Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "napowietrzanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ wartości współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie podziemnej na skuteczność jej oczyszczania
Effect of coexistence ratio of organic substances and total iron in groundwater on its treatment efficacy
Autorzy:
Krupińska, I.
Kowalczyk, W.
Szczepaniak, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237205.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
water treatment
aeration
oxidation
coagulation
napowietrzanie
utlenianie
koagulacja
Opis:
Laboratory research was carried out on groundwater containing iron-organic complexes. For this reason oxidation (O2 and KMnO4) and coagulation (alum and polyaluminium chloride Flokor 1.2A) processes were applied for water treatment. It was concluded that with increase in the coexistence ratio of organic substances and total iron in water (D=[TOC]/[Fe]), efficacy of Fe(II) to Fe(III) oxidation with dissolved oxygen decreased, while the oxidation time was increasing. This rule was not demonstrated for KMnO4 when used as an oxidizing agent. Laboratory tests revealed that the coagulation process markedly increased efficacy of groundwater contaminant removal; the efficacy depended on oxidizing agent and coagulant type and increased with their dose. Additionally, it was shown that for water samples after aeration, varying by the value of the coexistence ratio, an increase in the ratio was accompanied by decrease in the efficacy of contaminant removal in the coagulation process.
Przeprowadzono badania laboratoryjne nad oczyszczaniem wody podziemnej zawierającej kompleksy żelazoorganiczne. W tym celu do oczyszczania wody zastosowano procesy utleniania (O2 i KMnO4) i koagulacji (siarczan glinu i chlorek poliglinu Flokor 1,2A). Stwierdzono, że wraz ze zwiększającą się wartością współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie (D=[OWO]/[Feog]) zmniejszała się skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym oraz wydłużał się czas utleniania. Prawidłowości takiej nie stwierdzono stosując jako utleniacz KMnO4. Badania wykazały, że proces koagulacji istotnie zwiększył skuteczność usuwania zanieczyszczeń z wody podziemnej i skuteczność ta zależała od rodzaju utleniacza i koagulantu i zwiększała się wraz z ich dawką. Wykazano również, że w przypadku próbek wody po napowietrzaniu, znacznie różniących się wartością współczynnika D, wraz z jego wzrostem zmniejszała się skuteczność usuwania zanieczyszczeń z wody w procesie koagulacji.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 27-34
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność procesu koagulacji w usuwaniu substancji organicznych z wód podziemnych
Efficiency of the coagulation process in removing organic substances from groundwater
Autorzy:
Świderska-Bróż, M.
Krupińska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236418.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda podziemna
koagulacja
napowietrzanie
usuwanie substancji organicznych
groundwater
coagulation
aeration
organic substances removal
Opis:
W artykule omówiono przydatność procesu koagulacji siarczanem glinu i żelaza(III), glinianem sodu oraz chlorkiem poliglinu, w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych z wody podziemnej. Wykazano, że o stopniu usuwania substancji organicznych współdecydowały wartość stosunku utlenialności do żelaza ogólnego, pH i temperatura oczyszczanej wody oraz rodzaj i dawka koagulantu. Efekty usuwania zanieczyszczeń organicznych zwiększały się wraz ze wzrostem stężenia jonów H+ i temperatury wody, natomiast zmniejszały się wraz z rosnącą ilością połączeń żelazoorganicznych w wodzie surowej. Bez względu na wartości wskaźników oczyszczanej wody, najskuteczniejszym koagulantem był chlorek poliglinu. Poprzedzenie procesu koagulacji napowietrzaniem wody, równoznaczne ze wzrostem pH, pogorszyło stopień obniżenia utlenialności i zawartości OWO. Podobny wpływ spowodowało wspomaganie procesu koagulacji siarczanem glinu i żelaza(III) przy pomocy flokulantu organicznego Praestol 2540.
Alum, Fe(III), sodium aluminate and polyaluminum chloride coagulation processes were tested for the removal of organics from groundwater. The extent of organic matter removal was found to depend on the value of the COD/Fe ratio, on the pH and temperature of the water to be treated, as well as on the type and dose of the coagulant used. Removal efficiency increased with the rise in H+ ion concentration and temperature, and decreased as the amount of ferro-organic complexes in raw water increased. Irrespective of the pollutants present in the water, the polyaluminum chloride coagulant was the most efficient. The inclusion of aeration as a prior step, which brings about a rise in pH, lowered the extent of COD and TOC reduction. A similar effect was observed when alum or Fe(III) coagulation was aided with the organic flocculant Praestol 2540.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 2, 2; 15-19
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ substancji organicznych na usuwanie związków żelaza z wody w procesach utleniania i sedymentacji
Effect of the presence of organic substances on the extent of iron compound removal from water via oxidation and sedimentation processes
Autorzy:
Krupińska, I.
Świderska-Bróż, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237464.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda podziemna
usuwanie żelaza
napowietrzanie
utlenianie
nadtlenek wodoru
połączenie żelazoorganiczne
groundwater
iron removal
aeration
oxidation
hydrogen peroxide
iron-organic complexes
Opis:
Przedmiotem badań była woda podziemna zawierająca podwyższoną ilość związków organicznych, które współdecydowały o przebiegu i skuteczności usuwania związków żelaza z wody. Wyniki badań wykazały, że wraz ze wzrostem zanieczyszczenia organicznego wody zmniejszała się skuteczność utleniania jonów Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym oraz nadtlenkiem wodoru. Jednocześnie stwierdzono, że utlenianie jonów Fe(II) nadtlenkiem wodoru przebiegało szybciej, lecz z nieco mniejszą skutecznością niż tlenem rozpuszczonym w wodzie. Poza tym, nadtlenek wodoru powodował zmniejszenie intensywności barwy wody oraz mniejszy wzrost jej mętności niż proces napowietrzania. Bez względu na zastosowany utleniacz (H2O2, O2), produkty utleniania charakteryzowały się słabymi właściwościami sedymentacyjnymi i nawet sedymentacja w czasie 8 godz. nie zapewniła skutecznego usunięcia z wody związków żelaza, głównie Fe(III). Wykazano, że podczas sedymentacji usuwane były tylko nieorganiczne połączenia żelaza, a w wodzie pozostawały barwne koloidalne i rozpuszczone frakcje żelaza stabilizowane przez substancje organiczne.
The experiments involved groundwater samples with an increased quantity of organic substances contributing notably to the course and efficiency of iron compound removal. The study produced the following findings. The increase in the quantity of organic water pollutants was concomitant with a decrease in the efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidation in the presence of hydrogen peroxide and dissolved oxygen. The oxidation of Fe(II) ions involving hydrogen peroxide proceeded at a faster rate, though with a lower efficiency, than the one involving oxygen dissolved in water. What is more, hydrogen peroxide reduced color intensity and accounted for a lower rise in the turbidity of the water than did the aeration process. Regardless of whether H2O2 or O2 was used as the oxidizing agent, the settleability of the oxidation products was so poor that even an eight-hour sedimentation appeared to be insufficiently long to provide an efficient removal of iron compounds, specifically Fe(III). In the course of sedimentation, inorganic iron complexes alone were removed whereas colloidal and dissolved fractions of iron stabilized by organic substances persisted in the water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 1; 3-7
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of organic substances on the efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidation and removal of iron compounds from groundwater in the sedimentation process
Wpływ substancji organicznych na skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) oraz usuwania związków żelaza z wody podziemnej w procesie sedymentacji
Autorzy:
Krupińska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396213.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
groundwater treatment
organic substances
aeration
potassium manganate
Fe(II) oxidation
removal of iron
oczyszczanie wód podziemnych
substancje organiczne
napowietrzanie
manganian potasu
utlenianie Fe(II)
usuwanie żelaza
Opis:
One of the problems with iron removal from groundwater is organic matter. The article presents the experiments involved groundwater samples with a high concentration of total iron - amounting to 7.20 mgFe/dm 3 and an increased amount of organic substances (TOC from 5.50 to 7.50 mgC/dm3). The water samples examined differed in terms of the value of the ratio of the TOC concentration and the concentration of total iron (D). It was concluded that with increase in the coexistence ratio of organic substances and total iron in water (D = [TOC]/[Fetot]), efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidization with dissolved oxygen decreased, while the oxidation time was increasing. This rule was not demonstrated for potassium manganate (VII) when used as an oxidizing agent. The application of potassium manganate (VII) for oxidation of Fe(II) ions produced the better results in terms of total iron concentration reduction in the sedimentation process than the oxidation with dissolved oxygen.
Przedmiotem badań była woda podziemna charakteryzująca się wysokim stężeniem żelaza ogólnego do 7,20 mgFe/dm3 oraz podwyższoną zawartością substancji organicznych (OWO od 5,50 do 7,50 mgC/dm3 ). Badane próbki wody różniły się wartością ilorazu stężenia OWO do stężenia żelaza ogólnego (D), udziałem stężenia Fe(II) w stężeniu Feog (C), a jej mętność i intensywność barwy wskazywały na obecność koloidalnych oraz rozpuszczonych połączeń żelaza ze związkami organicznymi. Celem badań było określenie wpływu stężenia substancji organicznych w wodzie podziemnej na skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym w wodzie lub manganianem (VII) potasu, a także na skuteczność usuwania związków żelaza w procesie sedymentacji. Wykazano, że wraz ze wzrostem wartości współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie surowej (D) zmniejszała się skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym. W próbkach wody, w których do utleniania Fe(II) stosowano manganian (VII) potasu nie stwierdzono wpływu wartości współczynnika D na skuteczność utlenienia Fe(II) do Fe(III). Zastosowanie manganianu (VII) potasu jako utleniacza zapewniło większą skuteczność usuwania związków żelaza z wody podziemnej w procesie sedymentacji niż napowietrzanie.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2017, No. 26(3); 15-29
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies