Życie misyjne w Ghanie słowami misjonarzy

Artykuł dotyczy polskich misjonarzy werbistów pracujących w Ghanie. Na podstawie ich życia i zaangażowania misyjnego autor chce uchwycić wyraźne cechy, które charakteryzują sylwetkę misjonarza nie tylko w opisywanym kraju. Autor opiera się przede wszystkim na osobistych relacjach werbistów żyjących w Ghanie, które ukazały się w większości w czasopiśmie „Misjonarz”. Już na podstawie tej powierzchownej analizy można zauważyć, że z jednej strony misjonarz jest zwyczajnym człowiekiem, który zmaga się nie tylko z trudnościami zewnętrznymi, ale też i własnymi ludzkimi słabościami. Z drugiej zaś strony żyje wartościami wielkimi, takimi jak wiara, umiłowanie powołania misyjnego, radość z poświęcenia się drugiemu człowiekowi, oparcie się na Bogu, a nie na sobie, otwartość na inną osobę i na nową kulturę, wytrwałość itp. Są to nie tylko cechy, które charakteryzują misjonarza, ale też takie, które trzeba posiadać, aby być świadkiem Chrystusa. Artykuł nie jest dogłębną analizą wkładu polskich werbistów w Ghanie, autor jednak wyraża nadzieję, że może on zainspirować do solidnego opracowania obecności polskich werbistów w Ghanie – mogłoby ono z jednej strony zachować pamięć o tych, którzy poświęcili wiele z miłości do Ghańczyków, z drugiej zaś zachęcić innych ludzi do radosnego dzielenia się wiarą w Chrystusa.

The article concerns Polish missionaries of the Society of the Divine Word working in Ghana. Basing on their life and missionary commitment, the author wants to capture the clear features that characterize the missionary not only in the described country. The author relies primarily on personal accounts of the Divine Word Missionaries living in Ghana, most of which appeared in the journal “Misjonarz”. Even on the basis of this superficial analysis, it can be seen that, on the one hand the missionary is an ordinary man who wrestles not only with external difficulties, but also with his own human weaknesses. On the other hand, he lives by great values such as faith, love for a missionary vocation, joy in dedicating himself to another person, leaning on God and not on himself, openness to other people and to a new culture, perseverance, etc. These are not only qualities which characterize a missionary but also those that are necessary to be a witness of Christ. The article is not an in-depth analysis of the contribution of Polish SVD Missionaries in Ghana but the author hopes that it can inspire a solid study of the presence of Polish SVDs in Ghana – on the one hand, it could preserve the memory of those who sacrificed a lot for love for Ghanaians, and on the other hand encourage other people to share joyfully their faith in Christ.