Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Social context" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Between Social Value and Business Strategy – Three Models of Socio-Cultural Spaces in Organizations That Practice CSR
Pomiędzy wartością społeczną a strategią biznesową – trzy modele społeczno-kulturowych przestrzeni w organizacjach, które praktykują CSR
Autorzy:
Noworolnik-Mastalska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431523.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
participation in culture of organizations
models of socio-cultural spaces
social integration in context of organization
corporate social responsibility (CSR)
uczestnictwo w kulturze organizacji
modele społeczno-kulturowych przestrzeni
społeczna integracja w kontekście organizacji
społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR)
Opis:
The article explores participation process of employees in cultures of three Danish organizations that practice Corporate Social Responsibility (CSR). In such organizations, participation in culture relates to new practices that links with CSR in organizations. However, participation in the culture is an active process that relates not only to understanding but also to interpreting of cultural symbols (values) or meanings (knowledge). In the paper, I would like to describe, understand and explain processes of participation in culture of organizations that practices CSR because the participation in the cultures of organizations constitutes the context for learning processes, situated in the organizations that practice CSR. I start by framing four scripts briefly that are administration, policy, economy and ethics in order to understand global context for participation and learning in socio-cultural spaces. I demonstrate three models of socio-cultural spaces and study how the global scripts were practiced in the organizations that implement or introduce CSR as well as I describe how they influence local processes of participation of social actors in the organizations that practice CSR. As a result, I build three empirical models of socio-cultural spaces in the culture of the organizations that practice CSR, which social actors create during participation in strategic dimensions of culture of organizations that practice CSR when they standardize, privatize or even marketize symbolic dimensions of cultures of organizations, including social values in the context of CSR global idea. However, I describe an ambivalent dynamic of the participation processes in the cultures of organizations. I have observed that processes of participation stretched out between participation of employees and their managers in groups, situated in culture of organizations and their participation in new tasks at work, which was development of new CSR strategy in organizations. Therefore, I conclude that participation as well as integration processes in the human groups of employees, or in a professional community was fragmented, or disturbed because participants finally practice CSR strategy that influence their relationships in groups locally.
Artykuł opisuje uczestnictwo jako proces usytuowany w kulturze trzech duńskich organizacji, które praktykują CSR. Aktorzy społeczni – uczestnicy, przynależąc do grup pracowniczych lub zawodowych wspólnot, uczą się nowych praktyk w kontekście organizacji, związanych ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstwa (CSR). Jednakże uczestnictwo w kulturze organizacji to nie tylko transmisja kulturowych symboli, ale również rozumienie społecznych działań aktorów (tj. interpretacja), które dokonuje się w społecznej interakcji. Badanie złożonych, społeczno-kulturowych kontekstów ma znaczenie dla dalszych analiz procesów uczenia się w kulturze, dlatego autorka podejmuje próbę ich opisu, rozumienia oraz wyjaśniania w niniejszym artykule. Po pierwsze, w artykule przedstawiono cztery skrypty, które stanowią globalny kontekst uczestnictwa aktorów w kulturze, a zatem tworzą „ramy” rozumienia i praktykowania CSR w kulturze organizacji, a zatem są one kategoriami analitycznymi służącymi do badań trzech wyodrębnionych i opisanych w artykule lokalnych modelów uczestnictwa w kulturze CSR. Uczestnictwo to wiąże się z działaniami społecznymi aktorów i tworzy subkulturowe mozaiki, wokół których rozwijają się następnie światy społeczne aktorów w organizacjach praktykujących CSR. Dodatkowo, autorka prezentuje narzędzie badań w postaci mapy konceptualnej wraz z opisem procedury postępowania analitycznego, a następnie wykorzystuje je do analizy złożonych procesów społeczno-kulturowego uczestnictwa w organizacji. Po drugie, opisane w artykule procesy uczestnictwa charakteryzuje m.in. ambiwalentność, która dotyczy z jednej strony uczestnictwa w społecznościach praktyki lub w subkulturowych mozaikach, a z drugiej podejmowanych ról lub zadań, wynikających ze strategicznego rozumienia CSR w kontekście organizacji. Ostatecznie, owo opisane w artykule strategiczne uczestnictwo w nowych praktykach organizacji nie pozostaje bez znaczenia dla jakości wspólnotowego życia uczestników kultury w kontekście organizacji. Mimo tego, że pracownicy dzięki uczestnictwie w nowych praktykach dostrzegają szanse na integrację grupy oraz tym samym rozwój lokalnej kultury, to jednak strategiczne wymiary kultury, a zwłaszcza instrumentalne rozumienie społecznej odpowiedzialności w kontekście organizacji zaburza ich relacje w grupie uczestników. W wyniku tego tworzone przez nich przestrzenie społeczno-kulturowego uczestnictwa, a więc i uczenia się, są fragmentaryzowane ostatecznie. Autorka konkluduje, że wnioski z tych analiz mają znaczenie dla dalszych badań nad procesami uczenia się, usytuowanych w zmieniającej się kulturze organizacji, które praktykują globalną ideę społecznie odpowiedzialnego biznesu (CSR) w organizacjach.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2018, 19; 39-63
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój profesjonalny jako uczenie się w relacjach
Professional development as learning in relationships
Autorzy:
Noworolnik-Mastalska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686477.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
rozwój projesjonalny
tożsamość zawodowa
społeczne uczenia się
uczenie się przez doświadczanie
dialektyka procesu uczenia się
kontekst społeczno-kulturowy uczenia się
społeczne konstuowanie się zawodów
strukura społeczna
professional development
professional identity
social theory of learning
learning by experience,
dialectical process of learning
socio‑cultural context of learning
social construction of professions
social structure
Opis:
The article presents a clasification of selected leading conceptions within professional development, using socio‑cultural perspective of learning in different relationships. Beside drawing on the classical social theory of learning through interactions with others, another dimensions of learning are added: related to the self, personal dimension of learning through professional identity development and societal dimension, where learning results from the ability to respond comprehensively to expectations for the undertaken professional role. All dimensions are illustrated with selected examples of studies on the professional identity development process. On the basis of theories combined with research outcomes, the following types of learning are distinguished: learning by practising, learning in a critical dialogue, learning as becoming, learning in the societal structure, learning from life history and learning as a dialectical process. All these learning types could be useful in professional learning or professional development, especially the within human services sector, including teaching, social work, career guidance and educational counsellor.
W artykule dokonano klasyfikacji wybranych współczesnych koncepcji rozwoju profesjonalnego, przyjmując perspektywę społeczno‑kulturowego uczenia się w szeroko rozumianych relacjach. Oprócz klasycznego społecznego uczenia się w relacjach z innymi ludźmi rozważano również jego inne wymiary, takie jak: wymiar osobisty, kiedy to uczenie się zachodzi w relacji do własnego „Ja” podczas rozwoju tożsamości zawodowej, oraz wymiar kulturowy, kiedy z kolei uczenie się jest wynikiem kompetentnego odpowiadania na oczekiwania wynikające z bycia członkiem określonej kultury, grupy zawodowej oraz istniejącej struktury społecznej. Następnie wymiary te zilustrowano wybranymi przykładami istniejących badań nad procesem rozwoju tożsamości zawodowej. Połączenie przyjętej perspektywy teoretycznej uczenia się z wynikami badań pozwoliło wyodrębnić następujące rodzaje uczenia się: uczenie się przez praktykowanie, uczenie się w krytycznym dialogu, uczenie się jako stawanie się, uczenie się w kontekście makrostruktury społecznej, uczenie się z historii życia i uczenie się jako proces dialektyczny. Wszystkie z omówionych rodzajów uczenia się mogą być interesujące z punktu widzenia profesjonalnego rozwoju i uczenia się w obrębie zawodów tzw. sektora usług, szczególnie w przypadku: nauczycieli, pracowników socjalnych czy doradców.
Źródło:
Studia Poradoznawcze; 2013, 2
2450-3444
Pojawia się w:
Studia Poradoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies