Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nabokov" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    V. Nabokov wobec II wojny światowej – twórcza recepcja i moralna ocena
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137344.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Nabokov
    II wojna światowa
    totalitaryzm
    hitleryzm
    Opis:
    Vladimir Nabokov rosyjski i amerykański pisarz jest autorem dwóch powieściowych antyutopii: Zaproszenie na egzekucję i Nieprawe godło, w których dał wyraz swym politycznym poglądom, mimo iż deklarował się zwykle jako pisarz apolityczny. W obu utworach autor obnaża mechanizmy działania komunizmu i faszyzmu niemieckiego, ostrzega czytelników przed zniewoleniem ideologii totalitarnej, przed biernością wobec przemocy i manipulacji. Kategoryczne polityczne poglądy Nabokova wynikają z faktu, iż doświadczył konsekwencji rewolucji rosyjskiej 1917 roku oraz II wojny światowej, w wyniku których musiał uciekać najpierw z rodzinnej Rosji, a później z ogarniętej wojną Europy. Powieść Nieprawe godło pozwala na bezpośrednie skojarzenia świata przedstawionego z rzeczywistością prześladowań i represji hitleryzmu, z wypaczonym moralnie systemem państwa policyjnego. Nabokov sprzeciwia się złu, potępia go we wszelkiej postaci, opowiada się za dobrem, którego nie można dostrzec w przedstawionej przez pisarza rzeczywistości politycznej, w powieściowym świecie totalitarnym. Krytyka i dyskredytacja zbrodniczych politycznych ideologii należy do obowiązków pisarza, Nabokov w ten sposób podkreśla znaczenie dobra i moralności w życiu człowieka.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2022, 1; 159-167
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nabokov o Gogolu - od fascynacji ku krytyce
    Набоков О Гоголе - между увлечением и критикой
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945055.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nabokov
    Gogol
    irracjonalizm
    religia
    geniusz
    irrationalism
    religion
    genius
    Opis:
    [В статье представлены взгляды В. Набокова на жизнь и творчество Н. Гоголя, которым писатель безусловно увлекался. Набоков, подчеркивая сверхъестественность литературного таланта Гоголя, одновременно отрицает его религиозность. Критически относится к проповедничеству и дидактизму, считая автора Мертвых душ ханжой и сумасшедшим человеком. Посредством новаторской интерпретации выбранных произведений Гоголя Набоков убеждает в его связи с потусторонностью. Гоголь-писатель это гений, но Гоголь-человек это заурядное существо.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 85-95
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vladimir Nabokov about antiquities - pop culture, advertising, conformism
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070326.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Nabokov
    popkultura
    konformizm
    reklama.
    pop culture
    conformism
    advertising
    Opis:
    Vladimir Nabokov belongs to the most popular prose writers of the 20th century. His work is represented by a sophisticated composition, playing with the reader, rich stylistics, as well as bilingualism - works written in Russian and English. The article answers the question whether, despite the complicated content and form, Nabokov's work has achieved popularity thanks to the typical pop culture tricks, threads and tricks, or whether this was decided by the writer's talent. Nabokov undoubtedly had a critical attitude towards pop culture, which destroys individualism and originality, while at the same time was conducting a literary dialogue with it, using popular themes and motifs for its own unique perspective. The writer noticed the obvious threats arising from pop culture, criticized the advertising market, attacked the stereotyping of contemporary views and ubiquitous conformism, and at the same time he appreciated problems that were commonly rejected (sexuality) or attractive but trivialized (detective and adventure threads). Nabokov skillfully used mass culture, through his works he shaped the sensitivity of the recipient and intuitively trusted his intelligence.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 159-168
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vladimir Nabokov - purysta językowy
    Vladimir Nabokov - a linguistic purist
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1853566.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Nabokov
    puryzm językowy
    bilingwizm
    tłumaczenie
    linguistic purism
    bilingualism
    translation
    Opis:
    Vladimir Nabokov rosyjsko-amerykański pisarz piszący w dwóch językach: rosyjskim i angielskim należy do najwybitniejszych prozaików XX wieku. Bilingwizm Nabokova stanowi o sukcesie pisarza, niniejszy artykuł próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy jest on źródłem puryzmu językowego autora Lolity? Wychowany w anglofilskiej rodzinie, płynnie posługujący się dwoma językami Nabokov musiał dążyć do perfekcji językowej, która była zarówno wyrazem jego talentu, jak i wytężonej pracy z językiem, doświadczenia translatorskiego. Doskonalenie języka literackiego, mistrzostwo stylu wyrażonego w aluzjach, kryptocytatach, powtórzeniach spowodowało, że Nabokov uznawany jest za wirtuoza, mistrza słowa i autorytet literacki, pozwalający na krytyczny i radykalny stosunek do tekstów literackich, a zwłaszcza tłumaczonych na języki obce. Puryzm językowy Nabokova wynika zatem z jego maniery artystycznej oraz konsekwencji twórczej, wysokie wymagania pisarz stawiał sobie samemu, kategorycznie oceniał innych twórców i tłumaczy. W opinii Nabokova talent literacki zobowiązuje do puryzmu językowego, a prawdziwe arcydzieła charakteryzują się doskonałym artystycznie językiem, który zachwyca czytelników.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2021, 1, 1; 153-160
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafizyka pamięci we wspomnieniowej prozie Vladimira Nabokova
    Metaphysics of memory in autobiographical texts by Vladimir Nabokov
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665580.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Vladimir Nabokov
    autobiografia
    pamięć
    konceptualizacja czasu
    autobiography
    memory
    conceptualisation of time
    Opis:
    The article is divoted to the specificity of Nabokov’s autobiographical writings. As it is shown, their characteristic features are determined by biographical conceptualism, which makes it possibile for the writer to explain philosophy of his own perception and to evaluate the reality. In this way Nabokov also presented the key categories of his life’s and author’s hierarchy. What is worth mentioning, in his autobiographical texts Nabokov concentrated on emphasizing individual and subjective aspects that had influenced his author’s consciousness.
    Artykuł poświęcony jest specyfice nabokovowskiego autobiografizmu. Jak to zostało przedstawione, jego cechy charakterystyczne uwarunkowane są biograficzną konceptualizacją, poprzez którą pisarz starał się wyjaśnić filozofię własnego postrzegania i ocenę rzeczywistości. W ten sposób Nabokov zaprezentował też kategorie kluczowe w jego życiowej i pisarskiej hierarchii. Co istotne, w autobiografiach Nabokov koncentrował się na tym, co służyło podkreśleniu przede wszystkim indywidualizm i subiektywizm w formowaniu jego światopoglądu pisarskiego.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 15; 191-201
    1731-8025
    2353-9623
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury
    Vladimir Nabokov as Literature Professor
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879601.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nabokov
    wykłady
    literatura rosyjska
    literatura europejska
    Dostojewski
    Gogol
    Tołstoj
    Czechow
    lectures
    Russian literature
    European literature
    Dostoyevsky
    Tolstoy
    Chekhov
    Opis:
    Vladimir Nabokov podjął pracę wykładowcy akademickiego po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na Wellesley College i Uniwersytecie Cornella literaturę europejską i literaturę rosyjską. W swoich wykładach pisarz zaprezentował kategoryczne i kontrowersyjne opinie na temat literatury, podzielił ją na arcydzieła i utwory, jego zdaniem mierne, stworzył hierarchię literacką, wynikającą z osobistych autorskich przekonań i upodobań. W literaturze rosyjskiej zachwalał twórczość M. Gogola, L. Tołstoja i A. Czechowa, negatywnie ocenił dorobek F. Dostojewskiego i M. Gorkiego. Z literatury europejskiej wyróżnił wybrane dzieła M. Prousta, J. Joyce’a i G. Flauberta, w każdym wypadku wskazywał na wartości kluczowe dla swojego dorobku, metody znamienne dla całej swojej prozy. Wykłady Nabokova stanowią nierozerwalną część jego dokonań literackich, są wykładnią literackiej filozofii pisarza. Владимир Набоков – профессор литературы Владимир Набоков стал преподавателем литературы после переезда в США, где читал лекции в колледже Уэлсли и Корнеллском университете по русской и зарубежной литературах. В своих лекциях писатель представил твердые и спорные суждения на литературу, разделяя ее на шедевры, и, по его мнению, посредственные произведения, сочинил литературную иерархию как результат собственных авторских взглядов и симпатий. В русской литературе восхищался творчеством Н. Гоголя, Л. Толстого и А. Чехова, отрицательно высказывался на тему достижений Ф. Достоевского и М. Горького. В зарубежной европейской литературе подчеркивал значение выбранных произведений М. Пруста, Д. Джойса и Г. Флобера, в каждом случае определяя ключевые ценности и значительные методы для своего прозаического творчества. Лекции Набокова составляют неотделимую часть его творческого наследия, являются интерпретацией литературной философии писателя.
    When he arrived to the United States Vladimir Nabokov took a job as the university lecturer at Wellesley College and Cornell University. He taught Russian and European literature. In his lectures he presented a categorical and controversial opinions on literature, he divided it into masterpieces and works. In his opinion he created a hierarchy of literary resulted from his personal beliefs and preferences. In Russian literature, he praised works of M. Gogol, L. Tolstoy and Chekhov. He negatively assessed the achievements of F. Dostoevsky and M. Gorky. In the European literature he singled selected works of Marcel Proust, Joyce J. and G. Flaubert. In any case he pointed to the key values for his Works and methods characteristic of all his prose. Nabokov's lectures are the integral part of his literary achievements and they are writer’s literary philosophy.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 137-147
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies