Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mełges, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Woda jako element idei i kompozycji w architekturze Tadao Ando
    Water as an element of the idea and composition in Tadao Andos architecture
    Autorzy:
    Bigaj, P.
    Mełges, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/344715.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    Tadao Ando
    woda w architekturze
    woda jako element idei architektonicznej
    woda w kompozycji i budowie formy architektonicznej
    woda jako element zagospodarowaniu terenu
    water in architecture
    water as an element of an architectural idea
    water in the composition and construction of an architectural form
    water as an element of land development
    Opis:
    Tadao Ando to japoński twórca kojarzony zazwyczaj z architekturą betonową. W jego ascetycznych, utrzymanych w nurcie minimalizmu realizacjach dostrzec można udane przykłady włączenia elementów natury w geometrię tworzonej przez niego architektury. Woda stanowi jeden z kluczowych elementów natury, który Ando wykorzystuje zarówno do kształtowania głównej idei architektonicznej budynku, jak i do komponowania formy obiektu czy jego bezpośredniego otoczenia. Analizując dokonania realizacyjne Ando należy uznać go za jednego z najbardziej konsekwentnych architektów współczesności, który w tak różnorodny sposób wprowadza element wody do swoich licznych projektów. Na przykładzie dokonań Tadao Ando starano się wskazać możliwości estetycznego wykorzystania elementu wody we współczesnej architekturze, który to znajduje zastosowanie zarówno w kształtowaniu zamysłu głównej idei architektonicznej budynku, jak i jako środek kompozycji w tworzeniu wyrafinowanej i subtelnej formy obiektu oraz jego najbliższego otoczenia.
    Tadao Ando is a Japanese artist usually associated with concrete architecture. His ascetic minimalist works include examples that successfully incorporate the elements of nature into the geometry of the architecture he creates. Water constitutes one of the key elements of nature that Ando uses both to shape the main architectural idea of the building and to compose the form of the structure or its immediate surroundings. The analysis of the artist’s architectural achievements allows one to consider Ando one of the most consistent contemporary architects who introduces water element to his numerous projects in such a variety of ways. Presenting Tadao Ando’s achievements, the author attempts to indicate the possibilities of the aesthetic use of water in contemporary architecture, which finds application both in shaping the main architectural idea of the building and, as a means of composition, in creating a refined and subtle form of the structure and its immediate surroundings.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2018, 22; 147-155
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geometria determinowana światłem i materią jako imperatyw twórczy architektury Tadao Ando
    Geometry determined by light and matter as the creative imperative of Tadao Ando’s architecture
    Autorzy:
    Bigaj, P.
    Mełges, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345236.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    Tadao Ando
    architektura betonowa
    światło w architekturze
    concrete architecture
    light in architecture
    Opis:
    Tadao Ando należy do współczesnych twórców, którzy w szczególny sposób wykorzystują atuty naturalnego światła w architekturze. Światło w jego projektach jest nieodzownym elementem determinującym plastyczny wyraz abstrakcyjnej architektury, opartej na ascetycznej geometrii form. Sztuka iluminacji wnętrz prezentowana przez Ando sprawia wrażenie, jakby to struktura budynku była podporządkowana światłu i materii. Nie bez przyczyny jako główny środek wyrazu wybrany został gładki beton – materiał, który pod wpływem promieni słonecznych nadaje purystyczny charakter nie tylko lapidarnym formom brył, ale także utrzymanym w estetyce japońskiego minimalizmu wnętrzom. Światło traktowane koherentnie z betonową materią należy uznać tu za podstawowy czynnik determinujący estetyczny zamysł dla głównej idei budowli. Na przykładzie twórczości Ando omówiono znaczenie i rolę naturalnego światła w celu osiągania wyrafinowanych efektów plastycznych dla architektury, którą zwykło się dziś nazywać „betonową”.
    Tadao Ando is one of the contemporary artists who use the advantages of natural light in architecture in a special way. The light in his designs is an essential element determining the plastic expression of the abstract architecture based on the ascetic geometry of forms. The art of interior illumination presented by Ando gives the impression that the structure of the building is subordinated to light and matter. It is not without reason that smooth concrete has been chosen as the main means of expression – a material which, when exposed to sunlight, gives the purist nature to both the lapidary forms of solids and the interiors drawing upon the aesthetics of Japanese minimalism. Light treated coherently with concrete matter should be considered here as the primary determinant of the aesthetic intent for the main idea of the building. Ando’s creative work serves to discuss the significance and role of natural light used in order to achieve sophisticated plastic effects for the architecture which today is commonly known as the “concrete” one.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 18; 21-29
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieże i sygnaturki kościelne jako dominanty i akcenty krajobrazowe. Zagadnienia ich ochrony, pielęgnacji i remontów
    Church towers and flèches as landscape dominants and features. Conservation, maintanance and renovation issues
    Autorzy:
    Mełges, M.
    Mełges, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/107061.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
    Tematy:
    ekspertyza techniczna
    sygnaturka
    wieża kościelna
    materiały konstrukcyjne
    pokrycia dachowe
    engineering evaluation
    flèche
    church tower
    construction materials
    roofing
    Opis:
    Charakterystycznymi dla miast i wsi (także zamków warownych i pałaców) osadzonych w krajobrazach, były różne dominanty wertykalne w postaci wież, wież kościelnych, dzwonnic itp. Na podstawie ich charakterystycznych kształtów przypisywano poszczególnym budowlom ich rodowody stylowe np.: romański, gotycki, renesansowy, barokowy itd. Zakończenia wież i sygnaturek stanowiły, i do dzisiaj stanowią, wyróżniki krajobrazowe, swego rodzaju „logo” danego regionu kulturowego. To właśnie na podstawie ich kształtów wyrabiamy sobie w percepcyjnym kojarzeniu wyobrażenie o danym miejscu. W zamierzeniach swych twórców wspomniane dominanty (wyróżniki) miały posiadać formy najczęściej niepowtarzalne, dlatego zazwyczaj były i są nadal dobrze rozpoznawalne w krajobrazach wsi i miast. W trakcie swoich prac naukowych i projektowo-architektonicznych autorzy mieli okazję współpracować przy odtwarzaniu oraz wznoszeniu nowych wież kościelnych i sygnaturek – począwszy od ekspertyz budowlanych, inwentaryzacji, projektów konserwatorskich aż po prace naprawcze i budowlane. Tymi zagadnieniami pragniemy się więc w tym artykule podzielić.
    Different vertical dominants in the form of towers, church towers, bell towers and suchlike were typical for towns and villages embedded in landscapes (but sometimes also for castles and palaces). Origins related to styles, such as Romanesque, Gothic, Baroque or Renaissance, were attributed to particular buildings on the basis of their intrinsic shape. The coping of towers and flèches have been distinguishing features of a landscape, a kind of a “logo” of a cultural region. It is on the basis of their shapes that we develop an idea of a place in the process of perceptual association. According to with their creators’ intention, these dominants (distinguishing features) supposed to have the most unique forms, owing to which they used to be and still are well recognized in the landscapes of villages and towns. In the course of research, design and architectural work, authors had an opportunity to cooperate in the reconstruction and construction of new church towers and flèches — from engineering evaluation, surveys, through conservation design to repair and construction work. Thus, they wish to discuss these issues in the following article.
    Źródło:
    Topiarius. Studia krajobrazowe; 2016, specjalny; 11-22
    2449-9595
    2543-926X
    Pojawia się w:
    Topiarius. Studia krajobrazowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies