Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Miaśkiewicz, Beata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Diagnostyka czynnościowych zaburzeń połykania
    Autorzy:
    Krasnodębska, Paulina
    Jarzyńska-Bućko, Agnieszka
    Szkiełkowska, Agata
    Miaśkiewicz, Beata
    Skarżyński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397258.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    czynnościowe zaburzenia połykania
    dysfagia
    połykanie
    Opis:
    Wstęp: Samoocena dolegliwości w schorzeniach otolaryngologicznych od lat wykorzystywana jest do porównania postrzegania nasilenia objawów przez pacjenta i skuteczności leczenia. Kwestionariusze dotyczące dysfagii są stosunkowo złożonymi narzędziami ukierunkowanymi na pacjentów z chorobami neurologicznymi lub nowotworowymi. W klasyfikacji ICD-10 uwzględniono jedynie szerokie rozpoznanie dysfagii (R13). Wprowadzenie pojęcia czynnościowych zaburzeń połykania (ang. muscle tension dysphagia; MTDg) przez Kang w 2016 r. uzupełniło stosowaną nomenklaturę. Ten rodzaj dysfagii został zdefiniowany jako: zaburzenia napięcia mięśni krtani, manifestujące się głównie pod postacią zaburzeń połykania, któremu mogą, lecz nie muszą, towarzyszyć: przyczyny organiczne, nadreaktywność krtani i/lub niespecyficzne zapalenie krtani. Cel: Z uwagi na to, że nie istnieją jednoznaczne kryteria diagnostyczne oraz schematy leczenia w grupie pacjentów z MTDg, celem niniejszej pracy była analiza wybranych narzędzi diagnostycznych wykorzystywanych w ocenie zaburzeń połykania w kontekście znalezienia najbardziej przydatnych narzędzi w przypadku pacjentów z czynnościowymi zaburzeniami połykania. Materiał i metody: Materiał pracy obejmował 61 pacjentów. U każdego z nich wykonano: badanie otolaryngologiczne, foniatryczne i logopedyczne, ocenę endoskopową połykania (FEES) oraz ocenę w skalach klinicznych dotyczących objawów dysfonii i dysfagii. Wyniki: Wyniki badania pokazują, że pacjenci z MTDg charakteryzowali się: prawidłowym wynikiem FEES, wydłużonym czasem połykania oraz cechami dysfunkcji błony śluzowej i mięśni jamy ustnej i gardła. Wnioski: Opracowana przez autorów Skala Zaburzeń Połykania (ang. Swallowing Disorder Scale; SDS) najsilniej korelowała z przyczyną dysfagii. Wyniki w skali odpowiadały stopniowi nasilenia objawów. W procesie diagnostycznym MTDg jednym z kluczowych zadań jest odróżnienie pacjentów z nieprawidłowym wzorcem połykania. Poza konsultacją specjalistyczną otolaryngologa i logopedy, w diagnostyce MTDg zalecamy wykorzystanie obiektywnych (FEES, wideofluoroskopia, SEMG) i subiektywnych narzędzi diagnostycznych (skale: SDS, DHI, EAT-10). Naszym zdaniem, uwzględnienie kwestionariuszy diagnostycznych w kierunku choroby refluksowej jest również istotne dla leczenia przyczynowego.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 16-22
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Characteristics of swallowing disorders in patients with dysphonia
    Autorzy:
    Krasnodębska, Paulina
    Szkiełkowska, Agata
    Jarzyńska-Bućko, Agnieszka
    Włodarczyk, Elżbieta
    Miaśkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397489.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysphagia
    dysphonia
    swallowing disorder
    voice disorder
    Opis:
    Introduction: Coexistence of dysphagia with voice disorders is a topic rarely raised in the literature. Particular attention is paid to the aspect of dysfunction of laryngeal and pharyngeal muscles. Aim: The aim of the study was to analyse cases of patients with dysphonia in relation to coexistence of swallowing disorder. Material and method: The material of the study included 515 patients hospitalised due to dysphonia in 2018. Patients whose interview indicated swallowing difficulties were subjected to additional diagnosis for dysphagia (FEES, extended speech therapy test, SEMG). R esults: 11.8% of people requiring treatment for voice disorders reported coexistence of swallowing difficulties. Dysphagia was diagnosed in 9.3%. The percentage of respondents diagnosed with swallowing disorder differed depending on the type of underlying disease and was the highest in the group with neurological disorders. Analysis of the correlation between the severity of dysphagia (according to the assessed grade, DHI, EAT-10 results) and the severity of VHI showed a weak correlation between VHI and EAT-10 (p = 0.1), statistically significant correlations (p < 0,05) between the value of VHI and RSI in people with diagnosed neurological disease, between the value of VHI and DHI in people with hyperfunctional dysphonia and the value of VHI and BMI and EAT- 10 in people with chronic laryngitis. Moreover, statistically significant correlations were found between the severity of dysphagia and EAT-10 and DHI (p < 0.05). The speech therapy test indicated the co-existing problem of non-normative swallowing pattern. The electromyographic study showed the largest asymmetries in recording the average and maximum amplitude from masseters. C onclusions: Treatment of patients with voice disorders requires interdisciplinary care. A history of dysphagia in these patients should complement the medical history of voice disorders. The characteristics of swallowing disorders vary depending on the cause of the voice disorder and their co-occurrence affects on average 9.3% of patients. Coexistence of muscle tension dysphagia with voice disorder requires separate diagnostic protocol. Logopaedic procedure ought to be a key element in the interdisciplinary care of patients suffering from muscle tension dysphagia.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 17-22
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu
    Autorzy:
    Krasnodębska, Paulina
    Szkiełkowska, Agata
    Jarzyńska-Bućko, Agnieszka
    Włodarczyk, Elżbieta
    Miaśkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397507.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysfagia
    dysfonia
    zaburzenia głosu
    zaburzenia połykania
    Opis:
    Wstęp: Współwystępowanie zaburzeń połykania z dolegliwościami ze strony głosu jest tematem rzadko podejmowanym w literaturze. Szczególną uwagę zwraca się na aspekt czynnościowej dysfunkcji w obrębie mięśni gardła i krtani. C el: Celem niniejszej pracy była analiza przypadków pacjentów z dysfonią pod kątem współwystępowania dysfunkcji procesu połykania. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowiło 515 pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń głosu w roku 2018. Chorzy, których wywiad wskazywał na dolegliwości związane z połykaniem, zostali poddani dodatkowej diagnostyce w kierunku dysfagii (FEES, rozszerzone badanie logopedyczne, SEMG). Wyniki: 11,8% osób wymagających leczenia z powodu zaburzeń głosu zgłaszało współwystępowanie problemów z połykaniem. Na podstawie przeprowadzonych badań dysfagię rozpoznano u 9,3%. Odsetek osób ze stwierdzoną dysfunkcją połykania różnił się w zależności od rodzaju choroby zasadniczej i był najwyższy w grupie z zaburzeniami neurologicznymi. Analiza korelacji pomiędzy nasileniem dysfagii (zgodnie z ocenionym stopniem, wynikami DHI, EAT-10) a nasileniem stopnia niepełnosprawności głosowej VHI pokazała: słabą korelację pomiędzy VHI i EAT-10 (p = 0,1) oraz istotne statystycznie korelacje pomiędzy: VHI a RSI u osób z rozpoznaną chorobą neurologiczną; VHI a DHI u osób z dysfonią hiperfunkcjonalną; VHI a BMI i EAT-10 u osób z przewlekłym zapaleniem krtani. Ponadto uzyskano istotne statystycznie korelacje pomiędzy stopniem nasilenia dysfagii a EAT-10 i DHI (p < 0,05). Badanie logopedyczne przeprowadzone u pacjentów wskazało na współistniejący problem występowania nienormatywnego wzorca połykania. Badanie elektromiograficzne wykazało największe średnie różnice pomiędzy stronami w zapisie średniej i maksymalnej amplitudy z mm. żwaczy. Wnioski: Opieka nad pacjentami z zaburzeniami głosu musi mieć charakter interdyscyplinarny. Wywiad w kierunku zaburzeń połykania u tych osób powinien stanowić dopełnienie wywiadu odnoszącego się do zaburzeń głosu. Zaburzenia połykania występujące u osób z dysfonią mają różny charakter w zależności od przyczyny zaburzeń głosu, a ich współwystępowanie dotyczy średnio 9,3% pacjentów. Współwystępowanie czynnościowych zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu wymaga oddzielnego protokołu diagnostycznego. Procedura logopedyczna w interdyscyplinarnej opiece nad osobami z zaburzeniami czynnościowymi połykania powinna być elementem obowiązkowym.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 17-22
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnosis in Muscle Tension Dysphagia
    Autorzy:
    Krasnodębska, Paulina
    Jarzyńska-Bućko, Agnieszka
    Szkiełkowska, Agata
    Miaśkiewicz, Beata
    Skarżyński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397249.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysphagia
    Muscle Tension Dysphagia
    swallowing
    Opis:
    Introduction: Patient-reported outcome measures have been used within the otorhinolaryngologic disorders’ field for many years to compare patient’s perception of the severity of symptoms and the effectiveness of a therapeutic approach. Questionnaires that evaluate dysphagia are relatively complex instruments aimed mostly at patients with neurological or malignant diseases. The ICD-10 classification specifies only one broad term – dysphagia (R13). Introduction of Muscle Tension Dysphagia (MTDg) in 2016 by Kang completed the spectrum of the nomenclature. This dysphagia type is defined as a type of laryngeal muscle tension disorder manifesting primarily as swallowing difficulty with or without any accompanying organic cause, laryngeal hyperresponsiveness and/or nonspecific laryngeal inflammation. Aim: Since there were no clear diagnostic and therapeutic perspectives on the group of patients with MTDg, the aim of this work was to analyse selected diagnostic tools used for the evaluation of swallowing disorders in the context of finding the most suitable tools for patients with Muscle Tension Dysphagia. Material and method: The material of the work included 61 patients. Each patient underwent otolaryngologic, phoniatric and speech therapist’s examination, Functional Endoscopic Evaluation of Swallowing (FEES) and filled out questionnaires concerning dysphonia and dysphagia symptoms. Results: The results of the work showed that patients with MTDg were characterised by correct results of FEES examination, prolonged swallowing, features of inappropriate mucous and oropharyngeal muscle function. Conclusions: The Swallowing Disorder Scale (SDS), developed by the authors, correlated best with the cause of dysphagia. The questionnaire corresponded well with the degree of severity. In the diagnostic process of MTDg one of the key tasks is the differentiation with patients with non-normative swallowing patterns. Apart from specialistic consultations with otolaryngologist and speech therapist, while diagnosing MTDg we recommend using objective (FEES, videofluroscopy, SEMG) and subjective (SDS, DHI, EAT-10 surveys) assessment tools. In our opinion, the inclusion of questionnaires to detect reflux syndromes is also important in the causal treatment of ailments.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 16-22
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mucosal wave measurements in the diagnosis of functional dysphonia
    Autorzy:
    Szkiełkowska, Agata
    Krasnodębska, Paulina
    Miaśkiewicz, Beata
    Włodarczyk, Elżbieta
    Domeracka-Kolodziej, Anna
    Skarżyński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397747.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    electroglottography
    functional dysphonia
    mucosal wave
    open quotient
    videostroboscopy
    Opis:
    ntroduction: The publication describes the characteristics of the glottis in FDs objectified by OQ, measured with VSK and EGG. Aim: The aim of the study was to objectify glottal function in different types of FDs. The scope was to use open quotients gained from various mucosal wave imaging techniques for differential diagnosis of FDs. Material and Method: The study included 204 individuals. In the study, each patient underwent otolaryngological and phoniatric examination. LVS, EGG and VSK were conducted, their results were recorded and stored using an EndoSTROB-DX- -Xion GmbH (Berlin) device with DIVAS software. Results: All patients with FDs had abnormalities in LVS. A statistical analysis showed differences in LVS characteristics according to the type of FD. The mean value of OQVSK was 0.521 in the control group and 0.565 in the study group (P < 0.05). Significant differences were found between patients with hypofunctional – 0.584 and hyperfunctional dysphonia – 0.55. The QOQEGG mean value in patients with FDs was 0.581 and in the control group 0.549 (P < 0.01). There were statistically significant differences between groups of patients with hyper- and hypofunctional dysphonias. Medians amounted to 0.574 and 0.604, respectively. Authors observed different relations of OQ with the type of FD. They decided to introduce a new parameter, illustrating the proportion of QOQEGG/OQVSK. Conclusions: Videostrobokymographic and electroglottographic open quotients differentiate euphony from dysphony. The value of OQVSK and QOQEGG and their proportion varies depending on different types of functional dysphonias. The OQVSK and QOQEGG should be included in the diagnostic algorithm of voice.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 1-7
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena fali śluzówkowej w diagnostyce dysfonii czynnościowej
    Autorzy:
    Szkiełkowska, Agata
    Krasnodębska, Paulina
    Miaśkiewicz, Beata
    Włodarczyk, Elżbieta
    Domeracka-Kolodziej, Anna
    Skarżyński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397784.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysfonia czynnościowa
    elektroglottografia
    fala śluzówkowa
    wideostroboskopia
    współczynniki otwarcia
    Opis:
    Wprowadzenie: W niniejszej publikacji przedstawiono charakterystykę głośni w FD przy użyciu obiektywnych wskaźników, tzw. OQ, mierzonych za pomocą VSK i EGG. C el: Celem badania była obiektywizacja funkcji głośni w różnych typach FD oraz wykorzystanie współczynników otwarcia uzyskanych z różnych technik obrazowania fali śluzówkowej w diagnostyce różnicowej FD. Materiał i metoda: Badaniem objęto 204 osoby. Każdy uczestnik został poddany badaniu otolaryngologicznemu i foniatrycznemu. Przeprowadzono: LVS, EGG i VSK. Wyniki zarejestrowano przy użyciu urządzenia EndoSTROB-DX-Xion GmbH (Berlin) z oprogramowaniem DIVAS. Wyniki: Wszyscy pacjenci z FD wykazywali nieprawidłowości w LVS. Analiza statystyczna uwidoczniła różnice w charakterystyce LVS w zależności od rodzaju FD. Średnie wartości OQVSK w grupie kontrolnej wyniosły 0,521, a w badanej grupie 0,565 (p < 0,05). Istotne różnice stwierdzono między pacjentami z dysfonią hipofunkcjonalną – 0,584 i dysfonią hiperfunkcjonalną – 0,55. Średnia wartość QOQEGG u osób z FD wynosiła 0,581, a w grupie kontrolnej – 0,549 (p < 0,01). Istotne statystycznie różnice występowały również między grupami pacjentów z dysfonią hiper- i hipofunkcjonalną. Mediany wynosiły odpowiednio: 0,574 i 0,604. W pracy obserwowano różne wartości OQ związane z rodzajem FD. Autorzy postanowili wprowadzić nowy parametr ilustrujący stosunek QOQEGG/OQVSK. Wnioski: Uzyskane za pomocą VSK i EGG współczynniki otwarcia odróżniają eufonię od dysfonii. Wartości OQVSK i QOQEGG oraz ich iloraz różnią się w zależności od rodzaju dysfonii. OQVSK i QOQEGG powinny zostać włączone do algorytmu diagnostycznego zaburzeń głosu.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 1-7
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies