Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Crime" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Mobbing – przewinienie dyscyplinarne – przestępstwo? Analiza niewłaściwych zachowań nauczycieli akademickich w kontekście różnych reżimów odpowiedzialności
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48899265.pdf
Data publikacji:
2023-01-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
mobbing
disciplinary responsibility
crime
Opis:
Certain behaviors of academic teachers towards students as well as university staff, both academic teachers and persons performing other functions, can be assessed as inappropriate, reprehensible. Some of those may be prohibited acts – crimes or offenses. Other may be disciplinary offenses or acts of mobbing. Sometimes the perpetrator’s act may fall into more than one category of behavior. Particularly noteworthy situations arise at the “confluence” of two or three regimes of responsibility.
Źródło:
Studia Iuridica; 2022, 93; 51-65
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Commentary on the Supreme Court’s Judgment of 8 February 2017, III KK 226/16, LEX No. 2224610
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618769.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
verdict
subjective side of a crime
a medicine doctor
wyrok
strona podmiotowa
lekarz
Opis:
The verdict deals with a matter of a relationship between guilt and subjective side of a crime. The author of a comment criticizes the thesis that in a normative theory of a guilt the possibility of prescribing a proper kind of a subjective side of a crime does not influence a guilt. A doctor guarantees that a fatal effect does not appear. The law demands that he/she must behave with respect to rules of safety.
Wyrok dotyczy kwestii wzajemnej relacji winy oraz strony podmiotowej. Autorka glosy krytycznie odnosi się do stwierdzenia, że w teorii normatywnej winy możliwość przypisania odpowiedniej postaci strony podmiotowej nie ma wpływu na przypisanie winy. Lekarz jest gwarantem nienastąpienia skutku w postaci śmierci pacjenta. Wymaga się od niego zachowania ostrożnego w danych okolicznościach.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna szkodliwość czynu jako klauzula generalna w prawie karnym
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609250.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
general remanding clause
social harmfulness of an act
legal definition of a crime
klauzula generalna
społeczna szkodliwość
definicja przestępstwa
Opis:
Criminal law is the area of law in which general remanding clauses are ‘suspicious’. On the ground of criminal law they are used not only to deal with untypical cases, when old law is not valid because of political, social or economic changes. They create space for decisions. Because of them one can correct law regulations when they are too strict. One of very few of them is ‘social harmfulness of an act’. The term appeared in Polish Criminal Code in 1997. It does not have a legal definition, but is involved into the legal definition of a crime. The Article 115 § 2 PCC consists in objective and subjective factors influencing its level. Social harmfulness plays different roles: it is the rule of Polish criminal law, the basis for criminal responsibility (feature of a crime) and the rule of punishment. To evaluate it one must take under one’s consideration many factors, that often plays different role in criminal law (motivation, intent, safety rules). That makes it an universal criminal law tool.
Prawo karne jest gałęzią prawa, w której generalne klauzule odsyłające są z samej swej natury podejrzane. Są one jednak na jego gruncie stosowane nie tylko wówczas, kiedy ustawa staje się nieadekwatna do zmieniających się stosunków politycznych, społecznych czy ekonomicznych. Ich celem jest zapewnienie luzu decyzyjnego i korekty zbyt niekiedy sztywnych przepisów. Jedną z nielicznych znanych w prawie karnym klauzul generalnych jest klauzula społecznej szkodliwości czynu. Pojęcie to pojawiło się w k.k. z 1997 r. Nie ma definicji legalnej, lecz należy do ustawowej definicji przestępstwa. Przepis art. 115 § 2 k.k. stanowi, że na jej poziom wpływają zarówno elementy obiektywne, jak i subiektywne. Społeczna szkodliwość pełni różne role: jest zasadą prawa karnego, podstawą odpowiedzialności (znamieniem przestępstwa) i zasadą wymiaru kary. Przy jej ocenie należy brać pod uwagę różne elementy, które często pełnią odmienne role w prawie karnym (motywacja, zamiar, reguły bezpieczeństwa). To czyni ją uniwersalnym narzędziem prawa karnego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persuading to Commit or Assisting in the Testator/Decedent’s Suicide in the Context of the Grounds for Unworthiness of Inheritance
O namowie lub udzieleniu pomocy do samobójstwa spadkodawcy w kontekście przyczyn niegodności dziedziczenia
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Witczak, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348385.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
unworthiness of inheritance
assistance in suicide
severe crime
insanity
testator
niegodność dziedziczenia
pomoc do samobójstwa
ciężkie przestępstwo
niepoczytalność
spadkodawca
Opis:
The article contains a discussion of a criminal-law and civil-law nature in the context of the judgment of the Court of Appeal in Krakow of 20 May 2014 (I ACa 357/14, Legalis no. 1171941). Essential to settle a case of unworthiness of inheritance were the findings made in the criminal case for committing an act under Article 151 of the Polish Penal Code (PC) regarding whether the behaviour of a man who subsequently committed suicide can be considered as assisting his mother in committing suicide. The crucial issue here was the analysis of the mental state of the “perpetrator” and his motivation in the context of the implementation of the conditions of insanity or sanity limited to a significant extent (Article 31 §§ 1 and 2 PC). A judgment upholding an action for the man’s unworthiness of inheritance, assuming that the defendant in these proceedings assisted his mother to commit suicide, could be made only if he were able to be pleaded guilty. Otherwise, namely in the case of declaration of his insanity at the time of committing the act, it would be pointless for the civil court to assess the crime of assisting suicide (Article 151 PC) from the point of view of its severity within the meaning of Article 928 § 1 (1) of the Polish Civil Code.
Artykuł zawiera rozważania o charakterze prawnokarnym i cywilnoprawnym na tle wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 maja 2014 r. (I ACa 357/14, Legalis nr 1171941). Dla rozstrzygnięcia sprawy o niegodność dziedziczenia istotne były ustalenia poczynione w sprawie karnej o popełnienie czynu z art. 151 Kodeksu karnego dotyczące tego, czy można uznać zachowanie mężczyzny, który następnie popełnił samobójstwo, za udzielenie pomocy do samobójstwa matce. Kluczowa była tu analiza stanu psychicznego „sprawcy” oraz jego motywacji w kontekście realizacji przesłanek niepoczytalności lub poczytalności ograniczonej w znacznym stopniu (art. 31 § 1 i 2 Kodeksu karnego). Wyrok uwzględniający powództwo o niegodność dziedziczenia mężczyzny, przy założeniu, że pozwany w tym postępowaniu udzielił swojej matce pomocy do samobójstwa, mógłby zapaść tylko wówczas, gdyby można było mu przypisać winę. W przeciwnym razie, tj. stwierdzenia jego niepoczytalności w chwili czynu, bezprzedmiotowe byłoby dokonywanie przez sąd cywilny oceny przestępstwa udzielenia pomocy do samobójstwa (art. 151 Kodeksu karnego) z punktu widzenia jego ciężkości w rozumieniu art. 928 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 1; 79-97
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku SA w Lublinie z dnia 30 listopada 2016 r., II AKa 242/16, LEX nr 2188879
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609260.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
commentary
verdict
subjective side of a crime
attempt
prawo karne
wyrok
glosa
strona podmiotowa
zamiar bezpośredni
zamiar ewentualny
usiłowanie
czynny żal
Opis:
The verdict deals with a kind of subjective side of a crime. The author criticizes the thesis that a court can settle it only because of a level of wrongdoers’ consciousness. It also demands a certain knowledge of volitional sphere. The verdict also deals with a possibility of using the institution of the so-called active remorse; the Court mistakenly associates it with the degree of an attempt development (unfinished attempt – finished attempt).
Wyrok sądu dotyczy ustalenia postaci strony podmiotowej. Autorka glosy krytycznie odnosi się do tezy, że wystarczy tu samo ustalenie stanu świadomości oskarżonego. Przypisanie sprawcy zamiaru wymaga również poczynienia odpowiednich stwierdzeń co do sfery wolicjonalnej. Wyrok odnosi się także do możliwości skorzystania z tzw. instytucji czynnego żalu, błędnie uzależniając ją od stopnia zaawansowania usiłowania (usiłowanie ukończone – usiłowanie nieukończone).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865)
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609481.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inconsequential reason
lack of reason
motivation that deserves special condemnation
hooligan offence
hate crime
błahy powód
brak powodu
motywacja zasługująca na szczególne potępienie
występek o charakterze chuligańskim
przestępstwo z nienawiści
Opis:
The Court of Appeal in Bialystok in its judgment of 30 October 2014 (II AKa 221/14, LEX No. 1602865) stated that the use of violence, unlawful threat or insult solely on the grounds of someone’s national, ethnic, racial or religious affiliation can not find any rational and widely accepted explanation. This is in the meaning of Article 115 § 21 of Polish Criminal Code an action for no reason or, of course, a trivial reason. According to the court, the qualification of the act under Article 119 § 1 of Polish Criminal Code or from Article 257 of Polish Criminal Code does not preclude the application of the provision of Article 57a § 1 of Polish Criminal Code. The author explains the terms “reason”, “trivial reason” and “no reason”, as well as “motivation that deserves special condemnation”. The author critically refers to the submitted thesis, considering that the legislator, by making the mark of the type discussed for the reasons, considers it important. Lack of rationality in wrong-doer act cannot be identified with a inconsequential reason or lack of reason.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865) stwierdził, że używanie przemocy, groźby bezprawnej lub znieważanie wyłącznie z powodu czyjejś przynależności narodowej, etnicznej, rasowej albo wyznaniowej nie może znajdować żadnego racjonalnego i powszechnie akceptowanego wytłumaczenia. Jest to w rozumieniu art. 115 § 21 k.k. działanie bez powodu, względnie z oczywiście błahego powodu. Zdaniem sądu kwalifikacja czynu z art. 119 § 1 k.k. lub z art. 257 k.k. nie wyklucza zastosowania przepisu art. 57a § 1 k.k. Autorka wyjaśnia pojęcia „powód”, „błahy powód” oraz „bez powodu”, a także „motywacja zasługująca na szczególne potępienie”. Krytycznie odnosi się do glosowanej tezy, uznając, że ustawodawca, czyniąc z omawianych powodów znamię typu, uznaje je za istotne. Braku racjonalnego uzasadnienia zachowania sprawcy nie można utożsamiać z błahym powodem lub jego brakiem.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies