Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "crown" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Strażnicy koronny i wojskowy w dobie Jana Sobieskiego (1667–1696). Kilka uwag o osobach odpowiedzialnych za organizowanie przemarszów armii koronnej
Offices of Grand and Field Guardian in Jan Sobieski period (1667–1696). A few remakes about persons who organised the Crown Army marches
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688677.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
strażnik wielki koronny
strażnik wojskowy koronny
Jan III Sobieski
armia koronna 1667–1696
Grant Crown Guardian
Field Crown Guardian
king Jan III Sobieski
the Crown Army 1667–1696
Opis:
Offices of Grand and Field Guardian (strażnik wielki and strażnik polny) existed in Polish army since 16th century. Since first half of the 17th century they also have their equivalent in Lithuanian army. One of the main role of such officers was to take care of security of the marching army. During Sobieski’s time (as hetman and then king) this office was held by very experienced and well respected officers, who at the same time were politically connected to Sobieski. Politics could also affect and limit the role, as it happened with Grand Crown Guardian Stefan Bidziński after 1683, when he was in open conflict with Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski.
Urzędy strażnika wielkiego i wojskowego (polnego) w wojsku koronnym istniały od XVI w. Od pierwszej połowy XVII w. miały one także swoje odpowiedniki w armii Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jednym z głównych zadań osób sprawujących te stanowiska było ubezpieczanie maszerujących armii. W czasach Sobieskiego urzędy strażników pełniły osoby o dużym doświadczeniu wojskowym i autorytecie w armii, ale także osoby zależne politycznie od osoby hetmana, a później króla Jana Sobieskiego. Od czynnika politycznego zależne było także ograniczenie prerogatyw strażnika wielkiego Stefana Bidzińskiego po 1683 r., albowiem znajdował się on w otwartym konflikcie z ówczesnym hetmanem wielkim koronnym Stanisławem Janem Jabłonowskim.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 149-170
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relikt przeszłości czy istotny stały dochód? Wpływy i rozchody z koronnych prowentów ordynaryjnych w pierwszej dekadzie rządów Jana III (1674–1683)
Relic of the past or a substantial permanent income? Revenues and expenditures of the Crown ordinary revenues in the first decade of John III’s reign, 1674–1683
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519706.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
quarter
Jewish poll tax
wine taxes
Crown duty
merchant’s donation
Crown treasury
kwarta
pogłówne żydowskie
składne winne
cła koronne
donatywa kupiecka
skarb koronny
Opis:
Artykuł omawia poszczególne podatki stałe w Koronie w pierwszej dekadzie rządów Jana III Sobieskiego (1674–1683). Jego celem jest ogólna charakterystyka świadczeń zwanych prowentami ordynaryjnymi oraz znalezienie odpowiedzi na pytania, jakie były z nich wpływy, na co je przeznaczano oraz jakie było ich ogólne znaczenie w systemie podatkowym Korony? Rozważania mają dotyczyć okresu, w którym Rzeczpospolita borykała się z kłopotami finansowanymi spowodowanymi kosztami prowadzonej do 1676 r. wojny z Portą Ottomańską.
This article discusses individual fixed taxes in the Crown in the first decade of John III Sobieski’s reign (1674–1683). Its aim is a general description of ordinary revenues called in Polish prowenty ordynaryjne and an answer to the questions: what were the profits from them, what were they used for, and what was their general significance in the tax system of the Crown? The reflections concern the period when the Commonwealth was struggling with financial problems caused by the costs of the war with the Ottoman Empire lasting until 1676.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2022, 83, Spec.; 409-424
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Żurawnem a Wiedniem. O potrzebie dalszych badań nad systemem stałej dyslokacji wojska koronnego w latach 1677–1683
From Żurawno to Vienna. About requirement for further studies of military quarters of Crown army in period 1677–1683
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojsko koronne w latach 1677–1683
dyslokacja wojska koronnego w latach 1677–1683
pogranicze polsko-tureckie
the Crown Army in 1677–1683
the Crown Army partia’s deployment in 1677–1683
Polish-Ottoman borderlands
Opis:
In period between two wars against Ottoman Empire (1677–1683) Crown (Polish) troops were stationed in set-up quarters on the Polish-Turkish border. Main idea behind it was to defend new borders – after losing Podolia to Turks – but also to protect civilian population from the troops stationed (and subsequently marching into the theater of war) in other parts of the country. It was the first time when such system of regular military barracks was introduced. Moreover, soldiers stationed there were required to produce food for themselves. Such picture, drawn from the diaries written during the period, require though further confirmation or verification, especially based on further research of the archives in Lviv and Minsk.
W okresie między dwiema wojnami Rzeczypospolitej z Imperium Osmańskim (1677–1683) wojsko koronne zajmowało stałe kwatery na pograniczu polsko-tureckim. Celem żołnierzy była ochrona nowych granic – po oddaniu Turcji Podola – i oszczędzenie ludności cywilnej przed przemarszami oraz stacjonowaniem wojska w głębi kraju. W ten sposób utworzono pierwszy system koszar wojskowych, a żołnierze sami trudnili się produkcją żywności na własne potrzeby. Ten utrwalony w pamiętnikach z epoki obraz wymaga jednak potwierdzenia lub weryfikacji, przede wszystkim w oparciu o zespoły archiwalne ze Lwowa i Mińska.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 102; 65-74
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marszałek Wielki Koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski wobec Sejmu 1683 roku i problemu wojny z portą osmańską
Stanisław Herakliusz Lubomirski, Grand Marshal of the Crown, Warsaw Sejm in 1683 and issue of Ottoman War
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955928.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Stanisław Herakliusz Lubomirski
office of Crown Grand Marshal
Warsaw Sejm in 1683
battle at Vienna 1683
Polish-Ottoman War 1683–1699
Opis:
In 1683 Stanisław Herakliusz Lubomirski was one of the most important politicians in Polish-Lithuanian Commonwealth. He was part of anti-royal opposition, which was against alliance with Austria and war against Ottoman Empire. Lubomirski’s letters date before Warsaw Sejm indicates that he supported war against Muscovy. During Sejm he fulfilled his role as Grand Marshal, but at the same time he worked towards French interests. When the king and his supporters managed to defeat political opposition, Lubomirski switched sides and claimed that he never supported the king’s opponents. He then participated in signing a treaty with Austria and also enlisted few military units to take part in war against the Turks. After 1683, Sejm - for the time being - limited his political activities. Despite political defeat, he managed to achieve some personal successes – became owner of the town of Jazdów (Ujazdów), while his brother Hieronim was nominated for the office of Crown Court Marshal.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2018, 25; 222-238
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie obojga narodów – mechanizmy kariery podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696
In the Service of the Commonwealth: Career Mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, Podstoli of Rzeczyca, in 1660–1696
Autorzy:
Bobiatyński, Konrad
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832670.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kadra oficerska
armia koronna
armia litewska
husaria
patronat wojskowy
więzy klientalne
officer cadre
Crown army
Lithuanian army
Hussars
military patronage
clientage bonds
Opis:
Artykuł przedstawia mechanizmy kariery wojskowej i politycznej podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696. Jego celem jest przybliżenie biografii jednego z wyróżniających się dowódców średniego szczebla w armii litewskiej lat 70. i 80. XVII w. oraz pokazanie, jak ważną rolę w budowaniu pozycji wojskowej, politycznej i społecznej odegrał 15-letni okres służby w husarii koronnej oraz stosunki z czołowymi postaciami sceny politycznej Rzeczypospolitej, jak Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan i Benedykt Paweł Sapiehowie oraz Jan Karol Dolski.
The article describes the military and political career mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, a podstoli (Deputy Master of the Pantry) of Rzeczyca, in 1660–1696. It aims to shed light on the life of one of the outstanding mid-level commanders in the Lithuanian army in the 1670s and 1680s, and to show how vital a role in building his military, political, and social position was of his fifteen-year period of service in the Crown Hussars and relations with leading figures of the political scene in the Commonwealth, such as Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan and Benedykt Paweł Sapiehas, and Jan Karol Dolski.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 129-153
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jacek (Hiacynt) Boratyński- podczaszy żydaczowski i porucznik husarski w dobie wojen polsko-tureckich w drugiej połowie XVII wieku. Studium z zawodu żołnierskiego
Jacek (Hiacynt) Boratyński – Żydaczów Cup-bearer and Hussars’ Lieutenant during the Polish-Ottoman Wars in the 2nd half of the 17th century. Study of the profession of the soldier – summary
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450137.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jacek Boratyński
the Hussars’ Lieutenants
the Polish-Ottoman Wars in the 2nd half of the 17th Century
The Military Patronage
The Crown Winged Hussars
Opis:
Through the whole of his military career, Jacek Boratyński served with one formation – winged hussars (husaria). Between 1666 and 1676 he was a companion (towarzysz) in two hussars’ banners (companies): initially in one of Aleksander Michał Lubomirski, voivode of Cracow, then after 1668 in the one of Jan Sobieski, grand marshal and grand Crown (Polish) hetman (and since 1674 king as Jan III). Then in 1676 he became lieutenant in the hussars’ banner of Jan Gniński, voivode of Chełmno (since 1682 Crown vice-chancellor). In such capacity, as officer of Polish lancers, he took part in Gniński’s embassy to Istanbul (1677–1678) and in relief of Vienna in 1683. He was part of the group of soldiers that were under patronage of grand Crown hetman Stanisław Jabłonowski. Between 1676 and 1696 (exact date unknown) Boratyński was one of the commanders in charge of hetman’s regiment (pułk) of cavalry. Thanks to military service and patronage, especially from Gniński’s side, he received land office ranks – first cup-bearer (cześnik) of Sanok, then deputy cup-bearer (podczaszy) of Żydaczów. His military service is very good benchmark for biographical studies of other Crown officers of the same rank.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 170-183
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Garnizon wojskowy Kamieńca Podolskiego w latach 1667–1672 – zarys problematyki
The Military Garrison in Kamieniec Podolski in years 1667-1672 – outline of problems
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395246.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Kamyanets-Podilsky;
the Fortress Garrison, the Polish-Ottoman War (1672-1676);
the Siege of Kamyanets-Podilsky 1672,
the Computable Crown Army in years 1667-1673,
colonel Jerzy Wołodyjowski
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2014, 21; 141-153
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy przypowiednie dla Marcina Zamoyskiego z lat 1656, 1679 i 1683 na chorągwie jazdy i regiment pieszy w wojsku koronnym
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632064.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
enlistment letters, Marcin Zamoyski, the Crown Army, the Zamoyski Family Fee Tail, the Jan Sobieski military patronage
Listy przypowiednie, Marcin Zamoyski, wojsko koronne, ordynaci zamojscy, patronat wojskowy Jana Sobieskiego
Opis:
Przedmiotem edycji źródłowej są 3 listy przypowiednie wystawione z kancelarii królewskiej Marcinowi Zamoyskiemu na zaciąg chorągwi kozackiej w 1656 r., na objęcie regimentu pieszego w 1679 r. oraz na powiększenie chorągwi husarskiej w 1683 r. Pochodzą one z Archiwum Zamoyskich z warszawskiego Archiwum Głównego Akt Dawnych, z zasobu o sygnaturze 463, w którym przechowywana jest korespondencja polskich władców z Marcinem Zamoyskim, IV ordynatem zamojskim i podskarbim wielkim koronnym (1685–1689). Publikacja listów poprzedzona jest wstępem, w którym omówione zostały mechanizmy kariery polityczno-wojskowej Marcina Zamoyskiego, ze wskazaniem, na rolę, jaką w tym odgrywał aspekt utrzymywania w kompucie koronnym jednostek wojskowych.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy przypowiednie dla Marcina Zamoyskiego z lat 1656, 1679 i 1683 na chorągwie jazdy i regiment pieszy w wojsku koronnym
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631725.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
enlistment letters, Marcin Zamoyski, the Crown Army, the Zamoyski Family Fee Tail, the Jan Sobieski military patronage
Listy przypowiednie, Marcin Zamoyski, wojsko koronne, ordynaci zamojscy, patronat wojskowy Jana Sobieskiego
Opis:
In this edition we would like to present three enlistment letters (listy przypowiednie) issued by the Royal Chancellery to Marcin Zamoyski: for enlisting cossack (cavalry) banner (company) in 1656, taking command of foot regiment in 1679 and strengthening of the (winged) hussars banner in 1683. All three sources came from Zamoyskis’ Archive (Archiwum Zamoyskich), currently part of the Central Archives of Historical Records (Archiwum Główne Akt Dawnych) in Warsaw, from the archive no 463, containing correspondence between Polish kings and Marcin Zamoyski, 4th owner of Zamoyska’s fee tail (Ordynacja Zamoyska) and Grand Crown Under-treasurer (podskarbi wielki koronny) in the period 1685–1689. Next to the original letters we have added introduction with description of the mechanisms behind Marcin Zamoyski’s political-military career, with special emphasis on the aspect of keeping military units as the part of Crown standing army (komput koronny).
Przedmiotem edycji źródłowej są 3 listy przypowiednie wystawione z kancelarii królewskiej Marcinowi Zamoyskiemu na zaciąg chorągwi kozackiej w 1656 r., na objęcie regimentu pieszego w 1679 r. oraz na powiększenie chorągwi husarskiej w 1683 r. Pochodzą one z Archiwum Zamoyskich z warszawskiego Archiwum Głównego Akt Dawnych, z zasobu o sygnaturze 463, w którym przechowywana jest korespondencja polskich władców z Marcinem Zamoyskim, IV ordynatem zamojskim i podskarbim wielkim koronnym (1685–1689). Publikacja listów poprzedzona jest wstępem, w którym omówione zostały mechanizmy kariery polityczno-wojskowej Marcina Zamoyskiego, ze wskazaniem, na rolę, jaką w tym odgrywał aspekt utrzymywania w kompucie koronnym jednostek wojskowych.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poselstwo od wojska koronnego na sejm warszawski 1683 r. jako przykład funkcjonowania patronatu wojskowego Jana III
Delegation from the Crown Army to Warsaw Sejm in 1683 as an Example of the Military Patronage of Jan III
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806997.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sejm 1683 r.; poselstwa wojskowe na sejmy; wojsko koronne; patronat wojskowy Jana III Sobieskiego
Sejm in 1683; military delegation to sejms; Crown Army; military patronage of Jan III Sobieski
Opis:
Pod koniec stycznia 1683 r. w Warszawie zebrał się sejm, na który przybyła delegacja od wojska koronnego, podjęta w izbie poselskiej 27 lutego, a u królowej Marii Kazimiery 2 marca. Delegację tworzyło 9 osób, w tym ośmiu oficerów – sześciu z zaciągu narodowego i trzech z cudzoziemskiego. Posłom przewodził dowódca królewskiego pułku jazdy, stolnik koronny Aleksander Polanowski. On też w imieniu kolegów, których wymienił imiennie, pokwitował 6 lutego odbiór ze skarbu 9000 zł przeznaczonych na traktamenty (diety poselskie). Dzięki temu pokwitowaniu mogliśmy ustalić nieznany dotąd skład deputacji od armii koronnej. Umożliwiło to przeprowadzenie analizy badawczej, która pokazała, że posłowie od wojska koronnego w 1683 r. pozostawali w kręgu oddziaływań wojskowego patronatu króla Jana III, w związku z tym władca mógł na nich w pełni polegać. Zdobycie sobie wpływu na deputację wojskową przez Jana III stanowiło ostrzeżenie dla opozycji antykrólewskiej, że wojsko koronne w całości popiera politykę monarchy.
At the end of January 1683 a sejm assembled in Warsaw, attended by a delegation from the Crown Army, re-ceived in the Chamber of Deputies on 27 February and then by Queen Maria Kazimiera on 2 March. The dele-gation was composed of 9 people, including eight officers – six of national and three of foreign recruitment. The delegation was headed by the commander of the royal cavalry regiment, Dapifer Regni Aleksander Polanowski. It was also him who on behalf of his colleagues, whom he mentioned by name, on 6 February signed for the received 9,000 zlotys from the treasury allocated for parliamentary allowances. Owing to this receipt, we were able to determine the previously unknown composition of the deputation from the Crown Army. This made it possible to conduct an analysis which showed that the emissaries of the Crown Army in 1683 remained in the circle of the military patronage of King Jan III, therefore the ruler could entirely rely on them. The fact that Jan III acquired influence over the military deputation was a warning to the anti-royal opposition that the Crown Army fully supported the monarch’s policy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 39-58
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowe zaciągi sejmików ziemskich województwa mazowieckiego w latach 1671–1673
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632217.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
district troops, dymowe troops, Mazovian Voivodeship, Michał Korybut Wiśniowiecki, Crown army, Jan Sobieski’s military patronage
wojska powiatowe, wyprawy dymowe, województwo mazowieckie, Michał Korybut Wiśniowiecki, armia koronna, patronat wojskowy Jana Sobieskiego
Opis:
Between 1671 and 1673 the Mazovian Voivodeship, responding to Sejm’s resolutions and royal decrees, raised so called ‘sejmiks’ troops’ to aid the military effort of Polish-Lithuanian Commonwealth. In 1671, Duchy of Mazovia was initially to support Crown (Polish) army in Ukraine by raising levy en masse [pospolite ruszenie] of nobility. By the decision of Voivodeship’s General sejmik, supported by sejmiks of all 10 districts of Mazovia, 600 infantry were raised instead, most of which were used to strengthen regular army regiments. In 1672, during the Confederacy of Gołąb, most of the Mazovians supported the king by sending levy of nobility. The Warsaw district decided to raised so called łanowe troops [name derives from method of recruitment], while the Liwia district sent enlisted troops. During the gatherings in Gołąb and Lublin, Mazovian nobles from the districts of Czersk, Warsaw, Wizna, Ciechanów and Różan declared they would raise a banner [company] of pancerni cavalry, with 126 horses, to support the Confederacy of Gołąb. That unit was never created, however. In 1673 Mazovian Voivodeship was due to again raise sejmiks’ troops, this time as dymowe infantry [based on number of chimney smokes/dymy, which means number of houses]. This led to creation of an infantry regiment under the command of Jan Linkhauz and at least three 100-horses strong pancerni banners – we know that two of these were present during the battle of Khotyn [Chocim] in 1673. Taking under consideration the economic situation of Mazovia, their effort in raising sejmiks’ troops in period of 1671–1673 was substantial and should be highly praised.
W latach 1671–1673 województwo mazowieckie, w odpowiedzi na uchwały sejmowe i rozkazy królewskie, wystawiało na potrzeby militarne Rzeczypospolitej oddziały wojska sejmikowego. W 1671 r. Księstwo Mazowieckie początkowo miało wesprzeć wojsko koronne na Ukrainie pospolitym ruszeniem. Ostatecznie sejmiki dziesięciu ziem pod zwierzchnictwem sejmiku generalnego wystawiły 600 piechoty, którą w większej części włączono do regimentów komputowych. W 1672 r. Mazowszanie wsparli króla podczas konfederacji gołąbskiej pospolitym ruszeniem, oprócz ziem warszawskiej i liwskiej, które powołały wyprawy wojskowe – pierwsza łanową, druga zaciężną. Podczas zjazdu gołąbsko-lubelskiego szlachta mazowiecka z ziem czerskiej, warszawskiej, wiskiej, ciechanowskiej i różańskiej deklarowała wystawić wspólną chorągiew pancerną 126 koni na potrzeby konfederacji gołąbskiej. Ostatecznie chorągiew ta nie została sformowana. W 1673 r. województwo mazowieckie po raz kolejny formowało swoje wojska sejmikowe, tym razem według liczby dymów (gospodarstw). W ten sposób zaciągnięto regiment pieszy pod Janem Linkhauzem oraz przynajmniej trzy stukonne chorągwie pancerne, z których dwie na pewno brały udział w bitwie pod Chocimiem z Turkami 10 listopada 1673 r. Biorąc pod uwagę możliwości ekonomicznie Mazowszan, ich postawa w latach 1671–1673 i realizowanie zaciągów sejmikowych zasługują na pozytywną ocenę oraz na wyróżnienie.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631470.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631947.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953504.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nikodem żaboklicki
regimentarze wojska koronnego
porucznicy husarscy
xvii w.
patronat wojskowy sieniawskich
potockich i stanisława jana jabłonowskiego
wojewodowie podolscy
regimentarze (deputies) of the crown army
hussar
lieutenants
the 17th century
military patronage of the sieniawscy
potoccy
and stanisław
jan jabłonowski
voivodes of podolia
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies