Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kal" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Słowacka sorela. Globalność a lokalność realizmu socjalistycznego
    Slovak Sorela. Globality versus Locality of Socialist Realism
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15582266.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    realizm socjalistyczny
    sorela
    sztuka Słowacji
    globalność a lokalność
    Socialist Realism
    Sorela
    Slovak art
    globality versus locality
    Opis:
    Tekst poświęcony jest słowackiemu realizmowi socjalistycznemu, potocznie nazywanemu sorela. Podjęto w nim problematykę relacji między unifikującym kierunkiem narzuconym przez teoretyków ZSRR a lokalną słowacką jego wersją. Postawiono też pytania o status sztuki słowackiej w zmonopolizowanym przez władzę czechosłowackim życiu artystycznym. W artykule omówiono obecność sztuki słowackiej na wystawach ogólnopaństwowych (w tym specyficznych Plastycznych plonów), efekty państwowych zamówień oraz ważne krajowe/słowackie pokazy. Wskazano głównie na odrębności zauważalne w stylistycznych i tematycznych toposach. Najważniejszym idiomem i elementem tożsamości był temat Słowackiego Powstania Narodowego, spełniając zarazem najważniejsze kryteria socrealizmu. Słowacki socrealizm okazuje się on nurtem niejednorodnym, zawiera i nawiązania do wzorów radzieckich (Medvecká, Belan, Čemický), i obrazy niekonwencjonalne, czerpiące bądź z lokalnej tradycji (Benka), bądź modernizmu (Guderna).
    The paper is dedicated to Slovak Socialist Realism, colloquially called Sorela. The actual topic is the relations between the unifying tendency imposed by Soviet Union theoreticians and its local Slovak version. Furthermore, the question is asked about the status of Slovak art in the Czechoslovak artistic life monopolized by the regime authorities. In the paper the presence of Slovak art in state-wide exhibitions is discussed (including the peculiar ‘Artistic Harvest’ cycle), and so are the results of state commissions and important national/Slovak shows. Furthermore, the distinctness visible in stylistic and thematic topoi is pointed to. The most important idiom and identity element is found in the topic of the Slovak National Uprising, at the same time complying with the most important criteria of Socialist Realism. Slovak Socialist Realism proves to have been a non-homogenous tendency, containing both references to Soviet models (Medvecká, Belan, Čemický), and unconventional images, drawing either from the local tradition (Benka), or Modernism (Guderna).
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 2; 367-392
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Sprawa realizmu w plastyce kształtującej”. Design i jego krytyka wobec realizmu socjalistycznego
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186590.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    design
    social realism
    decorative arts 1950–1956
    formative art
    industrial design
    The Exhibition of Interior Architecture and Decorative
    Art in 1952
    design critique
    Janusz Bogucki
    Cepelia
    Nowa Huta
    Aleksander Wojciechowski
    Wanda Telakowska
    Opis:
    This text concerns itself with Polish design and its criticism in the period of socialist realism (1949/50–1955). The title refers to a terminological proposal by Janusz Bogucki who looked for new terms for his work in the new system. The division into ‘pure’ and ‘usable’ arts was considered as an anachronism in socialism in which all artistic fields were to fulfil social functions. As optimal, the critic considered a division of arts into the ‘imaging’ (painting, sculpture, and graphic) and ‘formative’ (shaping human surroundings and public space – architecture, decoration and interior fittings, and objects of everyday usage). An intermediate ‘semi-imaging’ form was, for example, represented with a fabric or scenography. Bogucki defined the realism of a masterpiece as something that reflects reality by the use of means other than an image – it shapes and expresses reality. By avoiding unwanted associations with functionalism or constructivism, he showed ‘realistic’ features of objects and things: perspicuity, simplicity of composition, purposefulness and the appropriate usage of material and tools, breaking away from the pre-war ornamentation and avant-garde restraint of shapes. Masterpieces of ‘formative’ art were to fulfil the postulate of a national form; hence, the inspiration with a native tradition, folk art and handcraft was recommended. Crucial propagandistic slogans concerned popularization and ‘democratization’ of art connected with both creation and reception; industrial production pursuant to the models of professional artists as well as the working class, and folk and teen ‘collectives’ managed by them. Chosen institutions served popularization and democratization of socialist art. The 1952 Exhibition of Interior Architecture and Decorative Art and especially the criticism linked with it, regarding the assumptions of socialist realism and gradual abandoning the criteria of the doctrine from around 1954, are presented in this text. Reckoning with the method: during the public thaw (1956–1957), when categories of realism and national form were replaced with the imperative of modernity, constitutes a recapitulation.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 121-154
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SOCREALIZM SKONSUMOWANY. WYKORZYSTANIE DYSKURSU SOCREALIZMU W POP-ARCIE I WSPÓŁCZESNEJ KULTURZE POPULARNEJ*
    SOCIAL REALISM CONSUMED. THE DISCOURSE OF SOCIAL REALSIM IN POP-ART AND MODERN POP CULTURE
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566391.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    socrealizm
    pop-art
    kultura popularna
    realizm kapitalistyczny
    konsumpcja kulturowa
    manipulacja znakami
    reklama
    social realism
    pop-culture
    capitalistic realism
    cultural consumption
    manipulation of signs
    advertising
    Opis:
    The article is an attempt to analyse how the code of social realism was used in two areas not necessarily but rather intertwined: in the artistic area, in the iconography of pop-art in its strategy of transforming pop-culture and industrial signs as well as in the commercial area, in the advertisement, mass entertainment and activity of places uniting consumption with play. In her analysis the author reminds J. Baudrillard theory of cultural consumption “as a practise of manipulating signs” and Ch. Pierce “unlimited semiosis” and U. Eco as well as various different concepts of memory (including that of J. Baudrillard). The text ex-plains the essence and features of Social realism reigning in the arbitrary way in Poland in the period 1949-1955 often wrongly associated with the full period of Polish Peoples Republic existence (1949-1989). The use of social realistic elements in pop-culture can be seen as a final defeat of communist doctrine that included contempt for commercial-ism and banal entertainment identified as bourgeois Western culture features. The con-tradiction results from the idea that social realistic works were supposed to appeal to the masses yet should also have easily readable form and also very high artistic quality. In the text there are examples of social realistic slogans and motives from the paintings, sculptures and posters in the modern promotional campaigns of cosmetics, in computer games, in advertisement as well as in the gadgets, restaurants and entertainment venues etc. From the earlier artistic inspirations and transformations (consumptions) of social re-alism the text includes several examples of pop-art artists’ works: A. Warhol, T. Wessel-mann or R. Lichtenstein, and also examples of the works of the artist from the German movement called capitalistic realism like K. Lueg, G. Richter, S. Polke and others. Mod-ern popular culture and commercial mass entertainment exploit art on its own terms and both social realism and pop-art nurture popular and mass culture.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2016, 5; 209-240
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    AWANGARDA, TOTALITARYZM, GLOBALIZACJA: WSPÓLNE DOŚWIADCZENIE? WYBRANE ZAGADNIENIA SZTUKI XX WIEKU NA UKRAINIE I W POLSCE
    AVANT GARDE, TOTALITARIANISM, GLOBALISATION: COMMON EXPERIENCE? SELECTED ISSUES OF XX CENTURY ART IN UKRAINE AND POLAND
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566468.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-23
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    sztuka Ukrainy
    malarstwo XX wieku
    awangarda
    socrealizm
    globalizacja
    inspiracje artystyczne
    ecykling kulturowy
    Ukrainian art
    painting of 20th century
    avant garde
    social realism
    globalisation
    artistic inspirations
    cultural recycling
    Opis:
    The text constitutes a reference to the article on applying social realism discourse in pop-art and modern popular culture (“Ars inter Culturas” 5 (2016): 209-239) and an elaboration by means of including Ukrainian art. It reminds about Ukrainian artists’ contribution to the development of the avant garde of the first half of 20th century and social realism ideas of involvement, “growing of art into” life as well as its presence in various areas of social practice. It also recalls the mediatory role of Władysław Strzemiński between Russian and Polish avant garde. Furthermore, on the basis of examples the author analyses formal strategies adopted from avant garde by the output of social realism, points to iconographic patterns of Ukrainian works from which Polish artists got inspiration according to their programme and critics’ recommendations. Also, differences resulting from the relations between patternmutation are important, as well as the duration of the doctrine which was in force from the first half of the 30s to the end of the 80s of the 20th century in Russia while in Poland in the years of 1949/50-1954/55. In both countries, it had important but different consequences, which results in different attitudes to realism as a general artistic strategy. Contemporary communication and globalisation processes have led to standardisation of visual language also in post-soviet countries, and internet memes play a significant role in it. In the world of the Internet, the elements of social realism discourse become memes detached from old meanings, lose their historical and political sense, become an element of entertaining exoticism which enhances forgetting about an oppressive character of the doctrine which, especially in Ukraine, has led not only to the exclusion but also to the extermination of artists.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2018, 7; 145-188
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialektyka Gestu. Dar Galerii Sztuki Nowoczesnej Krzywe Koło dla Muzeum w Koszalinie w Zbiorach Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
    The Dialectic of Gesture. The Gift by the Krzywe Koło Gallery of Contemporary Art to the Museum in Koszalin, Held in the Collection of the Museum of Middle Pomerania in Slupsk
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424424.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    polska sztuka współczesna
    malarstwo abstrakcyjne
    malarstwo gestu
    malarstwo materii
    Galeria Krzywe Koło
    Marian Bogusz
    Muzeum Pomorza Środkowego
    zbiory sztuki współczesnej MPŚ
    wystawy czasowe MPŚ
    Polish modern art
    abstract painting
    action painting
    matter painting
    Krzywe Koło Gallery
    Museum of Middle Pomerania
    contemporary art collections of the Museum of Middle Pomerania
    temporary exhibitions of the Museum of Middle Pomerania
    Opis:
    Tekst jest prezentacją i próbą kontekstualnej analizy obrazów oraz prac na papierze, podarowanych przez Galerię Krzywe Koło w Warszawie dla przyszłej kolekcji sztuki nowoczesnej w Koszalinie. W marcu 1963 roku kierownik galerii Marian Bogusz przekazał do Muzeum w Koszalinie 12 abstrakcyjnych obrazów w geście rewanżu za nawiązaną współpracę i współorganizację plenerów w pobliskich nadmorskich Osiekach. Plenery – łącznie odbyło się ich 19 – stały się okazją do spotkań awangardowych artystów, naukowców i krytyków z całej Polski i zza granicy. Powstawały tu pierwsze happeningi (Panoramiczny happening morski Tadeusza Kantora), akcje artystyczne, dzieła sztuki konceptualnej, odbywały się wykłady, konfrontacje i dyskusje. W grudniu 1963 r., po I. Plenerze w Osiekach M. Bogusz przekazał Muzeum w Koszalinie kolejny dar, 29 prac na papierze, także twórców związanych z Krzywym Kołem. Na skutek różnych reorganizacji i zbiegów okoliczności oba zbiory znalazły się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku i stały się częścią Działu Sztuki Współczesnej. Na początku autorka rozważa znaczenia gestu: pozaartystyczne (np. kurtuazji), a przede wszystkim w sztuce („gest Duchampa”, malarstwo gestu - action painting, do którego można zaliczyć część omawianych prac). Następnie analizuje obrazy m.in. Mariana Bogusza, Zbigniewa Dłubaka, Stefana Gierowskiego, Hilarego Krzysztofiaka, Henryka Stażewskiego, Kajetana Sosnowskiego ( i trzech znanych czeskich artystów) na tle polskiej sztuki powojennej, którą reprezentują także wspominane prace na papierze. Są wśród nich np. rysunki M. Bogusza, Alego Bunscha, Jerzego Kujawskiego czy Andrzeja Wróblewskiego. Dalej autorka omawia znaczenie obu darów w kontekście zbiorów sztuki współczesnej słupskiego muzeum, w tym największej kolekcji dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz wystaw, na których dary Krzywego Koła były prezentowane. W zakończeniu wyraża nadzieję, że po adaptacji przekazanych MPŚ zabytkowych spichlerzy najcenniejsze dzieła sztuki współczesnej znajdą godne miejsce na stałych ekspozycjach.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 111-131
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies