Wpływ procesów ozonowania i biosorpcji na obniżenie i stabilizację zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru

W pracy omówiono przyczyny wysokiego i zmiennego zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru i związane z tym niebezpieczeństwo nieskutecznej dezynfekcji wody. Wykazano brak istotnych korelacji pomiędzy zapotrzebowaniem wody na dwutlenek chloru a parametrami charakteryzującymi substancje organiczne obecne w wodzie, takimi jak ogólny węgiel organiczny, absorbancja właściwa (SUVA), czy zapotrzebowanie na ozon. W badaniach stwierdzono, ze ozonowanie wody i następująca po nim filtracja przez biologicznie aktywne złoża węgla aktywnego zapewniają skuteczne obniżenie i stabilizację zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru. Zwrócono uwagę na fakt, iż niedostosowanie dawki dwutlenku chloru do wartości zapotrzebowania może nieść z sobą niebezpieczeństwo wtórnego rozwoju bakterii w sieci wodociągowej, tym bardziej, iż w reakcji dwutlenku chloru z substancjami organicznymi powstają łatwo biodegradowalne produkty uboczne.

The paper specifies the contributors to the high and variable chlorine dioxide demand and points out the concomitant risk that the final extent of disinfection will be insufficient. The study has revealed a lack of correlation between chlorine dioxide demand and total organic carbon, SUVA and ozone. Ozonation followed by biofiltration through active carbon filters provides not only a decrease but also a stabilization of the chlorine dioxide demand.