Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Łyszczarz, M." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Zróżnicowanie cech użytkowych odmian Lolium perenne L., Lolium multiflorum Lam.
    Autorzy:
    Lyszczarz, R.
    Dembek, R.
    Sikorra, J.
    Zimmer-Grajewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/808321.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    The studies on the usefulness and phenological differentiation of Polish perennial and italian ryegrass varieties showed that the fertility of these species depends very closely on the amount and distribution of rainfall during vegetation. Significant differences were found in the earliness of studied perennial ryegrass cultivars, whereas no changeability was noted in case of italian ryegrass. The difference in reaching grazing maturity between the earliest Anna cultivar and the latest Arka and Rapsodia cultivars was about 7 days, while that in their cutting maturity was three weeks. The percentage of generative shoots in the first perennial ryegrass regrowth crop was 81%, ranging from 77% (Rapsodia) to 86% (Gosia) (mean for the experiment). The respective data for italian ryegrass were: 96%, at the range 93% (Gran) to 99% (Mitos, Lotos and Gaza). Weight of leaves was reversely proportional to generative shoots and on average it was 33% (range 30-35%) and 26% (range 24-28%) for perennial ryegrass and italian ryegrass, respectively.
    Z badań nad użytkowym i fenologicznym zróżnicowaniem polskich odmian życicy trwałej i wielokwiatowej wynika, że plenność tych gatunków jest bardzo ściśle uzależniona od ilości i rozkładu opadów w sezonie wegetacyjnym. Stwierdzono istotne różnice we wczesności badanych odmian życicy trwałej i jednocześnie brak takiej zmienności w odmianach życicy wielokwiatowej. Różnica w osiąganiu dojrzałości pastwiskowej pomiędzy najwcześniejszą odmianą Anna i najpóźniejszymi Arka i Rapsodia wynosiła około 7 dni natomiast dojrzałości kośnej - 3 tygodnie. Udział masy pędów generatywnych w plonie pierwszego odrostu życicy trwałej, średnio w okresie badań, wyniósł 81% z wahaniami od 77% (Rapsodia) do 86% (Gosia), a u życicy wielokwiatowej 96% (od 93% - Gran do 99% - Mitos, Lotos i Gaza). Masa liści kształtowała się w odwrotnej proporcji do masy pędów generatywnych i przeciętnie w latach badań u życicy trwałej wyniosła 33% - w przedziale od 30 do 35%, natomiast u życicy wielokwiatowej 26% w zakresie od 24 do 28%.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 451
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane elementy charakterystyki krajowych odmian Dactylis glomerata L.
    Autorzy:
    Lyszczarz, R.
    Kochanowska-Bukowska, Z.
    Dembek, R.
    Zimmer-Grajewska, M.
    Sikorra, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/800284.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Zróżnicowanie pomiędzy najwcześniejszą a najpóźniejszą odmianą w dojrzałości pastwiskowej wynosiło w zależności od roku od 6 do 12 dni, a w dojrzałości kośnej od 8 do 13 dni. Stwierdzono, że niezbędna do osiągnięcia dojrzałości pastwiskowej suma średnich dobowych temperatur od 1 kwietnia u najwcześniejszej odmiany Amera, średnio w całym okresie badań, wynosiła 152°C, a u najpóźniejszej Astera 233°C, natomiast do pełni kłosznia od 464°C u odmiany Amera, do 615°C u Astera. Plonowanie, a także struktura plonu ściśle związane były z ilością i rozkładem opadów. Najlepiej plonującymi były odmiany: Fala (96,3), Bara (95,8), Nera (94,4) i Astera (94,1 dt/ha). Najmniej plenną okazała się Berta (82,3). W strukturze plonu pierwszego pokosu u wszystkich odmian znaczny udział miały pędy generatywne - od 47 do 72%. Więcej było ich na ogół u odmian wcześniejszych. Liście stanowiły od 37 do 55% masy pierwszego pokosu. Zadarnienie powierzchni po sześciu latach użytkowania wynosiło w zależności od odmian od 64 do 79%.
    The differences between orchard grass cultivars reaching grazing maturity and cutting maturity most early and lately ranged in particular years from 6 to 12 days and from 8 to 13 days, respectively. The sum of mean daily temperatures from 1st April, necessary for reaching pasture maturity, was 152°C for the earliest Amera cultivar and 233°C for the latest Astera cultivar, while that necessary for full earing - 464°C for Amera and 615°C for Astera. The yield and crop structure were closely related to the amount and distribution of precipitation. Fala, Bara, Nera and Astera yielded best 93.6, 95.8, 94.4 and 94.1 dt/ha, respectively. The Berta cultivar was not so fertile giving only 82.3 dt/ha. Percentage of generative shoots in the first cut crop structure was high for all studied cultivars and ranged within 47-72%. The shoots were more numerous in earlier cultivars. Leaves amounted 37 to 55% of the crop. Sodding of the area after 6 year cultivation ranged within 64-79%, depending on the variety.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 451
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstępna ocena przydatności rodów kostrzewy łąkowej do mieszanek łąkowo-pastwiskowych w dolinie Noteci
    Autorzy:
    Lyszczarz, R.
    Sikorra, J.
    Dembek, R.
    Zimmer-Grajewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/808069.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 474
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plantago lanceolata L. as a component of permanent and renewed grasslands
    Plantago lanceolata L. jako komponent trwałych i odnawialnych użytków zielonych
    Autorzy:
    Dembek, R.
    Lyszczarz, R.
    Zimmer-Grajewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47331.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Opis:
    Plantago lanceolata is one of the most common and most valuable dicotyledonous pasture herbs found on meadows and pastures. The aim of this study was to compare the impact of Plantago lanceolata on yields and quality of twice harvested semi-natural meadow swards utilized according to agri-environment programme guidelines (P10b variant), as well as on pastures established using mixtures containing Plantago lanceolata. On studied meadows, presence of Plantago lanceolata in amounts exceeding 3% of the total yield could be seen as an indicator of negative changes in humidity and tropism, causing a reduction in dry mass yields and the deterioration of sward quality after the first harvest. Meanwhile, yields from pastures containing Plantago lanceolata were almost four times higher. Furthermore, Plantago lanceolata ingested by cows contained more protein, sugars and crude ash including calcium and phosphorus while containing less fiber than Dactylis glomerata and Lolium perenne . Furthermore, Plantago lanceolata was more abundant than Trifolium repens, also included in the sowing mixture.
    Plantago lanceolata jest jedną z najwartościowszych i powszechnie występujących na łąkach i pastwiskach roślin dwuliściennych, zaliczanych do ziół pastewnych. Celem badań było porównanie wpływu Plantago lanceolata na parametry plonu i jakości runi półnaturalnych łąk dwukośnych użytkowanych według zasad programu rolnośrodowiskowego (pakiet P10b) oraz pastwisk założonych z wykorzystaniem mieszanek z jej udziałem. Na badanych łąkach udział Plantago lanceolata przekraczający 3% plonu rolniczego można uznać za wskaźnik niekorzystnych zmian wilgotnościowych i troficznych, wpływających na obniżkę plonów suchej masy oraz pogorszenie jakości runi pierwszego odrostu. Tymczasem plony pastwisk z udziałem Plantago lanceolata były prawie czterokrotnie większe, a pobierana przez krowy babka lancetowata zawierała więcej białka, cukrów i substancji popielnych, w tym wapnia i fosforu, oraz mniej włókna niż Dactylis glomerata i Lolium perenne. Babka lancetowata okazała się również gatunkiem występującym w większych ilościach niż wysiana w mieszankach Trifolium repens
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 4
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości odtworzenia i utrzymania korzystnego potencjału produkcyjnego trwałych użytków zielonych w Dolinie Kanału Bydgoskiego
    Possibilities of reconstruction and maintaining a beneficial production potential of permanent grasslands in the Bydgoszcz Canal Valley
    Autorzy:
    Lyszczarz, R.
    Dembek, R.
    Sus, R.
    Zimmer-Grajewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/76227.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Łąkarskie
    Opis:
    Under sowing with a multi-specific grass and papilionaceous mixture has appeared to be an effective method of renewing a meadow non-fertilised for more than 20 years, located on the post-bog soil. In the 6-year research period the best botanical composition and the highest yield-forming effectiveness were recorded for the treatment which involved the fertilisation with phosphorus and potassium. It was Dactylis glomerata which was the most dynamic species. A considerable share in the plant communities, formed as a result of a varied fertilisation, was also made up, depending on the level of fertilisation, by Lolium perenne, Phleum pratense, Agrostis gigantea, Agrostis stolonifera, Poa trivialis, Deschampsia caespitosa and Urtica dioica. The fertilisation with 120 kg N ha–1 and complete abandoning of fertilisation were especially unfavourable for the sward composition. A considerable share of non-sown dicotyledonous plants was eliminated in the fourth year of research with Fernando 225 EC herbicide.
    Źródło:
    Łąkarstwo w Polsce; 2012, 15
    1506-5162
    Pojawia się w:
    Łąkarstwo w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies