Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kosakowska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Chemical compounds and antimicrobial activity of petitgrain (Citrus aurantium L. var. amara) essential oil
Skład chemiczny i aktywność przeciwdrobnoustrojowa olejku eterycznego petitgrain (Citrus aurantium L. var. amara)
Autorzy:
Gniewosz, M.
Krasniewska, K.
Kosakowska, O.
Pobiega, K.
Wolska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72068.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
chemical compound
antimicrobial activity
petitgrain
Citrus aurantium ssp.amara
essential oil
chemical composition
Opis:
Introduction: Due to its low cost and easy availability on the market, the petitgrain oil is commonly used in food, cosmetics, and aromatherapy. Objective: The examination of chemical composition and antibacterial activity of commercial petitgrain oil. Methods: Identification of chemical components of the petitgrain oil was performed by gas chromatography (GC). The minimum inhibitory concentrations (MIC) and minimum bactericidal/fungicidal concentrations (MBC/MFC) were determined using macrodilution method for the reference strains of bacteria and fungi. Results: Twenty components were identified. The petitgrain oil contained mostly oxygenated monoterpene hydrocarbons (98.01%), and the main components included linalyl acetate (48.06%) and linalool (26.88%). The MIC/MBC of the petitgrain oil for bacteria was in the range of 0.63–5.0/1.25–5.0 mg/ml and for fungi in the range of 1.25–40/5.0–80 mg/ml. Conclusion: The petitgrain oil had higher antibacterial activity than antifungal activity. Bacillus subtilis among the tested bacteria and Aspergillus niger and Penicillium expansum among the fungi were found to be highly inhibited by the petitgrain oil.
Wstęp: Olejek eteryczny petitgrain ze względu na niewielki koszt i dostępność na rynku jest często stosowany w produkcji żywności, kosmetyków i aromaterapii. Cel: Zbadano skład chemiczny i aktywność przeciwdrobnoustrojową handlowego olejku petitgrain. Metodyka: Identyfikację chemicznych składników olejku petitgrain wykonano przy użyciu chromatografii gazowej (GC). Minimalne stężenia hamujące (mic) oraz minimalne stężenia bakteriobójcze/grzybobójcze (MBC/MFC) zostały oznaczone metodą makrorozcieńczeń wobec referencyjnych szczepów bakterii i grzybów. Wyniki: Zidentyfikowano dwadzieścia kompotentów. Olejek petitgrain zawierał najwięcej utlenionych węglowodorów monoterpenowych (98.01%), a głównymi składnikami były: octan linalilu (48,06%) i linalool (26,88%). MIC/MBC olejku petitgrain wobec bakterii były w granicach 0,63–5,0/1,25−5,0 mg/ml, a wobec grzybów były w zakresie 1,25–40/5,0–80 mg/ml. Wnioski: Olejek petitgrain miał większą aktywność przeciwbakteryjną niż przeciwgrzybiczną. Spośród badanych bakterii Bacillus subtilis, a spośród grzybów Aspergillus niger i Penicillium expansum były najsilniej hamowane przez olejek petitgrain.
Źródło:
Herba Polonica; 2017, 63, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Setting of southern sweet-grass plantation with stem cuttings obtained by division of maternal plants
Zakładanie plantacji turówki leśnej z sadzonek pędowych uzyskanych przez podział roślin matecznych
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Mosakowska, K.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72462.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) is a perennial, wild growing tuft grass occurring in North-East Poland, Belarus and Finland. In Poland the species is under the partial legal protection. The raw material harvested from this plant are leaves rich in coumarins, mainly in coumarin responsible for specific sweet aroma of leaves. They are used mostly for the aromatization of alcohol and tobacco products. Due to high demand for the raw material and decrease in the natural resources of the species, it is advisable to introduce the plant into cultivation. In the presented study vegetative planting stock (1-, 2-, and 4-stem cuttings) were used to set the plantation of southern sweet-grass. The influence of the planting stock type on the mass of leaves and their quality in the first and second year of plant vegetation as well as the mass of seeds from two-year-old plants were investigated. The highest number of well rooted plants was obtained from 4-stem cuttings (74.07%) and the least – from 1-stem cuttings (47.53%). Both, on one- and two-year-old plantations the plants from 4-stem cuttings were characterized by the highest mass of leaves (7.73 and 24.65 g × plant-1, respectively). The plants were also characterized by the highest number of generative shoots (40.71 pcs. × plant-1) and mass of seeds (4.62 g × plant-1). The total contents of coumarins and phenolic acids did not depend on the type of planting stock. The contents of these compounds was higher in two-year-old plants than in one-year-old ones, whereas the content of flavonoids was higher in one-year-old plants.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) jest wieloletnią, dziko rosnącą trawą kępkową występującą na terenie północno-wschodniej Polski, na Białorusi i w Finlandii. W Polsce jest to gatunek objęty częściową ochroną prawną. Częścią użytkową u tej rośliny są liście bogate w związki kumarynowe, a przede wszystkim w kumarynę, odpowiedzialną za słodki, specyficzny zapach surowca. Liście turówki leśnej wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi i tytoniu. Ze względu na duże zapotrzebowanie na surowiec oraz na kurczące się zasoby naturalne tej rośliny celowe jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy oceniono przydatność sadzonek wegetatywnych (jedno, dwu i czteropędowych) do zakładania plantacji turówki leśnej. Określono wpływ tych sadzonek na przyrost masy liści i ich jakość w pierwszym i drugim roku wegetacji roślin oraz masę nasion uzyskanych z roślin dwuletnich. Najwięcej ukorzenionych roślin uzyskano z sadzonek czteropędowych (74,07%), a najmniej z sadzonek jednopędowych (47,53%). Zarówno na plantacji jedno- jak i dwuletniej rośliny uzyskane z sadzonek czteropędowych wytworzyły najwyższą masę liści (odpowiednio: 7,73 i 24,65 g × roślina-1). Rośliny te charakteryzowały się także najwyższą liczbą pędów generatywnych (40,71 szt. × roślina-1) i najwyższą masą nasion (4,62 g × roślina-1). Ogólna zawartość kumaryn i kwasów polifenolowych nie zależała od użytego materiału sadzonkowego. Zawartość tych grup związków była wyższa u roślin dwuletnich niż jednorocznych, natomiast ogólna zawartość flawonoidów była wyższa u roślin jednorocznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal variation of phenolics content in above- and underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Sezonowe zmiany zawartości związków fenolowych w nadziemnych i podziemnych organach wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Baczek, K.
Cygan, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
seasonal variation
phenolics content
plant organ
underground organ
raw material
plant development
dropwort
fern-leaf dropwort zob.dropwort
perennial herb
herb
Rosaceae
Filipendula vulgaris
chemical composition
medicinal plant
Opis:
The content and chemical composition of phenolic compounds in above- and underground organs of dropwort during second year of plant vegetation were studied. Five flavonoids (hyperosid, astragalin, spireaoside, kaempferol, quercetin), 2 catechin derivatives ((+)-catechin, (-)-epigallocatechin), and 7 polyphenolic acids (ellagic, gallic, syringic, salicylic, chlorogenic, caffeic and rosmarinic) were identified in aboveground organs. Their content, both in flowers and leaves, was significantly higher at the beginning of flowering as compared with full flowering stage. In underground organs (+)-catechin and its derivatives ((-)-epigallocatechin, (-)-epigallocatechin gallate, (-)-epicatechin) as well as 2 polyphenolic acids (ellagic and gallic) were identified. Their content was not closely related to the stage of plant development.
Badano zawartość i skład chemiczny związków fenolowych w organach nadziemnych i podziemnych wiązówki bulwkowej w drugim roku uprawy. Pięć flawonoidów (hiperozyd, astragalina, spireozyd, kemferol i kwercetyna), 2 związki katechinowe ((-)-epigalokatechina i (+)-katechina) oraz 7 kwasów polifenolowych (elagowy, galusowy, syryngowy, salicylowy, chlorogenowy, kawowy i rozmarynowy) zidentyfikowano w organach nadziemnych. Zawartość tych związków zarówno w kwiatostanach, jak i w liściach była istotnie wyższa na początku kwitnienia niż podczas pełni kwitnienia roślin. W organach podziemnych zidentyfikowano natomiast (+)-katechinę i jej pochodne ((-)-epigalokatechinę, (-)-galusan epigalokatechiny i (-)-epikatechinę) oraz dwa kwasy fenolowe (galusowy i elagowy). Zawartość tych związków nie była ściśle związana z fazą rozwojową roślin.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Ejdys, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of yarrow (Achillea millefolium L. s.l.) in respect of developmental and chemical traits
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwawnika (Achillea millefolium L. s.l.) pod kątem cech rozwojowych i chemicznych
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Kuzma, P.
Ejdys, M.
Obiedzinski, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72147.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
The aim of study was to determine the variability of 20 yarrow populations introduced into ex situ conditions, in respect of selected developmental traits as well as content and composition of biologically active compounds (essential oil, tannins, flavonoids and phenolic acids). Field experiment was established at the Experimental Station, Department of Vegetable and Medicinal Plants. Morphological observations and harvest of raw material were carried out in the second year of plant vegetation, at the beginning of blooming. Investigated populations differed significantly in respect of developmental features as well as content and composition of identified compounds. The highest differences among the populations concerned fresh mass of herb (0.46–1.79 kg per plant), number of shoots per m2 (64–243) and length of the longest internode (42–158 mm). Total content of essential oil ranged from 0.10 to 1.00%. Among 24 identified compounds β-pinene, 1,8-cineole, terpinene-4-ol, nerolidol and chamazulene were the dominants. According to content of these compounds, three chemotypes were distinguished within investigated populations, i.e.: β-pinene, β-pinene + chamazulene and 1,8-cineole type. Content of tannins ranged from 0.38 to 0.90%. Four flavonoids were identified and apigenin 7-glucoside was present in the highest amount (from 9.87 to 475.21 mg × 100 g-1), while the highest differences between populations concerned the content of luteolin-3’,7-diglucoside. Within phenolic acids, three compounds (caffeic acid derivatives) were identified. Rosmarinic acid was the dominant one (75.64–660.54 mg × 100 g-1), while cichoric acid differentiated investigated populations the most.
Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania 20 populacji krwawnika rosnących w warunkach ex situ, pod kątem wybranych cech rozwojowych oraz zawartości i składu chemicznego związków biologicznie czynnych (olejku eterycznego, garbników, flawonoidów i kwasów fenolowych). Eksperyment założono na polu doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Obserwacje morfologiczne oraz zbiór surowca przeprowadzono w drugim roku wegetacji roślin, na początku kwitnienia. Badane populacje różniły się istotnie pod względem cech rozwojowych oraz zawartości i składu analizowanych związków aktywnych. Cechami najbardziej różnicującymi populacje były: świeża masa ziela (0,46–1,79 kg z rośliny), liczba pędów na m2 (64–243) oraz długość najdłuższego międzywęźla (42–158 mm). Zawartość olejku eterycznego wahała się od 0,10 do 1,00%. Spośród 24 zidentyfikowanych związków β-pinen, 1,8-cineol, terpinen-4-ol, nerolidol i chamazulen były dominujące. Biorąc pod uwagę te składniki, wśród badanych populacji wyróżniono 3 następujące chemotypy: β-pinen, β-pinen + chamazulen i 1,8-cineol. Zawartość garbników wynosiła od 0,38 do 0,90%. W obrębie flawonoidów zidentyfikowano 4 związki, przy czym w największej ilości obecny był 7-glukozyd apigeniny (9,87–475,21 mg × 100 g-1), podczas gdy związkiem najbardziej różnicującym populacje był 3’,7-diglukozyd luteoliny. Wśród kwasów fenolowych zidentyfikowano 3 związki, tj. pochodne kwasu kawowego. Dominował tu kwas rozmarynowy (75,64–660,54 mg × 100 g-1), a kwas cykoriowy różnicował populacje w najwyższym stopniu.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies