Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chohura, P" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wplyw podlozy inertnych na plonowanie pomidora szklarniowego
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798323.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    system zamkniety
    welna mineralna
    pianka poliuretanowa
    keramzyt
    plonowanie
    fertygacja
    podloza inertne
    pomidory szklarniowe
    warzywa
    Opis:
    Badania wykonano na dwóch odmianach pomidora szklarniowego - Recento F₁ i Maeva F₁ uprawianych w trzech podłożach - wełna mineralna, keramzyt i pianka poliuretanowa. Doświadczenie przeprowadzono z zastosowaniem fertygacji kroplowej, w układzie zamkniętym bez recyrkulacji pożywki. Wykazano, że najlepsze plonowanie pomidora było w wełnie mineralnej i keramzycie, istotnie przewyższające gąbkę poliuretanową. Podłoża istotnie modyfikowały skład pożywki w środowisku korzeniowym. Opracowano szereg zatężania składników, którego znajomość ma istotne znaczenie dla opracowania nawożenia pomidora szklarniowego w układzie zamkniętym z recyrkulacją pożywki.
    The effect of three inert substrates - rockwool, expanded clay and polyurethane foam - on yield and nutrient composition in rhisosphere of two tomato varieties - Recento F₁, Maeva F₁ were studied. The plants were fertigated with the drip system, without recirculation of nutrient solution. It was found, that the optimum yield was obtained from the plants grown on rockwool and expanded clay. Yelding of the plants grown on polyurethane foam was significantly lower. Composition of nutrient solution in the rhisosphere was modified by the root medium. The research allowed to determine the relation of nutrient concentration in solution collected from the drippers, rhisosphere and drainage. Rank of the nutrients was estimated, according to their effect on concentration in the rhisosphere and drainage water, as the base for practical using the closed system with recirculation of nutrient solution.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 471-477
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nutrition status of greenhouse tomato grown in inert media. Part II. Microelements
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11347109.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    inert medium
    fertigation
    microelement
    greenhouse tomato
    nutritional status
    soilless culture
    tomato
    Opis:
    The effect of inert media and fertilization levels on nutrition status of green house tomato cv. ‘Maeva F₁’ was investigated. Mean microelement content was: 118.5 mg Fe, 51.7 mg Zn, 269.0 mg Mn and 11.43 mg Cu kg⁻¹ of dry mass of the index parts of the tomato (9–10 leaf form the top). No significant effect of rockwool, expanded clay and polyurethane foam on microelement contents was found in the index parts of the greenhouse tomato, except for zinc whose content was significantly higher in the leaves of the plants grown in rockwool and polyurethane foam than in expanded clay. Fertilization levels did not affect significantly the content of iron, manganese and copper in the index parts, except for zinc whose content lowered at higher fertilization level. High tolerance of the tomato plants to zinc and manganese content in feeding solutions was indicated. No phytotoxicity of zinc nor manganese was found at the content of 2.01 mg Zn and 1.78 mg Mn dm⁻³ of water or feeding solution.
    Badano wpływ podłoży inertnych oraz poziomów nawożenia na stan odżywienia pomidora szklarniowego. W częściach wskaźnikowych pomidora szklarniowego odmiany ‘Maeva F₁’ (9–10 liść od wierzchołka) średnia zawartość mikroelementów wynosiła: Fe – 118,5, Zn – 51,7, Mn – 269,0, Cu – 11,43 mg kg⁻¹ s.m. części wskaźnikowych. Nie stwierdzono istotnego wpływu wełny mineralnej, keramzytu oraz pianki poliuretanowej na zawartość mikroelementów w częściach wskaźnikowych pomidora szklarniowego z wyjątkiem cynku, którego zawartość była istotnie niższa w liściach roślin uprawianych w keramzycie. Poziomy nawożenia również nie wpływały istotnie na zawartość mikroskładników w częściach wskaźnikowych z wyjątkiem cynku. Wykazano wysoką tolerancję pomidora na zawartość cynku i manganu w pożywkach. Nie stwierdzono fitotoksyczności cynku przy zawartości 2,01 mg Zn·dm⁻³ i 1,78 mg Mn·dm⁻³ wody lub pożywki.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 15-23
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of fertilization with Fe chelates on the state of iron nutrition of greenhouse tomato
    Wpływ nawożenia chelatowymi formami Fe na stan odżywienia pomidora szklarniowego żelazem
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Kolota, E.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16143.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    iron fertilization
    iron uptake
    chelate
    fertilization
    iron nutrition state
    tomato
    greenhouse
    iron content
    Opis:
    A greenhouse experiment aimed at investigating the effect of four chelates, differing in percentage of Fe content and the kind of Fe bonding ligand: Fe 8 Forte (EDTA+ +HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) and Librel Fe DP7 (DTPA), on the state of iron nutrition of Merkury F1 cultivar greenhouse tomato grown traditionally in peat substrate. The second factor was iron content in the growing medium, which was established to reach the following levels: 50, 75 and 100 mg Fe⋅dm-3, while in the control object Fe values ranged 17.9 Fe⋅dm-3 (after peat liming). The experiment was established in a two-factorial design with three replications including four plants cultivated on one plot. The iron content was assayed in plant index parts according to the ASA method. On the basis of the results, significant differences were found in the state of greenhouse tomato nutrition under the influence of the examined iron chelates. The highest content of iron in tomato leaves was determined when chelate Fe 9 Premium (DTPA) was used, which points to the fact that it was the best source of Fe. The lowest iron level was recorded after the application of Fe 13 Top (EDTA). The highest mean Fe content for the years and dates of analyses appeared in leaves of plants cultivated in the growing medium containing 75 mg Fe⋅dm-3. In June, after the plants began to yield, there was a considerable decrease in the Fe content in plant index parts in comparison to the stage of fruit maturation and the end of yielding. The study did not demonstrate any symptoms of phytotoxicity or visible disorders regarding tomato growth and development due to the examined Fe chelates introduced in the doses of 32.1, 57.1 and 82.1 mg Fe⋅dm-3 to the substrate, whose initial Fe concentration after peat liming was on average 17.9 mg Fe⋅dm-3.
    W doświadczeniu szklarniowym badano wpływ czterech chelatów, różniących się procentową zawartością żelaza oraz rodzajem ligandu, jakim skompleksowano ten składnik: Fe 8 Forte (EDTA+HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) i Librel Fe DP7 (DTPA), na stan odżywienia żelazem pomidora szklarniowego odmiany Merkury F1 uprawianego metodą tradycyjną w substracie torfowym. Drugim czynnikiem badawczym była zróżnicowana zawartość żelaza w podłożu, którą doprowadzono do wartości: 50, 75 i 100 mg Fe⋅dm-3. Doświadczenie założono w układzie dwuczynnikowym, w trzech powtórzeniach. Na jednym poletku uprawiano 4 rośliny. W częściach wskaźnikowych oznaczano całkowitą zawartość żelaza metodą ASA. Stwierdzono istotne różnice w stanie odżywienia pomidora szklarniowego pod wpływem badanych chelatów żelazowych. Najwyższą zawartość żelaza w liściach pomidora odnotowano, gdy źródłem Fe był chelat Fe 9 Premium (DTPA), a najniższą po zastosowaniu Fe 13 Top (EDTA). Najwyższą średnią zawartość żelaza w liściach uprawianych roślin obliczoną dla lat i terminów analiz stwierdzono, gdy zasobność wynosiła 75 mg Fe⋅dm-3. W czerwcu, po rozpoczęciu plonowania roślin, następował znaczny spadek zawartości żelaza w częściach wskaźnikowych pomidora w porównaniu z pozostałymi terminami analiz. W badaniach nie stwierdzono żadnych objawów fitoksyczności, a także widocznych zaburzeń we wzroście i rozwoju pomidora pod wpływem badanych chelatów żelazowych stosowanych w dawkach 32,1, 57,1 i 82,1 mg Fe⋅dm-3 substratu, którego wyjściowa zasobność po odkwaszeniu torfu wynosiła średnio 17,9 mg Fe⋅dm-3.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2009, 14, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skutecznosci dzialania chelatowych i mineralnych form manganu i miedzi w uprawie pomidora szklarniowego w welnie mineralnej
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803550.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie manganem
    uprawa roslin pod oslonami
    mangan
    chelaty nawozowe
    nawadnianie
    nawozenie
    nawozenie miedzia
    fertygacja
    podloza inertne
    podloza uprawowe
    miedz
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W dwuletnich badaniach określano Wpływ chelatowych (EDTA + DTPA) form manganu i miedzi (Cu FORTE 12% i Mn FORTE 14% Mn) na plonowa nic pomidora szklarniowego oraz stan odżywienia roślin mikroelementami w porównaniu do form mineralnych (MnSO₄·H₂O 32,3% Mn i CuSO₄·5H₂O 25,6% Cu). Określano plon ogólny, wczesny i handlowy. W częściach wskaźnikowych (8-9 liść od wierzchołka) oznaczono całkowite zawartości Mn, Cu, Zn i Fe. Pomidor odmiany Cunero F₁ uprawiano w szklarni od stycznia do października. Rośliny rosły w wełnie mineralnej w zagęszczeniu 2,7 szt·m⁻². Łączne stosowanie chelatów manganu i miedzi zwiększało plonowanie pomidora szklarniowego. Średni wzrost plonów na formach chelatowych, w stosunku do form mineralnych, wynosił: 6,6% dla plonu ogólnego, 6,2% dla handlowego i 15,1% dla wczesnego. Nie stwierdzono natomiast pozytywnego wpływu indywidualnego stosowania tych chelatów na plonowanie pomidora. Chelat manganu (Mn FORTE), stosowany indywidualnie zwiększał istotnie, w stosunku do formy mineralnej, zawartość manganu w liściach. Łączne stosowanie chelatu manganowego z miedziowym (Mn FORTE i Cu FORTE) miało wielokierunkowy wpływ na stan odżywienia roślin manganem. Nie stwierdzono pozytywnego wpływu chelatu miedzi (Cu FORTE), stosowanego indywidualnie i łącznie z chelatem manganowym (Mn FORTE), na wzrost zawartości miedzi w liściach pomidora. Nie wykazano jednoznacznego pozytywnego wpływu chelatów manganu FORTE i miedzi FORTE, stosowanych indywidualnie i łącznie, na poprawę stanu odżywienia roślin żelazem i cynkiem.
    In two-year experiment there was studied the effect of chelate forms (EDTA + DTPA) of manganese and copper (Cu FORTE 12% Cu and Mn FORTE 14% Mn) on the yield of greenhouse tomato and status of plant nutrition with microelements in comparison with the mineral compounds (MnSO₄·H₂O 32.3% Mn and CuSO₄·5H₂O 25.6% Cu). Total, early and marketable yield were investigated. Total amounts of manganese, copper, zinc and iron in the index plant parts (8th-9th leaf from the top) were analyzed. Tomato of Cunero F₁ cultivar was grown in the greenhouse from January to October. Plants were cultivated in rockwool medium at the density of 2.7 plants·m⁻². It was proved that joined usage of manganese and copper chelates increased greenhouse tomato yield. Mean yield increase on chelate forms in comparison to the mineral ones amounted 6.6%, 6.2% and 15.1% in the total, marketable and early yield, respectively. However, no positive effect of individually applied chelate compounds on tomato yield was observed. Mn FORTE chelate, used separately, considerably increased manganese content in leaves, however its combined usage with Cu chelate provided variable results. Chelate Cu FORTE did not feature any positive role, either when used individually or together with Mn chelate on increase in Cu content in tomato leaves. There was not recorded any positive effect of Mn FORTE and Cu FORTE chelates, used separately or jointly, on the improvement of plant nutrition with iron and zinc.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 505-512
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efficiency of chelate forms of micronutrients in nutrition of greenhouse tomato grown in rockwool
    Skuteczność chelatowych form mikroelementów w nawożeniu pomidora szklarniowego uprawianego w wełnie mineralnej
    Autorzy:
    Kolota, E.
    Chohura, P.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13635.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Cultivation of vegetable crops on rockwool medium under controlled conditions requires the use of completely soluble forms of fertilizers for preparing nutrient solution. In order to prevent immobilization of metal microelements, especially Fe, they are often used in chelated forms. The low biodegradability of currently popular chelating agents may lead to contamination of the environment by these compounds. The aim of the present study was to evaluate whether it is necessary to use chelated forms of Cu and Mn. Another objective was to assess the applicability of two chelating agents of iron in cultivation of tomato on rockwool slabs. Mineral forms of manganese (MnSO4 H2O) and copper (CuSO4 5H2O) were compared with EDTA+DTPA chelate forms of these nutrients. In the case of Fe, the suitability of EDTA and DTPA as the chelating agents was evaluated, taking into account the crop yield as well as nutritional status of tomatoes in different stages of growth. The results of our greenhouse trials proved that application of chelate forms of Cu and Mn did not alter the total yield of tomato fruits but accelerated fruit maturation, so that early tomato yield was higher than in response to mineral forms of these nutrients. Plants supplied with Cu and Mn chelates contained higher amounts of these nutrients in index parts of tomatoes analysed from May to August in one-month intervals. The use of DTPA and EDTA as chelating agents was just as productive in terms of tomato fruit yield. However, the DTPA chelate contributed to better plant nutrition with Fe, as well as Cu and Mn.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2013, 18, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies