Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ewangelizacja," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Życie misyjne w Ghanie słowami misjonarzy
    Missionary Life in Ghana in the View of Missionaries
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52158069.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    ewangelizacja
    Ghana
    misje
    misjonarz
    werbiści
    powołanie
    evangelization
    missions
    missionary
    Divine Word Missionaries
    vocation
    Opis:
    Artykuł dotyczy polskich misjonarzy werbistów pracujących w Ghanie. Na podstawie ich życia i zaangażowania misyjnego autor chce uchwycić wyraźne cechy, które charakteryzują sylwetkę misjonarza nie tylko w opisywanym kraju. Autor opiera się przede wszystkim na osobistych relacjach werbistów żyjących w Ghanie, które ukazały się w większości w czasopiśmie „Misjonarz”. Już na podstawie tej powierzchownej analizy można zauważyć, że z jednej strony misjonarz jest zwyczajnym człowiekiem, który zmaga się nie tylko z trudnościami zewnętrznymi, ale też i własnymi ludzkimi słabościami. Z drugiej zaś strony żyje wartościami wielkimi, takimi jak wiara, umiłowanie powołania misyjnego, radość z poświęcenia się drugiemu człowiekowi, oparcie się na Bogu, a nie na sobie, otwartość na inną osobę i na nową kulturę, wytrwałość itp. Są to nie tylko cechy, które charakteryzują misjonarza, ale też takie, które trzeba posiadać, aby być świadkiem Chrystusa. Artykuł nie jest dogłębną analizą wkładu polskich werbistów w Ghanie, autor jednak wyraża nadzieję, że może on zainspirować do solidnego opracowania obecności polskich werbistów w Ghanie – mogłoby ono z jednej strony zachować pamięć o tych, którzy poświęcili wiele z miłości do Ghańczyków, z drugiej zaś zachęcić innych ludzi do radosnego dzielenia się wiarą w Chrystusa.
    The article concerns Polish missionaries of the Society of the Divine Word working in Ghana. Basing on their life and missionary commitment, the author wants to capture the clear features that characterize the missionary not only in the described country. The author relies primarily on personal accounts of the Divine Word Missionaries living in Ghana, most of which appeared in the journal “Misjonarz”. Even on the basis of this superficial analysis, it can be seen that, on the one hand the missionary is an ordinary man who wrestles not only with external difficulties, but also with his own human weaknesses. On the other hand, he lives by great values such as faith, love for a missionary vocation, joy in dedicating himself to another person, leaning on God and not on himself, openness to other people and to a new culture, perseverance, etc. These are not only qualities which characterize a missionary but also those that are necessary to be a witness of Christ. The article is not an in-depth analysis of the contribution of Polish SVD Missionaries in Ghana but the author hopes that it can inspire a solid study of the presence of Polish SVDs in Ghana – on the one hand, it could preserve the memory of those who sacrificed a lot for love for Ghanaians, and on the other hand encourage other people to share joyfully their faith in Christ.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2022, 1; 203-216
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evangelizing in the Key of Encounter
    Ewangelizacja drogą do spotkania
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480680.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    evangelization
    house benediction
    meeting
    Pope John Paul II
    Pope Francis
    ewangelizacja
    poświęcenie domu
    spotkanie
    Jan Paweł II
    papież Franciszek
    Opis:
    The author draws attention to the value of truly human encounters in the process of evangelization. The development of mass media does not change the fact that many people are lonely, left to their own fate. The anonymity of WhatsApp or Facebook and other communication applications does not generate lasting interpersonal relationships. Meanwhile, evangelization should cultivate the value of specific, personal and lasting interpersonal encounters. A human being is created to live in a community. Therefore, authentic, unplanned encounters can become a moment of faith sharing. The author sees the evidence of this thesis in the practice of the annual benediction of houses in the parish of St. Marcella in Rome. This form of encounter, as well as other (on the street, on the bus, on the beach) can initiate something that belongs to the action of the Holy Spirit. To make this possible, every Christian must first experience a personal friendship with Jesus.
    Autor zwraca uwagę na wartość prawdziwie ludzkich spotkań w procesie ewangelizacji. Rozwój środków masowej komunikacji nie zmienia faktu, że wiele osób jest samotnych, pozostawionych własnemu losowi. Anonimowość WhatsAppa lub Facebooka i innych aplikacji komunikacyjnych nie tworzy trwałych więzi międzyludzkich. Tymczasem ewangelizacja powinna pielęgnować wartość konkretnych, osobistych i trwałych spotkań międzyludzkich. Ludzka istota jest stworzona by żyć we wspólnocie. Dlatego też autentyczne, niezaplanowane spotkania mogą się stać chwilą dzielenia się wiarą. Autor widzi potwierdzenie tej tezy w praktyce corocznego błogosławienia domów na terenie parafii św. Marcelego w Rzymie. Ta forma spotkania, jak i inne (na ulicy, w autobusie, na plaży) mogą zapoczątkować coś, co należy do gestii działania Ducha Świętego. Aby to stało się możliwe, najpierw każdy chrześcijanin musi przeżyć osobistą przyjaźń z Jezusem.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 1; 43-59
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Same Missionary Society. Inspired and Heartened New Ways by Pope Francis
    To samo Zgromadzenie Misyjne. Nowe drogi. Zainspirowany i zachęcony przez papieża Franciszka
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480700.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    evangelization
    images of the Church
    mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    Ewangelizacja
    figury Kościoła
    misja
    papież Franciszek
    Opis:
    The author attempts to present briefly the image of the Church, which Pope Francis not only proclaims but, more notably, exemplifies with his life. Referring to personal experiences, the author links the practical involvement of the Society of the Divine Word to these images of the Church. It seems that the most visible examples are the concrete lives of the missionaries. In this way, the author would like to provoke new questions in the search for further development of this undoubtedly great heritage of the SVDs. It can also be an incentive to read the «signs of the times» boldly. While being sensitive to the ever-changing situation of the world and emerging new challenges, one should not forget that there are tenacious and current values that always belong to the essence of missionary presence among people. Such awareness can save us from the trap of focusing on quick and, therefore, immediate results, because we are not the last instance of evangelization, and it is not on us that the fate of Christianity ultimately depends on. In our dealings with people it is not simply about creating short-lived enthusiasm in them. What matters more is to have the courage to offer them the real hope, grounded in the everpresent truth of Jesus Christ. Therefore, mentioning specific examples, it seems reasonable to claim that the Divine Word missionaries are still genuinely trying to leave a lasting imprint on the people entrusted to their care. At the same time, the author is convinced that they can leave such a trace only through a Christian life with depth, which consequently means “as profoundly human as possible”. Such life of missionaries was the beginning of an encounter of many people with Christ in the past and can initiate such a meeting today. The author is not at all original, but he follows the thought of one of the most outstanding contemporary theologians, Josef Ratzinger: “God is known thanks to people who know him, and the way to God always leads by a person who is already close to God”. Equally, Pope Francis through his words and actions helps many people in their encounter with Christ. His example may be for some missionaries a confirmation of the validity of their previous way of proclaiming the Gospel. For others this is an inspiration. For those who are discouraged on their way they are in need of help to rediscover the precious value of missionary life.
    W niniejszym tekście podjęto próbę zwięzłego przedstawienia obrazu Kościoła, który głosi i aktualizuje swoim życiem papież Franciszek. Sięgając do osobistych doświadczeń, autor wplata w te obrazy Kościoła praktyczne zaangażowanie Zgromadzenia Słowa Bożego. Wydaje się, że najbardziej czytelny przykład stanowi konkretne życie misjonarzy werbistów. W ten sposób autor chciał zachęcić do nowych pytań w poszukiwaniu dalszego rozwoju tego niewątpliwie wielkiego dziedzictwa werbistów. Może to być również zachętą do śmiałego odczytywania znaków czasu. Będąc wrażliwymi na ciągle zmieniającą się sytuację świata i pojawiające się nowe wyzwania, nie powinno się zapominać, że istnieją wartości trwałe i aktualne, które zawsze należą do istoty misyjnej obecności wśród ludzi. Świadomość tego może uchronić od pułapki koncentrowania się na szybkich, a zatem i doraźnych rezultatach, ponieważ misjonarze nie są ostatnią instancją ewangelizacji i to nie od nich zależy ostateczny los chrześcijaństwa, także w wymiarze lokalnym. W kontaktach z ludźmi nie chodzi o to, by wzniecić w nich krótkotrwały entuzjazm, ale by mieć odwagę oferować prawdziwą, a zatem i wymagającą nadzieję, ugruntowaną w zawsze aktualnej prawdzie Jezusa Chrystusa. Dlatego, przytaczając konkretne przykłady, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że misjonarze Słowa Bożego wciąż autentycznie starają się zostawiać trwały ślad w ludziach powierzonych ich opiece. Jednocześnie autor jest przekonany, że mogą pozostawić taki ślad tylko przez życie głęboko chrześcijańskie, co oznacza także „jak najbardziej ludzkie”. Tak prowadzone życie misjonarzy było początkiem spotkania wielu ludzi z Chrystusem w przeszłości i może zainicjować takie spotkanie także dzisiaj. Autor nie jest w tym spojrzeniu oryginalny, ale podąża za myślą jednego z najwybitniejszych współczesnych teologów, Josefa Ratzingera. Podobnie papież Franciszek poprzez swoje słowa i gesty pomaga wielu ludziom w osobistym spotkaniu Chrystusa. Jego przykład może być dla jednych misjonarzy potwierdzeniem słuszności ich dotychczasowego sposobu głoszenia Ewangelii, dla drugich – inspiracją, a dla tych, którzy są zniechęceni, pomóc na nowo odkryć wielką wartość misyjnego życia.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 10-29
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Incontro – il vero spazio dell’evangelizzazione
    Encounter – the True Space of Evangelization
    Spotkanie – prawdziwa przestrzeń ewangelizacji
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480565.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    African context
    encounter
    social contact
    evangelization
    Pope Francis
    Pope John Paul II
    kontekst afrykański
    spotkanie
    styczność społeczna
    ewangelizacja
    Papież Franciszek
    Papież Jan Paweł II
    Opis:
    A man immersed in an anthropological crisis, which is loneliness is assisted by a Christian. Referring to interpersonal relations in the African context the author expresses his conviction of the fundamental value of the encounter in the process of evangelization. This encounter is the first and most basic step in an authentic transfer of faith. The meeting is encouraging for both sides, and the time spent with each other is invaluable. The dynamics of an authentic evangelization always leads to meeting with the person of Jesus Christ. This encounter leads to proper perceiving herself or himself and establishing appropriate relationship with neighbour. When we enter into a relationship with another person, we enrich ourselves. Referring to the biblical concept of meeting, the author indicates the dynamics of faith that prompts us to act for the benefit of others. In this way, the Gospel ceases to be a beautiful discourse and becomes the Good News that changes human life. Where people live the Gospel, the focus is on the human person realizing himself in God’s perspective.
    Chrześcijanin przychodzi z pomocą człowiekowi pogrążonemu w kryzysie antropologicznym, jakim jest samotność. Nawiązując do relacji międzyosobowych w kontekście afrykańskim, autor wyraża przekonanie o istotnej wartości spotkania w procesie ewangelizacji. Spotkanie do pierwszy i podstawowy krok w autentycznym przekazywaniu wiary. Spotkanie ma budujące znaczenie dla obu stron, a spędzony ze sobą czas ma wartość bezcenną. Dynamika autentycznej ewangelizacji prowadzi do spotkania z osobą Jezusa Chrystusa. Owocem tego spotkania jest właściwie postrzeganie siebie i nawiązanie odpowiedniej relacji z bliźnim. Kiedy wchodzimy w relację z drugą osobą, ubogacamy samych siebie. Przywołując biblijną koncepcję spotkania, autor wskazuje na dynamikę wiary, która skłania do działania na rzecz z innych. W ten sposób Ewangelia przestaje być pięknym dyskursem, a staje się Dobrą Nowiną, która przemienia ludzkie życie. Tam, gdzie ludzie żyją Ewangelią, w centrum zainteresowania jest osoba ludzka realizująca się w perspektywie Boga.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 147-163
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Not Imposing but Proposing
    Nie narzucać, lecz proponować
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480484.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    religious despotism
    proposition of faith
    evangelization
    Christian mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    religijny despotyzm
    propozycja wiary
    ewangelizacja
    misja chrześcijańska
    papież Franciszek
    Opis:
    The author claims that faith cannot be conveyed by the power of authority. Even the most sacred truth cannot be imposed on a human; a human has been given a demanding gift of freedom by God. Only a testimony of Christian life is the right way of transferring the faith. The first Proclaimer of Good News is the Holy Spirit; no Christian should take His place. The author opposes the idea that in the secularized Europe Christian faith could be restored by virtue of authority and an act of law. A human himself is the source of renewal. The natural but hidden in a human reference to God is systematically and discretely transferred. This conviction allows us to live in hope that even in the religiously indifferent environment God’s element is permanently active. Nonetheless, every believer is called to give faith testimony in everyday life. In the Declaration Dignitatis Humanae Vatican Council II says: “It is one of the major tenets of Catholic doctrine that man’s response to God in faith must be free: no one therefore is to be forced to embrace the Christian faith against his own will. This doctrine is contained in the word of God and it was constantly proclaimed by the Fathers of the Church” (10).
    Autor głosi tezę, że wiary nie można przekazać mocą autorytetu. Nawet najświętsza prawda nie może zostać człowiekowi narzucona; człowiek otrzymał od Boga wymagający dar wolności. Właściwe przekazywanie wiary dokonuje się poprzez świadectwo życia chrześcijańskiego. Pierwszym głosicielem Dobrej Nowiny jest Duch Święty; chrześcijanin nie powinien próbować zajmować Jego miejsca. Autor sprzeciwia się idei, jakoby w zlaicyzowanej Europie można przywrócić wiarę chrześcijańską na mocy autorytetu i ustaw. Źródłem odnowy jest sam człowiek. Ukryte w człowieku naturalne odniesienie do Boga jest systematycznie, dyskretnie okazywane. Przeświadczenie to pozwala nam żyć w nadziei, że nawet w środowisku religijnie obojętnym pierwiastek boży jest permanentnie aktywny. Natomiast każdy wierzący jest wezwany do dawania świadectwa wiary w codziennym życiu. Sobór Watykański II wyraził to słowami deklaracji Dignitatis humanae: „Jednym z zasadniczych punktów nauki katolickiej, zawartym w słowie Bożym i nieustannie głoszonym przez Ojców, jest zdanie, że człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać” (10).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 188-203
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies