Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dąbrowska, J.A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Powstawanie aldehydów pod wpływem silnych utleniaczy stosowanych w uzdatnianiu wody
    Formation of Aldehydes upon Application of Strong Oxidants to Water Treatment
    Autorzy:
    Dąbrowska, A.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236382.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    aldehydy
    ozon
    chlor
    dwutlenek chloru
    aldehydes
    ozone
    chlorine
    chlorine dioxide
    Opis:
    Trzy typy wód (woda infiltracyjna, powierzchniowa i podziemna) poddano procesom utleniania ozonem, chlorem i dwutlenkiem chloru. Zaobserwowano korelację pomiędzy dawką utleniacza a ilością powstających aldehydów, przy czym mimo stosowania tych samych dawek utleniacza w przeliczeniu na jednostkę ogólnego węgla organicznego, dla każdej z badanych wód powstała inna ilość związków karbonylowych. Wykazano, że produkty uboczne ozonowania zależały głównie od dawki utleniacza. W wypadku chloru i dwutlenku chloru zaobserwowano wyraźne korelacje pomiędzy stężeniem związków karbonylowych a czasem reakcji. Stwierdzono, że tak długo jak w wodzie obecny był utleniacz, tak długo zachodziło powstawanie aldehydów. Produktywność aldehydów po zastosowaniu chloru i dwutlenku chloru, rozumiana jako stężenie powstających aldehydów na jednostkę OWO, była porównywalna z produktywnością aldehydów oznaczoną dla ozonu. Formaldehyd i acetaldehyd należą do głównych produktów ubocznych identyfikowanych wśród związków karbonylowych. Oznaczano je wykorzystując technikę chromatografii gazowej, wstępnie próbkę poddając procesom derywatyzacji.
    Three types of water (surface water after infiltration, river water and ground water) were disinfected with various doses of ozone, chlorine or chlorine dioxide. The results indicate that the level of aldehydes concentration increases with the increase of the disinfectant dose. When use is made of chlorine or chlorine dioxide, the concentration of carbonyls increases significantly with the time of reaction with carbonyl precursors in treated water. The formation of aldehydes continues as long as chlorine or chlorine dioxide is available in the water. Time does not have any influence on the reaction of ozone with natural organic matter (NOM). The range of productivity of aldehydes in water treated with chlorine or chlorine dioxide is similar to the range estimated for the carbonyls that form upon ozonation. Formaldehyde and acetaldehyde are the main by-products of the oxidation of NOM. Aldehydes were analyzed by gas chromatography following the derivatization of the sample.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 3, 3; 53-56
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontrowersje związane z powstawaniem chloralu w wodzie dezynfekowanej chlorem
    Controversies about the appearance of chloral hydrate in drinking water disinfected with chlorine
    Autorzy:
    Dąbrowska, A.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237802.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    chlor
    chloral
    trihalometany
    aldehydy
    chlorine
    chloral hydrate
    trihalomethanes
    aldehyde
    Opis:
    Wśród produktów ubocznych dezynfekcji wody chlorem, obok dobrze rozpoznanych trihalometanów (THM) i kwasów halooctowych (HAA), pojawiać się może także chloral (trichloroacetaldehyd - CH). Powstaje on w wyniku reakcji chloru z substancjami organicznymi naturalnie obecnymi w wodzie (NOM). Zgodnie z wytycznymi WHO, obecność chloralu (CH) w wodach przeznaczonych do spożycia powinna być kontrolowana i nie przekraczać 10 mg/m3. W pracy omówiono wpływ procesów oczyszczania wody na powstawanie chloralu. Wody pochodzenia naturalnego chlorowano różnymi dawkami chloru i stwierdzono wyraźną korelację pomiędzy ilością powstającego chloralu a dawką chloru i czasem jego kontaktu substancjami organicznymi zawartymi w wodzie. Tworzenie się chloralu zachodziło tak długo, jak długo chlor był obecny w wodzie. Produktywność CH nie zależała głównie od ilości ogólnego węgla organicznego (OWO), ale od rodzaju substancji organicznych. Wyższą zawartość CH zaobserwowano w warunkach zasadowych przy pH>7. Zaobserwowano również wysoką korelację (R2>0,9) pomiędzy zawartością chloralu i chloroformu w chlorowanej wodzie. Wykazano, że proces wstępnego ozonowania wyraźnie zwiększył zawartość CH w wodzie, a proces biofiltracji nie usuwał całkowicie prekursorów CH. Wydajność procesu biofiltracji była silnie związana z czasem kontaktu wody ze złożem. Zastosowana w pracy analityka chloralu, z ekstrakcją eterem metylowo-tert-butylowym (MTBE) i rozdziałem na chromatografie gazowym z selektywnym detektorem wychwytu elektronów (GC/ECD), pozwoliła osiągnąć próg detekcji na poziomie 0,05 mg/m3.
    Besides trihalomethanes (THM) and haloacetic acids (HAA), chloral hydrate (CH) is another prevalent disinfection by-product (DBP) in drinking water, formed as a result of the reaction between chlorine and natural organic matter (NOM). According to WHO guidelines, the presence of CH in drinking water should be monitored, and CH concentrations must not exceed 10 mg/m3. The present study addresses the problem of how water treatment processes induce CH formation. Natural waters were chlorinated with different chlorine doses, and an undisputed correlation was observed between the quantity of the CH formed, the chlorine dose applied and the time of contact with the organic substances that were present in the water being treated. The formation of CH continued as long as chlorine was available in the water. The quantity of the total organic carbon (TOC) was not the main contributory factor in the productivity of CH; there was another major contributing factor: the nature of the organic matter. An increased content of CH was observed under alkaline conditions (pH>7). A high correlation (R2>0.9) was found to occur between the content of chloral hydrate and that of chloroform in the water subjected to chlorination. It was demonstrated that the pre-ozonation process brought about a notable increase in the CH content and that the biofiltration process failed to provide a complete removal of the CH precursors. The efficiency of the biofiltration process was strongly influenced by the time of water-biofilter contact. The methods used for the analysis of CH (extraction with methyl-tert-butyl ether (MTBE) and separation by a gas chromatograph with a selective electron capture detector (GC/ECD)) made it possible to attain the detection limit of 0.05 mg/m3.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 35-40
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania zawartości benzofenonów w wodach powierzchniowych metodą GC-ECD
    Determination of benzophenones in surface waters by GC-ECD method
    Autorzy:
    Dąbrowska, A.
    Binkiewicz, K.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237542.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    benzofenony
    metoda GC-ECD
    oczyszczanie ścieków
    wody powierzchniowe
    benzophenones
    GC-ECD methods
    wastewater treatment
    surface waters
    Opis:
    Stosowana do tej pory analityka benzofenonów wymaga wykorzystania technik chromatograficznych ze spektrometrią mas. Zaproponowana nowa metodyka oznaczania benzofenonu-1 i benzofenonu-3 polega na wykorzystaniu chromatografii gazowej z selektywnym detektorem wychwytu elektronów (GC-ECD), po uprzednim upochodnieniu benzofenonów bezpośrednio w próbce odczynnikiem PFBOA, a następnie ekstrakcji rozpuszczalnikiem organicznym. Opracowana technika analityczna może być wykorzystana w oznaczaniu benzofenonów w próbkach środowiskowych, takich jak wody powierzchniowe i ścieki, na poziomie stężeń 10 g/m3. Badania wykazały zawartość benzofenonów w ściekach surowych w ilości do prawie 5 mg/m3. Potwierdzono, że biologiczne oczyszczanie ścieków umożliwia usuwanie benzofenonów prawie ze 100% skutecznością. Obecność benzofenonu-3 stwierdzono również w wodach powierzchniowych będących odbiornikami ścieków (Warta, Bogdanka) w ilości do 0,3 mg/m3, a benzofenonu-1 do 1 mg/m3. Ze względu na skutki uboczne, jakie może wywoływać niekontrolowana ich obecność w środowisku wodnym, benzofenony powinny być rutynowo monitorowane w wodach powierzchniowych, a metodyki ich oznaczania stale rozwijane.
    So far, the use of gas chromatography and mass spectrometry has been an essential requisite for the analysis of benzophenones. The new method proposed in this paper consists in determining benzophenone-1 and benzophenone-3 by means of gas chromatography combined with electron capture detection (GC-ECD), upon direct derivatization of benzophenones in the sample with the PFBOA reagent, followed by extraction using an organic solvent. The method can be used to determine benzophenones in the aquatic environment, e.g. in surface water and wastewater, at concentrations of 10 žg/m3. The study has demonstrated that benzophenone concentrations in raw wastewater reach nearly 5 mg/m3, and that bio-logical treatment provides an appoximately 100% efficiency of benzophenone removal. The presence of benzophenone-3 and benzophenone-1 was also detected in surface waters receiving wastewater discharges (Warta and Bogdanka rivers), where their concentration amounted up to 0.3 mg/m3 and 1 mg/m3, respectively. Considering the potential side effects associated with their uncontrolled presence in the aquatic environment, it is recommended that in surface waters benzophenones should be monitored routinely, and that the analytical methods which are in use should be subject to continuous development.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2009, 31, 3; 57-60
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ procesów ozonowania i biosorpcji na obniżenie i stabilizację zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru
    Effect of Ozonation and Biosorption on the Decrease and Stabilization of Chlorine Dioxide Demand in Water Treatment
    Autorzy:
    Biłozor, S.
    Dąbrowska, A.
    Ilecki, W.
    Raczyk-Stanisławiak, U.
    Świetlik, J.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236380.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    biosorpcja
    ozonowanie
    zapotrzebowanie na dwutlenek chloru
    biosorption
    ozonation
    chlorine dioxide demand
    Opis:
    W pracy omówiono przyczyny wysokiego i zmiennego zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru i związane z tym niebezpieczeństwo nieskutecznej dezynfekcji wody. Wykazano brak istotnych korelacji pomiędzy zapotrzebowaniem wody na dwutlenek chloru a parametrami charakteryzującymi substancje organiczne obecne w wodzie, takimi jak ogólny węgiel organiczny, absorbancja właściwa (SUVA), czy zapotrzebowanie na ozon. W badaniach stwierdzono, ze ozonowanie wody i następująca po nim filtracja przez biologicznie aktywne złoża węgla aktywnego zapewniają skuteczne obniżenie i stabilizację zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru. Zwrócono uwagę na fakt, iż niedostosowanie dawki dwutlenku chloru do wartości zapotrzebowania może nieść z sobą niebezpieczeństwo wtórnego rozwoju bakterii w sieci wodociągowej, tym bardziej, iż w reakcji dwutlenku chloru z substancjami organicznymi powstają łatwo biodegradowalne produkty uboczne.
    The paper specifies the contributors to the high and variable chlorine dioxide demand and points out the concomitant risk that the final extent of disinfection will be insufficient. The study has revealed a lack of correlation between chlorine dioxide demand and total organic carbon, SUVA and ozone. Ozonation followed by biofiltration through active carbon filters provides not only a decrease but also a stabilization of the chlorine dioxide demand.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 3, 3; 41-44
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ parametrów ozonowania wody podziemnej na charakterystykę substancji organicznych i powstawanie produktów ubocznych
    Effect of water ozonation parameters on the characteristics of organics matter and formating of by-products
    Autorzy:
    Biłozor, S.
    Dąbrowska, A.
    Raczyk-Stanisławiak, U.
    Świetlik, J.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237718.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    wody podziemne
    uzdatnianie wody
    ozonowanie wody
    substancje organiczne
    utlenianie substancji organicznych
    produkty uboczne utleniania
    Opis:
    The removal of natural organic matter (NOM) on biological activated carbon depends on the amount of biodegradable organic carbon (BDOC) forming upon ozonation of water. The ozonation by-products described as BDOC consist of specific organic compounds (aldehydes, ketones, organic acids) and unknown assimilable organic carbon. The purpose of the study presented in this paper was to evaluate the effect of ozonation parameters (ozone dose and contact time) on the NOM characteristics measured by size exclusion chromatography, on the main ozonation by-products, aldehydes and ketones, determined by gas-chromatography and organic acids measured by ion chromatography. Experiments were performed with the ground water after iron and manganese removal, still containing comparatively high amounts of total organic carbon. Changes in molecular weight characteristics show that all the investigated NOM fractions reacted with ozone. The most reactive was the fraction of the highest molecular weight. The sum of organic acids was ten times as high as the sum of aldehydes and ketones. The amount of ozonation by-products highly depended on the ozone dose, whereas the contact time had a minor effect.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2001, 3; 37-40
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies