Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sumienie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Conscience and synderesis in Thomism and Stoicism
Sumienie i prasumienie w tomizmie i stoicyzmie
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096250.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conscience
synderesis
instinct
self-preservation
adaptation
advancement
community
sumienie
syndereza
instynkt
zachowanie
przystosowanie
doskonalenie
wspólnota
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 2; 87-114
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What is conscience?
Co to jest sumienie?
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096352.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conscience
awareness
pathos
ethos
community
solidarity
tragedy
Antigone
Orestes
J. Conrad
B. Wolniewicz
sumienie
świadomość
„pathos”
„ethos”
wspólnota
solidarność
tragedia
Antygona
Opis:
The concept of conscience is analyzed here in two different ways: the systematic and the historical-literary. As to the first, systematic perspective, I distinguish (in part 1) three levels of conscience and on every level I identify two opposite categories (conscience that is ‛individual’ versus ‛collective’; ‛emotional’ versus ‛intellectual’; ‛motivating ex ante’ versus ‛evaluating ex post’). In the second, historical-literary perspective, I analyze two literary cases of fictional characters usually thought of as being guided or affected by conscience. The first case is the ancient Greek tragedy and here I offer (in part 2) a comment on the Sophoclean Antigone and the Euripidean Orestes presenting them both as dramas that contain an exemplary formulation of the phenomenon of conscience. Although Antigone and Orestes express their main principles of action in apparently different words, I suggest (in part 3) the two poetical visions of conscience are equally based upon a highly emotional behavior called pathos by the Greek. Thereby I provide a reason, why ancient philosophers created a new concept of conscience intended as an alternative to the poetical vision of human behavior. The new philosophical concept of conscience was based upon an axiological behavior called ethos. I also coin (in part 4) a concept of the ‛community of conscience’ where I distinguish four ‛aspects of solidarity’ in conscience, namely, somebody’s own self, a group of significant persons, a group of the same moral principles, and a sameness of life. In the end I turn (in part 5) to a historical-literary case in Joseph Conrad’s last novel The Rover (1923), which provoked a lively discussion among Polish authors and seems useful as an illustration of several levels of ‛solidarity of conscience’.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 69-91
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An overview of the axiological system of Bogusław Wolniewicz
Filozofia normatywna Bogusława Wolniewicza
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097364.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
values
pessimism
moral determinism
evil
anthropology
religion
ethics
action
conscience
moral character
will
fate
wartości
pesymizm
determinizm
zło
antropologia
religia
etyka
działanie
sumienie
charakter
wola
los
Opis:
W czterech tomach Filozofii i wartości Bogusława Wolniewicza (1993, 1998, 2003, 2016) zawarty jest jego system filozofii normatywnej. Wolniewicz podejmuje tradycję aksjologii H. Elzenberga, gdzie filozofia jest wojną światopoglądów, konfrontacją postaw wartościujących. Wizja świata Wolniewicza jest pesymistyczna: w świecie istnieje realne i aktywnie działające zło (manicheizm), ludzki charakter moralny jest narzucony biologicznie (determinizm), nie wszyscy ludzie mają sumienie (dualizm), zły charakter nie daje się poprawić (nonmelioryzm), rozum nie wystarcza do dobrego działania (woluntaryzm), wola jest siłą popędu (irracjonalizm). Wszyscy ludzie kierują się przyjemnością (hedonizm), ale jednym sprawia przyjemność egoistyczny interes, a innym realizacja wartości perfekcyjnych. Religia jest tworem ziemskim, powstaje jako reakcja istoty rozumnej na konieczność śmierci. Instytucja Kościoła powinna być szanowana nawet przez niewierzących, ponieważ sprzyja wartościom konserwatywnym. We współczesnym społeczeństwie zaostrza się podział na orientację konserwatywną („prawoskrętną”) i lewicową („lewoskrętną”), przy niejasnym udziale centrowych liberałów. Konserwatyzm opiera się na uznaniu siły losu („tychizm”), która ma moc przemienić ludzkie życie w tragedię. Jest to wizja świata zbieżna z religią katolicką św. Augustyna (grzech pierworodny, predestynacja, dualizm dobra i zła, państwo Boże i piekło), ale pozbawiona religijnej pociechy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 349-373
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pessimism, determinism, conservatism
Pesymizm, determinizm, konserwatyzm
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097368.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Bogusław Wolniewicz
normative system
metaphysics
pessimism
moral determinism
conservatism
religion
right-wing
left-wing
value
moral character
conscience
światopogląd
metafizyka
pesymizm
determinizm
konserwatyzm
religia
prawica
lewica
wartość
charakter moralny
sumienie
Opis:
Światopogląd Bogusława Wolniewicza można opisać przy użyciu trzech kategorii: 1) pesymizm („tychizm”), 2) determinizm etyczny („nonmelioryzm”), 3) konserwatyzm („prawoskrętność”). Ad 1) Pesymizm ma dwie formy: metafizyczną (tragizm) i społeczną (dualizm). Ad 2) Wolniewicz traktował charakter etyczny człowieka jako zdeterminowany biologicznie i niezmienny. Przeciwstawiam temu poglądowi koncepcję klasyczną w wersji Arystotelesa i stoików. Według teorii klasycznej, charakter etyczny powstaje przez przyzwyczajenie do dokonywania określonych czynności. Ad 3) Za historyczny pierwowzór konserwatyzmu można uznać doktrynę Krytiasza z Aten, głoszącego rządy prawa i podporządkowanie religii etyce. Wolniewicz głosił dualizm orientacji prawoskrętnej i lewoskrętnej. Przedstawiam inspirowaną tym poglądem teorię wartości lewicowej (linearnej) i prawicowej (modularnej) oraz konstruuję prosty model konfliktu aksjologicznego między prawicą i lewicą.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 409-433
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies