and contradicting intuitions about the truth-value of future-contingents.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2011, 19, 4; 43-53
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy "identyfikacje teoretyczne" są koniecznymi prawdami aposteriorycznymi?
    Are Theoretical Identifications Necessary A Posteriori Truths?
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/964166.pdf
    Data publikacji:
    2006-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    As it is well known, Kripke has argued that theoretical identifications (such as „Water is H2O”, „Cats are animals”, „Heat is the motion of molecules”) are statements which if true are examples of the necessary a posteriori. In this paper we will show that all these claims can be challenged. First of all, not all of the statements that Kripke mentions are identity statements. Second, Kripke justifies their necessity by arguing that they contain rigid designators. The problem is that the notion of rigid designation has not been defined by him for general terms and it is not obvious how it should be defined. Moreover, it seems that even if we assume that the terms „water” and „H2O” are rigid, their rigidity does not suffice to establish that the statement „Water is H2O” is necessary. Third, it might be argued that „Water is H2O” is not even true, because the claim that water is H2O leads to the claim that water vapor is H2O and snow is H2O, which in turn leads to the absurd conclusion that snow is water vapor. Fifth, terms such as „water” are indeterminate and the precise borders of their extensions have to be fixed by stipulation, which casts some doubt upon the claim that statements such as „Water is H2O” are a posteriori.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2006, 14, 2; 147-163
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcjonalne podejście do semiotyki logicznej języka naturalnego
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097878.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    kontekst
    nazwa
    sposób użycia
    sytuacja
    użycie
    zdanie
    Opis:
    W pierwszej części artykułu przedstawiam zaproponowane przez Profesora Jerzego Pelca funkcjonalne podejście do semiotyki logicznej języka naturalnego. Najważniejszą cechą tego podejścia jest zwrócenie szczególnej uwagi na użycia analizowanych wyrażeń. Jednym z istotnych celów zaproponowanej przez Pelca analizy jest zaś denominalizacja semiotyki języka naturalnego. Zdaniem Pelca, analiza, która zajmuje się przede wszystkim sposobem użycia i wyrażeniami wyjętymi z kontekstu, przecenia rolę nazw w języku. Natomiast analiza, której przedmiotem są użycia i podużycia, siłą rzeczy musi zwracać uwagę na kontekst i sytuację pozajęzykową i dzięki temu może „dowartościować” zdania. W drugiej części staram się usytuować stanowisko Pelca w ramach toczonej współcześnie debaty między minimalizmem semantycznym a kontekstualizmem, dotyczącej wpływu kontekstu pozajęzykowego na znaczenie. Osobny podrozdział poświęcony jest analizie wypowiedzi niezdaniowych. Stawiam tezę, że pogląd Pelca można uznać za stanowisko pragmatyczne, zgodnie z którym takie wypowiedzi są rzeczywiście – a nie tylko pozornie – niezdaniowe, niemniej jednak mogą wyrażać sądy i mieć określoną moc illokucyjną.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 2; 117-132
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rzeczywista możliwość czy możliwe urzeczywistnienie? (dialog o pragmatycznej koncepcji nieostrości)
    A Real Possibility or Possible Realization?
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Tałasiewicz, Mieszko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909966.pdf
    Data publikacji:
    2005-09-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2005, 13, 3; 95-114
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wiedza jest zależna od kontekstu? Kontekstualizm a inwariantyzm praktyczny
    Is Knowledge Context-Sensitive? Contextualism vs Interest-Relative Invariantism
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968262.pdf
    Data publikacji:
    2009-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Opis:
    Semantic contextualism claims that sentences ascribing knowledge or lack thereof (sentences like "S knows that p" and "S doesn't know that p") are context dependent: they express different propositions in different contexts of utterance. "Knows that" is either indexical or elliptical and refers to different relations in different circumstances. Invariantism argues in turn that the knowing relation is just one and the proposition expressed by a given knowledge ascription does not depend on context. A special case of invariantism is interest-relative invariantism proposed recently by Jason Stanley. According to |R| knowledge is conceptually linked to practical interests. Whether or not true beliefs count as knowledge depends on the costs of being wrong; on the stakes in a given situation (I may know that the bank will be open on Saturday if I have no important business to be done in the bank; if however I have an impending bill coming due I will not count as knowing that the bank will be open on Saturday even though my evidence as regard bank opening hours has not changed). It is argued in the paper that the difference between various contexts in which knowledge ascriptions are made is not a difference in stakes. Moreover knowledge has to be distinguished from willingness to be sure. One may know something but not be sure about it and may be sure about something but not to know it. The higher the stakes the more sure one usually wants to be, but the height of the stakes does not have such an impact on knowledge.
    Źródło:
    Filozofia Nauki; 2009, 17, 4; 95-104
    1230-6894
    2657-5868
    Pojawia się w:
    Filozofia Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy istnieją niezdaniowe akty mowy?
    Are there any Sub-Sentential Speech Acts?
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561244.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Semiotyczne
    Tematy:
    akty mowy
    elipsa
    niezdaniowe akty mowy
    relatywizm umiarkowany
    ellipsis
    moderate relativism
    speech acts
    sub-sentential speech acts
    Opis:
    W artykule krytycznie omawiam główne stanowiska filozoficzne dotyczące domniemanych niezdaniowych aktów mowy, takich jak „Ładna sukienka”, „Pod stołem”, „Gdzie?” itp. Filozofów zajmujących się takimi wypowiedziami można podzielić na dwie grupy: tych, którzy (jak m.in. Stanley, Merchant i Devitt) uważają, że albo są one zakamuflowanymi wypowiedziami zdaniowymi, albo nie są pełnoprawnymi aktami mowy, oraz tych, którzy (jak m.in. Stainton i Corazza) uznają, że chociaż nie są to zdania ani w sensie syntaktycznym, ani w sensie semantycznym, to jednak można za ich pomocą dokonać aktu mowy. Opowiadam się za twierdzącą odpowiedzią na tytułowe pytanie i proponuję analizę takich aktów w ramach relatywizmu umiarkowanego Recanatiego. Dziękuję anonimowym recenzentom „Studiów Semiotycznych”, których krytyczne uwagi pozwoliły mi ulepszyć tekst.
    In this paper I critically examine the main philosophical standpoints concerning apparent subsentential speech acts, such as “Nice dress”, “Under the table”, “Where?”. The opponents of such speech acts (such as e.g. Stanley, Merchant and Devitt) argue that the utterances in question are either ellipses (i.e. sentential) or do not have determinate content and/or illocutionary force. The defenders of sub-sentential speech acts (such as e.g. Stainton and Corazza) argue that in the right circumstances a sub-sentential utterance may constitute a speech act even though it cannot be regarded as a case of ellipsis. I argue for the affirmative answer to the title question and claim that the best framework in which such acts should be analyzed is Recanati’s moderate relativism.
    Źródło:
    Studia Semiotyczne; 2016, 30, 2; 155-183
    0137-6608
    Pojawia się w:
    Studia Semiotyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztywność nazw ogólnych jako identyczność ich abstrakcyjnego desygnatu
    Rigidity of General Names as Identity of Their Abstract Designatum
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015631.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    desygnat
    desygnator sztywny
    desygnator elastyczny
    ekstensja
    nazwa ogólna
    rodzaj naturalny
    sztywność
    designatum
    rigid designator
    flaccid designator
    extension
    general term
    natural kind
    rigidity
    Opis:
    In this paper one of the popular conceptions of rigidity of general names is presented and discussed. According to this view general terms' rigidity consists in the fact that they have the same abstract designatum (namely a kind or a property) in all possible words. It is argued that the view which says that all general names are in fact abstract names is no good, because (i) in postulating the existence of abstract designatum, it `multiplies entities beyond necessity', (ii) it either trivialises the notion of rigidity or else entangles us in an unresolvable discussion as to the nature of universals, (iii) is ad hoc, and (iv) rigidity defined in this conception cannot play any of the roles that Kripke wanted the notion of rigidity for general terms to play.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 305-323
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytycyzm a polisemia, nieostrość i zależność kontekstowa
    Critical Thinking, Polysemy, Vagueness and Context Sensitivity
    Autorzy:
    Odrowąż-Sypniewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232781.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    context sensitivity
    critical thinking
    polysemy
    vagueness
    krytycyzm
    nieostrość
    polisemia
    zależność kontekstowa
    Opis:
    W artykule zwracam uwagę na trudności jakie napotyka ktoś, kto chce wcielać w życie postulaty krytycyzmu dotyczące precyzji językowej. Zgodnie z tymi postulatami powinno się mówić jednoznacznie i precyzyjnie, a zatem unikać wyrażeń wieloznacznych, nieostrych i chwiejnych znaczeniowo. Jednakże postulaty te jest znacznie trudniej spełnić niż mogłoby się wydawać, bowiem istotne wątpliwości dotyczą samych zjawisk niejasności, nieostrości czy wieloznaczności. Wydaje się, że chcąc nauczyć innych unikania na przykład wypowiedzi wieloznacznych, powinniśmy dysponować adekwatną charakterystyką wieloznaczności i potrafić ją właściwie diagnozować. Tymczasem, sytuacja jest niesamowicie zagmatwana i w literaturze czy to filozoficznej, czy językoznawczej, nie ma jednej ustalonej definicji, czy choćby zgody co do tego, które wyrażenia są wieloznaczne. Nie ma także zgody co do tego, w jaki sposób charakteryzować polisemię i jak odróżniać ją np. od zależności kontekstowej. Wątpliwości budzi także charakterystyka nieostrości i właściwego klasyfikowania przypadków granicznych wyrażeń nieostrych. Nie ma natomiast wątpliwości, że większość wyrażeń języka naturalnego jest i nieostra, i zależna od kontekstu, i jednocześnie polisemiczna. Co więcej w wielu wypadkach te cechy wcale nie są defektami naszego języka, a wręcz usprawniają komunikację i umożliwiają nam szybkie przekazanie treści. Postulat unikania tego rodzaju wyrażeń jest po prostu nierealizowalny. Kierowanie się zasadami krytycyzmu pozwala jednak na łatwiejsze dostrzeżenie i unikanie wadliwości i uchybień wobec poprawności językowej w tych sytuacjach, gdy takie wadliwości utrudniają sprawną komunikację.
    In the paper I draw attention to the difficulties faced by someone who wants to put into practice the demands of criticism regarding linguistic precision. According to these postulates, one should speak unambiguously and precisely, and therefore avoid expressions that are ambiguous, vague and unstable in meaning. However, these postulates are much more difficult to satisfy than one might think, since significant doubts surround the very phenomena of ambiguity, context-sensitivity or vagueness. It seems that in order to teach others to avoid, for example, ambiguous statements, we should have an adequate characterization of ambiguity and be able to diagnose it properly. Meanwhile, the situation is incredibly confusing, and in the literature, whether philosophical or linguistic, there is no single established definition, or even consensus as to which expressions are ambiguous. Significant doubts have been raised regarding the proper characteristic of different kinds of ambiguity, such as homonymy and polysemy. There is also no consensus on how to distinguish polysemy from contextual dependence. Also in doubt is the characterization of vagueness and the proper classification of borderline cases of vague expressions. On the other hand, there is no doubt that most natural language expressions are polysemous, vague and context-dependent at the same time. What’s more, in many cases, these features are not defects of our language at all, but actually improve communication and enable us to convey content quickly. The postulate to avoid such expressions completely is simply unfeasible. However, being guided by the principles of criticism allows one to more easily see and avoid defects of linguistic correctness in those situations in which such defects hinder efficient communication.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 315-334
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies