Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Amoris Laetitia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Die Diskussion über die Unauflöslichkeit der Ehe im Zusammenhang mit dem nachsynodalen apostolischen Schreiben Amoris laetitia. Einige offene Fragen
    The Discussion about the indissolubility of Marriage on the margin of Amoris laetitia. Some open questions
    Dyskusja o nierozerwalności małżeństwa na marginesie adhortacji Amoris laetitia. Pytania otwarte
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595318.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    indissolubility of the marriage
    divorce and remarried people
    pastoral care
    holy communion
    nierozerwalność małżeństwa
    rozwiedzeni powtórnie zaślubieni
    troska duszpasterska
    Komunia św.
    Opis:
    The indissolubility of sacramental marriage has been over the centuries the crucial point of the teaching of the Catholic Church about marriage based on the Jesus’ expressions about marriage and divorce. The indissolubility of marriage can be understood in a twofold manner. The first dimension is the moral indissolubility which means a serious moral obligation of being faithful towards the husband. Marriage should not be dissolved but in fact it is dissolved in an increasing number of Christian couples. But there is also the second dimension – the ontological indissolubility. Being a creation of God the sacramental marriage cannot be dissolved, even if the relationship breaks apart. Though Pope Francis emphasizes that the Church’s teaching about marriage remains unchanged, some passages of the Papal Letter cannot be interpreted clearly. As a result, the statements of the particular bishop conferences as well as the guidelines launched by some bishops concerning the pastoral care of divorced and remarried couples are ambiguous. The author of the article stands for the integral keeping of the entire teaching of the church about the indissolubility of the sacramental marriage in every new proposal for the pastoral care of people living in “irregular” situations.
    Nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa była przez wieki centralnym punktem nauczania Kościoła katolickiego o małżeństwie, bazującego na wypowiedziach Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu. Pojęcie „nierozerwalność małżeństwa” można rozumieć w dwojaki sposób. Pierwszym wymiarem jest nierozerwalność moralna, która oznacza poważne zobowiązanie do wierności wobec prawowitego małżonka. Małżeństwo nie powinno być rozwiązywane, jednak w praktyce rozpada się i ostatecznie rozchodzi się pokaźna liczba chrześcijańskich małżeństw. Jednak jest jeszcze drugi wymiar, jakim jest nierozerwalność ontologiczna. Jako Boże dzieło sakramentalne małżeństwo nie tylko nie powinno, ale nie może zostać rozwiązane nawet wtedy, gdy rozpada się relacja między małżonkami. Mimo deklaracji papieża Franciszka, że nauczanie Kościoła w tym obszarze pozostaje niezmienione, pewne fragmenty adhortacji mogą być różnie interpretowane. W efekcie oświadczenia różnych episkopatów oraz pierwsze instrukcje duszpasterskie wydane przez biskupów, a dotyczące duszpasterstwa rozwiedzionych żyjących w nowych związkach, są bardzo różne. Autor artykułu opowiada się za tym, by we wszystkich nowych propozycjach dotyczących duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacjach nieregularnych zachowana została integralność nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 121-140
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanie Humanae vitae z perspektywy pięćdziesiątej rocznicy ogłoszenia encykliki
    The message of Humanae vitae from the perspective of the fifty years since the publishing of the encyclical
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047460.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Humanae vitae
    contraception
    naturalistic fallacy
    conjugal act
    marriage
    Amoris laetitia
    human body
    natural family planning
    antykoncepcja
    błąd naturalistyczny
    akt małżeński
    małżeństwo
    ciało człowieka
    naturalne planowanie rodziny
    Opis:
    Autor niniejszego artykułu stara się zgłębić przesłanie Humanae vitae w oparciu o trzy kluczowe punkty. Pierwszym z nich jest koncept osoby ludzkiej. W odróżnieniu od podejścia ewolucyjnego, w którym osoba ludzka jest postrzegana w aspekcie jej biologicznej faktyczności, jest ona tutaj widziana jako “unitotality” – nierozdzielna jedność ciała i ducha, przy czym ludzkie ciało pełni nie tylko pewne funkcje, ale niesie w sobie głębokie znaczenie. Drugim punktem jest natura aktu małżeńskiego. Ujawnia on wzajemny dar męża i żony obejmujący całość osoby. Poprzez całkowitość oddania dwa znaczenia zawarte w akcie małżeńskim, mianowicie znaczenie jednoczące miłości oraz znaczenia prokreacyjne, nie powinny być rozdzielane. Chodzi tutaj jednak nie o powiązanie między biologicznymi faktami, ale o powiązanie między znaczeniami. Zarzut błędu naturalistycznego nie jest tu uzasadniony. Wreszcie trzeci punkt dotyczy teologicznego wymiaru, według którego związek obydwu wyżej wymienionych znaczeń pochodzi od Boga Stwórcy i jako wpisany w ludzką naturę oraz naturę miłości, powinien być respektowany. Współczesna kontrowersja skupia się na pytaniu, czy związek między seksualnością, zjednoczeniem małżeńskim a prokreacją dotyczy każdego aktu małżeńskiego lub też czy może równie dobrze dotyczyć całości życia małżeńskiego, podczas gdy para małżeńska może uczynić niektóre akty małżeńskie świadomie niepłodnymi.
    The author of this article explores the understanding of the message of the encyclical Humanae vitae based on three crucial points. The first one concerns the concept of human person. Unlike the evolutionary approach wherein the human being is thought under the aspect of its biological facticity, human person is viewed here as a “unitotality”, an indissolubly whole of the body and the soul whereby the human body has not only a function but also reveals a deeper meaning. The second point is the nature of the conjugal act. It exhibits the reciprocal gift of a man and a woman in their totality as persons. Due to this totality the two meanings contained in the conjugal act, namely the meaning of loving personal unity and the meaning of procreativeness should not be consciously separated. The matter is hereby not a bond between two things or biological facts but a bond between meanings. The objection of the naturalistic fallacy is also here unjustified. Finally the third point is the theological dimension which highlights that the double meaning of the conjugal act comes from God the Creator and as innate into the human nature and the nature of human love and as such should be respected. The contemporary controversy concentrates the question either the sexuality-conjugality-procreation nexus concerns every single conjugal act or if it might concern the marital life as a whole whereas the married couple can make some single sexual acts consciously unfruitful.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 13-27
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie okoliczności łagodzących w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia.
    The meaning of mitigating factors in the exhortation of Pope Francis Amoris laetitia.
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041080.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Amoris laetitia
    mildernde Umstände
    Verminderung der Verantwortlichkeit
    sakramentale Ehe
    Unauflöslichkeit der Ehe
    Gültigkeit der Ehe
    mitigating factors
    responsibility limitation
    sacramental marriage
    indissolubility of marriage
    validity of marriage
    okoliczności łagodzące
    zmniejszenie odpowiedzialności
    małżeństwo sakramentalne
    nierozerwalność małżeństwa
    ważność małżeństwa
    Opis:
    Do najbardziej kontrowersyjnie dyskutowanych wypowiedzi w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia należy numery 300-305. Pojawia się w nich sugestia, że osoby żyjące w związkach niesakramentalnych mogą czuć się subiektywnie niezdolne do zmiany swojej życiowej sytuacji bez zaciągnięcia nowej winy moralnej, przy jednoczesnej świadomości, że obecna sytuacja jest obiektywnie ciężko grzeszna. Osoby takie – jak uważa papież – nie są pozbawione łaski Bożej i mogą w pewnych okolicznościach zostać dopuszczone do sakramentów. Wypowiedzi te bywają różnie rozumiane. Zgodnie z pierwszą interpretacją konkretne okoliczności mogą tak dalece zmienić charakter czynu, że ostatecznie pozostawanie w związkach niesakramentalnych nie przestaje być cudzołóstwem, a więc grzechem ciężkim. Inna interpretacja wskazuje na to, że sytuacja może stanowić formę moralnego „przymusu”, który – jak inne formy przymusu – zmniejszają odpowiedzialność osoby, chociaż jej działania pozostaje obiektywnie ciężko grzeszne. Wreszcie w ramach trzeciej interpretacji wypowiedzi Franciszka odniesione zostały do pewnej kategorii osób żyjących w związkach niesakramentalnych, mianowicie do osób subiektywnie pewnych o tym, że ich pierwsze małżeństwo było zawarte nieważnie.    
    The paragraphs 300-305 belong to the most controversially discussed quotations of the Pope’s Francis Exhortation Amoris laetitia. A suggestion appears in them, that people living a non-sacramental unions can find themselves subjectively unable to act differently without causing a new harm, though at the same time they are fully aware that their present living conditions are objectively a grave sin. Such people – so the Pope says – are not deprived of the divine grace and could under some circumstances received the sacraments. These statements are interpreted in different ways. According to the first interpretation the particular circumstances can change the moral character of the person’s act so far that the life in a non-sacramental union can no more be assessed as an adultery i.e. a grave sin. The supporters of the second interpretation claim that the particular circumstances could cause a grave moral constraint which – like other forms of constraint too -  can diminish one’s moral responsibility, though his/her act remain objectively a grave sin. Eventually according to the third interpretation the statements of Pope Francis are in the present article related to the particular category of people living in non-sacramental unions namely those ones who are subjectively convinced that their first marriage was never valid.      
    Zu den am meisten kontrovers diskutierten Stellen in der Adhortation von Papst Franziskus Amoris laetitia gehören die Nummern 300-305. In ihnen erscheint eine Suggestion, dass Personen, die in den nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften leben, sich subjektiv außerstande sehen können, ihre gegenwärtige Situation zu ändern ohne dabei eine neue Schuld auf sich zu legen, wobei sie sich gleichzeitig wohl bewusst sind, dass ihre gegenwärtige Lebensweise objektiv eine schwere Sünde bedeutet. Solchen Personen ist nach Meinung des Papstes die göttliche Gnade nicht entzogen und sie können unter gewissen Umständen zu den Sakramenten zugelassen werden. Diese Äußerungen können auf verschiedene Weise interpretiert werden. Nach der ersten Interpretation können die partikulären Umstände den moralischen Charakter einer Tat derart verändern, dass das Leben in einer nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaft nicht mehr als Ehebruch also eine schwere Sünde bezeichnet werden kann. Eine zweite Interpretation verweist darauf, dass eine konkrete Situation mit einer Art moralischen „Zwang“ verbunden werden kann, der – wie andere Zwangssituationen – die Verantwortlichkeit der Person vermindern, wenngleich ihre Taten auf der objektiven Ebene schwer sündhaft bleiben. Letztendlich im Rahmen der dritten Interpretation wurden die Äußerungen von Franziskus an die Situation einer Sondergruppe unter den in nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften lebenden Personen angewandt, nämlich an jene, die subjektiv sicher sind, dass ihre erste (sakramentale) Ehe niemals gültig war.             
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 265-283
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies