Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Postupolski, J" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Food as a source of exposure to nickel
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873725.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
According to the European Food Safety Authority (EFSA), food is the main source of nickel intake by the general population. Based on the risk assessment, EFSA determined the tolerable daily intake of this element (TDI) from all sources at the level of 2.8 μg/kg body weight, which is for an adult 196 μg, while for a child 56 μg. The Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL₁₀) associated with dermatitis at 1.1 μg/kg body weight was also determined as well as the Margin of Exposure (MOE). Nickel intake in the Member States varies and depends on consumption habits. CONTAM Panel of EFSA considered the unlikely possibility of developing cancers related to the intake of nickel with food. According to experts, other harmful effects on the human body are more often identified. An additional aspect requiring further investigations that will allow an actual estimation of exposure associated with intake of this element by various groups of population is the issue of nickel absorption in the human body. The review of the EFSA opinion on the request of the European Commission planned in the near future based on the collected data as part of the action of the Commission Recommendation (EU) 2016/1111 on monitoring the presence of nickel in food will contribute to taking appropriate actions related to consumer protection, including the most vulnerable groups of population.
Według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), głównym źródłem pobrania niklu przez populację generalną jest żywność. Na podstawie dokonanej oceny ryzyka EFSA wyznaczył wartość tolerowanego dziennego pobrania tego pierwiastka (Tolerable Daily Intake TDI) ze wszystkich źródeł na poziomie 2,8 μg/kg masy ciała, co stanowi dla osoby dorosłej 196 μg, natomiast dla dziecka 56 μg. Określono również najniższą dawkę wyznaczającą (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) – BMDL₁₀ związaną z występowaniem zapaleń skórnych na poziomie - 1,1 μg/kg masy ciała oraz wyznaczono wartość marginesu narażenia (Margin of Exposure – MOE). Pobranie niklu w państwach członkowskich jest zróżnicowane i zależne od nawyków żywieniowych. Panel CONTAM EFSA uznał za mało prawdopodobną możliwość powstawania nowotworów związanych z pobraniem niklu z żywnością. Zdaniem ekspertów znacznie częściej identyfikowane są inne efekty szkodliwe na organizm człowieka. Dodatkowym aspektem wymagającym dalszych badań, który pozwoli na rzeczywiste oszacowanie narażenia związanego z pobraniem tego pierwiastka przez różne grupy populacji, jest kwestia wchłaniania niklu w organizmie człowieka. Planowana w najbliższym czasie na wniosek Komisji Europejskiej rewizja opinii EFSA, w oparciu o zgromadzone dane w ramach zalecenia Komisji (UE) nr 2016/1111 w sprawie monitorowania obecności niklu w żywności, przyczyni się do podjęcia odpowiednich działań związanych z ochroną konsumentów, w tym najbardziej wrażliwych grup populacji.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2019, 70, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exposure assessment of the population in Poland to the toxic effects of nickel from vegetable and their products
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875581.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. According to the European Food Safety Authority (EFSA), vegetable and vegetable products can significantly contribute to dietary nickel intake. Consumption of vegetable across European Union can vary significantly and depends on consumption habits in individual Member States. Toxicity of Ni is dependent on the chemical form, the route of exposure and solubility of nickel compounds. Objectives. Determination of nickel content in commercially available vegetables and vegetable products and assessment of consumer exposure to Ni intake with these groups of foodstuffs. Materials and methods. 66 samples of vegetables and their products were analysed for nickel content. Nickel was determined after microwave mineralization of samples by atomic absorption spectrometry with a graphite furnace atomization (GFAAS). Nitric acid and perhydrol were used for the mineralization of the samples. The estimated exposure for adults and children was compared with the tolerable daily intake (TDI -Tolerable Daily Intake) set by the European Food Safety Authority at 2.8 μg /kg body weight (b.w.) per day. Results. Mean (MB-middle bound) Ni content from all investigated vegetable samples was 0.09 mg/kg (95th percentile MB 0.23 mg/kg). In vegetable products, mean Ni concentration was 0.191 mg/kg (95th percentile: 0.67 mg/kg). The highest nickel level was determined in the sample of roman lettuce (0.32 mg/kg), whereas lowest contamination was observed in the sample of onion (0.04 mg/kg). Contamination of investigated fruiting and leaf vegetable with nickel was slightly higher than root and bulb vegetables. The estimated average adults exposure to nickel from vegetable taking into account maximum absorption was 4.8% of TDI and 16.8% of TDI and does not pose a health risk. Exposure to nickel from vegetable products was 1.9% and 6.8% TDI, respectively. Conclusions. Obtained results demonstrate that dietary nickel intake from vegetables and their products do not constitute a significant health threat to consumers in Poland.
Wprowadzenie. Warzywa i produkty warzywne należą do grupy środków spożywczych, które według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) mogą wnosić istotny udział do pobrania niklu z dietą. Spożycie warzyw w Unii Europejskiej może się znacznie różnić i zależy od nawyków konsumpcyjnych panujących w poszczególnych państwach członkowskich. Toksyczność niklu zależy od postaci chemicznej, drogi narażenia i rozpuszczalności związków niklu. Cel badań. Oznaczenie zawartości niklu w warzywach i produktach warzywnych dostępnych w obrocie handlowym oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie niklu z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Analizie na zawartość niklu poddano 66 próbek warzyw i ich produktów, pochodzących z obrotu handlowego. Zawartość niklu oznaczono po mineralizacji mikrofalowej próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem kuwety grafitowej (GFAAS). Do mineralizacji próbek wykorzystano kwas azotowy oraz perhydrol. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych oraz dzieci porównano z wartością tolerowanego dziennego pobrania (TDI –Tolerable Daily Intake) ustaloną przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ustaloną na poziomie 2,8 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość Ni (MB – middle bound) ze wszystkich badanych próbek warzyw wyniosła 0,09 mg/kg (95-percentyl MB 0,23 mg/kg). W produktach roślinnych średnie stężenie Ni wynosiło 0,191 mg/kg (95-percentyl: 0,67 mg/kg). Najwyższy poziom niklu oznaczono w próbce sałaty rzymskiej (0,32 mg/kg), natomiast najniższe zanieczyszczenie niklem zaobserwowano w próbce cebuli (0,04 mg/kg). Zanieczyszczenie badanych warzyw owocowych i liściastych niklem było nieco wyższe niż warzyw korzeniowych i cebulowych. Oszacowane średnie narażenie dla osób dorosłych na nikiel pochodzący z warzyw, biorąc pod uwagę maksymalne wchłanianie, wyniosło 4,8% TDI i 16,8% TDI i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Narażenie na nikiel z produktów warzywnych wyniosło odpowiednio: 1,9% i 6,8% TDI. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują, że pobranie niklu w diecie z warzyw i ich produktów nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów w Polsce.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2019, 70, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exposure assessment to lead, cadmium, zinc and copper released from ceramic and glass wares intended to come into contact with food
Autorzy:
Mania, M.
Szynal, T.
Rebeniak, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875079.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. One of the important source of food contamination with elements harmful to human health such as lead or cadmium is migration from the articles intended to come into contact with food. Ceramic and glass articles can also be a source of zinc and copper which compounds are used during the production process of vessels. Objective. Determination of migration of lead, cadmium, zinc and copper from ceramic and glass wares available on the market in Poland and assessment of consumer exposure to these elements. Material and methods. Ceramic and glass articles which were available on the retail market and mainly produced in China were tested for release of lead, cadmium, zinc and copper. Samples for testing were prepared in accordance with European Standards: EN 1388-1 and EN 1388-2 and the migration of elements into a food simulant (4% acetic acid) was measured using flame atomic absorption spectrometry (FAAS). Validated and accredited methods according to EN ISO/ IEC 17025:2005 meeting the criteria set in the legislation were applied. Exposure assessment was performed taking into account actual reference doses introduced by the European Food Safety Authority (EFSA) and the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA). Results. 736 samples of ceramic and glass wares were tested. Among investigated samples for migration of lead 82% of results were below limit of quantification (LOQ = 0.1 mg/L) of the analytical method used. For cadmium zinc and copper results below LOQ were found in 94%, 79% and 100% tested samples, respectively (Cd LOQ = 0.01mg/L; Zn LOQ = 0.05 mg/L; Cu LOQ = 0.03 mg/L). Only one sample release lead in amount higher than limit set in Polish Standard PN-B-13210:1997, it was rim of the glass mug and migration value was 4.81 mg/article. In case of cadmium there were two samples which exceeded permissible migration limit, it was flat ceramic dish and the rim of the glass mug, migration values were: 0.14 mg/dm2 and 0.42 mg/article respectively. The most measurable results (above LOQ) in case of lead and cadmium were for the samples of ceramic and glass drinking vessels. Quantifiable amounts of zinc were found also in other groups of articles tested: flat and deep ceramic dishes. None of the tested articles released copper in amount higher than LOQ value. The risk assessment showed that lead and cadmium exposure for some of the samples far exceed the reference doses. For children, assuming a single use only of these vessels, these doses may be exceeded: in the case of lead, 69 times and in the case of cadmium, 8 times. Conclusions. It is the urgent need to introduce requirements into the applicable legislation for the rim area of drinking ceramic and glass vessels to reduce exposure especially by the most vulnerable groups of population such as children.
Wprowadzenie. Jednym z istotnych źródeł zanieczyszczenia żywności pierwiastkami szkodliwymi dla zdrowia człowieka, takimi jak ołów lub kadm, jest ich migracja z wyrobów do kontaktu z żywnością. Wyroby ceramiczne i szklane mogą być również źródłem pobrania poza ołowiem i kadmem innych pierwiastków, których związki są wykorzystywane podczas procesu produkcji naczyń, takich jak cynk i miedź. Cel. Celem badań było zbadanie migracji ołowiu, kadmu, cynku i miedzi z wyrobów ceramicznych oraz wyrobów szklanych dostępnych na rynku w Polsce oraz oszacowanie narażenia konsumentów na te pierwiastki. Materiał i metody. Wyroby ceramiczne i szklane dostępne na rynku detalicznym i produkowane głównie w Chinach, zostały zbadane pod kątem uwalniania ołowiu, kadmu, cynku i miedzi. Próbki do badań przygotowano zgodnie z normami europejskimi: EN 1388-1 i EN 1388-2, a migracja pierwiastków do płynu modelowego (4% kwasu octowego) była mierzona metodą płomieniowej atomowej spektrometrii absorpcji (FAAS). Stosowano zwalidowane i akredytowane metody zgodne z EN ISO/IEC 17025: 2005 spełniające kryteria określone w ustawodawstwie. Ocenę narażenia przeprowadzono przy uwzględnieniu aktualnych dawek referencyjnych określonych przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JECFA). Wyniki. Zbadano 736 próbek wyrobów ceramicznych i szklanych. Wśród badanych próbek w kierunku migracji ołowiu 82% wyników było poniżej granicy oznaczalności (LOQ = 0.1 mg/L) zastosowanej metody analitycznej. Dla kadmu, cynku i miedzi wyniki poniżej LOQ stwierdzono odpowiednio w: 94% 79% i 100% zbadanych próbek (Cd LOQ = 0.01mg/L; Zn LOQ = 0.05 mg/L; Cu LOQ = 0.03 mg/L). Tylko dla jednej próbki stwierdzono uwalnianie ołowiu w ilości wyższej niż dopuszczalny poziom określony w polskiej normie PN-B-13210:1997, był to kubek szklany, a wartość migracji z obrzeża naczynia wyniosła 4,81 mg/ wyrób. W przypadku kadmu dwie próbki przekroczyły dopuszczalny limit, było to płaskie ceramiczne naczynie i obrzeże szklanego kubka, wartości migracji wynosiły odpowiednio: 0,14 mg/dm2 i 0,42 mg/wyrób. Najwięcej mierzalnych wyników (powyżej LOQ) w przypadku ołowiu i kadmu było wśród próbek ceramicznych i szklanych naczyń do picia. Wyniki mierzalne dla cynku znaleziono również w innych grupach badanych produktów tj.: płaskich i głębokich naczyń ceramicznych. Żadna z badanych próbek nie uwalniała miedzi w ilości wyższej niż wartość granicy oznaczalności (LOQ). Ocena ryzyka wykazała, że narażenie na ołów i kadm w przypadku niektórych zbadanych naczyń znacznie przekracza dawki referencyjne. W przypadku dzieci, przyjmując jednorazowe tylko użycie tych naczyń, dawki te mogą zostać przekroczone: dla ołowiu - 69 razy, dla kadmu - 8 razy. Wnioski. Istnieje pilna potrzeba ustalenia wymagań dla obrzeża naczyń ceramicznych i szklanych w obowiązujących przepisach, w celu zmniejszenia narażenia, zwłaszcza przez najbardziej wrażliwe grupy populacji takie jak dzieci.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2018, 69, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of exposure to nickel intake with selected cereal grains and cereal-based products
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Orshulyak, O.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087247.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
nickel
cereals grains
cereal-based products
intake
exposure assessment
Tolerable Daily Intake
TDI
Opis:
Background. Cereal grains and their products are among the basic components of the diet all over the world. Their consumption varies depending on the dietary habits in each country. Apart from ingredients valuable from a health point of view, these products can also be a source of contaminants. The European Food Safety Authority (EFSA) included these foodstuffs in the group of main contributors to the dietary exposure to nickel by different groups of the population. Objective. The aim of the studies was to determine the nickel content in cereal grains and selected cereal products commercially available in Poland and to assess the exposure of consumers to nickel intake with these foodstuffs. Material and methods. A total of 56 samples of cereal grain and cereal products from trade were tested. Nickel content was determined after microwave mineralization of the samples by atomic absorption spectrometry with a graphite furnace atomization (GFAAS). The estimated exposure for the different groups of the population was assessed and compared with the Tolerable Daily Intake (TDI) value established by the European Food Safety Authority based on an updated risk assessment at 13 μg/kg body weight (b.w.) per day. Results. The mean (MB) and 95th percentile (MB) nickel content in investigated samples of cereal grains and their products were 0.66 mg/kg and 1.93 mg/kg. The mean content of Ni in the analyzed samples of grains was 1.16 mg/kg. Obtained results in this group of products ranged from 0.10 mg/kg for rye to 4.80 mg/kg for millet. In the group of grain products, the mean (MB) concentration of nickel was 0.61 mg/kg (95th percentile (MB) 1.84 mg/kg). The highest nickel level was determined in the samples of bran, groats, and flakes compared to other grain-based products. The highest content of Ni in the group of cereal products was found in the samples of roasted buckwheat 1.81 mg/kg and oat flakes 2.53 mg/kg. Significantly lower nickel content was observed in barley groats as well as for pasta and flour. The estimated average exposure of adults and children to nickel intake with grains and grain-based products ranged from 1.1% to 13.4% of TDI and it does not pose a health risk for consumers. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that the nickel content in the tested samples of cereals and their products does not pose a health risk, even though the contamination of individual samples was significant
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2020, 71, 4; 371-376
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The content of lead, cadmium, arsenic, mercury and tin in fruit and their products based on monitoring studies – exposure assessment
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Chabros, E.
Orshulyak, O.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082840.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
food
fruit
monitoring
lead
cadmium
mercury
arsenic
tin
exposure assessment
Opis:
Background. Fruit and fruit products are important part of our daily diet. In addition to the ingredients necessary for the proper functioning of the body, these products can also be a source of intake elements harmful to human health. Objective. Analysis of the results of monitoring studies conducted in Poland in 2015 concerning contamination of lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), mercury (Hg) and tin (Sn) in fruit and fruit products and exposure assessment. Material and methods. Approximately 600 samples of fresh, frozen, dried fruits, fruit preserves and canned fruits were tested. The laboratories of State Sanitary Inspection were involved in testing. Accredited and validated analytical methods were used. The test samples were prepared in accordance with the standard PN-EN 13804:2013. The contents of lead, cadmium and tin were determined by using flame atomic absorption spectrometry (FAAS) or flameless with electrothermal atomization spectrometry (GFAAS); arsenic by using hydride generation atomic absorption spectrometry method (HGAAS) and mercury the "cold vapor" atomic absorption spectrometry (CVAAS) method. Results. Contamination of investigated samples with elements harmful to human health (Pb, Ca, As, Hg and Sn does not rise concern to human health and was in most cases comparable with contamination reported in other European Union countries. The estimated average exposure of adults and children to lead intake with fruit and fruit products ranged from 0.5% to 14.6% of the respective Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL) established by the European Food Safety Authority (EFSA). The mean intake of cadmium with these groups of foodstuffs was in the range 0.3 - 8.5% of the TWI value (Tolerable Weekly Intake) established by EFSA for adults and children (0.1 - 3.6% of the PTMI (Provisional Tolerable Monthly Intake) established by JECFA. In case of arsenic mean intake was in the range 0.5 - 1.6% BMDL whilst for mercury (inorganic form) intake represented 0.5 - 1.4% of TWI value established by JECFA and then confirmed by EFSA. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that content of Pb, Cd, As, Hg and Sn in the tested samples of fruit and their products does not pose a risk to consumer health. Estimated exposure of consumers does not exceed tolerable doses established by EFSA and JECFA for these elements.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 353-360
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ryby i owoce morza jako źródło narażenia człowieka na metylortęć
Fish and seafood as a source of human exposure to methylmercury
Autorzy:
Mania, M.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Rebeniak, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874946.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
ryby
zywnosc pochodzenia morskiego
zywienie czlowieka
dieta
rtec
toksycznosc
metabolizm czlowieka
choroby czlowieka
zwiazki rteci
autyzm
choroba Parkinsona
choroba Alzheimera
stwardnienie zanikowe boczne
zalecenia zywieniowe
zywnosc
selen
detoksykacja
pobranie rteci
fish
marine food
human nutrition
diet
mercury
toxicity
human metabolism
human disease
mercury content
autism
Parkinson's disease
Alzheimer's disease
amyotrophic lateral sclerosis
nutritional recommendation
food
selenium
detoxication
mercury intake
Opis:
Ryby i owoce morza są zalecanymi składnikami diety, dostarczają one pełnowartościowego białka, witamin, soli mineralnych oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Te środki spożywcze mogą być również źródłem pobrania metylortęci przez ludzi. Artykuł ten zawiera informacje na temat źródeł narażenia na organiczne połączenia rtęci, toksyczności, metabolizmu oraz przemian rtęci w środowisku. Przedstawiono zalecenia żywieniowe przygotowane przez Komisję Europejską i państwa członkowskie w odniesieniu do spożycia ryb drapieżnych, uwzględniające najbardziej wrażliwe grupy populacji, takie jak: kobiety planujące ciążę, ciężarne, karmiące matki oraz dzieci. Na podstawie piśmiennictwa omówiono również zanieczyszczenie ryb i owoców morza rtęcią i metylortecią. Opisano rolę selenu jako czynnika, który obniża toksyczność metylortęci jak również przedstawiono informacje o potencjalnych czynnikach etiologicznych związanych z chorobą autystyczną. W artykule zwrócono również uwagę na wzrastającą ilość powiadomień w ramach europejskiego Systemu Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Paszach (Rapid Alert System for Food and Feed –RASFF), dotyczących zanieczyszczenia rtęcią ryb i produktów rybnych. Omówiono także regulacje prawne dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów rtęci w żywności.
Fish and seafood are recommended diet constituents providing high quality protein, vitamins, minerals and omega-3 fatty acids, mainly eicosapentaenoic acid (EPA) and docosahexaenoic acid (DHA). However, these foodstuffs can also be the major source of methylmercury intake in humans. In general, more than 90% of the mercury in fish is found as methylmercury, but contents of methylmercury can vary considerably between species. Predatory species that are at the top of the food chain and live a long time, may accumulate higher levels of methylmercury. This paper contains information about sources of human exposure to organic compounds of mercury, toxicity, metabolism and transformation of mercury in the environment. Assessment of methylmercury by international risk assessment bodies such as the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) and U.S. National Research Council (NRC) were presented. Climate changes and their influence on the mercury cycle in the environment especially mercury methylation and concentrations of methylmercury in marine species were also presented. Consumer advice prepared by European Commission and Member States as regards consumption of predatory fishes such as swordfish, tuna, shark, marlin and pike, taking into account the most vulnerable groups of population e.g. women planning pregnancy, pregnant or breastfeeding women and children were presented. Mercury and methylmercury contamination of fishes and seafood on the basis of the literature references as well as intake of mercury with fish and fish products in Poland and other European country were discussed. The role of selenium as a factor which counteracts methylmercury toxicity and protects against some neurological effects of methylmercury exposure in humans, as well as information on potential etiological factors connected with autism disorder were also described. Attention has also been drawn to increasing number of notifications to Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF) concerning the contamination of fish and fish products with total mercury. European and national regulations concerning maximum permissible levels of mercury in food were also presented. Possibility of selection of different fish and seafood species, taking into account low methylmercury contamination and high contents of omega-3 fatty acids e.g. sardine, mackerel, anchovy, salmon, periwinkle, have been discussed.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exposure assessment of the population in Poland to the toxic effects of arsenic compounds present in rice and rice based products
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Szynal, T.
Starska, K.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
arsenic compound
human exposure
exposure assessment
human population
Polska
toxic effect
rice
rice-based product
Opis:
Background. Rice is a staple food for many people in the world and an important ingredient for production of food for infants and young children. According to European Food Safety Authority (EFSA), cereals, primarily rice and rice products, are an important source of human exposure to inorganic arsenic, which has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as group I carcinogen. Arsenic is present in rice and rice products mainly as an inorganic form being more toxic than organic compounds. Objectives. The aim of the study was to determine the total and inorganic arsenic content in rice, rice-based products including food for infants and young children available on the market in Poland and thus to estimate consumer exposure to inorganic arsenic from these groups of foodstuffs. Materials and Methods. A total of 62 samples of rice and rice products from trade, including a group of rice products for infants and young children, were tested. Contents of total and inorganic arsenic were determined by using hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry mineralization of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride with sodium borohydride. To extract the inorganic arsenic forms, the samples were subjected to hydrolysis in concentrated HCl and then reduced in the presence of hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of different groups of populations (adults and children), was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Mean content of total and inorganic arsenic in investigated rice samples was 0.12 mg/kg (median: 0.09 mg/kg; 90th percentile 0.22 mg/kg) and 0.04 mg/kg (median: 0.03 mg/kg, 90th percentile 0.07 mg/kg). Brown rice was found to be more highly contaminated with both total and inorganic arsenic than white rice. Mean contamination of brown rice with total arsenic and inorganic arsenic was: 0.18 mg/kg (median: 0.12 mg/kg, 90th percentile: 0.32 mg/kg) and 0.05 mg/kg (median: 0.05 mg/kg, 90th percentile: 0.07 mg/kg). In turn for the white rice contamination was lower, mean total arsenic content: 0.10 mg/kg (median: 0.08 mg/kg, 90th percentile: 0.19 mg/kg) and mean inorganic arsenic: 0.03 mg/kg (median: 0.03 mg/kg, 90th percentile: 0.06 mg/ kg). Contamination of rice-based products both total and inorganic arsenic was similar to those reported for rice, except rice wafers (mean: 0.24 mg/kg and 0.13 mg/kg). In the group of products for infants and young children obtained results were low – mean total arsenic content was 0.06 mg/kg and inorganic arsenic 0.02 mg/kg. The estimated average adult and children’s exposure to inorganic arsenic with rice and rice products was less than 1% of the BMDL05. Intake of inorganic arsenic by 12-month-old infants with ricebased products intended for this group of population was at 6% BMDL05. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that the content of total and inorganic arsenic in investigated samples of rice and rice products did not pose a health risk even though contamination levels in some individual samples were significant.
Wprowadzenie. Ryż stanowi podstawę wyżywienia wielu ludzi na świecie a ponadto jest ważnym składnikiem wykorzystywanym do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci. Według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zboża, przede wszystkim ryż i produkty ryżowe są istotnym źródłem narażenia człowieka na arsen nieorganiczny, który został zaliczony przez Międzynarodową Agencję ds. Badań nad Rakiem (IARC) do grupy I substancji rakotwórczych dla człowieka. Arsen występuje w ryżu i produktach ryżowych głównie w postaci bardziej toksycznych nieorganicznych połączeń w porównaniu z organicznymi połączeniami charakteryzującymi się mniejszą toksycznością. Cel. Celem badań było oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w ryżu, produktach ryżowych, w tym żywności dla niemowląt i małych dzieci dostępnych w obrocie handlowym w Polsce oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Zbadano łącznie 62 próbki ryżu oraz produktów ryżowych pochodzących z obrotu handlowego, w tym grupę produktów ryżowych przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do różnych grup populacji porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL05 ustaloną przez the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującą 0,5% wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego w badanych próbkach ryżu wyniosła 0,12 mg/kg (mediana: 0,09 mg/kg; 90-ty percentyl: 0,22 mg/kg) oraz 0,04 mg/kg (mediana: 0,03 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,07 mg/kg). Zanieczyszczenie ryżu brązowego zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było wyższe w porównaniu z ryżem białym. Średnia zawartość arsenu całkowitego w badanych próbkach ryżu brązowego wyniosła 0,18 mg/kg (mediana: 0,12 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,32 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego 0,05 mg/kg, (mediana: 0,05 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,07 mg/kg). Zanieczyszczenie ryżu białego arsenem całkowitym i nieorganicznym było niższe, średnia odpowiednio: 0,10 mg/kg (mediana 0,08 mg/kg; 90-ty percentyl 0,19 mg/kg) oraz 0,03 mg/kg (mediana 0,03 mg/kg; 90-ty percentyl 0,06 mg/kg). Zanieczyszczenie produktów ryżowych zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było podobne do stwierdzanego w ryżu z wyjątkiem wafli ryżowych (średnia: 0,24 mg/kg i 0,13 mg/kg). W grupie produktów dla niemowląt uzyskane wyniki były niskie – średnia zawartość arsenu całkowitego wyniosła 0,06 mg/kg, nieorganicznego zaś 0,02 mg/kg. W odniesieniu do dorosłych i dzieci oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny dla ryżu i produktów ryżowych wyniosło poniżej 1% najniższej dawki wyznaczającej BMDL05. Pobranie arsenu nieorganicznego przez 12-miesięczne niemowlęta z produktami na bazie ryżu przeznaczonymi dla tej grupy populacji wyniosło 6% BMDL05. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego w zbadanych próbkach ryżu i produktów ryżowych nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, pomimo iż zanieczyszczenie pojedynczych próbek było istotne.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Total and inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds - exposure assessment
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Szynal, T.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Ledzion, E.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874965.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
total arsenic
inorganic arsenic
fish
seaweed
exposure assessment
marine food
Opis:
Background. According to the European Food Safety Authority (EFSA), fish, seafood and seaweeds are foodstuffs that significantly contribute to dietary arsenic intake. With the exception of some algal species, the dominant compounds of arsenic in such food products are the less toxic organic forms. Both the Joint FAO/ WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) and EFSA recommend that speciation studies be performed to determine the different chemical forms in which arsenic is present in food due to the differences in their toxicity. Knowing such compositions can thus enable a complete exposure assessment to be made. Objectives. Determination of total and inorganic arsenic contents in fish, their products, seafood and seaweeds present on the Polish market. This was then followed by an exposure assessment of consumers to inorganic arsenic in these foodstuffs. Materials and Methods. Total and inorganic arsenic was determined in 55 samples of fish, their products, seafood as well as seaweeds available on the market. The analytical method was hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry ashing of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride using sodium borohydride. In order to isolate only the inorganic forms of arsenic prior to mineralisation, samples were subjected to concentrated HCl hydrolysis, followed by reduction with hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of adults was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Mean total arsenic content from all investigated fish samples was 0.46 mg/kg (90th percentile 0.94 mg/kg), whilst the inorganic arsenic content never exceeded the detection limit of the analytical method used (0.025 mg/kg). In fish products, mean total arsenic concentration was 1.48 mg/kg (90th percentile: 2.42 mg/kg), whilst in seafood they were 0.87 mg/ kg (90th percentile: 2.23 mg/kg), for inorganic arsenic contamination at the 90th percentile was 0.043 mg/kg with most results however being less than 0.025 mg/kg. The highest inorganic arsenic levels were determined in the Hijiki algal species samples (102.7 mg/kg), whereas the other algal samples gave a mean inorganic concentration of 0.41 mg/kg (90th percentile 0.86 mg/kg). The estimated average adults exposure to inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds was less than 0.5% of the lowest BMDL0.5 dose. Only for the Hijiki seaweed it was at 4.9% BMDL0.5. Conclusions. Results demonstrate that dietary arsenic intake from fish, seafood and seaweed along with all their products do not constitute a significant health threat to consumers apart from the seaweed species Hizikia fusiformis in which over 40% of all the inorganic arsenic compounds were found.
Wprowadzenie. Ryby, owoce morza i wodorosty morskie należą do grupy środków spożywczych, które według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) mogą wnosić istotny udział do pobrania arsenu z dietą. W tej grupie produktów za wyjątkiem niektórych gatunków glonów, dominującymi formami arsenu są mniej toksyczne organiczne połączenia. Zarówno Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA) jak i EFSA wskazują na celowość prowadzenia badań specjacyjnych pozwalających określić różne formy chemiczne, w jakich arsen występuje w żywności, mając na uwadze duże różnice w ich toksyczności. Poznanie informacji o zawartości poszczególnych związków pozwala na dokonanie pełnej oceny narażenia. Cel badań. Oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w rybach i ich produktach, owocach morza i wodorostach morskich dostępnych w obrocie handlowym w Polsce oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Analizie na zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego poddano 55 próbek ryb, ich produktów, owoców morza oraz glonów pochodzących z obrotu handlowego. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL0,5 ustalonej przez The Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującej 0,5%-owy wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość arsenu całkowitego w badanych próbkach ryb wyniosła 0,46 mg/kg (90-ty percentyl: 0,94 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego nie przekraczała granicy wykrywalności stosowanej metody 0,025 mg/kg. W przypadku przetworów rybnych średnie zanieczyszczenie arsenem wyniosło 1,48 mg/kg (90-ty percentyl: 2,42 mg/kg) natomiast owoców morza odpowiednio: 0,87 mg/kg (90-ty percentyl: 2,23 mg/kg), dla arsenu nieorganicznego 90-ty percentyl 0,043 mg/kg przy większości wyników poniżej 0,025 mg/kg. Najwyższym zanieczyszczeniem arsenem nieorganicznym charakteryzowały się glony z gatunku Hijiki (najwyższa zawartość 102,7 mg/kg), w pozostałych próbkach glonów średnia zawartość arsenu nieorganicznego wynosiła 0,41 mg/kg (90-ty percentyl: 0,86 mg/kg). Oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny w odniesieniu do osób dorosłych wyniosło dla ryb, owoców morza i wodorostów poniżej 0,5% wartości najniższej dawki wyznaczającej BMDL0,5. Jedynie w przypadku gatunku Hijiki było ono rzędu 4,9 % BMDL0,5. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że pobranie arsenu w wyniku spożycia ryb, ich produktów, owoców morza, oraz wodorostów morskich nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów poza gatunkiem Hizikia fusiformis zawierającym ponad 40% połączeń nieorganicznych arsenu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies